Kadınlar Kulübü Günlük

Gözlerimi kapatıyorum yıl 2003 kendimi garip hissediyorum hasta olacağım galiba bi tuhafım doktora gidiyorum veeeeee hamıleyim ama ben bir bebek istemıyorum kendiime bakamıyorum bir bebek aman allahım ben ne yapacağım işe geliyorum bütün günüm ağlamaklı geçiyor ben bebekleri çocukları sevmem elime alamamki kara kara düşünüyorum offfffff allahım ne yapacağım ben kocamı arıyorum sana bir şey söyleyeceğim ama lafımı sakın kesme "ben hamıleyim ama bu çocuğu istemıyorum aldırcam" yazık kocam sevinemiyor bile garibim halbuki hayatta en çok istediği şey bir çocuğunun olması bunu bile dile getiremıyor neyse akşam ben seni alırım buluşuruz diyor yemekte bu müjdeli haberin hediyesini veriyor ama ben kararlı boşuna hediyelere boğma hafta sonu doktordayız diyorumbaşlıyorum ağlamaya evemize gittiğimizde aramadık insan kalmıyor ilk önce annemler melda hamıle kayınvalıdemler ardından sıradan bütün herkesi arıyor maksat benı kararımdan vazgeçirmek offf allahım boğulcak gibi oluyorum hafta sonuna kadar sözler veriyor ben bakacam sen korkma şöyle olcak böyle olacak diye zaten maşallah duymayanda kalmadı vazgeçiyorum ama isteksiz 1 hafta kesintısız ağlıyorum bu arada kocamında canına okuyorum kabullenmem gerekır ben hamıleyım artık ilk kıpırdanmalar kendımı bambaşka hissediyorum mutluluk bu olsa gerek benım için demekki çalışmaktan da önemli şeyler varmış dünyada artık son günlerim gel artık bebeğim gellll seni bekliyoruz 27/08/2004 ve oğlum dünyaya gözlerini açıyor hoşgeldin bebeğim kucağıma veriyorlar sanki hayata yeni başladım ben o gün doğdum oğlumla beraber mıs kokulu bebeğim cennet kokum o gece hastanede hiç uyumadım bebeğime bir şey olursa biri melek oğlumu çalarsa diye allahım kucağıma aldığım zaman onun için ilk beslediğim duygularımdan utandım affet benı bebeğim dedim sesli sesli ağlayarak senin bizim hayatımızda dönüm noktası olacağını bu yüce bir sevginin olacağını bilseydim bunca zaman beklermıydım hiç şans meleğim iyiki doğdun iyiki bizimlesin seni çok seviyoruz sensiz bir hayatı düşünemıyoruz bile rabbım bize seni bağışlasın acını göstermesin canım oğlum şimdi 4 yaşındasın artık büyüyorsun "seni seviyorum annem değişin varya her şeylere değer her şeyden üstün ömrüm sana feda bebeğim iyiki geldin ............

Gunlugum...

20 gundur ortalarda yoktum...kabus gibi bir 20 gun. 4 Agustos'u 5 Agustos'a baglayan geceyi omrumun sonuna kadar unutmuycam..oyle buyuk bir aci gelip oturdu ki kalbimin orta yerine, bundan daha felaketi ancak ve ancak bir olum olabilirdi. ne yazacagimi bilmiyorum ama yolun sonuna geldigimi dusundum cok defa...

sabaha karsi yaptigim o telefon gorusmesi, aglamaktan sizisim ve uyandigimda ne yapacagimi bilememe boslugu...ve hicbir sey dusunmeden apar topar valiz hazirlayisim, telefon gorusmemiz ve ilk ucaga binisim...12 saatlik yolculuga neler sigdirdim bir bilsen...oyle bir duruma gelmistim ki hem guluyor hem agliyordum. bu nasil bir aciydi gunluk..nasil..bir daha yasamak istemiyorum...

"Aci doruga ulastiginda gozyasi gelmezmis gozlerden
Neden hic aglamadigimi anladim........
Bir insani herhangi biri kirabilir, ama bir tek en cok sevdigi acitabilirmis
Cok acittiginda anladim... "

selam günlüğüm....
Allaha şükür bugün iyiyim ya..
Dün amcamın kızını aradım sırtına tığ girmişti ya İstanbul'a ameliyat olmaya gitti...
İstanbul'un en iyi hastanelerinden biri ama orada da makına ile ameliyat olmak için 2 ay sonraya sıra vermişler.... Öyle bir makina ki Kocaeli'de 1 tane var...
Elle çıkarmaya uğraşmışlar olmamış..
Kızın sırtında kaç tane yara oldu bilmiyorum ama sürekli yeni kesikler açıp deniyorlar olmuyo...
Küçücük bi tığ umarım alabilirler makıne ile .....
Hadi görüşürüz ......

nancyyy .!.:

hayatımda birşeyler eksik,
evlendim,herşeyim var,eşimin tayinide çıktı memlekete üstelik?
ama birşeyler eksik....nlayamıyorum
ne çok mutluyum nede çok mutsuzum?
annemi ve babamı çok özledim alışmaya çalışıyorum ama olmuyor
kendi evim zaten otel gibi....
saat 7,15 te işe gitmek için çıkıyorum evden
saat 8 de evde oluyorum
k.valdeye alt kata iniyorum yemek ye bulaşık yıka tekrar yukarı çık...
zaten 1 saat kalıyor eşime bile vakit ayırmak gelmiyor içimden?
alışveriş yaparım eve girerken k.valdemin poşete bakması bile beni rahatsız ediyor
kendimi çok rahatsız hissediyorum
bizi hayatklarının sonuna kadar izleyecekler
ve ben yaşadığım sürece buna maruz kalacağım ve kendi evime yabancı kalacağım
sorumluluk üstlenemiyorum
inan günlük eşimin tayininin buraya çıkmasına bile tam sevinemedim...

Genişletmek için tıkla...

günlük canım arkadaşıma söylermisin lütfen öncelikle eşinin tayinin memlekete çıkmasına çok sevinsin, zira ben memleketimde kalmak için neler vermezdim.
Annesine sadece 15 dk uzaklıkta istediği zaman gidebilir ona ne mutlu.
Kayınvalideye gelince.... evet sinir bozucu bir durum. sana ne kızın ne aldığından di mi. daha yeni gelin ya sanırsam ondan bu kadar göz hapsinde. en iyisi poşetlerini önce evine bıraksın sonra gitsin kayınvalidesine.
Öpüyorum arkadaşımı üzmesin kendisini hiçbir şey için a.s.

slm günlük nasilsin bakalim bende bir gelisme yok benim salakla üc gün oldu hala konusmuyoruz
bu kez ben hakliydim ve asla geri adim atmamaliydim
onu sinirden mahvedecektim amaaaaaaaaaaaaaa
tam tersi resmen beni sinirden catlatiyor dün aksam yaptigim yemegi yemedi
sabah hazirladigim kahvaltiyi yemedi
sanki ben sana bayiliyorum degilmi geri zekali
bugun yemek memek yok allan dangalagi
sabah sabah kaynanam aradi bu kadinda ermismidir nedir yahu ruyasinda görmüs hemen aramis ama ben caktirmadim yok bisey dedim
bu kadinin ruyalari bir kere cikmasin disimi kiracagim ya

nedir bu sıkıntı, kasvet anlamadım.. yüreğim daralıyor.. 2 yıldır beklediğim hafta sonu tatili gerçekleşiyor ..
sevinçli ve heyecanlı olmam lazım ama bir sıkıntı var ki anlatamam içim daralıyor...
hiç gitmek bile gelmiyor içimden ama artık rezervasyon falan yapılmış .. biletler tamam nasıl derim gitmiycem diye..
İnşallah bu akşam herşey yoluna girerde tatımız kaçmadan güzel bir tatil yaparız...