- 16 Ağustos 2018
- 181
- 214
O biraz kabulleniş ile ilgili bence, bittiğini kabul edip sadece kendine odaklanmak gerek ben öyle yaptım.kendi içimde onu affettim, aslında affettiğim şey o değildi kendimdi. çünkü onlar gidince geriye bize hissettirdiği o saçma duygular kalıyor.Bizden başka kimse bize üzülmüyor çünkü gidenler hayatlarını yaşamaya devam ediyor.Ben ne zaman bana hissettirdiği tüm kötü duygular için kendi içimde onu da kendimi de affettim,onu odağımdan çıkardım ben nasıl mutlu olurum kendi başıma diye düşündüm nitekim tek başına ölücez bu hayatta.En çok da kendi kul hakkıma girdiğimi farkedip kendimden özür diledim hiç abartmıyorum 4 senedir dönmeyen adam 1 ayda döndü,daha önce dönse ben o kafayla başlar yine aynı hataları yapar yine aynı şeyleri yaşardım muhtemelen.Şimdi beni terkeden adam sen çok değişmişsin diyerek bana hayran olduğunu söylüyor ve hiç abartmıyorum kafamda çizdiğim benden sonraki o mutlu mesut adam da yoktu karşımda bayağı zamanında hayal ettiğim olmasını istediğim şekilde gördüm.Biraz inançla da ilgili belki ben bu tarz şeylere inanmaya başladığım için de bunları yaşamış olabilirim bilemedim