Sevmek karşılıksız olsa ne kadar güzel olabilir ki?
Ulaşılamayan güzeldir her zaman,ulaştın mı değeri kalmıyor sanki.
Birbirimizi hırpalıyoruz,yıpratıyoruz. Ama ne çare seviyoruz işte.Biliyoruz ki
Onunla olmuyor da onsuz hiç olmuyor.
Unutuyorum bazen ona ulaşmak için ne savaşlar verdiğimi ve daha neleri göze almam gerektiğini unutuyorum.
Nankör bir kedimiyim ben,bencil miyim?
Benim için çoğu kişinin yapmayacağı şeyleri yapsada bunlar bana doğal geliyor herkes yapardı diyorum.
Amaçları bitmişti oysa,sadece geçimi sağlayacak kadar çalışsa yeterdi.Kendini de yormak istemiyordu.Edindiği hobileri ile yaşamını sürdürebilirdi.Ona mutluluk veren tek şeyle müzikle hayatına devam edecekti.
Ben karşısına çıktım ya artık bir amacı oldu.Geleceğimizi en güzel şekilde geçirmek için elinden geleni yapıyor.Gece gündüz demeden çalışıyor.Bense yine bencillik yapıyorum daha çok ilgilen daha çok ara diyorum.....
Belkide son zamanlar yaşadığım sıkıntılar beni böyle yaptı.Babama layık bir evlat olamamanın verdiği üzüntüyü ömür boyu yaşayacağım içimde.Bitmeyecek işte ben bu hatamın cezasını ömür boyu çekeceğim.Okulum bitsede,hani istediğim hayalim vardı öğretim görevlisi olmak. Bu hayalim gerçekleşse bile daha iyi olabilirdim diyecektim...
Karamsarım bugünlerde elimde değil!
Belkide öyle olmak istiyorum,rahat battı derler ya öyle bir nankörlük benimkisi!
Kendimi bildim bileli bi yaz yok,dindirin bu güzlerimi..... :gitme: