Yorgunum !
Başka bir yorgunluk bu,gönül yorgunluğu mu,duygularımın yorgunluğu mu bilmiyorum.
Bazen nefes alamıyorum.
Alıp başımı uzaklara gitmek,herşeyden uzaklaşmak istiyorum.
Kimse arayıp sormasın beni,başbaşa bıraksınlar beni acılarımla...
Bu acılarla yoğurayım kendimi,hayatımı,herşeyi...
Şarkıda söylendiği gibi ''yalnız da ayağa kalkabilirim'' ben,güçlüyüm,ayaklarım üzerinde dimdik durabilirim.
İnsanlardan,olaylardan,herşeyden korumaya çalışmasınlar,destek olsunlar bana,arkamda onların olduğunu bileyim,güçlerini hissedeyim yeter bana.
Ama devamlı benimle ilgili şeylere müdahale edip,benim adıma karar vermesinler.
Karmakarışığım...
Bazen ne hissettiğimi bile bilemiyorum,duygularımın kararını veremiyorum.
Elbette atlatacağım bu dönemi,elbette bu karamsar düşüncelerim yerini yeni umutlara bırakacak.
Ama bunun için zamana ve güçlü olmaya ihtiyacım var...