Istediğini giyememe sorunu

Ferhans .!.:

Kızlar merhaba. Ben 28 yaşında 2 senedir memur olarak görev yapan yalnız yaşayan bir kadınım.şimdiki olaya daha iyi yorum yapabilmeniz için çocukluğumdan bahsetmek istiyorum. Ortamama bir Türk ailesinde olduğu gibi bem de nuhafazkâr- dindar bir ailede doğdum. Annem ve tüm kadınlar kapalıdır ailemde. Bana ufak ufak teşvikler yaptılarsa bile aşırı bir zorlamaları olmadı başörtüsü konusunda. Olmadı ama bu durum sadece başörtüsü için geçerliydi. Yine kapalı giyinmek zorunda kalıyordum yani. En yakınımın düğünü için elbise alalım derdik. Aman onun burası açık onun şurası açıl diye diye, ev sahibi olduğum düğüne pantolon gömlekle giderdim her seferinde.
Fazla uzatmakn istemiyorum. Şimdiki sorunuma gelirsek : şu an yalnız yaşayan kimsenin karışamayacağı bir kadınım.o kadar güzel elbiseler, etekler giymek istiyorum ki.işyerinde bir arkadaş var pantolon giydiği istisnadır mesela.özgüvenine o ladar hayranım ki. Hani paspal tiplerden de değilim, içimden de geliyor ama bir türlü cesaret edemiyorum.bazılarınıza göre alt tarafı bir kıyafet giy çık olan şeyler benim çocukluk travmalarım yüzünden çok büyük şeylermiş gibi geliyor. Kısaca utanıyorum.mini etek, elbise hâlâ giyemiyorum.kendimi daha iyi değerlendirebilirmişim gibi geliyor. Şu an çevrede oldukça beğenilen bir kadınım Allaha şükür ama bu durumu kıyafetlerimle daha fazla desteklemek istiyorum.bu durumu için ne yapabilirim sizce ? Ben de artık diğer kadınlar gibi güzel giyinmek istiyorum.hayatımda etek giymedim bu arada.giydiklerim de maksi etekler. Adam gibi birşeyler giyemeden kuruyup gideceğim

Genişletmek için tıkla...

Ferhans .!.:

Kimse birşey demiyor valla.bizde bir kadın vardı bir karış etekle eğile kalka ilaç hazırlardı. Herkes de tanırdı koca hastanede.şimdi böyle tanınmak güzel birşey mi deyecek olanlar olabilir ama bence güzel yani.alıntı yapacaktım yapamadım anlamışsınızdır kime yazdığımı.biraz o tetikledi, hırslnadırdı beni. Bizi yanıbaşımızda çalışanlar tanımıyor kadını koca hastane tanıyor.

Genişletmek için tıkla...

Ferhans .!.:

Kimse birşey demiyor valla.bizde bir kadın vardı bir karış etekle eğile kalka ilaç hazırlardı. Herkes de tanırdı koca hastanede.şimdi böyle tanınmak güzel birşey mi deyecek olanlar olabilir ama bence güzel yani.alıntı yapacaktım yapamadım anlamışsınızdır kime yazdığımı.biraz o tetikledi, hırslnadırdı beni. Bizi yanıbaşımızda çalışanlar tanımıyor kadını koca hastane tanıyor.

Genişletmek için tıkla...

shewastwenty .!.:

Bana düşünce tarzınız çok sağlıksız geldi. Tabii ki sizin hayatınız, sorumlusu ve yönetmeni sizlersiniz. Ancak buraya fikir almak için yazdığınızdan şunu söyleyebilirim. Sizde sizin tabirinizle "açık giyinmek" kendinizi daha da öne çıkarmanın bir aracı olmuş. O kadını giyinişi nedeniyle tüm hastanenin tanıması sizin için çok güzel bir durum, kendiniz de böyle olmak istiyorsunuz. Ancak çok modern düşüncelere sahip olduğunuzu düşündüğünüz halde kadını metalaştıran insanlardan, fiziksel görünüşü sebebiyle kazandığı bu şöhrete gıpta ediyorsunuz. Halbuki aslolan içidir insanın. Güzellik geçici, herhangi bir sorun yaşayıp kendinizle başbaşa kaldığınızda allaha şükür güzelim diye avunamaycaksınız. Hayatta daha sağlam şeylere tutunmanızı öneririm.

Genişletmek için tıkla...

Ferhans .!.:

Teşekkür ederim çok güzel yazmışsınız.

Genişletmek için tıkla...

Strobe .!.:

Tam olarak sizin gibi değil ama annemin beni "Şıkır şıkır, hanım hanımcık" giydirme baskısına karşı giyim tepkisi ile karşılık vermiştim ve bu yirmili yaşlarımın ortalarına kadar devam etti. Yani muhafazakar ailede belli bir kapalı giyim kalıbı baskısına karşılık, diğer taraftan daha açık giyinme istemiyle patlanması çok oluyor.

Annem ne kadar evcil giyindirmek istediyse (Artık bu tabir nasıl oluyorsa, biraz tuhaf oldu sanki), ben diğer taraftan çıktım. Şöyle örneklendireyim:
Annemin istediği-yönlendirmelerle alıştırmaya çalıştığı:
Eki Görüntüle 3055577

Benim olduğum:
Eki Görüntüle 3055581

Tabii artık yaş da aldıkça, ana da olunca bu kadar keskin taşımaz oldum üzerimde ama hala düz siyah, hala bir yerden gümüşler, hala benzer model etrafında dolaşan bot-postal tercihleri... Elim önce hep bunlara gider. :)

Neyi nasıl istiyorsanız giyin, bu konuda ciddi zorluk yaşıyorsanız da psikolojik destek alın. "O mini giydi, minisiyle tanındı, beni yanı başımdakiler tanımıyor" filan deyişiniz de sağlıklı bir düşünce gibi değil zaten, "Daha iyi bacaklarım varken gözler benim üzerimde olmalıydı!" der gibi sığ bir yarış sezmedim de değil ya, hadi bakalım.

Genişletmek için tıkla...

demetc .!.:

Bende bunu düşündüm bugün açık zamanlarımda oldu pantolon tişört gömlek ötesine çok az geçmişimdir etek giydim ama çorapla hep. Bir kere giymedim onda da peşime takıldılardi. Van gibi doğu illerinde çok dikkat çeker ben İstanbul'da bile giymedim düşün artık sen bilirsin

Genişletmek için tıkla...

Ferhans .!.:

Kızlar merhaba. Ben 28 yaşında 2 senedir memur olarak görev yapan yalnız yaşayan bir kadınım.şimdiki olaya daha iyi yorum yapabilmeniz için çocukluğumdan bahsetmek istiyorum. Ortamama bir Türk ailesinde olduğu gibi bem de nuhafazkâr- dindar bir ailede doğdum. Annem ve tüm kadınlar kapalıdır ailemde. Bana ufak ufak teşvikler yaptılarsa bile aşırı bir zorlamaları olmadı başörtüsü konusunda. Olmadı ama bu durum sadece başörtüsü için geçerliydi. Yine kapalı giyinmek zorunda kalıyordum yani. En yakınımın düğünü için elbise alalım derdik. Aman onun burası açık onun şurası açıl diye diye, ev sahibi olduğum düğüne pantolon gömlekle giderdim her seferinde.
Fazla uzatmakn istemiyorum. Şimdiki sorunuma gelirsek : şu an yalnız yaşayan kimsenin karışamayacağı bir kadınım.o kadar güzel elbiseler, etekler giymek istiyorum ki.işyerinde bir arkadaş var pantolon giydiği istisnadır mesela.özgüvenine o ladar hayranım ki. Hani paspal tiplerden de değilim, içimden de geliyor ama bir türlü cesaret edemiyorum.bazılarınıza göre alt tarafı bir kıyafet giy çık olan şeyler benim çocukluk travmalarım yüzünden çok büyük şeylermiş gibi geliyor. Kısaca utanıyorum.mini etek, elbise hâlâ giyemiyorum.kendimi daha iyi değerlendirebilirmişim gibi geliyor. Şu an çevrede oldukça beğenilen bir kadınım Allaha şükür ama bu durumu kıyafetlerimle daha fazla desteklemek istiyorum.bu durumu için ne yapabilirim sizce ? Ben de artık diğer kadınlar gibi güzel giyinmek istiyorum.hayatımda etek giymedim bu arada.giydiklerim de maksi etekler. Adam gibi birşeyler giyemeden kuruyup gideceğim

Genişletmek için tıkla...

Papatyakokulum 44 .!.:

Oldukça beğenilen biriyim Allah'a şükür sadece bu söze takıldım. Dini konular yasak yoksa vaaz verecektm . Neyse hayırlı afiyetli rıza- i ilahi üzere uzun ömürler diliyorum

Genişletmek için tıkla...

Ferhans .!.:

Evet belki de utandığın için değil sevmediğim için uzak duruyor da olabilirim.mesela üst bedende aynı utangaçlık ( ya da her neyse ) o olmuyor mesela.göbeği ya da omzu açık giyebiliyorum ama alt bedende sıkıntı yaşıyorum.belki de kendime yakıştıramıyorum.insan bazen ne düşündüğünü anlayamayabiliyor.

Genişletmek için tıkla...

Şu an ki giyim tarzınızı bilmiyorum ama mesela etek-bluz-stiletto kombinlerini seviyorsanız, üst bedende sorun yok ama etek giymekte sıkıntı yaşıyorum diyorsanız mini yerine diz altı eteklerle başlayın, misal şu tarz etekler size hem istediğiniz havayı verecektir hem de etek giyme sorununu aşmanıza yardım edecektir.

Üzerinize oturan ki skinny pantolonlar favorimdir, bir skinny pantolonla da aynı etkiyi yaratabilirsiniz, yani bir tarz oluşturacaksanız kendinizi illa da mini etek diye şartlamayın.
Maksat şık ve üzerinize yakışanı giymek ve kendi stilinizi oluşturmaksa pantolon, etek, elbise ve bunların boyu fark etmeksizin gayet hoş bir havanız olabilir.

Strobe .!.:

Tam olarak sizin gibi değil ama annemin beni "Şıkır şıkır, hanım hanımcık" giydirme baskısına karşı giyim tepkisi ile karşılık vermiştim ve bu yirmili yaşlarımın ortalarına kadar devam etti. Yani muhafazakar ailede belli bir kapalı giyim kalıbı baskısına karşılık, diğer taraftan daha açık giyinme istemiyle patlanması çok oluyor.

Annem ne kadar evcil giyindirmek istediyse (Artık bu tabir nasıl oluyorsa, biraz tuhaf oldu sanki), ben diğer taraftan çıktım. Şöyle örneklendireyim:
Annemin istediği-yönlendirmelerle alıştırmaya çalıştığı:
Eki Görüntüle 3055577

Benim olduğum:
Eki Görüntüle 3055581

Tabii artık yaş da aldıkça, ana da olunca bu kadar keskin taşımaz oldum üzerimde ama hala düz siyah, hala bir yerden gümüşler, hala benzer model etrafında dolaşan bot-postal tercihleri... Elim önce hep bunlara gider. :)

Neyi nasıl istiyorsanız giyin, bu konuda ciddi zorluk yaşıyorsanız da psikolojik destek alın. "O mini giydi, minisiyle tanındı, beni yanı başımdakiler tanımıyor" filan deyişiniz de sağlıklı bir düşünce gibi değil zaten, "Daha iyi bacaklarım varken gözler benim üzerimde olmalıydı!" der gibi sığ bir yarış sezmedim de değil ya, hadi bakalım.

Genişletmek için tıkla...