Merhaba arkadaşlar,
Tabiri caizse çiçek gibi bir çocuğum var,ilkokul 2. Sınıfta erkek çocuk. Çok yorgunum mental olarak ,sınıfında ki çocuklar sözde eğitimli anne babaların çocukları ve kolej.Ancak fiziksel ve psikolojik olarak bazıları gerçekten çok enteresan yetiştiriliyor. Devamlı okuldan üzgün geliyor ,bugüne kadar sana ne yapılırsa aynısını yap hic demedim ama ben de artık tükendim ve sen de sana yapılanı yap dedim.O zaman bile yavrum diyor ki anne ben de öyle yaparsam onlardan ne farkım kalır diyor.Onunla hem gurur duyuyorum hem de çok üzülüyorum, öyle bir çağdaýız ki ahlakmış,egitimmiş bunların hiçbir değeri kalmamış, ben boşa ugrasimisim bunca zaman.Öğretmen sözde çok ilgili ama bu konuda fazlasıyla eksik bence ,onunla çözemiyorum bu isi.Rehber öğretmen ile daha iyi randıman alıyorum. Mesela bir örnek vermek gerekirse ,beden eğitimi dersinden sonra yedek olarak koyduğum kıyafetin rengi koyu mor.Cocugumla o kız rengi diye dalga geçip sinirlendiriyorlar.Sonra ufak tefek tartaklanma oluyor ,tartaklanan benimki maalesef.Bahsettigim çocuklar oyuna kimin alınıp alınmayacağı vs her şeye onlar karar veriyor.Cok yorgunum ,bu konuda benimle aynı yollardan geçmiş ve çözüm uygulayabilmiş kişilerin yardımına ihtiyacım var ,teşekkür ederim .
Öğretmenleri ile konuştunuz mu müdahale etse bu duruma?
milletce psikolojimiz cok duzgun degil
Bence güzel yetiştirelim derken, bunlarla karşılacaklarını öğretmeyi atladık. Bu sebeple akran zorbalığını ciddiye alıp içerleniyorlar ve öğrendikleri tek yol dışında yürümesini bilmediklerinden zorlanıyorlar.
