selam kızlar hepinize ,
evet derdim tam olarak bu maalesef çocukluk aşkımı unutamadam kendisi ile hiç bir şey yaşamadım fakat ona olan hislerim sevgim dinmedi bir türlü .
akraba idik aynı mahallede büyüdük sanırım 12-13 yaşımda iken ona tutuldum sonra çocukluktur deyip baskılamaya çalıştım hep.
onu görünce utancımdan kıpkırmızı olur konuşamazdım öyle ki selam bile veremezdim
aradan 7 yıl geçince kuzenine anlatmıştım ona söylememesi şartı ile ama o gidip söylemişti o duyunca ben daha çok utandım daha çok çektim kendimi geriye ilk adımı o atsın istiyordum o ise hiç bir şey söylemeden beni seven 30 yaşıma kadar beni bekler demiş bir yakınıma bende kendi kendime gelin güvay olmayı sevmediğimden daha sonraları gelen taliplerimi değerlendirdim evlendim bir oğlum var yaklaşık iki yaşında .
kendisi de benden 5 yıl sonra evlendi ancak şimdi evli ve eşi doğum yapacak .
bu insan la hiç bir şekilde konuşup görüşmedim evlendiğimden beri ama içimdeki yangın sönmüyor soğumuyor neden böyle kızlar varmı benim gibi olan aranızda
üzülüyorum söküp atmak istiyorum aklımdan çıksın gitsn istiyorum ne yapsam olmuyor geceleri daha çok takılıyor kafama bütün geçmişi aklıma geliyır .
kendisi ile aramızda flört sevgili tarzı hiç birşey olmadı platonik aşkım dı hatta asla asla bu konuda hakkında bile konuşmadık ama tabi yıllarca onu sevdiğimi biliyordu içimdeki bu yangın nasıl söner bacılar nasıl unutulur varmı bilen ???
biraz saygılı olun ya. Kimse siz egonuzu üstünden tatmin edin diye dert anlatmıyor burda. Her konunun altında mutlaka bi tane sizinki gibi küçümser yorum. Sözüm size ve sizin gibi kendini bişey sanıp diğerlerini ötekileştirenlere
moral için gelenin moralinin içine edip bırakıyorlar öyleleri kısacası 
