ironi ironi ironi..!

Anne olamayan kadınların hüzün günü
Kimileri mesut insanlar fotoğrafhanesinden bildik kareler çıkartsa da anneler günü yalnızca bir ironidir.
Her yıl mayıs ayının başında başlar onların şaşkınlığı. Ellerini nereye koyacaklarını bilmezler, komşu oturmalarına katılmak istemezler. Söylenen her söz onlara dokunur, her anı beklemenin zorluğunu arttırır. Süper anneler ve onların süper çocukları kapmışken köşe başlarını onlara düşen yalnızca seyretmektir. Ne kimseye “Sana saçımı süpürge ettim” cümlesini kurabilirler ne de “Sütümü helal etmem” diye çıkışabilirler. Hastalık hikâyeleri yoktur, ilkokula başlama sendromları ya da ilk adım anıları. Hiçbir küçük çocuk cennet kokulu sözcüklerle onlara ‘anne’ dememiştir. Mayıs ayının ikinci Pazar günü… Vitrinlerden, billboardlardan taşan bir ağırlıkla çocuğu olmayan kadınlara hiç iyi gelmemektedir.
Bir yanda annesiz kalmış çocuklar, diğer yanda anne olamamış kadınlar dururken anneler günü yılın diğer günlerinden çok daha fazla hüzün taşımaktadır. Ansızın vefat eden babaannemi, geride bıraktığı çocuklarını, annesizliğin nasıl bir şey olduğunu beşinci yaşın çocuk hassaslığıyla bir mezar taşında okurum her yıl. Geride kalmanın, annenin elinden tutamamanın, onunla konuşamamanın verdiği çaresizliktir annesizlik. Okunan her Yasin Suresinde annesine dua yollayan çocukların kalbindeki titreyiştir. Altından kalkması zor bir enkazdır, insanı eritir.
Belki de bu yüzden en çok annemin ölmesinden korkarım ve zaman zaman babaannemden bana miras kalanın yalnızca adı değil kaderi de olduğunu hisseder… Bir gün anne olduğumda doğmamış çocuklarımı hayatın ortasında tek başına bırakma ihtimalini düşünürüm. Bazen…
Çocukluğumun bütün bayramları, kandilleri, özel günleri bir mezar taşını ziyaret ederek, ansızın vefat eden bir annenin hayaliyle yapılmış konuşmaları dinleyerek geçtiğinden… Anne-çocuk ayrılığını bilir ve annesiz çocuklar kadar çocuksuz anneleri de gözünden tanırım. Hayatımın ilk korkusudur anneyi kaybetmek. Çevremden bir kadının ölüm haberini duyduğumda ister istemez “Küçük çocuğu var mıydı?” diye sorarım. Annesiz çocukların sığınacak hayatları, gittiğinde işler kötü giderse geri dönecek kapıları, düşerken tutmak için çabalayanları, akşam yolu gözleyenleri yoktur… Bilirim.
Annesi olmayan çocuklar ve çocuğu olmayan kadınlar için anneler günü içinden yangın çıkan bir sahnedir. Annesizlik ve çocuksuzluk beceriksiz bir aşçının elinden çıkan pelte gibidir.
Kimileri bidat deyip kutlamasa da, kimileri yere göğe sığdırmasa da, kimileri mesut insanlar fotoğrafhanesinden bildik kareler çıkartsa da anneler günü yalnızca bir ironidir.
Sivri yanları körelmemiş, tüm çocukların annesi olmayı becerememiş, nefreti ve kini gözbebeğinden silememiş sözde annelerin değil… Merhameti eline dokunmuş, kalbinde Kabe’yi bulmuş, dünya çocuklarına edecek bir duası olan kadınların anneler günü kutlu olsun.
Çocuğu olmayan kadınların annelik hakkı ise artık bir yerlerde saklı tutulsun.

(Alintidir-hala hala ve hala gelmeyen bebegim bizi cok uzuyorsun...)

Keşke okumasaydim.karmaşık duygular yaşıyorum şu anda.

Ne güzel ne içten bir yazı.

Inşallah bebek müjdesini bekleyen her kadın gelecek seneki anneler gününe kucağında bebeği ile girer.

Çocuklar annesiz kalmasa hiç

Anneler gununu de babalar gununu de çok gereksiz buluyorum.
Evet bir evladı olamayan nice anneler babalar oldugu gibi, annesini babasını kaybetmiş nice evlatlar da var.
Kendimi onların yerine koyuyorum, dayanamıyorum.
Sabır diliyorum hepsine.

cok duygulandim.. dua ile efendim..

Böyle günler olmamalı bence..İnsanın yüreği acıyor. Hergün anneler, hergün babalar, hergün sevgililer...her gün her gün...olsun. Ama tek bir güne sığdırılıp insanların yaraları kanamasın. Rabbim isteyen herkesi de evlat sahibi yapsın..yapmadıklarına da sabır versin.

Haftaicinde okulda bi konu anlatimim vardi ve konum anneler gunuydu (okul oncesi ogretmenligi okuyorum) sinifta annesiz oldugunu bildigim arkadaslarimin varligi ve bnm evlat ozlemim mahvetti ama elim mecbur anlattim,röportajlar yaptim resimler cektim canim cok yaniyor Allahim yardim et.

Rabbim inşallah bizlere de hayırlı evlatlar versin : (

En sevmediğim nefret ettiğim gün.
Ailemde en yakınım 3 tane annesiz kardeş var onların yarınki duyguları beni perişan ediyo yüzlerine bile bakamıyorum çocuğuma dokunamiyorum tek onların aklina anneleri gelmesin diye ama nedense çevre basın herşey ileri derecede hatirlatiyo

Rabbim tüm cocuk isteyenlere sağlıklı evlatlar nasip etsin inşallah

Artik baskalari icinde sevinmeyi ögrenmeliyiz. Bizim yok diye üzülüp ama baskalarinin var ise onlarin mutlu olmasini engelemek istemem dogrusu.
Her anne icin sevinir, her annesi olan evlat icin sevinenlerdenim. Her kadinin annler günü kutlu olsun diyorum.
Benim cocugum yok ama biliyorumki 33 yegenim bana yarin mesajlariyla veya telefonla anneler günümü kutlayacak. Cocugum olmadigi halde cok anacim yinede. Ben herkesin annesiyim ve evladiyim yeri geldiginde.

inşallah en kısa zamanda kucağın dolar ve anneler gününü kutlamak nasip olur br dahaki sneye.
erkek arkadaşıma boş bulunup yarın anneler günü dedm ve benm annem yok ki dedi. onun üzüntüsü birde bu yazı gözlerim dolu dolu okudum

allah en kısa zamanda bebeğinizi kucağınıza almayı nasip etsin.

Çocuksuz anneler ve annesiz çocukların sıklıkla birleşmediği bir dünyada yaşıyor olmamız da bu yazıda anlatılanların güzide ironisi olmalı.
Yurtlarda, bir anne bekleyen öyle çok çocuk ve sokaklarda bebek bekleyen öyle çok anne varken, her iki tarafın da yalnızlığı garipsenecek bir ironi bence.
Üstelik taraflardan biri bu yalnızlığı kendisi tercih etmiyorken.

Anneler ölumsuz olsa keske..
Haketmeyen, degerini bilmeyen kadinlar yerinede hakeden kadinlarimz annelgi tatsa keske...

anneler gününden hep nefret ettim , ha birde cennet annenin ayaklarinin altinda kelimesi - sanki alay eder gibi , tamam klasik herkez anne olamaz lafi da var ama yinede sacmaligin taniskasi , anne kelimesi bile kafi günaha girmem icin ,

Hiç önem vermedim böyle günlere iki evladım var onlarında sadece böyle bi günde bana özen göstermeleri beni kızdırır

Konu sahibi arkadaşım umarım en kısa zamanda evlat hasretiniz son bulur
Böyle saçma bir güne bukadar anlam yüklemeyin lütfen bukadar üzülmeyin

2 hafta önce bebeğimi kaybettim,eşimde annesini 6 sene önce kaybetmiş,insanın gözüne sokarcasına yayınlanan reklamlar,boy boy etrafa yayılan afişler,sosyal medyada günler öncesinden paylaşılmaya başlanan ''özlü sözler''. Kapitalist düzenin dayattığı,insanlarında etrafına deli gibi para saçmayı marifet saydığı içi boşaltılmış saçma gün,yarın mezarlığa gidip bir buket çiçekle duamızı hediye edeceğiz rahmetli kayınvalideme,Allah nasip ederse ben bebeğime belki birgün kavuşacağım ama eşim annesine olan özlemini dindiremeyecek hiçbir zaman. Bu duyarsızlığa söylenecek söz yok ne diyeyim rabbim bebek hasreti çeken herkesin özlemini dindirsin,duasını duysun. Yavrularını geride bırakmak zorunda kalıp sonsuzluğa göçen annelerinde mekanı cennet olsun inşallah