Bir tarafımdaki melek;'Git söyle ne var bunda bu kadar gururlanacak'derdi hep...
Tam cesaretimi toplayıp söylemeye hazırlanırken,bu sefer diğer tarafımdaki şeytan'Olurmu hiç,söyleyipte ne olacak ya reddederse,ozaman yüzüne nasıl bakacaksın '
diye sürekli Kulaklarımı çınlatırdı.Söylemek yada söyleyememek.Mek yada memek eki derdim kısacası..
Eee ozman ne fark vardı ki.İki harf eksikti yada fazlaydı ama yazıldığı kadar kolaymıydı...
En sonunda bir karara varıp mektup yazmaya başladım.Ne yazsaydım acaba,o an için en kolay çareydi bu mektup işi.
Meleğimin fikriydi,şeytan ne kadar yapma etme dediysede dinlemedim,yazıverdim gelişigüzel.
ee yazdım da ne oldu;Heyecandan mektuba isim yazmayı unutmuşuz.
Şeytan gülmezmi kulağıma kis kis.Gelde keçileri kaçırma.
Sonunda bir 52 hafta 12 ay 4 mevsim daha geçti.Bu sefer emindim.Meleğimle bir olup planlar yaptım.
Şeytan ne kadar bozmaya çalışsada dinlemedik,çıktım karşısına .
Hoşlanıyorum be adam dedim kendimden emin.Elini uzattı ben murat dedi gülerek.
Yüzüm kıpkırmızı olmuştu.Heyecanlanmıştım..
Biliyorum dedim başladım saymaya bütün özelliklerini,Nerelere gider,nelerden hoşlanır.öğrenmiştim yedi yıl boyunca.
'ooo beni bu kadar tanıyan benden başka biri olduğuna hayatta inanmazdım' dedi.
O an kulaklarımda romantik bir şarkı sesi duyuldu.İkimiz piste çıkıp dans etmeye başladık.
Tabi gerçek değil.Beynim kalbimle iş birliği yaparak cesaretimi kutlamak için düzenlemişler bu dans şovunu...
Karşımdakinin sesiyle irkildim o an 'Ben'dedi bir başkasına aşığım...
Yine bir film şeridi geçti gözlerimden...Paramparça oldu camdan evimiz.
'olsun diyebildim sessizce'
Kulağımda yine o çınlatan kahkahası duyuldu şeytanın .'dememişmiydim dedi'
Kapadım kulaklarımı,duymak istemiyordum.Çöktüm yere.Elini uzatıp ama dedi.Tanımak isterim seni,böyle bir arkadaşa çok ihtiyacım var .
Ne yani arkadaşmı olacaktık şimdi.7 yıl boyunca sevdiğim adama arkadaşımmı diyecektim.
Olamazdı evet evet olamazdı.Yine iki yanımdada belirdiler.
Meleğim dedi.'acı çekmeni istemem nasıl arkadaş olursun ya daha çok üzülürsen'
Şeytan pis kahkahasıyla atladı yine'Hayır hayır hayır hiç sana yakışan bir hareket değil.Kafanı kullan sen akıllı bir kızsın,arkadaş gibi görün kalbini fethet intikamını al '
diye içimi işledi sanki.
Evet bu sefer şeytanı dinlemeliydim.Meleğim üzgündü yapma etme dedi,dinlemedim.Uydum şeytanın sözüne hadi hayırlısı dedim.
İlk zamanlar onun arkadaşı olmak,onun yanında olmak,birlikte yemek yemek,dertleşmek güzeldi.
52 hafta 12 ay 4 mevsim daha geçtiğinde,şeytanın dediği olmuştu.
Oda hoşlanmış;aşkını sunmak için karşıma geçmişti.Benim sevgilim olurmusun dedi bir heyecanla.
Bir iki yıl önceki an geldi aklıma.Benim gibi kızarmış titriyordu.
Şeytan yine çıktı ortaya hadi sende reddet şunu.Bu anı beklemiyormuydun,Bu kadar saf olma Reddett hadii'
meleğim ise'Tek hayalin bu değilmiydi,şimdi gerçek oldu daha ne bekliyorsun kabul et'
İki seste kulaklarımda yankılanıp duruyordu.Beynim allak bullak olmuştu.Şeytana mı uymalıydım yoksa meleğemi...Kararsızdım...
Fakat heyecanım kalmamıştı,eskisi gibi karşısında titremiyor kızarmıyordum.Aşkım bitmişmiy di yoksa daha yakından tanıdığım içinmi rahattım artık.
'HAYIR'yada 'EVET' yazılışı kolay ama söylemesi zor.
Başka seçenek evet başka seçenek bulmalıydım ama eninde sonunda bir cevap vermeliydim.Bilmiyorum dedim en basitinden o günün akşamı...
Yatağımda mışıl mışıl uyurken Pencereden tık tık sesler geliyor.Açtım baktım.
Türk filmlerindeki romantik sahneler geldi gözümün önüne.'Allah iyiliğini versin deyip,aşağıya indim gizlice.
Eee dedi kararın ne.'bilmem dedim'Evet demeyi çok isterdim ama korktum bilmem diyebildim o an.
Arkasını döndü.Sessiz sessiz gidişini izledim.
İşe giderken Komşu teyzelerden duydum.Bana baka baka ağızlarını kapatarak kafa sallıyorlardı.
Birisi diğerinin kulağına.'Şuna bak şuna çocukla gez gez sonrada reddet'
diğeri de ' ayy sorma komşum bizim kız görmüş anlatıyordu çocuk arkasını dönüp gitmiş,üzüldüm valla,ayol valla böylelerinde korkacaksın yazık yazık'.
Yuh dedim kendi kendime ne yaptım da bu kadar kızdırdım komşu teyzeleri.
Birisi para için çocukla birlikte,diğeri başka bir yavuklusu varmış ve bir sürü yalan yanlış şeyler fısıldaşıp aralarında kaynatıp değiştirip ortama sunuyorlardı.
Nesi yanlıştı,birini sevmenin.Biri ocağa çorbayı koymuş sanki diğerlerinin de tuz biber ekler gibi bir halleri vardı.
Neyse dedim sustum yine..
Aradan bir kaç gün geçmişti.Haber alamamıştım daha ondan.Ah bir görsem, ona kendimi affettip aşkımı sunacaktım ama yoktu.
Pişmandım evet demeliydim.Cesaretimi kaybetmiştim.Oysa Bir kaç sene önce karşısına geçip sevdiğimi söylemiştim.
Meleğimde yoktu artık.Şeytanın söylediklerine uymak da istemiyordum.İşler daha da kötüleşiyordu.
Dayanamadım tuttum evinin yolunu,kim ne derse desin umrumda değildi.Görmem lazımdı onu.Kalbimi sahipsiz bırakmamalıydı.
Türk filmlerindeki O güldüğüm sahneyi ben yaptım.Penceresine taş attım duymadı bir daha attım yok.
Seni seviyorum yazdım yerden bulduğum kurumuş toprakla çok belli olmuyordu ama idare ederdi.
Bekledim kapıda akşama kadar ne gelen var ne giden...Gözleri yaşlı elli ellibeş yaşlarında bir teyze geldi.
Omzuma dokunarak sarstı beni dalmışım kapının önünde.Hayırdır kızım kimsin kimlerdensin.Dedi tezye.
Muratı sordum .Yok dedi yüzünü kaçırdı.Telaşlandım Bişeymi oldu yoksa dedim.Sen o kızmısın dedi.Eve girip çıktı.Elime mektup sıkıştırdı.
Murattandı.Gitmişti...
Veda mektubu yazıp bırakıp gitmişti.Keşkeler çınladı kulağımda...Oturdum yere ağlamaya başladım...
Yağmurun başlamasıyla daha çok ıslandı gözyaşlarım,Yağmurdan cesaret alıyormuş gibiydiler.
.Ne meleğim vardı artık ne şeytanım.Hepsi gitmişti.Oda gitmişti..
Ne yani şimdi onsuzmu olmalıydım.İlk aşkım böyle mi bitmeliydi...Kocaman bir pişmanlıkla nasıl yaşardım...
Avazım çıktığı kadar bağırdım...Kaldırdım kafamı gökyüzüne...
Çok uzakta olsa bile yanımdaydı...çünkü Aynı gökyüzünün altındaydık
Aynı yıldızlara aynı ay a bakyorduk.diye teselli etmeye çalıştım yine o klişe sözlerle kendimi...
Faydası yoktu...Neden gittiğini bilmeden...Yaşadım yıllar boyu...
Hayatıma girenler çıkanlar olmuştu her insan gibi....
Onun yeri her zaman kalbimdeki camdan evin içindeydi her an kırılabilirdi...
Her ayrılıkta her ihanetde onun hayaliyle umut buldum..
Belki bir gün gelirdi,yaşlı bir nine olsam bile kabul ederdim onu,sımsıkı sarılır bırakmazdım...
Gelmeliydi...ama gelmedi...İLK AŞK tı o hep beklenen ama hiç gelmeyen...
(küçük bir not:Keşke hayalimdeki gibi söyleyebilseydim ona,bu yazıyı yazdığım kadar kolay olabilseydi.Ama söyleyemedim...)
Tam cesaretimi toplayıp söylemeye hazırlanırken,bu sefer diğer tarafımdaki şeytan'Olurmu hiç,söyleyipte ne olacak ya reddederse,ozaman yüzüne nasıl bakacaksın '
diye sürekli Kulaklarımı çınlatırdı.Söylemek yada söyleyememek.Mek yada memek eki derdim kısacası..
Eee ozman ne fark vardı ki.İki harf eksikti yada fazlaydı ama yazıldığı kadar kolaymıydı...
En sonunda bir karara varıp mektup yazmaya başladım.Ne yazsaydım acaba,o an için en kolay çareydi bu mektup işi.
Meleğimin fikriydi,şeytan ne kadar yapma etme dediysede dinlemedim,yazıverdim gelişigüzel.
ee yazdım da ne oldu;Heyecandan mektuba isim yazmayı unutmuşuz.
Şeytan gülmezmi kulağıma kis kis.Gelde keçileri kaçırma.
Sonunda bir 52 hafta 12 ay 4 mevsim daha geçti.Bu sefer emindim.Meleğimle bir olup planlar yaptım.
Şeytan ne kadar bozmaya çalışsada dinlemedik,çıktım karşısına .
Hoşlanıyorum be adam dedim kendimden emin.Elini uzattı ben murat dedi gülerek.
Yüzüm kıpkırmızı olmuştu.Heyecanlanmıştım..
Biliyorum dedim başladım saymaya bütün özelliklerini,Nerelere gider,nelerden hoşlanır.öğrenmiştim yedi yıl boyunca.
'ooo beni bu kadar tanıyan benden başka biri olduğuna hayatta inanmazdım' dedi.
O an kulaklarımda romantik bir şarkı sesi duyuldu.İkimiz piste çıkıp dans etmeye başladık.
Tabi gerçek değil.Beynim kalbimle iş birliği yaparak cesaretimi kutlamak için düzenlemişler bu dans şovunu...
Karşımdakinin sesiyle irkildim o an 'Ben'dedi bir başkasına aşığım...
Yine bir film şeridi geçti gözlerimden...Paramparça oldu camdan evimiz.
'olsun diyebildim sessizce'
Kulağımda yine o çınlatan kahkahası duyuldu şeytanın .'dememişmiydim dedi'
Kapadım kulaklarımı,duymak istemiyordum.Çöktüm yere.Elini uzatıp ama dedi.Tanımak isterim seni,böyle bir arkadaşa çok ihtiyacım var .
Ne yani arkadaşmı olacaktık şimdi.7 yıl boyunca sevdiğim adama arkadaşımmı diyecektim.
Olamazdı evet evet olamazdı.Yine iki yanımdada belirdiler.
Meleğim dedi.'acı çekmeni istemem nasıl arkadaş olursun ya daha çok üzülürsen'
Şeytan pis kahkahasıyla atladı yine'Hayır hayır hayır hiç sana yakışan bir hareket değil.Kafanı kullan sen akıllı bir kızsın,arkadaş gibi görün kalbini fethet intikamını al '
diye içimi işledi sanki.
Evet bu sefer şeytanı dinlemeliydim.Meleğim üzgündü yapma etme dedi,dinlemedim.Uydum şeytanın sözüne hadi hayırlısı dedim.
İlk zamanlar onun arkadaşı olmak,onun yanında olmak,birlikte yemek yemek,dertleşmek güzeldi.
52 hafta 12 ay 4 mevsim daha geçtiğinde,şeytanın dediği olmuştu.
Oda hoşlanmış;aşkını sunmak için karşıma geçmişti.Benim sevgilim olurmusun dedi bir heyecanla.
Bir iki yıl önceki an geldi aklıma.Benim gibi kızarmış titriyordu.
Şeytan yine çıktı ortaya hadi sende reddet şunu.Bu anı beklemiyormuydun,Bu kadar saf olma Reddett hadii'
meleğim ise'Tek hayalin bu değilmiydi,şimdi gerçek oldu daha ne bekliyorsun kabul et'
İki seste kulaklarımda yankılanıp duruyordu.Beynim allak bullak olmuştu.Şeytana mı uymalıydım yoksa meleğemi...Kararsızdım...
Fakat heyecanım kalmamıştı,eskisi gibi karşısında titremiyor kızarmıyordum.Aşkım bitmişmiy di yoksa daha yakından tanıdığım içinmi rahattım artık.
'HAYIR'yada 'EVET' yazılışı kolay ama söylemesi zor.
Başka seçenek evet başka seçenek bulmalıydım ama eninde sonunda bir cevap vermeliydim.Bilmiyorum dedim en basitinden o günün akşamı...
Yatağımda mışıl mışıl uyurken Pencereden tık tık sesler geliyor.Açtım baktım.
Türk filmlerindeki romantik sahneler geldi gözümün önüne.'Allah iyiliğini versin deyip,aşağıya indim gizlice.
Eee dedi kararın ne.'bilmem dedim'Evet demeyi çok isterdim ama korktum bilmem diyebildim o an.
Arkasını döndü.Sessiz sessiz gidişini izledim.
İşe giderken Komşu teyzelerden duydum.Bana baka baka ağızlarını kapatarak kafa sallıyorlardı.
Birisi diğerinin kulağına.'Şuna bak şuna çocukla gez gez sonrada reddet'
diğeri de ' ayy sorma komşum bizim kız görmüş anlatıyordu çocuk arkasını dönüp gitmiş,üzüldüm valla,ayol valla böylelerinde korkacaksın yazık yazık'.
Yuh dedim kendi kendime ne yaptım da bu kadar kızdırdım komşu teyzeleri.
Birisi para için çocukla birlikte,diğeri başka bir yavuklusu varmış ve bir sürü yalan yanlış şeyler fısıldaşıp aralarında kaynatıp değiştirip ortama sunuyorlardı.
Nesi yanlıştı,birini sevmenin.Biri ocağa çorbayı koymuş sanki diğerlerinin de tuz biber ekler gibi bir halleri vardı.
Neyse dedim sustum yine..
Aradan bir kaç gün geçmişti.Haber alamamıştım daha ondan.Ah bir görsem, ona kendimi affettip aşkımı sunacaktım ama yoktu.
Pişmandım evet demeliydim.Cesaretimi kaybetmiştim.Oysa Bir kaç sene önce karşısına geçip sevdiğimi söylemiştim.
Meleğimde yoktu artık.Şeytanın söylediklerine uymak da istemiyordum.İşler daha da kötüleşiyordu.
Dayanamadım tuttum evinin yolunu,kim ne derse desin umrumda değildi.Görmem lazımdı onu.Kalbimi sahipsiz bırakmamalıydı.
Türk filmlerindeki O güldüğüm sahneyi ben yaptım.Penceresine taş attım duymadı bir daha attım yok.
Seni seviyorum yazdım yerden bulduğum kurumuş toprakla çok belli olmuyordu ama idare ederdi.
Bekledim kapıda akşama kadar ne gelen var ne giden...Gözleri yaşlı elli ellibeş yaşlarında bir teyze geldi.
Omzuma dokunarak sarstı beni dalmışım kapının önünde.Hayırdır kızım kimsin kimlerdensin.Dedi tezye.
Muratı sordum .Yok dedi yüzünü kaçırdı.Telaşlandım Bişeymi oldu yoksa dedim.Sen o kızmısın dedi.Eve girip çıktı.Elime mektup sıkıştırdı.
Murattandı.Gitmişti...
Veda mektubu yazıp bırakıp gitmişti.Keşkeler çınladı kulağımda...Oturdum yere ağlamaya başladım...
Yağmurun başlamasıyla daha çok ıslandı gözyaşlarım,Yağmurdan cesaret alıyormuş gibiydiler.
.Ne meleğim vardı artık ne şeytanım.Hepsi gitmişti.Oda gitmişti..
Ne yani şimdi onsuzmu olmalıydım.İlk aşkım böyle mi bitmeliydi...Kocaman bir pişmanlıkla nasıl yaşardım...
Avazım çıktığı kadar bağırdım...Kaldırdım kafamı gökyüzüne...
Çok uzakta olsa bile yanımdaydı...çünkü Aynı gökyüzünün altındaydık
Aynı yıldızlara aynı ay a bakyorduk.diye teselli etmeye çalıştım yine o klişe sözlerle kendimi...
Faydası yoktu...Neden gittiğini bilmeden...Yaşadım yıllar boyu...
Hayatıma girenler çıkanlar olmuştu her insan gibi....
Onun yeri her zaman kalbimdeki camdan evin içindeydi her an kırılabilirdi...
Her ayrılıkta her ihanetde onun hayaliyle umut buldum..
Belki bir gün gelirdi,yaşlı bir nine olsam bile kabul ederdim onu,sımsıkı sarılır bırakmazdım...
Gelmeliydi...ama gelmedi...İLK AŞK tı o hep beklenen ama hiç gelmeyen...
(küçük bir not:Keşke hayalimdeki gibi söyleyebilseydim ona,bu yazıyı yazdığım kadar kolay olabilseydi.Ama söyleyemedim...)
