Bipolar deyince hatırladım; daha önceki konusuna yazmıştım, aynını kopyalayayım:
Bipolar bozukluk hastası mısınız?
Bir dönem olarak aklınızın karışabilmesini, böyle ihtimalin olduğunu yok sayamayız. Evet, gözünüz dışarı kayabilir hastalığınızın bir neticesi olarak, dürtüselleşir ve başka arayışlara girebilirsiniz ve fakat bu, dönem dönem olabilecek bir şey; sonrasında "Ben ne yapıyorum ya?!" deyip toparlarsınız, aynı hızda keser atarsınız. Sizin bu ilişki ne kadar zamandır sürmekte? Baya şeyler sığdırmışsınız "Evli olmadığını söyledi, sonradan evli çıktı, bana şöyle dedi böyle dedi" vs... Sizin elektroşoka değil, her şeyi hastalığınız üzerine atmama, sorumluluk alma bilincine kavuşacak terapilere ihtiyacınız vardır en fazla, nitekim böyle olmuyor o işler.
Sekiz senelik evliyim, bipolar hastasıyım; ara ara yoklayan mani ataklarım da dahil olmak üzere gidip de başka birilerini bulup onunla ilişki yaşamaya başlamadım. Neden? Hasta mı değilim? Benim hormonlarım mı yok? Bana mı kolay bu hastalık da, bi size mi zor? 14 senelik teşhisliyim, doktorlar mı yanlış teşhis koyup yanlış tedavi uyguluyor bana 14 senedir? Hastalıksa buyurun aynı hastalık.
Sığınmayın o hastalığın arkasına rica edeceğim; sonra bu hastalığı yaşayanları toptan damgalamalarına sebep oluyorsunuz insanların, "Bipolarlar hep aldatır bak işte bu kadın da aldatmış ve hastalıktan diyor" diye. Hayatınızda yolunda gitmeyen şeyler olabilir, boşlukta kalabilirsiniz, hastalığınız gereği duygusal iniş çıkışlar karşısında zorlanıyorsunuzdur ve buna bağlı olarak aklınız anlık karışabilir anlık bir şey yaşanabilir ve fakat böyle bir hareketi toptan hastalığa mal edemezsiniz, sizin yasak ilişkiniz sürüyor ve adam boşanmadığı için ayrılmaya ancak gelmişsiniz çünkü. Bu gayet o ilişkiyi ölçüp tarttığınızı gösteriyor, bipoların dürtüselliğiyle sürüklenmenizi değil.
Yapmayın rica edeceğim.
Her şeye bahane etmeyin hastalığı. Önce bu huyunuzdan vazgeçin.
Buraya ekleyeyim de, "Travmam, hastayım, aman bipolardan" filan demeye başlamasın yine.