hic anlamamislar su ruh halini ama bana normal geldi:)
ben kiz yurdundayken böyle bir ihtiyac hissetmistim. cok stresli- cok kötü bir donemdeydim. oda arkadaslarimdan sadece birini seviyordum onu da stresli oldugum icin terslemistim, aramiz kötüydü. bir gece ranzasinin yanina gittim, "bana sarilabilir misin?" dedim. tabii ki kabul etti, ciktim ranzasina beraber uyuduk
cok iyi geldi valla
bazen bana da geliyor bu his. birkac sene önce gercekten duyunca midemi agritan bir haber aldim. Ellerim falan titredi, cok üzüldüm. sevdiğim bir is arkadasim var . asık suratimla gidip "bana sarilir misin?"dedim. sıkıca sarildi, sonra iki ofis sandalyesini yanastirip dizine falan yattim. hem bilgisayarda isini yapti hem benim sacimi oksadi
o da cok iyi geldi, toparladim yirmi dakikaya
gecenlerde de pespese bazi olumsuzluklar oldu, sevgilimin evine gittim, asık suratimla koltuga oturttum onu, dizlerinin üstüne oturdum iki büklüm minicik kalarak, sarildim. o da basimi oksadi. Bayagi bir kaldim öyle. sonra enerjim yerine geldi. beraber mutfaga girdik bir seyler hazirladik, film falan izledik. sagolsun hic sormadi ne oldu diye, sadece ihtiyacım olan kucak hizmetini verdi
bence sıcak - sıki bir kucaklasma elzem bir ihtiyac. birkac yilda bir bana da geliyor kucak perileri