- 16 Eylül 2017
- 7.418
- 13.759
Benim konumda bekaretle ilgili aslında ama biraz daha farklı. Ben evlenmeden önce sevdiğim ve sevildiğim biriyle ilişki yaşama taraftarı olmusumdur hep ve yaşadım da çok sevdim çok sevildim ,olduramadik yollarımız ayrıldı ,pişman değilim. 2 yıl oldu ayrılalı o kişiden sonra birliktelik yaşadığım bir sevgilim daha oldu kısa süreli. Üzerinden bir yıl geçti o zamandan beri de sevgilim olmadı. Yani girdiğim her ortamda dikkat çekerim tanışmak isteyen konuşmak isteyen oluyor her ortamda ama birini beğeniyorum, konuşuyorum sonra kendimi geri çekiyorum sebebi de bekaret mevzusundan benim için cinsellik ilişkide çok önemli mutlaka yaşanması gerekiyor ama ya beni olduğum gibi kabul etmezse ya bunu kusur olarak görürde benden ayrılırsa ya da bunu öğrenince benimle sadece bunun için beraber olursa ya da en kötüsü ayrılırsak hakkımda kötü konuşur mu... Sonuçta kimse flört döneminde muhafazakar olduğunu belli etmiyor. Gayet rahat biriymiş gibi davranıyor. Memur olup doğuya gelmeden önce bu mevzuya hiç takilmazdim görüşür konuşurdum ilişki yapmaktan geri durmazdim. Burada memur olmanın getirdiği bir toplumsal baskı var gibi hissediyorum çevremde tanıştığım birçok arkadaşım var sevgilisiyle cinsel anlamda bir şeyler yaşıyorlar ama son aşamaya gelmiyorlar. Bana bu da yanlış geliyor. Veya girdiğim birçok sosyal ortamdaki kadın/erkek arkadaşlarim içten içe hala ataerkil düşünüyorlar bununda etkisi var. Ben nasıl birine guveneceğim birinin muhafazakar olup olmadığını nasıl anlayacağım. Mesela memleketini soruyorum İzmir diyor doğma büyüme İzmir ama hala içten içe o kafada