Bu yorumunuzu simdi gordum , bipolar olabilir mi abiniz? Hic saglikli bir insan profili cizmiyor bu anlattiklarinizYorumlarınız için çok teşekkürler. Şükür ki madde kullanımı yok. Çocuk-ergenliğinde de böyleydi sadece anne baba korkusu ve çekingenliği vardı. bağırır çağırıp diklenirdi ve ergenlik dönemindeki birçok çocuğun tavırlarını sergiliyordu. Ama daha sonra değişik yönde huyları ilerlemeye başladı. Aşırı sinirlilik, herkese yukarıdan bakma, ego bir haller.
Ayrıca ailem her zaman yanında bulundu, yaşam şartları, çevresi birçok şeyden bilgileri var. Onlardan daha çok da benim bilgim var emin olabilirsiniz. Çocukluğundan beri var olan bir sinirlilik hali ama bu kadar vahim hale gelen bu sorunun neyden kaynaklandığını bilmiyoruz.
Ayrıca psikolog konusu yakın zamanlarda açıldı. Ilımlı fakat gitmeyeceğini biliyorum. çünkü şuan buna mecbur hissetmiyor kendini.
Ve bir bilgi daha vereyim. Mutluluğu gerçekten çok mutlu, sinirliliği çok sinirli. Ortasını bulamıyor. Gün içerisinde bir ruh halinden diğer ruh haline birden geçebiliyor en ufak şeyde.
Şiddetli geçmesi bizi artık strese sürüklüyor.
abinizde öfke kontrolü sorunu var muhtemelen...çok yıpratıcı...Allah kolaylık versin...
O zaman psikologa birlikte gitmeyi teklif etmelisin.Çünkü ailenin içerisinde en çok benden çekiniyor ve bana kıyamıyor.
Bence abin madde kullanıyorÖncelikle merhabalar. Ben üniversite okuyan genç bir kadınım.
Çok değerli bir ailem var. Hatta bu konuda dünyanın en şanslı insanıyım diyebilirim. Sabırlı, fikirlerimize saygılı, çağdaş, çevreden çok sevilen ve beni çok seven anne babam var.
Onlara gerçekten çok düşkünüm ve üzmemeye çalışıyorum.
Biz çekirdek aileyiz ve maalesef bir abim var.
Evet "maalesef" diyorum çünkü artık bazı şeylerin siniri boğazıma kadar dayandı. Ve bu konuda sizden yardım almak için buradayım.
Abim üniversite son sınıf, benden 4 yaş büyük birisi. Aramızda çok yaş olmadığından ve aynı devrin çocukları gençleri olduğumuzdan fikirler yakın ve dolayısıyla anlaşmamız kolay. Yapı itibariyle inatçıdır, üstüne giderseniz tam tersini yapar, kafa tutar ama zararı dokunmazdı fiilen.
Fakat son 2 senedir kendinden geçmiş durumda. Hele geçen senedendir korkutucu bir hal almaya başladı. En ufak şeye sinirlenip, eşyaları yere çarpmalar ile başlayıp ailesini tehdit etmeye varacak kadar terbiyesizleşmeye başladı.
Aileme hakaretler, tehditler, anneye babaya ağza alınmayacak laflar, acayip hareketler çoğaldı.
Bir dövmediği kaldı onu da yapacak diye korkuyorum.
O şehir dışından, okuldan eve her geldiğinde evimizde bir huzursuzluk oluyor, bu psikolojik baskıyı size tarif edemem. O evimize geldiğinde, mutlu bir an yaşarsak şaşırıyoruz artık. O gittiğinde ise her şey çok normal, gürültüsüz kavgasız, birbirimize saygı çerçevesinde yaşıyoruz.
Aileme onlar üzülmesin diye bütün bunlara sabrettiğimi, evden o ya da ben bir vesileyle çıktığımız an onu hayatımdan çıkarıp bir daha görüşmeyeceğimi söyledim ama sabredemiyorum artık.
Onu dövesim öldüresim geliyor ama yapamıyorum. Gücüm yetse gerçekten ona haddini bildirmek isterdim.
Ama yapamıyorum. Tehditlerinin ses kaydını tutup veya kavga anında polisi arayıp resmi yollarla işimi halledeyim diyorum, kavgayı bastırmaya özellikle annemi korumaya çalışmaktan buna bile zaman bulamıyorum.
Bir psikiyatriste gidip durumu anlatıp bir sakinleştirici falan alıp gizlice gıdalarına takviye edeyim diyorum ama zaten yılın sadece 4 5 ayı yanımızda oluyor. Geri kalan süreçte de uzaktan canımızı sıkıyor.
Size yüzeysel anlattım ama inanın zor durumdayım. Ondan kendim için korkum yok. Ama ailem için korkuyorum gerçekten gün geçtikçe saygısızlaşıyor ve eskiden en ufak olaydan utanıp özür dilerken şimdi ortalığı karıştırıyor.
Ailemin can güvenliği yok. Öyle bir gözü dönüyor ki birine bir şey yapabilir bile.
Anne babam hala sabrediyor. Aman gençtir, aman şöyledir böyledir. Bize gerçekten çok düşkünler ama bunları da göz ardı etmek olmaz yani.
Anne babam küçüklüğümüzden bu yana hiçbir şeyi bizden esirgemedi, harika şartlarda büyüttüler bizi. Maddi imkanların yanı sıra harika sevgiyle büyüdük.
Hala o yaptıklarına rağmen olayın hemen ardından onu affediyorlar, hala sesleri çıkmıyor ya.
Böyle anne baba nasıl üzülür? Nasıl onlara hakaretler edilir? Bir anne babayı nasıl tehdit edersiniz? Sizin fişinizi çekecem, şunu yapacam bunu yapacam...
Sabrımın son noktasındayım, delirmek üzereyim. Benim de problemlerim var ama zerre sesimi çıkarmıyorum. Onlara saygısızlık etmeyi bırakın, en zor anımda bile belli etmeyip üzülmesinler diye gülücükler dağıtıyorum etrafıma.
Bu artık bizim can güvenliğimizi tehdit etmeye başladı.
Hiçbir şey olmazsa bile üzüntüden hastalığa sahip olup ölecekler diye korkuyorum anne babam.
Annem tansiyon hastası oldu. Kadının 3 günde bir tansiyonu çıkıyor.
Böyle yaşam mı olur?
Ne yapayım akıl verin. Okulu bitip geldiğinde daha vahim şeyler olacak biliyorum. O zamana kadar çözüm bulmam lazım.
Bazen bunların hiçbiri olmaz ..Arkadaslar madde dedigimiz sey en fazla 1 hafta icinde hem kanda hem idrarda cikmaz. Uyusturucu ictigini anlamaniz zor degil:
* cok terler
* titreme ( bazen az derecede)
* kilo kaybi
* kiyafetinde yaniklar mevcutsa
Vs
Nisan olup evlenirse sakinleşir mi şaka yapmisiniz dir inşallah konu sahibi çok ciddi bir durumdan bahsetti abide ciddi bir dengesizlik var bunun çözümü kiz bulup başkasının evladını yakmak değil uzmana gidip yardım almaktır bazı yorumlar beni benden alıyor yaBelki nişan olup evlenirse sakinleşir cnm kız bulun ona siz
Yalnız şu son paragraf da madde kullanımına işaret bir anlamda ..Yorumlarınız için çok teşekkürler. Şükür ki madde kullanımı yok. Çocuk-ergenliğinde de böyleydi sadece anne baba korkusu ve çekingenliği vardı. bağırır çağırıp diklenirdi ve ergenlik dönemindeki birçok çocuğun tavırlarını sergiliyordu. Ama daha sonra değişik yönde huyları ilerlemeye başladı. Aşırı sinirlilik, herkese yukarıdan bakma, ego bir haller.
Ayrıca ailem her zaman yanında bulundu, yaşam şartları, çevresi birçok şeyden bilgileri var. Onlardan daha çok da benim bilgim var emin olabilirsiniz. Çocukluğundan beri var olan bir sinirlilik hali ama bu kadar vahim hale gelen bu sorunun neyden kaynaklandığını bilmiyoruz.
Ayrıca psikolog konusu yakın zamanlarda açıldı. Ilımlı fakat gitmeyeceğini biliyorum. çünkü şuan buna mecbur hissetmiyor kendini.
Ve bir bilgi daha vereyim. Mutluluğu gerçekten çok mutlu, sinirliliği çok sinirli. Ortasını bulamıyor. Gün içerisinde bir ruh halinden diğer ruh haline birden geçebiliyor en ufak şeyde.
Şiddetli geçmesi bizi artık strese sürüklüyor.
Yaksın elin kızını da .. cicim ayları geçtikten sonra kızın canına okur ..Asla ciddiye alınacak bir çözüm yolu değil ..Belki nişan olup evlenirse sakinleşir cnm kız bulun ona siz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?