İş hayatında mutlu olan var mı

Yuppiyayye · 31 Ocak 2022

samanyolu11 .!.:
İş hayatında mutlu olan işyerinde birinden hoşlanıyordur. O zaman koşa koşa gidilir, yoksa kim neden çalışmayı sevsin.

Özellikle işyerinde yasak aşk yaşayanlar ekstra mutlular koşa koşa geliyorlar işe :KK70:

cileklidon · 31 Ocak 2022

MahpeykerKosemSultan .!.:
Şu anki çalıştığınız yer mükemmel iyi ki öncekinden kurtulmuşsunuz umarım ben de ebediyen kurtulurum böyle yerlerden

İnşallah gerçekten şöyle söyleyeyim sırtım sivilce tarlasıydı düzeldi.bir tanesinde 3 yıl çalıştım sırf referans olsun yetişeyim diye çok köklü bir firmaydı büyük bir plaza ama içi leş gibiydi her gün ağlardım ezerlerdi el şıklatarak yanına çağırırlardı o kadar ağrıma giderdi ki yüreğim çarpa çarpa giderdim yanlarına canı sağolsun babam bir gün demedi çık ordan ben bakarım sana ağlama üzülme diye hatta çıktım oradan diye demediğini bırakmadı e büyüdüm artık laf da vermeye başladım sonra bastım istifayı çıktım aşırı dinci bir yerdi diz hizası ve üzeri etek giymek yasaktı dar pantolon giymek yasaktı zorla cumaya götürürlerdi erkekleri burayı bulmak hiçte kolay olmadı

Cizirti · 31 Ocak 2022

Meslekte 12. Senem. Ilk yıllar kabus gibiydi. Meslektaşlarım sayesinde kafamdaki ideal öğretmen profili yerle bir oldu, neler neler gördüm..
Bana büyü yapiyorsunuz diye ağlayan çalışma arkadaşım bile oldu düşünün.. ama hepsi tecrübe tabi. Zamanla her turden insanla başa çıkmayı ogreniyorsunuz. Insanlar size bulaşmaya çekinebiliyor. Simdi yaklaşık 100 öğretmenin olduğu bi okuldayım, seve seve gidiyorum. 5-6 tane yakin arkadaşım var geri kalanıyla da hiçbir problemim yok. Belki bazilari ne soğuk kadin diyordur bazıları ne sıcakkanlı diyordur.. biraz adamina göre muameleyi öğreniyorsunuz zamanla.

Aylakkadin · 31 Ocak 2022

MahpeykerKosemSultan .!.:
Hanımlar ne zamandır sorguladığım bir durum bu.

Ben iş hayatında 1 sene geçirdim sadece, kendi çapında bilindik ve az biraz kurumsal denebilecek bir yer olmasına rağmen sürekli dedikodu, altındakini ezme, üstündekine yağcılık yapma, işini düzgün yapmayıp altındakileri de mağdur etme, suçu başkasına atma vesaire… Her türlü saçma sapan mualemeyi yaşadım veya benim gibi mesleğe yeni adım atanlardan da dinledim benzer durumları.

İnsan doğal olarak çok sorgulamaya başlıyor. Her yer mi böyle, mutlu yer var mıdır diye. Haftanın 5 belki 6 günü sabahtan akşama aynı ortamda çalışılan yerlerde insanlar neden birbirine hayatı zorlaştırır?

1 senelik deneyimimden sonra daha kaliteli bir yere girdiğimi zannedip mutlu olmuştum. Tamam dedim her şey farklı olacak bu sefer. Güzelce iş öğrenip kendimi geliştireceğim. Ama burda da daha ilk günden departmanımdakilerin beni iş öğretme adı altında odalarına çekip başka departmandakilerin dedikodusunu yapmasıyla bütün hevesim yerle bir oldu. Onların dedikodu ve kışkırtmalarına kulak tıkayıp bireysel takıldığımda ise dışlanan, iş öğretilmeyen ben oldum. Yine iş öğretmemeler, alttakini ezmeler üsttekine yağcılıklar derken nefes alamadım kaçtım oradan.

Şimdi sütten ağzım yana yana yoğurt yemeye korkar oldum. Zaten ekonomi kötü, şartlar kötü, sırf kendimi geliştirme amacıyla para olarak zar zor yetinebileceğim yerlere girmesine girerim ama insanların iş yapmak iş öğrenmek yerine boş lakırtılara ve boş ego savaşlarına girmelerinden bunaldım sanırım.

Okul hayatımda hep çalışkan bir insan oldum, trde ilk 4 bine girmiş ve okul hayatında kendini yabancı dil olsun seminerler olsun geliştirmiş bir avukatım. Ama şimdi çalışma hevesi yerle bir olmuş çökmüş biriyim. Sabahtan akşama yine aynı şeyleri yaşamaktan, ayaklarımın geri geri gitmesinden korkuyorum.

Var mı böyle şeyler yaşayan? Veya tam tersi ben işimden mutluyum memnunum diyen?

Okuyan cevaplayan herkese teşekkür ederim. Kırıp dökmeden yazarsanız sevinirim.

Akademik başarı iş hayatında bazen işe yaramayabiliyor. Okul hayatınızdaki işiniz size uygulamada fayda sağlamaya oluyor bazı durumdalar da.
Ben iş hayatını çok seviyorum. Çünkü ben para kazanmakla arkadaşlığı ayırıyorum. İş arkadaşı iş arkadasimdir. Genelde bana söyledikleri şey şu "hii hii " diyorsun ama dinlemiyorsun oluyor. Gerçekten dinlemiyorum işime yaramayn bilgileri.
Size tavsiyem kim kime yalakalık yapıyor, kim kimi eziyor bu kısmı bırakın. Müdürümun omuzlarına masaj yapıldığını biliyorum. 15 kişinin önünde

asla yapmam. Yapana da karışmam.
Ben profesyonel im insan ilişkileri beni bağlamaz.
Çok sevdiğim bir kaç arkadaşım var onlarla takılırım. Ama onlarla da 3 sene sonra samimi oldum.

samanyolu11 · 31 Ocak 2022

Yuppiyayye .!.:
Özellikle işyerinde yasak aşk yaşayanlar ekstra mutlular koşa koşa geliyorlar işe

Cidden öyle ya, bizim evli bi abla var yemek yapıyor erkeklere onlar da ona iltifat ediyorlar yere göğe sığdıramıyorlar. Karşılıklı Mutualist bir yaşam oh. Ben de daha küçükken iş yerinde birinden hoşlanıyordum koşa koşa gidiyordum. Şimdi ayağımı sürüye sürüye gidiyorum hoşlandığım kimse yok işyerinde aşk güzel şey

tomvejerry · 31 Ocak 2022

Kendi isimi seviyorum. Suanda ikinci kariyerimi yapiyorum. Ilk is hayatim yonetim uzerineydi. Kimseyle oturup dedikodu yapmamisimdir. Ancak kendime zamanda cok yakin hissettigim benimle ayni seviyede olan is arkadaslarimla zaman zaman konusmusuzdur. Daha ilk gunden bana dedikodu yapan kisilere asla guvenmezdim.

Simdi hemsireyim. Yapi olarak soguk bir insan oldugum icin yine cok muhabbetim yoktur herkesle. Isimi yapar evime giderim. O yuzden genel anlamda dedikodu ve beraberinde gelen sorunlardan hep kacinmisimdir ve beni hic etkilememistir.

Bu arada profesyonel is hayatimin 9. senesindeyim.

Yuppiyayye · 31 Ocak 2022

samanyolu11 .!.:
Cidden öyle ya, bizim evli bi abla var yemek yapıyor erkeklere onlar da ona iltifat ediyorlar yere göğe sığdıramıyorlar. Karşılıklı Mutualist bir yaşam oh. Ben de daha küçükken iş yerinde birinden hoşlanıyordum koşa koşa gidiyordum. Şimdi ayağımı sürüye sürüye gidiyorum hoşlandığım kimse yok işyerinde aşk güzel şey

Ohooo evli barklı erkekler ve kadınlar ilişki yaşıyorlar,işyerinde gayet flört ediyorlar, aralarda kaçamak yapıyorlar,iş onlar için sevgiliyle buluşma yeri olduğundan koşarak geliyorlar cidden.yüzde 90 ın mutsuz olduğu bir yerde, imkan olsa çalışmam diyen insanların içinde ,ay ben seviyorum çalışmayı ben gelirim diyen biri oldu mesela

tam bir kamuflaj yeri yani

Tomris07 · 31 Ocak 2022

Yıllarca mobbinge maruz kaldım. İşimde çok özveriliydim. Sadece kendimi geliştirmeye odaklanmıştım. Sonuç olarak daha fazla iş yükü ile ezildim. Aynı konumdaki diğer meslektaşlarım yan gelip yatarken ben daha fazla iş yapmak zorunda bırakılıyordum. Ben de onlar gibi işi savsaklamaya, salağa yatmaya başladım. Hah işte o zaman kısmen rahatladım. Çalışma saatlerim esnek, işe istediğim zaman gidiyorum. En rahat işlerden biri ama insan ilişkileri beni çok yorduğu için malesef mutsuzum. Bardağın dolu tarafından bakmalı, görmezden, duymazdan gelmeliyiz. Her işin ayrı zorluğu var çünkü

samanyolu11 · 31 Ocak 2022

Yuppiyayye .!.:
Ohooo evli barklı erkekler ve kadınlar ilişki yaşıyorlar,işyerinde gayet flört ediyorlar, aralarda kaçamak yapıyorlar,iş onlar için sevgiliyle buluşma yeri olduğundan koşarak geliyorlar cidden.yüzde 90 ın mutsuz olduğu bir yerde, imkan olsa çalışmam diyen insanların içinde ,ay ben seviyorum çalışmayı ben gelirim diyen biri oldu mesela tam bir kamuflaj yeri yani

Aynısını yaşadım ve arkadaşımın iş yerinde de yaşandı demek tüm kurumlar da var bu i-rezillik

Vanillin · 31 Ocak 2022

MahpeykerKosemSultan .!.:
Azerbaycanda rüşvetin çok yaygın olduğunu biliyordum da bu kadarını bilmiyordum. Yaptıkları çok büyük bir saygısızlık… Neyse tamamen kurtuldunuz sanırım onlardan şimdi. Umarım bundan sonra düzgün insanlar çıkar karşınıza.

Yokya cikarmiyim hic o kadar para verdim ise girdim 3yildir evliyim baska sehire tasindim maas karti mudurdeydi benide ise geliyormus gibi gosteriyodu, gecen ay isten cikartildida hersey ortaya cikti, bakalim bundan sonrasi nasil olacak. Memlekete tasinma ihtimalimiz var o yuzden isi kaybetmek istemiyorum bidaha o kadar parayi nerden bulupta vericem is alicam

lckystr · 31 Ocak 2022

MahpeykerKosemSultan .!.:
Hanımlar ne zamandır sorguladığım bir durum bu.

Ben iş hayatında 1 sene geçirdim sadece, kendi çapında bilindik ve az biraz kurumsal denebilecek bir yer olmasına rağmen sürekli dedikodu, altındakini ezme, üstündekine yağcılık yapma, işini düzgün yapmayıp altındakileri de mağdur etme, suçu başkasına atma vesaire… Her türlü saçma sapan mualemeyi yaşadım veya benim gibi mesleğe yeni adım atanlardan da dinledim benzer durumları.

İnsan doğal olarak çok sorgulamaya başlıyor. Her yer mi böyle, mutlu yer var mıdır diye. Haftanın 5 belki 6 günü sabahtan akşama aynı ortamda çalışılan yerlerde insanlar neden birbirine hayatı zorlaştırır?

1 senelik deneyimimden sonra daha kaliteli bir yere girdiğimi zannedip mutlu olmuştum. Tamam dedim her şey farklı olacak bu sefer. Güzelce iş öğrenip kendimi geliştireceğim. Ama burda da daha ilk günden departmanımdakilerin beni iş öğretme adı altında odalarına çekip başka departmandakilerin dedikodusunu yapmasıyla bütün hevesim yerle bir oldu. Onların dedikodu ve kışkırtmalarına kulak tıkayıp bireysel takıldığımda ise dışlanan, iş öğretilmeyen ben oldum. Yine iş öğretmemeler, alttakini ezmeler üsttekine yağcılıklar derken nefes alamadım kaçtım oradan.

Şimdi sütten ağzım yana yana yoğurt yemeye korkar oldum. Zaten ekonomi kötü, şartlar kötü, sırf kendimi geliştirme amacıyla para olarak zar zor yetinebileceğim yerlere girmesine girerim ama insanların iş yapmak iş öğrenmek yerine boş lakırtılara ve boş ego savaşlarına girmelerinden bunaldım sanırım.

Okul hayatımda hep çalışkan bir insan oldum, trde ilk 4 bine girmiş ve okul hayatında kendini yabancı dil olsun seminerler olsun geliştirmiş bir avukatım. Ama şimdi çalışma hevesi yerle bir olmuş çökmüş biriyim. Sabahtan akşama yine aynı şeyleri yaşamaktan, ayaklarımın geri geri gitmesinden korkuyorum.

Var mı böyle şeyler yaşayan? Veya tam tersi ben işimden mutluyum memnunum diyen?

Okuyan cevaplayan herkese teşekkür ederim. Kırıp dökmeden yazarsanız sevinirim.

20 yaşımda başladım 31 yaşındayım 11 senedir aynı yerdeyim işimden çok memnunum

Şimdi kendime iş açmayı planlıyorum tamamen farklı bi sektör fakat işimide bırakmayacağım

loveinnovember · 31 Ocak 2022

Benim şuan 3. İş deneyimim ve bundan da nefret ediyorum. Evlenip 2 yıllık tazminatımı almak için sabrediyorum. Çok şey yaşadım çok sabrettim buraya çıktığımda nasıl kutlasam bilmiyorum. Ben girdikten sonra başka pozisyonlarda 10 kişi girdi çıktı en fazla dayanan benim.

IncIpek04 · 31 Ocak 2022

Bende böyleydim daha akşamdan sabah işe gideceğim diye panik oluyordum geceleri 3 4 e kadar uyuyamıyordum nabzım aşırı hızlı atıyordu resmen psikolojim bozuldu ve günün birinde aşırı baş dönmesi yaşadım nöroloji psikolojik olduğunu söyledi. Bünyem dayanamadı işten ayrıldım ve hayatımda verdiğim en doğru karar işi bırakmaktı

flamefire · 31 Ocak 2022

MahpeykerKosemSultan .!.:
Hanımlar ne zamandır sorguladığım bir durum bu.

Ben iş hayatında 1 sene geçirdim sadece, kendi çapında bilindik ve az biraz kurumsal denebilecek bir yer olmasına rağmen sürekli dedikodu, altındakini ezme, üstündekine yağcılık yapma, işini düzgün yapmayıp altındakileri de mağdur etme, suçu başkasına atma vesaire… Her türlü saçma sapan mualemeyi yaşadım veya benim gibi mesleğe yeni adım atanlardan da dinledim benzer durumları.

İnsan doğal olarak çok sorgulamaya başlıyor. Her yer mi böyle, mutlu yer var mıdır diye. Haftanın 5 belki 6 günü sabahtan akşama aynı ortamda çalışılan yerlerde insanlar neden birbirine hayatı zorlaştırır?

1 senelik deneyimimden sonra daha kaliteli bir yere girdiğimi zannedip mutlu olmuştum. Tamam dedim her şey farklı olacak bu sefer. Güzelce iş öğrenip kendimi geliştireceğim. Ama burda da daha ilk günden departmanımdakilerin beni iş öğretme adı altında odalarına çekip başka departmandakilerin dedikodusunu yapmasıyla bütün hevesim yerle bir oldu. Onların dedikodu ve kışkırtmalarına kulak tıkayıp bireysel takıldığımda ise dışlanan, iş öğretilmeyen ben oldum. Yine iş öğretmemeler, alttakini ezmeler üsttekine yağcılıklar derken nefes alamadım kaçtım oradan.

Şimdi sütten ağzım yana yana yoğurt yemeye korkar oldum. Zaten ekonomi kötü, şartlar kötü, sırf kendimi geliştirme amacıyla para olarak zar zor yetinebileceğim yerlere girmesine girerim ama insanların iş yapmak iş öğrenmek yerine boş lakırtılara ve boş ego savaşlarına girmelerinden bunaldım sanırım.

Okul hayatımda hep çalışkan bir insan oldum, trde ilk 4 bine girmiş ve okul hayatında kendini yabancı dil olsun seminerler olsun geliştirmiş bir avukatım. Ama şimdi çalışma hevesi yerle bir olmuş çökmüş biriyim. Sabahtan akşama yine aynı şeyleri yaşamaktan, ayaklarımın geri geri gitmesinden korkuyorum.

Var mı böyle şeyler yaşayan? Veya tam tersi ben işimden mutluyum memnunum diyen?

Okuyan cevaplayan herkese teşekkür ederim. Kırıp dökmeden yazarsanız sevinirim.

O kadar benı anlatmışsınkı .Ama artık ınsanların dedıkodularına bıle doyma noktasındayım.9 yıldır bı ısyerındeyım .Profosyonelım artık .Ama o kadar yoruldumkı .Bulundugum ılde işte yok .Gercı hıc aramafım bılmıorum .O kadar yorgunumkı .Herkesten once fıkır aldım .Sozlesmeyı ımzalamıcam dıye .Pişman olursun doyle yaparsın boyle olursun dıye .Pişman olmucsm .Artık yapamıorum .Olmuyor .Gıtmıyor .

flamefire · 31 Ocak 2022

MahpeykerKosemSultan .!.:
Hanımlar ne zamandır sorguladığım bir durum bu.

Ben iş hayatında 1 sene geçirdim sadece, kendi çapında bilindik ve az biraz kurumsal denebilecek bir yer olmasına rağmen sürekli dedikodu, altındakini ezme, üstündekine yağcılık yapma, işini düzgün yapmayıp altındakileri de mağdur etme, suçu başkasına atma vesaire… Her türlü saçma sapan mualemeyi yaşadım veya benim gibi mesleğe yeni adım atanlardan da dinledim benzer durumları.

İnsan doğal olarak çok sorgulamaya başlıyor. Her yer mi böyle, mutlu yer var mıdır diye. Haftanın 5 belki 6 günü sabahtan akşama aynı ortamda çalışılan yerlerde insanlar neden birbirine hayatı zorlaştırır?

1 senelik deneyimimden sonra daha kaliteli bir yere girdiğimi zannedip mutlu olmuştum. Tamam dedim her şey farklı olacak bu sefer. Güzelce iş öğrenip kendimi geliştireceğim. Ama burda da daha ilk günden departmanımdakilerin beni iş öğretme adı altında odalarına çekip başka departmandakilerin dedikodusunu yapmasıyla bütün hevesim yerle bir oldu. Onların dedikodu ve kışkırtmalarına kulak tıkayıp bireysel takıldığımda ise dışlanan, iş öğretilmeyen ben oldum. Yine iş öğretmemeler, alttakini ezmeler üsttekine yağcılıklar derken nefes alamadım kaçtım oradan.

Şimdi sütten ağzım yana yana yoğurt yemeye korkar oldum. Zaten ekonomi kötü, şartlar kötü, sırf kendimi geliştirme amacıyla para olarak zar zor yetinebileceğim yerlere girmesine girerim ama insanların iş yapmak iş öğrenmek yerine boş lakırtılara ve boş ego savaşlarına girmelerinden bunaldım sanırım.

Okul hayatımda hep çalışkan bir insan oldum, trde ilk 4 bine girmiş ve okul hayatında kendini yabancı dil olsun seminerler olsun geliştirmiş bir avukatım. Ama şimdi çalışma hevesi yerle bir olmuş çökmüş biriyim. Sabahtan akşama yine aynı şeyleri yaşamaktan, ayaklarımın geri geri gitmesinden korkuyorum.

Var mı böyle şeyler yaşayan? Veya tam tersi ben işimden mutluyum memnunum diyen?

Okuyan cevaplayan herkese teşekkür ederim. Kırıp dökmeden yazarsanız sevinirim.

Artık şey oldu bende mobbınglerle bıle başa cıkıyorum .Dedıkoduları duymuorum .Cunku bunlar bıtmıcek .Ama iş venı çok yoruo .Bır call canter calıstıgım yer .Çok kurumsal .Ama bu kadar uzun sure calısılmaz

Merkur Retrosu · 1 Şubat 2022

Aylakkadin .!.:
Akademik başarı iş hayatında bazen işe yaramayabiliyor. Okul hayatınızdaki işiniz size uygulamada fayda sağlamaya oluyor bazı durumdalar da.
Ben iş hayatını çok seviyorum. Çünkü ben para kazanmakla arkadaşlığı ayırıyorum. İş arkadaşı iş arkadasimdir. Genelde bana söyledikleri şey şu "hii hii " diyorsun ama dinlemiyorsun oluyor. Gerçekten dinlemiyorum işime yaramayn bilgileri.
Size tavsiyem kim kime yalakalık yapıyor, kim kimi eziyor bu kısmı bırakın. Müdürümun omuzlarına masaj yapıldığını biliyorum. 15 kişinin önünde asla yapmam. Yapana da karışmam.
Ben profesyonel im insan ilişkileri beni bağlamaz.
Çok sevdiğim bir kaç arkadaşım var onlarla takılırım. Ama onlarla da 3 sene sonra samimi oldum.

Meslek hayatınızın ilk yıllarında da böyle miydiniz yoksa zamanla mı kazandınız bunu

Kalitesiz hareketler görünce insanlardan aşırı soğuyorum, umursamamam lazım farkındayım

Merkur Retrosu · 1 Şubat 2022

flamefire .!.:
Artık şey oldu bende mobbınglerle bıle başa cıkıyorum .Dedıkoduları duymuorum .Cunku bunlar bıtmıcek .Ama iş venı çok yoruo .Bır call canter calıstıgım yer .Çok kurumsal .Ama bu kadar uzun sure calısılmaz

İnanın bunlar yüzünden tekrar çalışasım hiç yok. Birkaç seneye evlenmek ve çocuk yapmak istiyorum mesela, hem çocuğumu gün içinde göremeyip bakıcıya bırakacağım ve bakıcı parası vereceğim hem de iş yerinde saçma sapan insanlara katlanmak zorunda olacağım. Zaten ahım şahım paralara da çalışmıyoruz. Mantıklı gelmiyor düşündükçe…

Merkur Retrosu · 1 Şubat 2022

loveinnovember .!.:
Benim şuan 3. İş deneyimim ve bundan da nefret ediyorum. Evlenip 2 yıllık tazminatımı almak için sabrediyorum. Çok şey yaşadım çok sabrettim buraya çıktığımda nasıl kutlasam bilmiyorum. Ben girdikten sonra başka pozisyonlarda 10 kişi girdi çıktı en fazla dayanan benim.

Hangi sektördesiniz bilmiyorum ama hukuk bürolarında sürekli bir insan sirkülasyonu var sekreteri muhasebecisi avukatı sürekli 1 yıl 2 yıl çalışıp dayanamayıp başka yere geçiyor. Sonra yeni iş yerinde de aynı durumlar. Siz yine iyi dayanmışsınız.

Umarım tez zamanda kurtulursunuz sonra başka bir yerde çalışmayı düşünüyor musunuz yoksa evlenip bırakacak mısınız tamamen

Ben de çoluk çocuğum olunca ev hanımı olma hayalleri kuruyorum da :KK48:

Aylakkadin · 1 Şubat 2022

MahpeykerKosemSultan .!.:
Meslek hayatınızın ilk yıllarında da böyle miydiniz yoksa zamanla mı kazandınız bunu

Kalitesiz hareketler görünce insanlardan aşırı soğuyorum, umursamamam lazım farkındayım

Zamanla tabi ki. İlk yıl ağladığım çok oldu. Fakat orada bir arkadasim kapıdan çıktığın an burayı burada bırak demişti o bana ders olmuştur.

Merkur Retrosu · 1 Şubat 2022

Genckading .!.:
Bende böyleydim daha akşamdan sabah işe gideceğim diye panik oluyordum geceleri 3 4 e kadar uyuyamıyordum nabzım aşırı hızlı atıyordu resmen psikolojim bozuldu ve günün birinde aşırı baş dönmesi yaşadım nöroloji psikolojik olduğunu söyledi. Bünyem dayanamadı işten ayrıldım ve hayatımda verdiğim en doğru karar işi bırakmaktı

Çok iyi anlıyorum son yerde ben de aynen böyleydim. Anksiyete, uyku problemi, kalp çarpıntısı hepsi vardı. Üç beş kuruş kazanıcaz diye tüm bu çileler. Gerçekten değmiyor iyi yapmışsınız ayrılmakla.

Şimdi ne yapıyorsunuz doğru düzgün bir yer çıktı mı karşınıza

İş hayatında mutlu olan var mı

Guru

Bir gün bende anne olacağım.

Hala muhterem , pek muhterem

Bahar, bir insanla gelebilir insana 🕊

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Love is.. <3

Guru

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Popüler Üye

Güzel günler yakındır

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Guru

Guru

Guru

Bahar, bir insanla gelebilir insana 🕊

Guru

Benzer Konular