Kızlar ben 1,5 yıllık evliyim.Bekarken jinekoloğa gitmiş ama sadece ultrasonla muayne olmuştum.Evlendikten sonra gitmem gerektiğini biliyordum ama hep korktum. Gitmeliydim çünkü 3 aydır adet görmüyordum, kasık ağrılarım vardı, tüğlenme başlamıştı, kilo artışı, az adet görme... gibi pekçok şikayetim vardı.1,5 sene erteledikten sonra nihayet karar verdim ama randevu almam bile bir hafta sürdü :) Sürekli stresten midem bulanıyor, herşeye sinirleniyor, diken üzerinde geziyordum.Sonunda randevuyu aldım eşimin yardımıyla.O gün gelip çattığında yerimde duramadım, öncejki gece eşime yüklendim niye bu problemleri hep kadınlar yaşıyor diye saçma sapan tartışma konuları açmaya çalıştım, olmadı.Neyse sonunda gittim ama dünyadan kopuk bir haldeydim.Odadan içeri girdim ve doktor anlat bakalım bir sorun mu var dedi ve ben başladım anlatmaya... Önce bir muayne edelim sonra konuşalım dedi, yardımcısı bayan içeri alıp beni o koltuğa yatırdı.Korkarım sanmıştım ama büyüttüğüm kadar kötü değilmiş.Çıplaklık hissine gelince de üzeirme bir örtü koydular ve kendimi çıplak görmedim ve hissetmedim.Ne olduğunu bile anlamadan muayne bitti ve vajinal ultrasona aldılar ve yine ne olduğunu bile anlamadan ekranda kistçiklerimi gördüm.ınternetten araştırmıştım polikistik over, görünce direk tanıdım zaten. Neyse sonuç olarak o kadar rahatladım ki hiç gerilmeye, korkmaya, kabus yaşamaya gerek yokmuş.Herşey o kapıdan girene kadarmış. Bundan sonra sık sık dr a gitmem gerekecek tedavim için ve hiç korkacağımı sanmıyorum. Ertelemeseymişim keşke, belki de şimdi tedavide ilerlemiş olurduk. Siz benim yaptığımı yapmayın cesaret edin, karar verin gerisi geliyor.Ertelemenin zarardan başka bişeyi yok.
