Sonsuz sensizliğin 3. gecesi. Leyla gibi dolanıyorum. Bir çikolata yerken mutluyum. Uyumak zor diye, gözlerim kapanana kadar yatağa girmiyorum. Sonra X'le msjlaşıyoruz çoğu kez de uyuyakalıyorum. Uyanmak ise çok kolay. Kendi kendime kalkıyorum. Sonra yeniden uyuyup alarmla uyanıyorum. Mıy mıy giyiniyorum. Dedim ya, leyla gibi dolanıyorum...
Deli gözlerin gelir aklıma
Gülüşün, öpüşün, iç çekişin gelir...
Seni kimler aldı, kimler öpüyor seni?
Dudağında, dilinde
Ellerin izi var...
Mutlu musun K.? Hep bunu soruyorum. Cevabı bende yok. Kabullenemedim hala bazı şeyleri, yediremedim kendime. Hala kuyruğu dik tutma peşindeyim. Bir kabullenebilsem olanları, savunma mekanizması devreye giricek. Ama yok olur mu, 'beni yıktı geçti' diyebilir miyim ben hiç? :sinifsinif: Daha bugün ortak arkadaşımıza 'mutluyum' dedim. Ha-ha-ha... Sadece kendimi kandırıyorum.
Seni deli gibi özlüyorum...