tam bir "istedim oldu" vakasının içindeyim
aylar önce sevgilime ağustosta tatilinde başbaşa tatile çıkacağımızı söylemiştim,ama sorun şu ki artık ünide tek başına yaşayan özgür insan değil "evin kızı"yım.Yani öyle ha deyince tatile çıkılmıyo maalesef
ama hiç umudumu yitirmedim ona da devamlı olarak "eskiden de çıkardım tatile ya,bişi demez ailem.Aylardır çalışıyorum tatil yapmak hakkım" falan diyodum.
Aylar geçti ağustos oldu benim konu açma çabalarım annemin kesin red cevabıyla kapandı.Sevgilim de her fırsatta soruyordu "gidiceeez,güven bana" falan diyordum.
O da bana güvendi,tatil yapmak için işinden ayrıldı. ağustosun ortası oldu,tatilimin yolu yarılandı ve ben hala konuşamadım ailemle,çünkü gereksiz yere tartışma çıkmıştı ve iletişimimiz sıfır olmuştu,kaç kere konu açmayı düşündüysem de cesaret edemedim.Bu arada işinden ayrılan ve yeni işe başlamak için tatilden dönmeyi-haliyle tatile gitmeyi düşünen sevgilim "ne zaman?" sorularını sıklaştırdı,bende bi gün söyledim ve "güven bana,o gün yola çıkacağız" dedim...
sonra ne mi oldu? ben aileme konuyu açmadan onlar bana iznim bitmeden tatil yapmamı söylediler.
işin sırrı inancı hiç yitirmemekte...
bilincaltina kodlama denilen şey gerçek.. 
