İlk kez gurbette yaşamak

girlinred · Pazar 14:52

yenGEnC .!.:
hic anlamamislar su ruh halini ama bana normal geldi:)
ben kiz yurdundayken böyle bir ihtiyac hissetmistim. cok stresli- cok kötü bir donemdeydim. oda arkadaslarimdan sadece birini seviyordum onu da stresli oldugum icin terslemistim, aramiz kötüydü. bir gece ranzasinin yanina gittim, "bana sarilabilir misin?" dedim. tabii ki kabul etti, ciktim ranzasina beraber uyuduk cok iyi geldi valla
bazen bana da geliyor bu his. birkac sene önce gercekten duyunca midemi agritan bir haber aldim. Ellerim falan titredi, cok üzüldüm. sevdiğim bir is arkadasim var . asık suratimla gidip "bana sarilir misin?"dedim. sıkıca sarildi, sonra iki ofis sandalyesini yanastirip dizine falan yattim. hem bilgisayarda isini yapti hem benim sacimi oksadi o da cok iyi geldi, toparladim yirmi dakikaya
gecenlerde de pespese bazi olumsuzluklar oldu, sevgilimin evine gittim, asık suratimla koltuga oturttum onu, dizlerinin üstüne oturdum iki büklüm minicik kalarak, sarildim. o da basimi oksadi. Bayagi bir kaldim öyle. sonra enerjim yerine geldi. beraber mutfaga girdik bir seyler hazirladik, film falan izledik. sagolsun hic sormadi ne oldu diye, sadece ihtiyacım olan kucak hizmetini verdi
bence sıcak - sıki bir kucaklasma elzem bir ihtiyac. birkac yilda bir bana da geliyor kucak perileri

18 yaşında evden ayrıldım. 25 yaşında eve memleketime geldim 29 yaşında tekrar çıktım

evet var böyle bir ihtiyaç ama başa çıkılamaz bir şey değil. Ne biliyim birine anlatmam veya konu açmam. Ruhsuz hödüğün tekiyim galiba

CiRiLLA · Pazar 14:54

yenGEnC .!.:
hic anlamamislar su ruh halini ama bana normal geldi:)
ben kiz yurdundayken böyle bir ihtiyac hissetmistim. cok stresli- cok kötü bir donemdeydim. oda arkadaslarimdan sadece birini seviyordum onu da stresli oldugum icin terslemistim, aramiz kötüydü. bir gece ranzasinin yanina gittim, "bana sarilabilir misin?" dedim. tabii ki kabul etti, ciktim ranzasina beraber uyuduk cok iyi geldi valla
bazen bana da geliyor bu his. birkac sene önce gercekten duyunca midemi agritan bir haber aldim. Ellerim falan titredi, cok üzüldüm. sevdiğim bir is arkadasim var . asık suratimla gidip "bana sarilir misin?"dedim. sıkıca sarildi, sonra iki ofis sandalyesini yanastirip dizine falan yattim. hem bilgisayarda isini yapti hem benim sacimi oksadi o da cok iyi geldi, toparladim yirmi dakikaya
gecenlerde de pespese bazi olumsuzluklar oldu, sevgilimin evine gittim, asık suratimla koltuga oturttum onu, dizlerinin üstüne oturdum iki büklüm minicik kalarak, sarildim. o da basimi oksadi. Bayagi bir kaldim öyle. sonra enerjim yerine geldi. beraber mutfaga girdik bir seyler hazirladik, film falan izledik. sagolsun hic sormadi ne oldu diye, sadece ihtiyacım olan kucak hizmetini verdi
bence sıcak - sıki bir kucaklasma elzem bir ihtiyac. birkac yilda bir bana da geliyor kucak perileri

Su grubu burclarindan olmak...

Acaba konu sahibi de olabilir mi?

loveinnovember · Pazar 14:55

2.5 yıllık evliyim ve ailemden araçla 2.5 saatlik uzakta bir şehirdeyim. Başlarda çok zor geldi ha bire ailemin yanına gidip duruyordum. 7 aydır çalışıyorum arkadaş edindim ve o özlem hissim azaldı. Elbet özlüyor insan ama sonuçta artık eşim benim birincil ailem bunun da farkına varmak gerek.
Arkadaş edinmeye,çevre edinmeye bak derim. Sonuçta bunlar bizim seçimlerimiz evleneceğimiz insanı biz seçtik. Kimseye uzaklığın şikayeti yapmadım çünkü ee evlenmeseydin o zaman dese haklı ben istedim sorumluluk benim yani.

kikelomo · Pazar 14:59

Ben çok duygusal ve sulugöz bir insan olduğum halde komik buldum ya üstelik yurtdışında yaşıyorum ailemi yılda bir bazen iki kere ancak görüyorum. Bi kere gurbet demedim zaten aşırı itici bir kelime öykk, mümkünse kimse kullanmasın

yenGEnC · Pazar 15:04

girlinred .!.:
18 yaşında evden ayrıldım. 25 yaşında eve memleketime geldim 29 yaşında tekrar çıktım evet var böyle bir ihtiyaç ama başa çıkılamaz bir şey değil. Ne biliyim birine anlatmam veya konu açmam. Ruhsuz hödüğün tekiyim galiba

yok ya benim sarılma ihtiyaçlarim aile ozleminden degildi. ben de cabuk adapte olan, gittiigim yeri hemen benimseyiveren biriyim. sadece mutsuz hissettigim - hayal kiriklari - stres- kaygi yasadigim donemlerde geliyor kucaklasma perileri :))

minuit · Pazar 15:06

Allah başka dert vermesin size de buna ağlayın ne diyeyim. Daha üniversite için çıktık evden çoğumuz farklı şehirlere atandik çalıştık vs. Bide eşiniz yanınızda yani. Fazla duygusalsiniz heralde valla aynı özlemi erkek gösterse vay anacı söyle böyle sayar soveriz. Koskoca kadinsiniz çekirdek ailenize odaklanın yahu böyle şeyleri de dert etmeyin.

Diana Bishop · Pazar 15:10

Tanri'm kalpsiz hödügün tekiyim sanirim

hobilerini destekleyecek yada yeni hobiler edinmeni saglayacak ilgini ceken kurslara gidip cevre edinebilirsin belki. yani üzülme emin ol gecer bu his. zaman lazim her halde. ben ailemden uzaklasip yurt disina tasindigimda gayet mutluydum :)

yenGEnC · Pazar 15:11

girlinred .!.:
Siz zaten en baştan eşinizi ve memleketten ayrılacak olmayı benimseyememişsiniz. Annenizin tavırlarıyla ilgili konu açtıktan sonra nişanlılığa son vermeniz gerekiyormuş. Evlilere boşan demem ama nişan zaten tanıma düşünme evresidir. Baktı buruk hissediyor, olmayacak diyebilmeli insan.

sen deyince eski konulara baktim. konu sahibi zaten sorunlu toksik bir aileye sahipmiş. erkek kardes deccalden farksiz, anne desen "arkadas gibi" adi altinda tüm evlilik yüklerini kizina yukleyen - nazı tek ona gectigi icin tripcan - sorunlu bir kadinmis.
en basta "neden es sizin sehrinize tasinmadi da siz gittiniz" diye düşündüm ama isabet olmus. böyle toksik ailelerden uzak durmak en iyisi. konu sahibi bence en dogru olani yapmis uzaklasarak

akrephanim · Pazar 15:12

Aileye bu kadar bağımlı olunur mu ayol? 18 yaşımda üniversite için evden ayrıldım, bir daha da dönmedim. Öyle aramız da kötü değildir. Gayet sevişiriz

Arkadaş edin, çık dolaş, alışveriş yap, şöyle tek başına kahveni iç, iş yerinden insanlarla buluşmayı teklif et, komşularına git. Ne çok yapacak şey var insan kendini bu kadar kapatır mı?

susuzlukhersey · Pazar 15:13

zeynep_ neva .!.:
Kızlar merhaba. Yaklaşık 6 aylık evliyim eş durumuyla başka bi şehre yerleştim. İlk kez şehir dışında yaşıyorum atanmam okulum hep ailemin yanında oldu. Kendimi yapayalnız hissediyorum eşimin sevgisi yetmiyor sanki. Çalıştığım yerde de hiç kendime göre bi arkadaş edinemedim. Eşimle çoğu kez konuşup dertleşiyorum hatta “ ben kaç kere karşıdaki komşu teyzeye gidip başımı okşamasını isteyecektim ama hep kapıdan geri döndüm “ diye ağlayarak anlatınca o da ağladı. Ne yapacağımı bilmiyorum bu konuda tecrübesi olan var mı neler yapabilirim

Yukarıda ki "Ailemi çok özledim" konusu da sizin mi ? Eğer öyleyse, arkadaşların dediği gibi sıkı bir terapi şart.

girlinred · Pazar 15:42

yenGEnC .!.:
sen deyince eski konulara baktim. konu sahibi zaten sorunlu toksik bir aileye sahipmiş. erkek kardes deccalden farksiz, anne desen "arkadas gibi" adi altinda tüm evlilik yüklerini kizina yukleyen - nazı tek ona gectigi icin tripcan - sorunlu bir kadinmis.
en basta "neden es sizin sehrinize tasinmadi da siz gittiniz" diye düşündüm ama isabet olmus. böyle toksik ailelerden uzak durmak en iyisi. konu sahibi bence en dogru olani yapmis uzaklasarak

Ben sadece başlıklara bakmıştım konuları okumadım. İşte öyle annelere merhamet duyar böyle çocuklar. Konu sahibi galiba onu yaşıyor

zeynep_ neva · Pazar 15:48

CiRiLLA .!.:
Su grubu burclarindan olmak...
Acaba konu sahibi de olabilir mi?

Kova

Lady Mary · Pazar 15:53

Ya çok özür dilerim de bana gülme geldi konuyu okuyunca

rachelgreen1 · Pazar 16:46

Bende ilk zamanlar ağlıyordum ama baktım ki olacak gibi değil bir tek ben gurbete gelmedim diye düşünerek kendimi telkin ettim ama eşimle hiç karşılıklı ağlamadım ya shshhs

Mehrii34 · Dün 01:15

zeynep_ neva .!.:
Kızlar merhaba. Yaklaşık 6 aylık evliyim eş durumuyla başka bi şehre yerleştim. İlk kez şehir dışında yaşıyorum atanmam okulum hep ailemin yanında oldu. Kendimi yapayalnız hissediyorum eşimin sevgisi yetmiyor sanki. Çalıştığım yerde de hiç kendime göre bi arkadaş edinemedim. Eşimle çoğu kez konuşup dertleşiyorum hatta “ ben kaç kere karşıdaki komşu teyzeye gidip başımı okşamasını isteyecektim ama hep kapıdan geri döndüm “ diye ağlayarak anlatınca o da ağladı. Ne yapacağımı bilmiyorum bu konuda tecrübesi olan var mı neler yapabilirim

Yetişkin insansınız evlisiniz , böyle yaparak eşinizle mutsuz olduğunu düşündüreceksinz ben eşinize de üzüldüm yani sizinle ağlayabilmişse temiz kalpli demek. Ben sizin yerinizde olsam adapte olmaya calışırım artık anne babadan çıkmış büyümüş bireysiniz evet gurbette olmak zor ama sonuçta önceden zor olucağını biliyordunuz bile bile taşınmasaydınız ozaman keşke ama ekmek parası nerdeyse insan oraya gidiyor doğal olarak mutlaka alışırsın kendine uğraşlar bul iş dışında

Pardonbakarmisiniz · Dün 01:58

zeynep_ neva .!.:
Kızlar merhaba. Yaklaşık 6 aylık evliyim eş durumuyla başka bi şehre yerleştim. İlk kez şehir dışında yaşıyorum atanmam okulum hep ailemin yanında oldu. Kendimi yapayalnız hissediyorum eşimin sevgisi yetmiyor sanki. Çalıştığım yerde de hiç kendime göre bi arkadaş edinemedim. Eşimle çoğu kez konuşup dertleşiyorum hatta “ ben kaç kere karşıdaki komşu teyzeye gidip başımı okşamasını isteyecektim ama hep kapıdan geri döndüm “ diye ağlayarak anlatınca o da ağladı. Ne yapacağımı bilmiyorum bu konuda tecrübesi olan var mı neler yapabilirim

Ah canım... Seni anlıyorum. Ben de 11 yıllık evli bir kadın olarak eş durumundan sürekli ailelerimiz den farklı şehirlerde yaşadım. Tam bir yere alıştım dedim, hop başka şehir ve sıfırdan düzen. En son 4 yıl önce Ankara merkeze atandı eşim. 3 yil oradaydık kalabalık ve çocuklu bir bina da olmamıza rağmen ne kapımızı çalan oldu ne dışarda görüp selam veren. Eşimin iş ortami falan kafası dağılıyordu yapı gereği de biraz rahat bir adam zaten. Ama ben akşama kadar 4 duvar arasında çocugumla yalnızdım. En son dayanamayıp kek kisir yaptım gördüğüm.ve gözlemlediğim kadarıyla iyi olduğunu düşündüğüm bütün komşularımin kapısını çaldım tek tek . Kapıyı açtıklarında direkt merhaba, ben kek yaptım ama yalnız çok sıkıldım bize gelir misiniz çay içelim tanışalım diye lafa girdim şuan düşünüyorum bugün yapamam ayni hareketi sanki. Ama yalnızlık hissi yaptırıyor. Pişman oldum mi asla.. ne tatlı komşularım varmış sonrasinda onlar da çağırdı beni sık sık görüştük çocuklarımız arkadaş oldu. Bence çok yalnızsan kesinlikle komşunun kapısını calmve çaya davet et. Mutlaka gelen olacaktır. Ufak ufak tanisirsin sen gidersin onlar gelir. İnsan insana şifadır. Yalnızlık kadar Zor birşey yok.

albatroza · Dün 02:33

zeynep_ neva .!.:
ben kaç kere karşıdaki komşu teyzeye gidip başımı okşamasını isteyecektim ama hep kapıdan geri döndüm “

Gerçekten mi?

balbazaar · Dün 09:25

zeynep_ neva .!.:
Kızlar merhaba. Yaklaşık 6 aylık evliyim eş durumuyla başka bi şehre yerleştim. İlk kez şehir dışında yaşıyorum atanmam okulum hep ailemin yanında oldu. Kendimi yapayalnız hissediyorum eşimin sevgisi yetmiyor sanki. Çalıştığım yerde de hiç kendime göre bi arkadaş edinemedim. Eşimle çoğu kez konuşup dertleşiyorum hatta “ ben kaç kere karşıdaki komşu teyzeye gidip başımı okşamasını isteyecektim ama hep kapıdan geri döndüm “ diye ağlayarak anlatınca o da ağladı. Ne yapacağımı bilmiyorum bu konuda tecrübesi olan var mı neler yapabilirim

Ahahah yaş kaç?
Yani yanlış anlamayın, gurbet zordu evet hele ki aileden hiç ayrılmamış kişiler için ama karşı komşu teyze detayı çok komik gerçekten.

İlk kez gurbette yaşamak

Ayrıntılı Düzenleme

girlinred

Ne mutlu Türküm diyene 🇹🇷

CiRiLLA

♈

loveinnovember

Popüler Üye

kikelomo

I need your lovin' like the sunshine

yenGEnC

Nirvana

minuit

Yeni Üye

Diana Bishop

Popüler Üye

yenGEnC

Nirvana

akrephanim

Aktif Üye

susuzlukhersey

Üye

girlinred

Ne mutlu Türküm diyene 🇹🇷

zeynep_ neva

Yeni Üye

Lady Mary

Popüler Üye

rachelgreen1

Yeni Üye

Mehrii34

Popüler Üye

Pardonbakarmisiniz

Üye

albatroza

ağustos kuşu

balbazaar

wingardium leviosaa

Benzer Konular