İş yerimde çok sevdiğim bir arkadaşım var. İsmi neşe olsun. Neşe çok tatlı, eğlenceli biri. Dışarda da vakit geçiriyoruz ve genelde o davet ediyor. Bu detayı özellikle belirtiyorum çünkü sorum biraz bununla ilgili olacak. Neşeyle İlgi alanlarımız, kafa yapımız, zevklerimiz benziyor. Konudan konuya saatlerce sohbet edebiliyoruz. Bir de başından beri enerjimizin hiç uyuşmadığı bir arkadaş var. Fatma diyelim ona. Karşılıklı olarak birbirimizden hoşlanmıyoruz.
Fatmayla ilgili de birkaç güne konu açarım gibi
ama şu an konu o değil. Sürekli her şeyi yönetmeye çalışan bir tip ve pek muhattap olmuyorum ama davranışlarının ucu bana dokunduğunda sinir oluyorum haliyle. Mesela en son şöyle bir olay oldu; kurumda sevdiğim başka bir arkadaşın doğum günü kutlanacak. Akşam üzeri 16.00-17.00 arası bir molamız var. Genelde böyle kutlamaları o saat aralığında yapıyoruz. Fatma da o saat aralığında çocuğunu okuldan eve bırakıp tekrar geliyor. O gün diyor ki acaba kutlamayı 5 den sonra mı yapsak? Hepimizin o saati müsait falan diyor. Hepimiz derken kendisi, doğum günü kutlanacak olan arkadaş ve neşe müsait. O gün ben 16.10 da eve gidiyorum ona rağmen kendine uydurmaya çalışıyor her şeyi. Sonuçta tüm kutlamalar o saatte oluyor herkesin boş olduğu saat o. Diğer boşluklar herkesin ortak değil neticede. Bir de sonra yöneticiye diyor ki acaba molaya erken mi çıksak ben gitmeden mi yapsak yoksa 5 den sonra mı yapsak. Neşe de He tamam öyle yapalım aa tamam nasıl uyuyorsa sana falan diyor. Üstelik neşe benim o gün erken çıktığımı da biliyordu daha önce konuştuk bunu. 16 da kutlarız öyle gidersin demişti. Ben de Fatma’ya dedim ki 16 da çıkıyorum ben. O aralıkta olursa katılmak isterim. Sen de çocuğunu biraz erken alabilirsen yetişirsin dedim. Yok işte geç kalırım falan dedi. Ben de ısrar ettim o saatte olması için. Ki benim de çocuğum evde bekliyor ama bir 10 dk kutlayıp gideceğim. Neyse sonra gidip çocuğunu alıp oraya getirmeye karar verdi yetişmiş oldu. Sesimi çıkarmasaydım kendine göre ayarlayacaktı. Benim de katılmak istediğim bir şey olmasa umrumda değil zaten çoğu anlattığını dinlemiyorum ama bu durum canımı sıkmaya başladı. Çünkü kurumda zaten bir doğum günü olan arkadaşla bir de neşeyle samimiyetim var.
Asıl meseleye gelirsek ben neşe ile ilgili nerde durmalıyım bunu sorguluyorum şu an. Şöyle bir durum var. Neşe ve fatma yakın oturuyor ve Fatma’nın arabasıyla gidip geliyorlar. Dolayısıyla her dk birlikteler. Neşe resmen fatmanın gözünün içine bakıyor bir şey yapacağı zaman. Mesela yemek yedin mi ne zaman yiyeceksin diyorum Fatma’ya bakıyor kaçta yeriz diye. Ya da ne bileyim o doğum günü olayında da öyle yapınca iyice takıldım.
Geçen sene de bir olay nedeniyle Fatma bana tavır almıştı. Onunla samimi olan kişiler de aynı şekilde beni dışlamışlardı. Neşe de güya benimle sohbetine devam ediyordu ama sanki Fatma’dan çekiniyor gibiydi. Ben de öyle olunca kendisinden uzaklaştım. Çünkü birkaç hareketine kırılmıştım o dönemde. Bu sene baktım Fatma bana hiçbir şey olmamış gibi davranıyor. Bu arada neşeyle de eskisi gibi samimi hale geldik falan. Ben de üzerinde durmamıştım artık bir şeyleri irdelemekten kurtulmak istiyorum zaten. Ama doğum günü meselesi ve devamındaki birkaç şeyden sonra neşeyle konuşmalı mıyım diye düşünüyorum.
mesela biz bu sene kurumda olmayan ama geçen seneden samimi olduğumuz arkadaşlarla plan yaptık bi akşam kahve içelim dedik. Neşe Fatma’ya da ısrar ediyor gel diye. Fatma da hemen ortaya atıldı “kahveyi ne yapacağız ben size mangal yapayım. Bizim bagajda hepsi hazır. Mangal semaver hepsi var” dedi. Bir anda olay mangala döndü. Sonra baktım neşe whatsapp grubu açtı mangal için. Ben katılmayacağım dedim. Diğer arkadaşlar da katılmayınca iptal oldu. Sonra yeni evlenen bir arkadaşa gidelim demiştik. Yine neşe ben ve başka bir arkadaş üçümüz planladık. Neşe yine bunu Fatma’ya da söyledi. Fatma da hemen organize etmeye başladı tabi ki. İşte kız çalışıyor en iyisi hepimiz bir çeşit yapalım sen şunu yap ben bunu yapayım öyle gidelim falan.
Tüm bunlar olurken kafamda şöyle bir düşünce belirdi. Acaba neşe benimle ayıp olmasın diye mi sohbet ediyor. Ben olmasam Fatma’yla daha samimi çünkü. Eve de Fatma’nın arabasıyla gidip geldikleri için belki bir minnet borcu da var bilemiyorum. Bilemiyorum kendimi biraz kötü hissettim doğum günü olayından sonra.
Neşeyle konuşup bunu dile getirmek istiyorum ama yanlış mı yapmış olurum? Ben öyle yalnız kalmayayım illaki arkadaşım olsun diyen bir insan değilim. Aksine yalnız olmayı da severim. Neşe ile gerçekten enerjimiz tuttu diye güzel bir arkadaşlığımızın olduğunu düşünüyordum ama sonra acabalar oluştu kafamda. Çünkü neşe çok kibar, yapıcı, olgun bir insan. Belki Fatma benimle ilgili de ona bir şeyler söylüyor yakın olma falan diye. Neşe de o yüzden mi Fatma’nın olduğu ortamlarda biraz daha tedirgin bana yaklaşırken.
Böyle açık açık konuşsam çocukça mı olur? Ya da gidip Fatma’ya anlatır mı? Şöyle demeyi düşünüyorum: “doğum günü olayında daha önce 4 de kutlarız denildi ama sonra Fatma’ya uymuyor diye kendine göre plan yaptı. Sen de benim 4 de çıkacağımı biliyordun yine de Fatma’yı destekler şekilde konuştun. Daha önce birkaç defa daha böyle şeyler oldu. Eğer zor durumda kalıyorsan benim için sorun değil daha az iletişim kurabiliriz” gibi bir şey söylesem?
Yine destan olmuş defalarca gözden geçirip kısaltmaya çalışmıştım oysaki
neyse burası benim günlüğüm gibi oldu artık.