- 2 Nisan 2021
- 889
- 1.350
- Konu Sahibi yumussweat
- #1
Kızlar o kada uzun değil. Okuyabilirsiniz size güveniyorum. 
Şimdi üniversiteden bir beyefendinin bana ilgisi vardı. Bunu tabii sonradan öğreniyorum ama başta ben de onu fena bulmamıştım. Sonra biz arkadaşça takılmaya başlamıştık ki malum virüs geldi ve telefondan konuşmaya başladık. Zaten birbirimizi çok tanımıyorduk daha. Denk geldiğimiz bir zaman bana açıldı. Ben artık pek sevmiyordum ve reddettim. Arkadaş kalalım dedim. Tanıdıkça düşüncelerimizin birbirine uyuduğunu fark ettim ama yine de arkadaş kalmak istiyordum. Bir ara aklım karıştı ve flört ettik. Sonunda yine arkadaş seviyesine geri döndük.
Bu beyefendinin çevresi biraz geniş ve üniversitedeki arkadaşlarına benden bahsetmiş ve ne kadar arkadaş kalsak da benimle sevgili olmayı istediğini biliyorum. Biraz da mecburiyetten beklemede kısaca.
Şimdi soru kısmıma geliyorum. Bu adam oldukça iyi biri, sigara alkol ile alakası bile yok. Tertemiz çocuk. Ama küfürü samimiyet olarak gören biri. Benim yanımda o hatayı birkaç kez yaptı sonra kesti ama günlük hayatında öyle olduğunu biliyorum. Çevresinde iyi biri olarak bilinir yani ama böyle bir özelliği de var. Tabii bu ilk tanışanlar tarafından biraz hor görülen bir durum.
Şimdi ben arkadaş olarak takılalım diyordum lakin zaten bana karşı boş olmayan biri, ben de yanında pek rahat hareket edemiyeceğim. Hem de üniversitede tüm herkes anlattıkları sebebiyle bizi flört falan sanacak. Biri sorsa bunlar sevgili mi arkadaş mı diye. O kızdan hoşlanıyor diyecekler belki de ve herkes böyle bilecek. Benden başka biri hoşlansa yanıma gelmeye korkacak.
Ayrıca karakteri iyi de olsa bana karşı değil ama normalde ağzı bozuk biri olmasıyla bana arkadaşını söyle sana kim olduğunu söyliyeyim tarzı lafla yargılanacağım ve önyargılar üzerime toplanabilir.
Şimdi bu çocuk iyi biri ve kafalarımız uyuyor. Bana karşı saygılı ve aramızda uzun bir geçmiş var. Ama bu sebeplerle arkadaşlığımı yavaştan yavaştan kesmeye başladım bile. Aslında böyle yapılmasını da hiç sevmem. Siz ne dersiniz? Fazla mı bencilim. Haksızlık mı yapıyorum? Yoksa zaten olmayacak bir şeyi zorlamanın, arkadaş kalmaya çalışmanın anlamı yok mu?
+Güncelleme: Sonunda aramızda konuştuk ve orta yolu bulduk. Cevaplayan herkese teşekkür ederim. Artık sorun kalmadı
Şimdi üniversiteden bir beyefendinin bana ilgisi vardı. Bunu tabii sonradan öğreniyorum ama başta ben de onu fena bulmamıştım. Sonra biz arkadaşça takılmaya başlamıştık ki malum virüs geldi ve telefondan konuşmaya başladık. Zaten birbirimizi çok tanımıyorduk daha. Denk geldiğimiz bir zaman bana açıldı. Ben artık pek sevmiyordum ve reddettim. Arkadaş kalalım dedim. Tanıdıkça düşüncelerimizin birbirine uyuduğunu fark ettim ama yine de arkadaş kalmak istiyordum. Bir ara aklım karıştı ve flört ettik. Sonunda yine arkadaş seviyesine geri döndük.
Bu beyefendinin çevresi biraz geniş ve üniversitedeki arkadaşlarına benden bahsetmiş ve ne kadar arkadaş kalsak da benimle sevgili olmayı istediğini biliyorum. Biraz da mecburiyetten beklemede kısaca.
Şimdi soru kısmıma geliyorum. Bu adam oldukça iyi biri, sigara alkol ile alakası bile yok. Tertemiz çocuk. Ama küfürü samimiyet olarak gören biri. Benim yanımda o hatayı birkaç kez yaptı sonra kesti ama günlük hayatında öyle olduğunu biliyorum. Çevresinde iyi biri olarak bilinir yani ama böyle bir özelliği de var. Tabii bu ilk tanışanlar tarafından biraz hor görülen bir durum.
Şimdi ben arkadaş olarak takılalım diyordum lakin zaten bana karşı boş olmayan biri, ben de yanında pek rahat hareket edemiyeceğim. Hem de üniversitede tüm herkes anlattıkları sebebiyle bizi flört falan sanacak. Biri sorsa bunlar sevgili mi arkadaş mı diye. O kızdan hoşlanıyor diyecekler belki de ve herkes böyle bilecek. Benden başka biri hoşlansa yanıma gelmeye korkacak.
Ayrıca karakteri iyi de olsa bana karşı değil ama normalde ağzı bozuk biri olmasıyla bana arkadaşını söyle sana kim olduğunu söyliyeyim tarzı lafla yargılanacağım ve önyargılar üzerime toplanabilir.
Şimdi bu çocuk iyi biri ve kafalarımız uyuyor. Bana karşı saygılı ve aramızda uzun bir geçmiş var. Ama bu sebeplerle arkadaşlığımı yavaştan yavaştan kesmeye başladım bile. Aslında böyle yapılmasını da hiç sevmem. Siz ne dersiniz? Fazla mı bencilim. Haksızlık mı yapıyorum? Yoksa zaten olmayacak bir şeyi zorlamanın, arkadaş kalmaya çalışmanın anlamı yok mu?
+Güncelleme: Sonunda aramızda konuştuk ve orta yolu bulduk. Cevaplayan herkese teşekkür ederim. Artık sorun kalmadı
Son düzenleyen: Moderatör:
