- 1 Eylül 2010
- 11.644
- 22.255
- 598
- Konu Sahibi yercekimli karanfil
- #1
Hamile kalmadan önce okumaya başlamıştım doğum hikayelerini.Hepsini okurken gözlerimden yaşlar boşanırdı şaşırdım kendime.Hamile kalınca daha bi dikkatli okumaya başladım tiyolar almak için.Kendi hikayemi yazacağım günü de iple çekiyordum.Ve o gün geldi Rabbime şükürler olsun.
23 Ekim Pazar saat 05,26
Saati bu kadar iyi hatırlıyorum çünkü artık doğumu beklediğim için her sancıda gözüm odadaki saate takılıyordu.40 Haftam dolmuştu kızım bir türlü gelmiyordu.Artık stres yapmaya başlamıştım sezeryan olmak istemiyordum.Doktorumla konuşmuştuk eğer 27 ekime kadar gelmezse suni sancıyla doğum başlatılacaktı.Ama 23 ekim sabahı kızım gelmeye karar verdi.İlk sancıları anlamaya çalıştım ne olduğunu çünkü her sancımı doğum sancısı sanıp hüsrana uğruyordum.Saat tutmaya başladım ve anladım ne olduğunu.Düzenliydiler.Çok hafif geldikleri için eşime bi şey söylemedim.Yalnız kafma takılan her zaman çok hareketli olan bebeğimin hiç oynanamasıydı.Bekledim saat 12ye kadar.Ama yok bebeğim bi iki cılız hareketten başka kendini göstermedi.Ağlayarak eşimi aradım ve bir telaş hastaneye gittik.Nst de sancı var fakat düşük akşama gel dediler.Ben bebeğim oynamıyor hiç dedim nöbetçi doktor(Hala sinirleniyorum nasıl anlamaz) gel bi muayene edelim dedi.Sonra da her şey normal sancıların artarsa gel gidebilirsiniz dedii.Eve geldim aynı sancılar devam.Akşam annem geldi kayınvaalidem görümcem eşim otururken birden altıma kaçırdım sandım.Hemen bakınca suyumun geldiğini anladım.Ama rengi bir garipti.İlk hamileliğim olduğu için anlamadım normali bu diye düşündüm.Hemen hastaneye gittik..Ebe açıklığıma bakmak istedi ve suyunuz kahverengi bebeiğiniz kakasını yapmış dedi.
O an ki hislerimi anlatamam.Çaresizlik içinde peki ne olacak şimdi hemen sezeryana alın beni demeye başladım.Ebe sakinleştirdi beni nstye bağladı.Saat 8 gibi nstye bağlandım ve tarifsiz sancılarımın başladığını anladım.Sancılarım %100leri buluyordu.Sancılar dayanılmaz oldukça ben yalvarmaya başladım sezeryan diye.Eşimle konuştum sezeryan istemiyordu sen yaparsın diyordu.Doktorumu aramasını söyledim ebeye.Bir türlü aramıyordu.Ben sancıdan kıvranıyordum.4 dk da bi gelen sancılardan artık yorgun düşmüştüm ebeyi bi telaş aldı.Doktorun gelmek üzere sezeryana alınabilirsin takılarını çıkar dedi.Tam 5 saat sancıdan kıvrandıktan sonra doktorum geldi açıklığıma baktı hala 2cmdi.Ebeye kızdı ve hemen sezeryana alındım.24 Ekim Saat 01,08 de dünyalar güzeli kızım İpek'im 53 cm 3600 gr olarak dünyaya gözlerini açtı.
Mükemmel bir duygu inanın tarifi imkansız.Allahım bütün isteyenlere bu duyguyu yaşamayı nasip etsin inşallahhhhhhh
Normal doğum gerçekten zor çektiğim sancılara bakarak söyleyebilirim.Ama sezeryanı da yaşayan biri olarak kesinlikle normal doğumu tavsiye ediyorum eğer benim gibi bir engeliniz olmazsa.Allah tüm hamilelerin yardımcısı olsun.Herkesin bebeğine uzun ömürler versin içinde de benim.Olmayanlara da nasip etsin.Aminnnnnnnnnnnnnn
23 Ekim Pazar saat 05,26
Saati bu kadar iyi hatırlıyorum çünkü artık doğumu beklediğim için her sancıda gözüm odadaki saate takılıyordu.40 Haftam dolmuştu kızım bir türlü gelmiyordu.Artık stres yapmaya başlamıştım sezeryan olmak istemiyordum.Doktorumla konuşmuştuk eğer 27 ekime kadar gelmezse suni sancıyla doğum başlatılacaktı.Ama 23 ekim sabahı kızım gelmeye karar verdi.İlk sancıları anlamaya çalıştım ne olduğunu çünkü her sancımı doğum sancısı sanıp hüsrana uğruyordum.Saat tutmaya başladım ve anladım ne olduğunu.Düzenliydiler.Çok hafif geldikleri için eşime bi şey söylemedim.Yalnız kafma takılan her zaman çok hareketli olan bebeğimin hiç oynanamasıydı.Bekledim saat 12ye kadar.Ama yok bebeğim bi iki cılız hareketten başka kendini göstermedi.Ağlayarak eşimi aradım ve bir telaş hastaneye gittik.Nst de sancı var fakat düşük akşama gel dediler.Ben bebeğim oynamıyor hiç dedim nöbetçi doktor(Hala sinirleniyorum nasıl anlamaz) gel bi muayene edelim dedi.Sonra da her şey normal sancıların artarsa gel gidebilirsiniz dedii.Eve geldim aynı sancılar devam.Akşam annem geldi kayınvaalidem görümcem eşim otururken birden altıma kaçırdım sandım.Hemen bakınca suyumun geldiğini anladım.Ama rengi bir garipti.İlk hamileliğim olduğu için anlamadım normali bu diye düşündüm.Hemen hastaneye gittik..Ebe açıklığıma bakmak istedi ve suyunuz kahverengi bebeiğiniz kakasını yapmış dedi.
O an ki hislerimi anlatamam.Çaresizlik içinde peki ne olacak şimdi hemen sezeryana alın beni demeye başladım.Ebe sakinleştirdi beni nstye bağladı.Saat 8 gibi nstye bağlandım ve tarifsiz sancılarımın başladığını anladım.Sancılarım %100leri buluyordu.Sancılar dayanılmaz oldukça ben yalvarmaya başladım sezeryan diye.Eşimle konuştum sezeryan istemiyordu sen yaparsın diyordu.Doktorumu aramasını söyledim ebeye.Bir türlü aramıyordu.Ben sancıdan kıvranıyordum.4 dk da bi gelen sancılardan artık yorgun düşmüştüm ebeyi bi telaş aldı.Doktorun gelmek üzere sezeryana alınabilirsin takılarını çıkar dedi.Tam 5 saat sancıdan kıvrandıktan sonra doktorum geldi açıklığıma baktı hala 2cmdi.Ebeye kızdı ve hemen sezeryana alındım.24 Ekim Saat 01,08 de dünyalar güzeli kızım İpek'im 53 cm 3600 gr olarak dünyaya gözlerini açtı.Mükemmel bir duygu inanın tarifi imkansız.Allahım bütün isteyenlere bu duyguyu yaşamayı nasip etsin inşallahhhhhhhNormal doğum gerçekten zor çektiğim sancılara bakarak söyleyebilirim.Ama sezeryanı da yaşayan biri olarak kesinlikle normal doğumu tavsiye ediyorum eğer benim gibi bir engeliniz olmazsa.Allah tüm hamilelerin yardımcısı olsun.Herkesin bebeğine uzun ömürler versin içinde de benim.Olmayanlara da nasip etsin.Aminnnnnnnnnnnnnn
