işte bu bizim hikayemiz. iyi kötü acı tatlı güzel çirkin bir arada...

zeynepbeyza .!.:

Allah analı babalı büyütsün Ayşe'ni..Çok tatlı oluyor Ayşeler annesi,bitane de bende var.Geçmişler olsun hepinize..Sen şimdi neyap biliyor musun?Uyurken nefesini kokla meleğinin,yumuk yumuk ellerini avuçla,göğsüne yasla sonra uzunuzun...neden mi?Cenneti görmek için..ve o cennet güzel kardeşim benim, sen ölene dek hissetmek istediğinde hep seninle olacak..Allah bahtını açık etsin yavrunun,candan,canandan,anadan,babadan,kardeşten,herşeyden üstün insanın kendi evladı.İnsanoğlu öyle bencil bir yaradılışa sahip ki,dünyada kendinden üstün olmasını istediği tek kişi çocuğu olurmuş.. Sen Ayşeyi sana benzet büyütürken,kınanacağını bilse bile kalbindekini söylesin dili.Başkaları mutlu olsun diye kendini paralamasın ama senin gibi.Bırak önce kendini düşünsün,ama sevgiyle dolu olsun yüreği Allahın yarattığı her canlıya..Bi de dokunsun toprağa,çamurlara bulansın büyürken,sokak kedileri için dolaptan peynir aşırsın,görmezden gel...Canım benim samimiyetimi mazur gör lütfen,hayranlık duyulacak bi anne olacaksın tıpkı benim gibi (aslında çok mütevaziyimdir).Ayşeni sen yücelt ve annelikteki farkını farkettir ki sana gıpta ile bakan gözlerin keyfini sür.Unut o dört günlük cehennemi,psikolojik destek al gerekirse,lohusalık başlıbaşına bi travma zaten ve inan babanız daha yoğun yaşamıştır o buhranı..Üçünüz sarılın birbirinize ve gerçek anlam da aile olmanın tadını çıkarın....

Genişletmek için tıkla...

derinduygular .!.:

cahil değilim, laftan anlamaz değilim, var gücünle ıkın ne demek biliyorum. doktorumda 5 ayda az çok tanımıştır beni. azara gerek yoktu bencede. motive etmek sadece azarla olmaz.
doğumhanede normal doğumdan nefret ediyorum diye hemşirelerle sohbet ediyordu ben çatalda ıkınırken..kimin doğuma katkı sağlayamadığı buran bile belli. nefret ede ede beni normal doğurtunca geldi başıma bunlar. doktorun adını özel mesajda soranlara yazıyorum. hastası varsa doktorumun aranızda ismimle sorsun beni.
hakkım varsa haram olsun o doktora. o kadar

Genişletmek için tıkla...

derinduygular .!.:

Nihayet işte bu da benim doğum hikayem
6 şubat cumartesi kızımın odası dizildi nihayet. Her şey çok güzel oldu. Akşam eşim gördüğünde odayı süper olmuş valla odasının güzelliğini görse bir dakika durmaz karnında dedi güldük.
En yakı arkadasım geldi ziyarete 6 şubatta.. sevgililer günü için hediye fuarı vardı oraya gittik. Ayaklarım ıslandı botun içinde deliler gibi yağmur yağıyordu. Fuarda hamileyim diye her yiyecek standında bişeyler ikram edildi yedim hepsini.. cumartesi doktor randevumuz vardı hatta. Doktor bebeğin suyuna falan baktı her şey normal süper yolunda dedi. Şubat sonu mart başı doğum dedi. Çatı muayenesi yapmadı 38. haftayı bekliyoruz dedi. Akşam eşimle arkadaşlarımızla yemeğe gittik yedik oturduk sohbet ettik gece 12ye kadar dışarıdaydım. Pazar sabah 7 şubat kayınvalidemlerin 40. evlilik yıldönümleri. Kayınpederim istermisiniz torun bize sürpriz yapsın doğsun derdi ocak ayından bu yana. Ne şeker bir adam dedim hep içimden ama martın ilk haftası doğacak bebeğimiz mümkün değil 7 şubat gecesi:)

Pazar yine çılgılar gibi yağan bir yağmur vardı. Kahvaltı falan arkadasımı otogara bıraktık eşimle dönüşte resmen sele kapılıyorduk. Korktum stres oldum yolda kalan arabalar içerisine su dolan arabalar bozulan halk otobüsleri 15 dk yol 1,5 saatte geldik eve ama çok stres oldum o an. Ve çok Yorulmuştum. Cumartesiden beri süper hareketliydim. Odayı dizmek,fuarı gezmek akşam geç saate kadar oturmak Pazar sabah yaşadığım stres her şey yormuştu beni
Akşam yemeğe gidecektik 40 yıl şerefine. Kayınpederim kayınvalidem bekar iki kayınbiraderim eşim ben hep beraber kordona balık yemeye gittik. Evden çıkarken öyle yorgundum ki dedim desem ben gelmesem yorgunum diye ama dedim 40. yıl yemeği.. ayıp olur taş taşımayacagım ya oturup yemek yiyeceğim. Gitmeliyim ve gittik yemeğe

Yemekte iki bekar kaynım tüm gece bebek üzerine espriler yaptı. Seneye anne torunun kucagında oturur balık yedirirsin dediler. Kayınvalidem bir şişe beyaz şarap içti çocuklar bu gece güzel uyurum dedi. Restoranda tuuvalete gittim tek tük kan vardı çamaşırımda. Hamileliğim ilk aylarındada kanama geçirmiştim bebeği eşi öndeydi ve sürekli yatmama rağmen kanama oluyordu. Tek damla kan beni korkutmadı. Aklıma bişey gelmedi çünkü 35 haftalık hamileydim. Çünkü karnım hala çok yukarıdaydı. Çünkü bir gün önce doktordaydım ve bebek kanala falan bile girmemişti. Eşime baktım güldüm böyle böyle dedim. Bana baktı olabilirmi dedi yok dedim olamaz korkma. Yemekten kalktık eve geldik. Lost seyrettik eşimle iki bölüm ard arda. Ben uzun uzun sıcak suyun altında duş yaptım. Sancılanmaya başladım hafiften önceki gün yağmurda yürüdüm ayağım ıslandı diye oldu dedim sıcak su torbası koydum ayaklarımın altına. İki posta makine kurdum çamaşırlar yıkandı astım ama hala sancılanıyorum bu arada. Aynı sancı şubat 20de gelse yada şubat sonunda anında doğum derim ama çok erken diye kodurmadım. Arkadasımı aradım çok sancım var dedim bişey olmaz dedi arkadasım bekar bu arada o nereden bilecekse. O bişey olmaz dedi ya rahatım saat 12 oldu bu arada eşim uyumaya geçti. Sancım giderek artıyor ama. İçimden sabah kadar ağrım olursa ertesi gün doktora giderim dedim.

Canım çok pektir benim. Acı eşiğim yüksektir. Hatta öyle yüksektir ki doğum sancımı bile anlayamadım. Bu doğum sancısı olamaz yalancı doğum sancısıdır dedim içimden

Eşimin yanına uzandım yorgunum banyoluyum hava yağmurlu saat 01 oldu ama sancım gelince uyanıyorum. Kalktım eşime sen yat benim ağrım var bişey olursa seslenirim dedim. Çamaşırları katladım dua okudum anne bebek ansiklopedisinden doğumun başlama belirtilerine baktım. ama bu arada telefonumda kronometre açık sancı geldikçe basıyorum sancılarım düzenli mi anlamak için. Evet 4 dk bir yaklaşık sancı geliyor. Bu arada sürekli wc deyim suyum azar azar sızıyor. Hala içimden yalancı doğum sancısı bu şimdi doğum deyip herkesi ayaklandırma diyorum kendime.
Eşime seslendim kötüyüm ben dedim. Bir titreme bir bayılma geldi eşime onu sakinleştirdim önce kayınvalidemi aradık kadın bir şişe şaraptan sonra yalpalayarak geldi bize. İki apartman yanımızda oturuyor. Geldi doktoru aradık hastaneye gittik nihayet. Saat 3 bu arada. Ebe kontrol etti açılman 4 cm dedi suyunda gelmiş doğum başlamak üzere epidural yaptılar sonra acı yok ama telaş var nasıl doğacak bu bebek.

Buradan sonrası pek hoş değil okuyanlara ders olsun

Ben doktoru aradım saat 2:30. doktor bizi doğumu planladığımız hastaneye yölendirdi ebe baktı doğum dedi doktorum hastaneye geldi saat 8:30

Ben alsancakta oturuyorum. Doktorum alsancakta oturuyor. Doğumun olduğu hastane alsancakta ama doktor 6 saat sonra geliyor hastaneye. Normal doğum yapmak istiyorum eğer her şey uygunsa bebek sağlıklıysa acıdan korkmuyorum normal olsun istiyorum demiştim. Ama daha doğuma süre olduğu içi ve çatıma bakmadığı için net karar değildi ben gönlümden geçeni söyledim. Hani korku sebebiyle sezeryan olmasın ben yapabilirim dedim sadece doktora.

Neyse bebek aşağı inmediği için 2 hemşire toplam 4 kol karnımda bastırıyor doktor bana sus. Hiç sesini duymayacagım. Sakın! Diye bir azar bir fırça. Çok bagırırsan değil çok ıkınırsan çabuk doğurursun diye söyledi tamamda caım acıyor artistlik yapmıyorum caı acıyan insan inler ve bagırır.
Doktor öl dese ölecegim o an o azarda sonra sessizce ıkındım var gücümle. Midem bulandı kuasacagım dedim o an kusmaya bile izin istedim doktor kus dedi ve öyle kustum. Düşünebiliyormusunuz o an bile doktor kus demeden kusmayan insanım.
Bebek aşağı inemedi bir türlü1 saat geçti vakumla çekilecek babayı çağırın bilgilendirelim dediği anda son bir gayretle bebeğim doğdu ancak doktor çekiyor bedeni çıkmıyor var gücüyle çekiyor bebek gelmiyor sonra doğdu ayağına kordonu dolanmıştı onu görebildim. Beni bıraktılar bebeğimi bir an bile göremedim doğumhanede üşüyerek çatalda baygın halde bekledim bir tuhaflık sezecek oluyorum beklide normal prosedür budur yıkıyorlardır bebeğimi diye düşünüyorum. Bebeğim ağlamadı doğunca bekledim ağlama duymadım ve bayıldım üşüyerek kendime geldiğimde 5 saat geçmişti üzerinden odadaydım eşim kayınpederim yoktu yanımda. Yanımdaki beşik boştu.
Bebeğim doğumda bir an oksijensiz kalmış doğar doğmaz morarmaya başlamış. Nefes alamamış ambulansla 9 eylül hastanesi yeni doğa yoğun bakıma alınmış. O gece herkes tebriğe geldi hastane odasına ben vardım bebeğim başka hastanede ve görmedim bile yüzünü kime benziyor dediler bilmiyorum dedim her odadan bebek ağlamaları geldi o sesler beni deli etti karnımda değildi bebeğim yanımda da değildi..
Ertesi sabah bebeğimi görmeye gittim ağlayarak kucağıma aldım küvezden çıkardılar. Bütün gece hep ağlamış ben geldiğimde sustu. Açıktı gözleri.

Sonra 4 gü kaldık hastanede mr çekildi beyin ultrasonu çekildi oksijensiz kaldığı zamandan bir hasar kaldı mı diye araştırıldı. Doktorlar hasar olup olmadığını en iyi zaman gösterir dediler. Bebeğim ağlamıyordu acıkmıyordu ayaklarına takılan damar yolu verilen ilaçtan parçalanıyor ama acı hissetmiyordu. Benim içim içimi yedi normal mi sağlıklı mı. Erken doğdu diye mi böyle? Doktorun hatası mı?

Doktorum hiç alttan muayene etmediği birini normal doğuma alabilir miydi?
Bir gün önce muayenede bişey anlamaması normalmiydi?
35 haftalık sancısı tutan bir hastası için ayı semtteki hastaneye lütfedip gelemezmiydi?
Demiş ki duygu doğuma katkı sağlamadı!
Mümkün mü acaba sizce ben kendime güvenmesem kime ne mecburiyetim var sezeryan isterdim. Bebeğim söz konusu mümkün mü doğuma katkı sağlamamak bebeğimi o sıkıntıda bırakmak istermiydim ben?
Sezeryana alamazdım çok geçti. Telefon ettiğimde gelseydi hastaneye daha açılmaların başında sezeryan olmalısın dese aptal mıyım ben bebeğimi riske atarmıyım

O kadar çok kesmiş dikişlerim öyle çok ki bu kadar kesmeye nasıl çıkaramadı bebeğimi orada bilemiyorum.

Çatısı dardı demiş. Erken gelip baksaydın sezeryana alsaydı o zaman.
Özür diliyor özür beni rahatlatmaz. Bu şüpheyle yaşamak ne demek zaman gösterecek normal olup olmadığını.

Doğumdan sonraki 4 hastanede neler çektim anlatamam. Dikişlerimin acısı bir tarafa doğum haneden bebeğimin yanına başka hastaneye geldim hala bacaklarım batikonlu terli ve pisim. Doğumhaneden sonra duş almamışım. Bebeğim ağlamıyor kan alınıyor topuktan canı yanmalı tepkisiz öyle yatıyor. Erken doğuma mı zor doğumamı bağlasam bilemiyorum. Hemşireler kan alıyorlar bebeğimden ve saatler sonra aynı test için tekrar kan alıyorlar açıklama bir önce alınan kan yetersiz numuneydi. 3 ince tüpü dolduramamış aynı test için tekrar tekrar kan alındı. Verilen ilaç damar yolunu parçaladı derken sarılık oldu.. kuvez alarm veriyor ben bebeğimin solunumuna bişey oldu sanıyorum hemşire lütfedip hızlı yürümüyor bile. Belki bir saniye bişeyler değiştirecek ama anladım kimsenin kimse umrunda değil
Hangi günahımın bedeliydi bilmem ama cehennemi gördüm o 4 günde. Ağrımdan oturamıyorum. Bebeğim acıkmıyor ağlamıyor emzirmeye çalışıyorum kirimden kokumdan bebek bana yanaşmıyor. Çile kabus zulum ne desem eksik kalır

O güzelim oda süslenen kapılar bebek şekerlerimiz lohusalıkta giyerim diye aldığım temiz giysiler hepsi evdeydi ve biz o pis hastanede suratsız insanlarla insanlıktan uzak doktorların elindeydik. Rabbim bir daha düşürmesin düşmanımı bile düşürmesin

Eve geldik. Banyo yaptım. Giyindim kızımı beşiğine yatırdık ben hastanedeyken 5 gün boyunca eşim boş yatak odası beşik boş çok kötü oldum odaya giremedim dedi. nİhayet evimizdeydik kızım süslü beşiğindeydi. Rabbime çok şükür

Bir çok doktora götürdüm. Bebeğim sağlıklı çok şükür proflara gösterdik her şey normal dediler. Yaşadığım korku bana yetti arttı bile. Evlat başka bişeymiş rabbim herkesin evladını bağışlasın acısını göstermesin.

Kadın doğum doktorumun adını paylaşmadım burada ama izmirdekilere özellikle sesleniyorum. Bu adama gitmeyin kimseyi göndermeyin. Özür dilemekle çıkamasın bu işin içinden. İsteyenlere adını yazarım mesajda. Allah onuda bildiği gibi yapsın

Neler anladık doğum hikayemden

İnsanın canı pek olmaya görsün az kalsın evde doğuracaktım

Doktorlar devlet hastanesi dışında da kötü muamele yapabiliyor hastaya
En sessiz doğuran kadın yarışması yapılsa birinci benim. Yemin ediyorum sessiz sessiz ıkındım doğurdum.

Anne olmak süper bişeymiş. Hamilelikte kendime çok özenmediğim dinlenmediğim için bebeğimden özür diledim. Kız erkek ayrımı yaptığım içinde.
Anne olunca anladım evladın kızı erkeği olmazmış. Herkesin yavrusu kendine tatlıymış.

İnsanın kısmetinde olunca varlık içinde imkansızlık yine gelip kendini bulurmuş. Devlet hastanesinde kötü muamelede korktuğumdan imkanım var diye özel hastaneye tonla para verdik suit oda tuttuk. Neticede yine devlet hastanesine gitmek zorunda kaldım yine kötü muamele gördüm. İmkanım vardı imkansızlıklar peşimdeydi ama

Çok şükür Allaha geride kaldı. Allah yardımcısı olsun devlet hastanesine işi düşenlerin.
burdaki bir çok insan çok özel benim için
helencim özellikle
hepinize teşekkür ederim okumakta bişeyler paylaşılınca okunduğunu bilmek de mutlu etti beni. hamileliğimin en güzel yanı bu siteyi keşfetmek

bu arada çirkin muamele gördüğüm yer dokuz eylül üniversite hastanesidir. doğumdan hemen sonra bebeğim efes alamayınca morarınca yenidoğan ambulansı ile dokuz eylül yoğun bakıma kaldırıldı. 4 gün 4gece orda kaldık... ege sağlıkta herkes güleryüzlüydü..
küvez olmadığını biliyordum ama evime 200 metre mesafede diye şık bir hastane diye ziyarete gelinmesi kolay diye orası olsun dye düşümüştüm erken doğum olunca apar topar gece vakti gittik.
oysa en kötü senaryoyu düşüüp seçmek gerekirmiş hastaneyi

Genişletmek için tıkla...