kutlama sevmiyorum, yeni yılı sevmiyorum.
yarın gece benim için sıradan bi gece olacak. muhtemelen uyurum. hiç bişeye hevesim ve umudum yok.
aksine kötü giden bişeyim de yok. ama istemiyorum işte.
normal olsun herşey.
günler normal seyrinde geçsin gitsin.
millet olay yaratmasın.
kimse bana ayy yılbaşı gecesi napıyosunuzz sevgilinle bengüye gelsenize demesin.
sevmiyorum. sevmiyoruz diyince de şaşıranları anlamıyorum.
herkesin suratında aynı ifade, acı acı bakış atmaya çalışanlar, işte yeni yıl gelse noluyo, insana eğlenmeye bahane olsun diye.
günlük, doğumgünlerinden de nefret ediyorum. eskiden sürprizler hazırlardım insanlara.
şimdi kutlu olsun diyip geçiyorum. bana hazırlıyolarmış süpriz. teee şubattakine heves etmişler. istemiyorum dedim. yapmayın bişey ben gelmem üzülürsünüz.
eminim öfff aksi nazlı diyolardır arkamda. ama sevmiyorum.
hiç bişeyi sevmiyorum.
sevgilimin mıymıy bomboş konuşan annesni sevmiyorum. o aileye gelin gitmek istemiyorum. sevgilim boş konuşmasın istiyorum. köpeğinin yediği mamayı bana 4 saat anlatmasın istiyorum. çünkü umrumda değil.
kimsenin telefonları açmıyorum. yalnızlıktan korkmuyorum. umrumda değil.
tek bakışla ne demek istediklerini çözdüğüm insanlarla muhatap olmayı sevmiyorum.
kıskançları sevmiyorum.
yada özgüveni olmayanları. ama özgüveni varmş gibi davrananları.
hiç konuşmamak istiyorum. bi o kadar da konuşmak.
konuşmadan anlaşmak istiyorum.
bana bakınca anlasın istiyorum.
ona kıyamadığımı anlasın. neden inadın kırılıyo diyince. kıyamıyorum sana. değil dokunmaya koklamaya kıyamıyorum diye seslenemediğim için kendime de uyuz oluyorum.
gitmesin istiyorum. 15 ay. bi diyorum ki yaz gelicek az kaldı, sonra kış da çabuk geliyo. sonra tekrar yaz da çabuk geliyo. eee hoopppp geldi ne kaldı askerliği bitirmesine diyorum.
uyuyamadığımı söylüyorum. inanmıyo. ben olsam bende inanmazdım.
falan filan öyle günlük...