Konuyu okuyunca önce üzüldüm, sonra eski konuya baktım şaşırdım, konu sahibinin yorumlarını okudum kızdım. Ama en çok arada kalan, babasını göremeyen o yavruya üzüldüm.
Kusura bakmayın ama elle tutulur tarafınız yok. Tembelsiniz, şimdiye dek hiç bir hemşirenin(emekliler dahil) işsiz kaldığını görmedim. Siz çalışmak istemiyorsunuz. Bencilsiniz, bir evladı babasından ayırıp sonra da olması gereken buydu oh şyi yaptım diyebiliyorsunuz.
Kendi seçimleriniz sonucu bu halde gelip sonra burda intihar edicem diye ağlak konular açıyorsunuz. İntihar falan etmezsiniz siz. Etseniz de numaradan olur. İlgi çekmek için olur. Olur da başınıza bişey gelirse de kimse üzülmez arkanızdan annenizden başka. Eşiniz eski eşine döner, babanız hak etti der geçer içi acısa da.
İçimden geçen tek dua var, umarım Allah bir daha size çocuk vermez. Çünkü bu şartlar altında o çocuk da heba olacak. Ne siz annelik vasıflarına sahipsiniz ne de eşiniz babalık vasıflarına sahip. Mümkünse evlat sahibi olmayın, olamayın.