Kaç öğrenci eğittim ama kendi çocuklarımı eğitemedim

Okul öncesi öğretmeniyim ama maalesef kendi çocuklarımı güzel yetiştiremedim bu durum beni çok üzüyor.

3 tane çocuğum var biri 3, ikizler 6 yaşında
Çalışan anneyim ikizler birinci sınıfa gidiyor ama Üçü sürekli kavga ve didişme halinde ne yapsam çözüm olmadı. Daha sabah uyanır uyanmaz başlıyor kavgalar huysuzluklar Sürekli ya kavga yada birinden birisi huysuzluk halinde.

Okul bu sene çok yoğun çok yoruluyorum öğrenci sayım fazla yardımcım yok birde evdeki bu durum birde ev işi yemek ödevler derken iyice sinirlerim bozuldu.

Mesela bu akşam olan bir şeyi anlatayım bu öğlen ikizler okuldan gelince açıktılar diye pasta vardı evde pasta koydum mutfakta yiyorlar bende küçük oğlanla etkinlik yapıyorum.

Beş dakika geçti bir ağlama sesi ama nasıl ağlamak gittim yanlarına ikizlerden erkek olanın eli gözünde çığlık çığlığa dedim gözü çıktı herhalde elini kaldırdım gözüne diğeri pasta sürmüş o panikle gözü çıktı zannettim gözü resmen böğürtlenli pastayla kaplanmış. Kardeşini gösterdi o yaptı dedi ve ben o panik korkuyla ikizine vurdum.

Baya sinirlerim bozuldu çok kızdım bağırdım. İlk defa böyle bişey yaptım. Ama artık gerçekten sabır kalmadı. Şuanda da bu duruma ağlıyorum. Ona şiddet uyguladığım için ne yaparsam yapayım onlara yetemediğim onları güzel yetiştiremediğim için…

Bir yandan da kendime üzülüyorum bu tür anlattığım şeye benzer kaç şey yaşıyorum günde artık sabır kalmadı tükendiğimi hissediyorum.

Önerisi olan varmı sizler çocuklarınızla nasıl başa çıkıyorsunuz özellikle 2 ve daha fazla çocuğu olan anneler…? Çok moralim bozuk derdimi anlatacağım kimsem yok

Ev işi, dışarı işi derken yorulmuşsunuz ve yetişemiyorsunuz. Çocukların babası nerde peki, bu resimde neden baba yok? Her şeye tek başınıza yetişmeniz mümkün değil, hele ki 3 çocukla. Birine baksanız diğerleri kopup gidiyor normal. Baba yardımcı oluyor mu?

MissCherryBlossom .!.:

Ev işi, dışarı işi derken yorulmuşsunuz ve yetişemiyorsunuz. Çocukların babası nerde peki, bu resimde neden baba yok? Her şeye tek başınıza yetişmeniz mümkün değil, hele ki 3 çocukla. Birine baksanız diğerleri kopup gidiyor normal. Baba yardımcı oluyor mu?

Genişletmek için tıkla...

Babaları haftasonu ilgileniyor genelde haftasonu hep beraber mutlaka gezmeye gideriz yada oyun oynarız ödevleri birlikte yaparız ama haftaiçi 8 de geliyor anca yemek ye topla zaten çocukların uyku saati geliyor.

3 çocuk diyorsun ya hangisine bölüneceksin,birde o panikle ay aklı çıkar insanın...mesleğin zaten uber zor
Hic yargılayamiycam valla

Önümüzdeki sene ben de sizin gibi olacağım büyük ihtimalle. Tavsiyeleri okumaya geldim. Allah yardımcınız olsun.

Kova hatunu .!.:

3 çocuk diyorsun ya hangisine bölüneceksin,birde o panikle ay aklı çıkar insanın...mesleğin zaten uber zor
Hic yargılayamiycam valla

Genişletmek için tıkla...

Çok korktum hala aklıma geldikçe gözlerim doluyor.

MrsKurabiye .!.:

Önümüzdeki sene ben de sizin gibi olacağım büyük ihtimalle. Tavsiyeleri okumaya geldim. Allah yardımcınız olsun.

Genişletmek için tıkla...

Amin sizin de

Blue_Black .!.:

Evde yardımcınız varmı en azından üzerinizden bir yük eksilir 3cocukla basacikmak zor birde çalışıyorsunuz destek almanız gerekiyor tükenme durumuna gelmişsiniz kolaylıklar diliyorum

Genişletmek için tıkla...

3 yaşındaki oğluma bakıcı bakıyor o evi toparlıyor ufak tefek şeyleri yapıyor sağolsun. Ama ben eve gelince gidiyor tabi. Birde işim kolaylaşsın diye robot süpürge aldım kadın tutuyorum dip köşe temizlik için de ama yine de ne çamaşır bitiyor ne yemek yapmak ne evi toplamak sürekli dağınık

Çocuk onlar ne denir ki. Hepimiz kardeşlerimizle didişirdik. Annelerimizi zor durumda bırakırdık. Sizin olayınız mesleğiniz okulda tüm enerjiniz bitiyor evdeki çocuklara tahammülünüz kalmıyor. Başka bir iş yapsaydınız ya da çalışmasaydınız sadece biraz daha relax olabilirdiniz. Suçlamayın kendinizi bunları her anne yaşıyor.

Merhaba
7 yaşında ikizlerim(2kız)
2 yaşında bebeğim var.
Çalışmayan bir kadınım.
Benzer bir yoğunluk bizde de var.
Fakat sizin işiniz de 'çocuk'
İşte bu, epey yorucu olan evdeki durumu kat kat arttırıyor.
Öncelikle ben çalışsaydım eve yardımcı alırdım sanırım (maddi durumunuzu bilemem, farazi konuşuyorum)
Ev işleri biraz sizden düşse sinirleriniz daha az yıpranır belki.

Benim ikizlerim de zaman zaman sürtüşüyor. Ama erkek çocukları bir tık daha şiddete meyyal ve hareketli, belki bunun da dezavantajı vardır sizde.
Birbirlerine iyi davranmamaları halinde yoksun bırakıyoruz biz böyle bir yol çizdik, yanlış veya doğru bilmem ama etki etti.
Tartışabilirler ama vuramazlar. Vururlarsa istedikleri şeyleri yapamazlar gibi.
Ama bizde aşırı kavgalar olmuyor.
Dersleri, ödevleri, küçüğün ihtiyaçları, yemektir oyundur yoğunuz tabii.
Babaları da ilgilidir.
Siz de babayı dahil edin. İkizlerle birebir de vakit geçirin. Güzel davranma oyunu oynayın.
Birbirlerini aslında ne kadar çok sevdiklerini hatırlatan şeyler yapın. Hediyeleşsinler, sürprizler falan.
Bizimkiler birbirlerine resim falan yaparlar
Geçecek bu günler

*yardımcınız varmış şimdi gördüm. Ama çocuklu evde dağınıklık bitmez kolay kolay. Biraz daha relaks olmaya çalışın

Ben çocuk büyütmedim henüz ama biz 3 kız kardeştik. Ablamla aramda 14 ay var. Çocukluğumdan beri bana despotluk yaptı. Benim annemde ilkokul öğretmeniydi. Çok yufka yüreklidir, bir kere tokat atmamıştır bize. Ama babam tam tersine çok sert mizaçlı bir adamdı. Az dayağını yemedim.
Şiddet değil ama anne-babanın rol dağılımı yapması gerekiyor. Birinin iyi, diğerinin kötü polis olması lazım. Çocukların birinden çekinmesi lazım.
Bence tam tersi siz çocuklarınıza karşı yumuşak davrandığınız için böyle itişiyorlar. Belki ceza yöntemi uygularsınız. Sevdikleri bir oyunu oynatmaz, programı izletmezsiniz. Ya da istedikler bir şeyi almazsınız.
çocuk yetiştirmeyi bilmiyorum ama kendi ailemde işe yarayan yaptırımları nacizane anlatayım dedim.

fluuu .!.:

Okul öncesi öğretmeniyim ama maalesef kendi çocuklarımı güzel yetiştiremedim bu durum beni çok üzüyor.

3 tane çocuğum var biri 3, ikizler 6 yaşında
Çalışan anneyim ikizler birinci sınıfa gidiyor ama Üçü sürekli kavga ve didişme halinde ne yapsam çözüm olmadı. Daha sabah uyanır uyanmaz başlıyor kavgalar huysuzluklar Sürekli ya kavga yada birinden birisi huysuzluk halinde.

Okul bu sene çok yoğun çok yoruluyorum öğrenci sayım fazla yardımcım yok birde evdeki bu durum birde ev işi yemek ödevler derken iyice sinirlerim bozuldu.

Mesela bu akşam olan bir şeyi anlatayım bu öğlen ikizler okuldan gelince açıktılar diye pasta vardı evde pasta koydum mutfakta yiyorlar bende küçük oğlanla etkinlik yapıyorum.

Beş dakika geçti bir ağlama sesi ama nasıl ağlamak gittim yanlarına ikizlerden erkek olanın eli gözünde çığlık çığlığa dedim gözü çıktı herhalde elini kaldırdım gözüne diğeri pasta sürmüş o panikle gözü çıktı zannettim gözü resmen böğürtlenli pastayla kaplanmış. Kardeşini gösterdi o yaptı dedi ve ben o panik korkuyla ikizine vurdum.

Baya sinirlerim bozuldu çok kızdım bağırdım. İlk defa böyle bişey yaptım. Ama artık gerçekten sabır kalmadı. Şuanda da bu duruma ağlıyorum. Ona şiddet uyguladığım için ne yaparsam yapayım onlara yetemediğim onları güzel yetiştiremediğim için…

Bir yandan da kendime üzülüyorum bu tür anlattığım şeye benzer kaç şey yaşıyorum günde artık sabır kalmadı tükendiğimi hissediyorum.

Önerisi olan varmı sizler çocuklarınızla nasıl başa çıkıyorsunuz özellikle 2 ve daha fazla çocuğu olan anneler…? Çok moralim bozuk derdimi anlatacağım kimsem yok

Genişletmek için tıkla...

Allah yardımcınız olsun demeye geldım

Kardeşler her zaman kavga eder. Bunun sizinle alakasi yok ki. Kardeşliğin şanındandır. Siz çok abartmadiklari sürece karışmayın.

Üzülmeyin geçmiş olsun. Elinizden bir kaza çıkmış farkına da varmişsiniz zaten. Allah kolaylık versin çok zor tabiki siz de insansiniz suclamayin kendinizi.
Belki bir psikiyatriste gitseniz biraz daha relax hissedebileceginiz tedavi verir başetmek için.

fluuu .!.:

Okul öncesi öğretmeniyim ama maalesef kendi çocuklarımı güzel yetiştiremedim bu durum beni çok üzüyor.

3 tane çocuğum var biri 3, ikizler 6 yaşında
Çalışan anneyim ikizler birinci sınıfa gidiyor ama Üçü sürekli kavga ve didişme halinde ne yapsam çözüm olmadı. Daha sabah uyanır uyanmaz başlıyor kavgalar huysuzluklar Sürekli ya kavga yada birinden birisi huysuzluk halinde.

Okul bu sene çok yoğun çok yoruluyorum öğrenci sayım fazla yardımcım yok birde evdeki bu durum birde ev işi yemek ödevler derken iyice sinirlerim bozuldu.

Mesela bu akşam olan bir şeyi anlatayım bu öğlen ikizler okuldan gelince açıktılar diye pasta vardı evde pasta koydum mutfakta yiyorlar bende küçük oğlanla etkinlik yapıyorum.

Beş dakika geçti bir ağlama sesi ama nasıl ağlamak gittim yanlarına ikizlerden erkek olanın eli gözünde çığlık çığlığa dedim gözü çıktı herhalde elini kaldırdım gözüne diğeri pasta sürmüş o panikle gözü çıktı zannettim gözü resmen böğürtlenli pastayla kaplanmış. Kardeşini gösterdi o yaptı dedi ve ben o panik korkuyla ikizine vurdum.

Baya sinirlerim bozuldu çok kızdım bağırdım. İlk defa böyle bişey yaptım. Ama artık gerçekten sabır kalmadı. Şuanda da bu duruma ağlıyorum. Ona şiddet uyguladığım için ne yaparsam yapayım onlara yetemediğim onları güzel yetiştiremediğim için…

Bir yandan da kendime üzülüyorum bu tür anlattığım şeye benzer kaç şey yaşıyorum günde artık sabır kalmadı tükendiğimi hissediyorum.

Önerisi olan varmı sizler çocuklarınızla nasıl başa çıkıyorsunuz özellikle 2 ve daha fazla çocuğu olan anneler…? Çok moralim bozuk derdimi anlatacağım kimsem yok

Genişletmek için tıkla...

Hocam gunaydin. Bende okulönceciyim 2 küçük çocuğum var biri 1.sınif ogrencisi. Cocuklarin huyunu bilip öngörüyle davranmaniz lazım. Mesela çocuklari yemek masasinda yalniz birakmayin diger cocugunuzda masada sizinle olsun etkinligi orada yapın. Net ve kısa ev kuralları belirleyin mutlaka. Cocuk cok olunca camasir işi vs cok yoruyor insani, haftada bir bi bayan tutun oyalayici işleri o yapsin. Allahtan calisma saatlerimiz çok uzun degil. Kucugun uyku saati, buyuklerin ödev saati onlarla ayri ayri ilgilenme vakitleri hersey bi plan dahilinde olsun mutlaka.

Yanlış anlamayın lütfen olana çare yok ama iki küçük çocuk varken 3.yü yapmışsınız bir de çocuğa vuruyorsunuz. Yaşadığınız yoğunluğu tahmin bile edemiyorum allah sabır versin süper güç gibi bu kadar şeye yetmeye çalışmak ama yine de siz seçmişsiniz bu yolu. Elbette kızadabilirsiniz arada sesler de yükselebilir ama şiddet hem de 6 yaşında çocuğa bence yardımcı falan tutun veya işten çıkın bi şekilde geçinebielcekseniz

Bide bu arada kavga etmeleri çok normal biz kardeşimle günün yarısını kavga ederek geçirirdik 5-20 yaş arası bu böyle devam etti şimdi birbirimize herkesten yakınız sesimizi bile yükseltmeyiz, büyüyene kadar yaşayacaksınız bunları

Eşiniz 8de geliyormuş.
Eşim 2 haftadır(haftaiçi) eve 9-12 arası geliyor.
Sizin rutininiz bu.
Allah yardımcınız olsun, o kadar zor ki.

Çocuğum yok ancak bizde çocuktuk bizde kavga dalaş büyüdük büyüdükçe kavgalarımız küçüldü bitti. Hepsini ayrı yerlere koysanız birbirleri olmadan duramazlar asla. Bilemiyorum çoğu çocuk bu şekilde büyüyor diye zannediyorum. Demek istediğim bu yaşta böyleler diye hep böyle gidecek demek değil
Bol sabır diliyorum