- 3 Aralık 2021
- 54
- 32
-
- Konu Sahibi Kardelenleracsin
- #1
Çocuğunuz bile büyükmüş. Yani bu saatten sonra sadece kendi mutluluğunuza odaklanmalısınız. Sanırım eşinizi bir şekilde ikna edip daha kolay boşanabilirsinjz. Bu şekilde hâlâ evliyken biriyle görüşüyor olmak mahkemede de çevrenizde de hoş karşılanamayabilirMerhaba arkadaşlar
Eşimden şiddetli gecimsizlikten dolayi boşanmak istiyorum ama o istemiyor. Actigim çekişmeli Boşanma davam 2 yıl sürdü ve hakim sonuç olarak bosamadi. Ancak 3 yil ayri kalırsak bosanabilirmisim. Aslında 4 yildir ayrıyız zaten ama ispatlayamadim avukatım yoktu. Sonuçta ondan coktan soğudum hissiyatım kalmadı. Ama o bunu kabullenemiyor tabiki. Beni çok sever sevmesine ancak saygısı yok. Saygısız sevgiyi ne yapayım. Herkes herkesi seviyor zaten önemli olan saygı. Bunu da gece yazdığım için çok detaya girmek istemedim şimdi.
Bu arada biriyle tanıştım, bazı hasbelkader tesadüfler sonucu / ya da hayat diyelim / bu insanı ve Onun tüm yakınlarını, çok yakından tanıma fırsatları buldum. Gerçek halini samimi olaraktan tanıdım, dostu düşmanı, iyisiyle kötüsüyle, çevresiyle birlikte kendisini tanıyarak hemen her haline şahit oldum. Ve ona karşı kanım kaynadı. Ruh ikizim olduğuna kanaat getirdim kısacası...
Yani bi yerde eşimin tam tersi bir insan olduğunu gördüm zamanla..
Şimdi onunla ciddi ciddi görüşüyorum, geleceğe dair planlar yapıyoruz..
En azından yıllar sonra mutluyum. Çok değiştim kendime güvenim geldi. Bunalımlı yıllarım bitti. Yeniden neşeye kavuştum. Gökte ararken yerde buldum adeta...
Uzatmiyim..
Ama hala kağıt üzerinde evliyim ve eşimin boşanmaya hiç niyeti yok. Beni asla kaybetmek istemiyor. Hala adamın umudu var. Elimden fazla birşey gelmiyor, elim kolum bağlı adeta. Bir de evli kızım var ,torunum var küçük. Tabiki kızım da Boşanma kararima üzülüyor ve istemiyor. Bana hak da veriyor ama babasına da kıyamıyor.
Hepsini, herkesi düşünmekten ,kendi geleceğimi daha doğrusu bugünümü , yarınımı düşünmekten yoruldum...
Ne evliyim, ne dulum, ne bekarım, bi karışığım yani. Sosyal baskı bi yandan, ar namus, onur, şeref, vicdan, sorumluluk, vefa, acima , suçluluk duygusu, fedakarlık, yaşanmışlık, vs anlarsınız sanırım. Karışık duygular içindeyim. Öyle bir noktaya geldim ki. Acaba ben mi yanlış yapıyorum gerçekten diyorum. Aklım mantığım duygularım her bir hissim, sen kendin için doğrusunu yapıyorsun diyor. Çünkü bu kişi ile mutluyum net... çünkü ruh ikizim..
Bi yandan Vicdanım rahat deil. Eşine dön evine dön diyor Vicdanım da. Ama dönersem hiç bir şey artık eskisi gibi olmayacak. Üstelik ben yine sıkılıp mutsuz olup yine hatalar yapmaktan korkuyorum. İşte böyle...
Hukuk sistemine güzelce bir sövmek lâzım.zorla güzellik mi olur ya.saçmalığa bak.o sürede belki yeni ilişki yaşayacaksın.Merhaba arkadaşlar
Eşimden şiddetli gecimsizlikten dolayi boşanmak istiyorum ama o istemiyor. Actigim çekişmeli Boşanma davam 2 yıl sürdü ve hakim sonuç olarak bosamadi. Ancak 3 yil ayri kalırsak bosanabilirmisim. Aslında 4 yildir ayrıyız zaten ama ispatlayamadim avukatım yoktu. Sonuçta ondan coktan soğudum hissiyatım kalmadı. Ama o bunu kabullenemiyor tabiki. Beni çok sever sevmesine ancak saygısı yok. Saygısız sevgiyi ne yapayım. Herkes herkesi seviyor zaten önemli olan saygı. Bunu da gece yazdığım için çok detaya girmek istemedim şimdi.
Bu arada biriyle tanıştım, bazı hasbelkader tesadüfler sonucu / ya da hayat diyelim / bu insanı ve Onun tüm yakınlarını, çok yakından tanıma fırsatları buldum. Gerçek halini samimi olaraktan tanıdım, dostu düşmanı, iyisiyle kötüsüyle, çevresiyle birlikte kendisini tanıyarak hemen her haline şahit oldum. Ve ona karşı kanım kaynadı. Ruh ikizim olduğuna kanaat getirdim kısacası...
Yani bi yerde eşimin tam tersi bir insan olduğunu gördüm zamanla..
Şimdi onunla ciddi ciddi görüşüyorum, geleceğe dair planlar yapıyoruz..
En azından yıllar sonra mutluyum. Çok değiştim kendime güvenim geldi. Bunalımlı yıllarım bitti. Yeniden neşeye kavuştum. Gökte ararken yerde buldum adeta...
Uzatmiyim..
Ama hala kağıt üzerinde evliyim ve eşimin boşanmaya hiç niyeti yok. Beni asla kaybetmek istemiyor. Hala adamın umudu var. Elimden fazla birşey gelmiyor, elim kolum bağlı adeta. Bir de evli kızım var ,torunum var küçük. Tabiki kızım da Boşanma kararima üzülüyor ve istemiyor. Bana hak da veriyor ama babasına da kıyamıyor.
Hepsini, herkesi düşünmekten ,kendi geleceğimi daha doğrusu bugünümü , yarınımı düşünmekten yoruldum...
Ne evliyim, ne dulum, ne bekarım, bi karışığım yani. Sosyal baskı bi yandan, ar namus, onur, şeref, vicdan, sorumluluk, vefa, acima , suçluluk duygusu, fedakarlık, yaşanmışlık, vs anlarsınız sanırım. Karışık duygular içindeyim. Öyle bir noktaya geldim ki. Acaba ben mi yanlış yapıyorum gerçekten diyorum. Aklım mantığım duygularım her bir hissim, sen kendin için doğrusunu yapıyorsun diyor. Çünkü bu kişi ile mutluyum net... çünkü ruh ikizim..
Bi yandan Vicdanım rahat deil. Eşine dön evine dön diyor Vicdanım da. Ama dönersem hiç bir şey artık eskisi gibi olmayacak. Üstelik ben yine sıkılıp mutsuz olup yine hatalar yapmaktan korkuyorum. İşte böyle...
Sana hak veriyorumTorun sahibi olduğunuza göre yaşınız vardır
Bundanmı bu acele?
2 sene geçti hakim 3 sene dediyse 1 sene daha sabredin. Ruh ikizim dediğiniz adam beklemezmi diye korkuyorsunuz?
Evet kağıt üzerindede olsa evlisiniz. Burda kağıt üzerinde evli bir adamla beraber olan birini metres deniyor, sizin durumunuz bundan neden farklı olsun?
4 sene önce bittiyse 4 sene önce açacaktınız davayı.
Demekki bitmemiş acaba tekrar olurmu olsamı diye geçmiş, eş de hala umut bağlamış. Bakın eş diyorum çünkü eski değil henüz.
Sevmiyorsanız kimse için barışmayın tabii, ama resmiyetde boşanmadan kimseylede görüşmeyin. Bıkmadınızmı yılllardır? Biraz erkeksiz takılmanın keyfine varın.
Bulunduğunuz ilin barosundan ücretsiz avukat talep edebilirsiniz, avukatiniz olmadan daha cok uzayacak sanirim bosanma davaniz.Merhaba arkadaşlar
Eşimden şiddetli gecimsizlikten dolayi boşanmak istiyorum ama o istemiyor. Actigim çekişmeli Boşanma davam 2 yıl sürdü ve hakim sonuç olarak bosamadi. Ancak 3 yil ayri kalırsak bosanabilirmisim. Aslında 4 yildir ayrıyız zaten ama ispatlayamadim avukatım yoktu. Sonuçta ondan coktan soğudum hissiyatım kalmadı. Ama o bunu kabullenemiyor tabiki. Beni çok sever sevmesine ancak saygısı yok. Saygısız sevgiyi ne yapayım. Herkes herkesi seviyor zaten önemli olan saygı. Bunu da gece yazdığım için çok detaya girmek istemedim şimdi.
Bu arada biriyle tanıştım, bazı hasbelkader tesadüfler sonucu / ya da hayat diyelim / bu insanı ve Onun tüm yakınlarını, çok yakından tanıma fırsatları buldum. Gerçek halini samimi olaraktan tanıdım, dostu düşmanı, iyisiyle kötüsüyle, çevresiyle birlikte kendisini tanıyarak hemen her haline şahit oldum. Ve ona karşı kanım kaynadı. Ruh ikizim olduğuna kanaat getirdim kısacası...
Yani bi yerde eşimin tam tersi bir insan olduğunu gördüm zamanla..
Şimdi onunla ciddi ciddi görüşüyorum, geleceğe dair planlar yapıyoruz..
En azından yıllar sonra mutluyum. Çok değiştim kendime güvenim geldi. Bunalımlı yıllarım bitti. Yeniden neşeye kavuştum. Gökte ararken yerde buldum adeta...
Uzatmiyim..
Ama hala kağıt üzerinde evliyim ve eşimin boşanmaya hiç niyeti yok. Beni asla kaybetmek istemiyor. Hala adamın umudu var. Elimden fazla birşey gelmiyor, elim kolum bağlı adeta. Bir de evli kızım var ,torunum var küçük. Tabiki kızım da Boşanma kararima üzülüyor ve istemiyor. Bana hak da veriyor ama babasına da kıyamıyor.
Hepsini, herkesi düşünmekten ,kendi geleceğimi daha doğrusu bugünümü , yarınımı düşünmekten yoruldum...
Ne evliyim, ne dulum, ne bekarım, bi karışığım yani. Sosyal baskı bi yandan, ar namus, onur, şeref, vicdan, sorumluluk, vefa, acima , suçluluk duygusu, fedakarlık, yaşanmışlık, vs anlarsınız sanırım. Karışık duygular içindeyim. Öyle bir noktaya geldim ki. Acaba ben mi yanlış yapıyorum gerçekten diyorum. Aklım mantığım duygularım her bir hissim, sen kendin için doğrusunu yapıyorsun diyor. Çünkü bu kişi ile mutluyum net... çünkü ruh ikizim..
Bi yandan Vicdanım rahat deil. Eşine dön evine dön diyor Vicdanım da. Ama dönersem hiç bir şey artık eskisi gibi olmayacak. Üstelik ben yine sıkılıp mutsuz olup yine hatalar yapmaktan korkuyorum. İşte böyle...
Bana göre ayrı yaşadığınız andan itibaren evlilik birliği bitmiş demektir. Zaten boşanmaya çalışmışsınız/çalışıyorsunuz elbet bir gün boşanacaksınız. Torun sahibi bir insan olduğunuza göre yaşınız da çok genç sayılmaz. Hayatı yeterince kaçırmışsınız bundan sonra kaçırmayın bence. Boşanma konusunun üstüne iyi bir avukatla gidin, hayatınızdaki insanı da kaybetmemeye çalışın. Bu hayat 3 yıl daha bekleyecek kadar uzun değil.Merhaba arkadaşlar
Eşimden şiddetli gecimsizlikten dolayi boşanmak istiyorum ama o istemiyor. Actigim çekişmeli Boşanma davam 2 yıl sürdü ve hakim sonuç olarak bosamadi. Ancak 3 yil ayri kalırsak bosanabilirmisim. Aslında 4 yildir ayrıyız zaten ama ispatlayamadim avukatım yoktu. Sonuçta ondan coktan soğudum hissiyatım kalmadı. Ama o bunu kabullenemiyor tabiki. Beni çok sever sevmesine ancak saygısı yok. Saygısız sevgiyi ne yapayım. Herkes herkesi seviyor zaten önemli olan saygı. Bunu da gece yazdığım için çok detaya girmek istemedim şimdi.
Bu arada biriyle tanıştım, bazı hasbelkader tesadüfler sonucu / ya da hayat diyelim / bu insanı ve Onun tüm yakınlarını, çok yakından tanıma fırsatları buldum. Gerçek halini samimi olaraktan tanıdım, dostu düşmanı, iyisiyle kötüsüyle, çevresiyle birlikte kendisini tanıyarak hemen her haline şahit oldum. Ve ona karşı kanım kaynadı. Ruh ikizim olduğuna kanaat getirdim kısacası...
Yani bi yerde eşimin tam tersi bir insan olduğunu gördüm zamanla..
Şimdi onunla ciddi ciddi görüşüyorum, geleceğe dair planlar yapıyoruz..
En azından yıllar sonra mutluyum. Çok değiştim kendime güvenim geldi. Bunalımlı yıllarım bitti. Yeniden neşeye kavuştum. Gökte ararken yerde buldum adeta...
Uzatmiyim..
Ama hala kağıt üzerinde evliyim ve eşimin boşanmaya hiç niyeti yok. Beni asla kaybetmek istemiyor. Hala adamın umudu var. Elimden fazla birşey gelmiyor, elim kolum bağlı adeta. Bir de evli kızım var ,torunum var küçük. Tabiki kızım da Boşanma kararima üzülüyor ve istemiyor. Bana hak da veriyor ama babasına da kıyamıyor.
Hepsini, herkesi düşünmekten ,kendi geleceğimi daha doğrusu bugünümü , yarınımı düşünmekten yoruldum...
Ne evliyim, ne dulum, ne bekarım, bi karışığım yani. Sosyal baskı bi yandan, ar namus, onur, şeref, vicdan, sorumluluk, vefa, acima , suçluluk duygusu, fedakarlık, yaşanmışlık, vs anlarsınız sanırım. Karışık duygular içindeyim. Öyle bir noktaya geldim ki. Acaba ben mi yanlış yapıyorum gerçekten diyorum. Aklım mantığım duygularım her bir hissim, sen kendin için doğrusunu yapıyorsun diyor. Çünkü bu kişi ile mutluyum net... çünkü ruh ikizim..
Bi yandan Vicdanım rahat deil. Eşine dön evine dön diyor Vicdanım da. Ama dönersem hiç bir şey artık eskisi gibi olmayacak. Üstelik ben yine sıkılıp mutsuz olup yine hatalar yapmaktan korkuyorum. İşte böyle...
Siz kendinize sahip çıkarsanız kimse sizi yargılayamaz. Neticede siz kafada boşamışsınız yaşayın hayatınızı ruh ikizim diyorsunuz ömür bitiyor insan bulamıyor aradığınıMerhaba arkadaşlar
Eşimden şiddetli gecimsizlikten dolayi boşanmak istiyorum ama o istemiyor. Actigim çekişmeli Boşanma davam 2 yıl sürdü ve hakim sonuç olarak bosamadi. Ancak 3 yil ayri kalırsak bosanabilirmisim. Aslında 4 yildir ayrıyız zaten ama ispatlayamadim avukatım yoktu. Sonuçta ondan coktan soğudum hissiyatım kalmadı. Ama o bunu kabullenemiyor tabiki. Beni çok sever sevmesine ancak saygısı yok. Saygısız sevgiyi ne yapayım. Herkes herkesi seviyor zaten önemli olan saygı. Bunu da gece yazdığım için çok detaya girmek istemedim şimdi.
Bu arada biriyle tanıştım, bazı hasbelkader tesadüfler sonucu / ya da hayat diyelim / bu insanı ve Onun tüm yakınlarını, çok yakından tanıma fırsatları buldum. Gerçek halini samimi olaraktan tanıdım, dostu düşmanı, iyisiyle kötüsüyle, çevresiyle birlikte kendisini tanıyarak hemen her haline şahit oldum. Ve ona karşı kanım kaynadı. Ruh ikizim olduğuna kanaat getirdim kısacası...
Yani bi yerde eşimin tam tersi bir insan olduğunu gördüm zamanla..
Şimdi onunla ciddi ciddi görüşüyorum, geleceğe dair planlar yapıyoruz..
En azından yıllar sonra mutluyum. Çok değiştim kendime güvenim geldi. Bunalımlı yıllarım bitti. Yeniden neşeye kavuştum. Gökte ararken yerde buldum adeta...
Uzatmiyim..
Ama hala kağıt üzerinde evliyim ve eşimin boşanmaya hiç niyeti yok. Beni asla kaybetmek istemiyor. Hala adamın umudu var. Elimden fazla birşey gelmiyor, elim kolum bağlı adeta. Bir de evli kızım var ,torunum var küçük. Tabiki kızım da Boşanma kararima üzülüyor ve istemiyor. Bana hak da veriyor ama babasına da kıyamıyor.
Hepsini, herkesi düşünmekten ,kendi geleceğimi daha doğrusu bugünümü , yarınımı düşünmekten yoruldum...
Ne evliyim, ne dulum, ne bekarım, bi karışığım yani. Sosyal baskı bi yandan, ar namus, onur, şeref, vicdan, sorumluluk, vefa, acima , suçluluk duygusu, fedakarlık, yaşanmışlık, vs anlarsınız sanırım. Karışık duygular içindeyim. Öyle bir noktaya geldim ki. Acaba ben mi yanlış yapıyorum gerçekten diyorum. Aklım mantığım duygularım her bir hissim, sen kendin için doğrusunu yapıyorsun diyor. Çünkü bu kişi ile mutluyum net... çünkü ruh ikizim..
Bi yandan Vicdanım rahat deil. Eşine dön evine dön diyor Vicdanım da. Ama dönersem hiç bir şey artık eskisi gibi olmayacak. Üstelik ben yine sıkılıp mutsuz olup yine hatalar yapmaktan korkuyorum. İşte böyle...
Sırf hukuk boşamadığı için kocasını aldatan kadın yaftası yapıştıramazsınız.Öyle tatlı tatlı anlatınca yaptığınız şeyin çirkinliği kapanmıyor üzgünüm. Kocasını aldatan bir kadınsınız şu an. Evlilik kağıt üstünde dahi olsa bu yaptığınız aldatma. Üstelik orada hala sizden umudu olan bir adam var.
Evet bende çok kızıyorum böyle birşeyeSana hak veriyorum
Ama diger yandan.. hersey bitmis yani niye bosamiyolar bu kadini? Herif istedigi gibi ondan ona gidiyor belki ama kadin kagitta evliyim diye yasayacaklarini yasayamiyor belki..
Torunu varsa yasi kac acaba ablanin
Maalesef hukuki olarak bu söylediklerinizin bir geçerliliği yok. Şu an kocasını aldatan kadın, siz ne kadar güzellerseniz güzelleyin bu değişmez.Sırf hukuk boşamadığı için kocasını aldatan kadın yaftası yapıştıramazsınız.
Kadın zaten çoktan bitirmiş ve mutlu olmadığı ortamdan kendini ayırmış.
Sırf yapışkan ve saygısız herifin teki bu kadını daha fazla sömürmek adına nikahından çıkarmıyor diye bu kadın hayatını yaşamaktan geri mi durmalı?
Zaman ne kadar kıymetli biliyorsunuz değil mi?
Aynı evde yaşamıyorsa ve üstelik boşanma davasını da açmışsa artık bu kadın tüm vefa ve eşlik bağını koparmış kendi yoluna bakmıştır.
Nasıl hissettiğini ve ne yaşadığını bilmeyen bir hakim boşamadı diye bu kadın o adama sadakatini sürdürmek zorunda değildir.
Kimse istemediği ve sevmediği biri için hayatından fedakarlık yapmak zorunda değildir.
Zaten hakimler neye dogru duzgun karar veriyor anlamis degilimEvet bende çok kızıyorum böyle birşeye
Kadın istemiyor
Adam belki inat yapiyor, uğraştırmak istemiyor
Neden boşamiyor hakim bende onu anlamiyorum
O bir üst mahkemeye taşıyayım mevzusu o kadar kolay değil hele hele günümüzde bu konuda bilgisi ve imkanı bu kadar kısıtlı insan varken.Maalesef hukuki olarak bu söylediklerinizin bir geçerliliği yok. Şu an kocasını aldatan kadın, siz ne kadar güzellerseniz güzelleyin bu değişmez.
Boşanmak isteyen insan dava sonucu istediği karar çıkmazsa bir üst mahkemeye taşır. Ay boşanamadım hay allah o zaman bana ne, gideyim de başka bir adamla ilişki yaşayayım demez.