Merhaba hanımlar,
daha önce de konu açmıştım öncelikle oradaki tavsiyeleriniz içn teşekkür ederim. Şimdi bahsedeceğim şeylerde daha fazla yardımınıza ihtiyacım var. Biraz uzun olabilir şimdiden özür dilerim.
Eşim de ben de 30 yaşındayız. Eşimin mesleği var, büyük bir şirkette çalışıyor. Kendisi şirketteki aranan isimlerden. Ve sanıyorum bu sebepten özgüveni tavan yapmış durumda. Benim bir mesleğim yok zamanında ailevi sebeplerden okula devam edemedim. Yapabileceğim her işte çalıştım şimdiye kadar ama şu an çalışmıyorum çünkü iş bulamıyorum. Bu bir kaç aydır devam eden bir sorun ne yazık ki. Fazlaca borcumuz var. Son işten ayrıldığımdan beri ödemelerimizin bazıları biriktiği için sıkıntılı günler yaşıyoruz. Ben de yakın gelecekte olmasa da biraz daha ileri zamanlarda işe yarayabileceğini düşündüğüm dantel işine giriştim. Şekilli danteller yapıp (kelebek,baykuş gibi) kendi kesip diktiğim kadın üst giyimine dantelleri dikmeye başladım yani sıfırdan giyecek hazırlamaya başladım. Bu fikrimden eşime bahsettim başlamadan önce. Satamazsın dedi. Bir destek beklemiyordum evet ama köstek olmasını da istemiyordum. Bu akşam bir şekil daha bitirdim ve gayet heyecanlı şekilde kendisine gösterdim. Bu satmaz ne diye uğraşıyorsun dedi. Eşimin benim düşüncelerime ve fikirlerime saygısı olmadığını çok net görüyorum artık. Önceden de bu tip şeyler söyleyerek benim modumu düşürmüşlüğü var. Eşim sürekli olarak psikolojmi bozmaya yönelik davranıyor hep beni dibe çekmeye çalışıyor sebebini anlayamıyorum. Konu ne olursa olsun hep böyle. Ben de bir aptal gibi en ince ayrıntısına kadar eşimi düşündüm bu güne kadar. Sıkılmasın yorulmasın bunalmasın diye alttan alan fedakarlık yapan hep ben oluyorum ve sıkıldım artık. Çok uzattım özür dilerim okuyan herkesten. Lütfen, ne olur bana bir yol gösterin. Tamamen mutsuzum artık. Seviyorum ve ayrılmak istemiyorum ama bu tavırlar değişmediği müddetçe hayatım cehenneme dönecek
nasıl bir yol izlemeliyim?
