Aynen ben çok kapalıyımdır, annesinin söylediğine göre de oğlu çok ketummuş bir şey anlatmazmış
daha önce de böyle vukuatları oldu, büyük bir kavga etsek hemen ailesine şikayet ederdi. Nişanlıyken olan bir şeyi anlatmazsam çatlarım
Nişanlıyız ama resmi nikahımız yapılmış. Ben de tatilde ziyarete gitmişim bir kaç günlüğüne. Yemek yiyoruz bir gün, kfc'den (ramazan ramazan anlatıyorum ama). hot shotsı severim ben, benimki bitince bak burada da var diye kendi kutusunu gösterdi. Aldım döktüm ben de tepsiye yeriz diye. Bir anda coşmaz mı kime sormuşum da dökmüşüm, hiç laf dinlemiyormuşum, kafama göre hareket ediyormuşum. Ben şoktayım tabi nolmuş ya öldün mü dedim, hep böylesin işte kendi kendine iş yapıyorsun sordun mu bana falan diye uzatmaya devam etti. Fenalık bastı bana tuvalete gidiyorum diye kalktım gittim, oyalandım tabi zoruma gitti ağladım aman gözümü sildim makyajımı tazeledim. Ben çıkışa gidiyorum diye mesaj atınca çok güçlüymüş tavırlarında çıktım ben de ama göremedim onu. Öyle bakınırken arkadan bir el omuzumdan beni aniden çekince refleks olarak kendimi kastım korkarak ve yere kapaklandım. Nasıl bir düşmeyse dizim falan morardı. Daha beter sinirlendim aslında bilerek yaptığı bir şey yoktu ama
Çıkışa gidiyorum yine ya özür dilerim falan demeye başladı, sus da gidelim diye elini tutmadan yürüyorum. Gerilerde kaldı yine, gel yanıma diyor. Yahu sen gelsene? Hayır sen geleceksin yanımda yürüyeceksin diye inat ediyor. Umursamadım ben de yürüyorum bir baktım ortalarda yok. Hiç bilmediği bir şehirde beni sokak ortasında yalnız bırakabilmiş ve gitmiş nereye gittiyse.
Her neyse bir şekilde eve gittik annesi anladı tabi, bana gelmiş oğluma da kızdım ama sen de onu bırakıp önden yürümüşsün diyebiliyor. oğlum sevmez öyle şeyleri diyor. ne kadar iyi kayınvalide de olsa şu durumda oğlunu savunabiliyor yani.
hani hep böyleydi diyebilirim...düzelmenin sinyalleri olmazsa ne yapabilirim ki, çekeyim mi? yoksa her şeyi sineye mi çekeyim?