- 28 Nisan 2021
- 24
- 14
- 38
- Konu Sahibi herisimalinmis
- #1
arkadaşlar merhaba.
benim 2 yaşına yeni girecek olan bi oğlum var. süpriz bi şekilde korunduğumuz (spiral) halde hamile olduğumu öğrendim ve dünyam başıma yıkıldı resmen. asla ikinci çocuğu istemiyormuşum meğerse hamile kalınca anladım. hiç bir şey hissetmedim. her sabah doğurmak istemiyorum diye uyanıyorum. kürtaj için randevu aldım ama gönlüm kıymaya da elvermedi randevumu iptal ettim. mecbur doğurucam gibi duruyor ama hiç istemiyorum.
istememe sebeplerim; gelecek kaygısı. yani oğluma şuan sınırsız imkanlar sunup kaliteli eğitim hayatı sağlayabiliriz. ama bütçemiz 2 çocuğa aynı imkanları sağlamaya yetmez. tamamen ilk çocuğumun hayatıyla geleceğiyle oynuyormuşum gibi hissediyorum kendimi. ve tabi bu gerek hamilelik gerek sonrası bebek doğduğunda oğlumla aramda açıklık mesafe olmasından korkuyorum. çünkü boğuşmayı üstüme atlamayı seviyor. ve ben devamlı onu yapma etme diye engellemiş olucam. bebek doğunca da gece gündüz uykusuz kalacağım için oğluma yine verimli zaman ayıramicam.
inanılmaz huzursuz ve ona haksızlık ettiğimi düşünüyorum. bebeği istemiyorum aldırmak istiyorum ama o zaman da sonra pişman olur muyum kaygısı endişelendiriyor beni. henüz 6 haftalık sanırım. kürtaj da yasal süre 10 hafta.
kürtaj olup da verdiği karardan pişman olmayan var mı acaba aranızda? doğum yaptığım zaman da neden doğurdum diye pişman olmak da istemiyorum.
bide hani çevreme ve aileme baktığımda da hangi kardeşin birbirine yararı olmuş bi fayda sağlamış. bu sebeple kardeşi olmasını da şart görmüyorum ben çocukların.
bu arada maddi imkanlarımız da şöyle ben memurum ve eşimin de pandemiden ötürü 2 senedir iş yapamayan bi şirketi var.
dün doktora gittik 5 haftalık. henüz sadece kese var bebek oluşmamış bi kalp atışı yok
benim 2 yaşına yeni girecek olan bi oğlum var. süpriz bi şekilde korunduğumuz (spiral) halde hamile olduğumu öğrendim ve dünyam başıma yıkıldı resmen. asla ikinci çocuğu istemiyormuşum meğerse hamile kalınca anladım. hiç bir şey hissetmedim. her sabah doğurmak istemiyorum diye uyanıyorum. kürtaj için randevu aldım ama gönlüm kıymaya da elvermedi randevumu iptal ettim. mecbur doğurucam gibi duruyor ama hiç istemiyorum.
istememe sebeplerim; gelecek kaygısı. yani oğluma şuan sınırsız imkanlar sunup kaliteli eğitim hayatı sağlayabiliriz. ama bütçemiz 2 çocuğa aynı imkanları sağlamaya yetmez. tamamen ilk çocuğumun hayatıyla geleceğiyle oynuyormuşum gibi hissediyorum kendimi. ve tabi bu gerek hamilelik gerek sonrası bebek doğduğunda oğlumla aramda açıklık mesafe olmasından korkuyorum. çünkü boğuşmayı üstüme atlamayı seviyor. ve ben devamlı onu yapma etme diye engellemiş olucam. bebek doğunca da gece gündüz uykusuz kalacağım için oğluma yine verimli zaman ayıramicam.
inanılmaz huzursuz ve ona haksızlık ettiğimi düşünüyorum. bebeği istemiyorum aldırmak istiyorum ama o zaman da sonra pişman olur muyum kaygısı endişelendiriyor beni. henüz 6 haftalık sanırım. kürtaj da yasal süre 10 hafta.
kürtaj olup da verdiği karardan pişman olmayan var mı acaba aranızda? doğum yaptığım zaman da neden doğurdum diye pişman olmak da istemiyorum.
bide hani çevreme ve aileme baktığımda da hangi kardeşin birbirine yararı olmuş bi fayda sağlamış. bu sebeple kardeşi olmasını da şart görmüyorum ben çocukların.
bu arada maddi imkanlarımız da şöyle ben memurum ve eşimin de pandemiden ötürü 2 senedir iş yapamayan bi şirketi var.
dün doktora gittik 5 haftalık. henüz sadece kese var bebek oluşmamış bi kalp atışı yok
Son düzenleme: