- 30 Ekim 2018
- 16.162
- 36.780
- 528
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
İlgisiz anne
- Konu Sahibi rozikka
- Başlangıç Tarihi
- 1 Kasım 2018
- 1.939
- 3.209
- 53
- 32
Şu lahusa nazıni bi ben yapamadım vallahi
Bebek hâlâ büyük uç biberonla mi içiyor peki
- 17 Aralık 2015
- 26.960
- 49.229
- 598
onlar baska sehirdeler
ben o gun yola cikacaktim zaten yasadigim sehire dondum.
bir dahada hic bir sey sormadim.
biberon ucu ne alemde onuda bilmiyorum acikcasi.
- 1 Mart 2020
- 736
- 1.209
- 28
- 20 Ocak 2015
- 9.440
- 13.598
- 448
- 40
Eşiniz anlatsin bence sizde olun yanında. Anne malesef anne değil inanin, insan ilk çocukta cok korumacı oluyor benim tek çocuğum var ama ikinciyi üçüncüyüde atmıyorlar diye düşünüyorum. Çocuğa cok üzüldüm, elin adamina güvenip bırakıyor . Biz kv deyle uzaktayız yazin gittiğimizde oğlumu aşağıya indirdi 5 yasinda, sonra çocuğu orada birakmis cikmis, bisey icin cocuk nerde dedm aşağıda dedi o kadar sinirlendim ki, indim aldim mesela artık ona bırakmam gördüm yani insan cocugu iki sn bile bırakar mi? Bırakmaz, artik büyüdü görmüş bahçe var ama kapısı açık. Allahım aklima geldi yine nefesim daraldı.
Allahım o çocuğu korusun demekten baska bisey diyemiyorum. Eşinin haberi yok mu sorumsuz kadin, o poposu nasil pisiyordur. Rahatlik sonraki çocukta bakarken rahatliktir belki ama kadin bunu çocuğu salayim diye düşünmüş. Lütfen birşey yapin o çocuğun güvenliği için, yüzüne denmeli utanma belasina bakar belki
- 9 Mayıs 2018
- 1.556
- 4.150
- 83
Babaları 2 saat uzaklıkta başka bir sehirde çalisiyor, bazen her haftasonu geliyor bazen de 2 hafta gelemediği oluyor. Maddi sorumluluk onda, evine geldiginde de çocukların her dedigini yapar, otoritesi yok. bana göre o da çok dikkat etmiyor.
- 4 Temmuz 2018
- 1.001
- 2.096
- 133
- 42
- 2 Kasım 2013
- 7.796
- 37.040
- 748
Benim annem ilgisiz bir anneydi. Yani ben öyle olduğunu anne olunca anladım. Öncesinde çok ilgili sanıyordum :) azıcık salak da olabilirim bu yüzden.
4 yaşına kadar 7. Katta bir evde oturuyorduk. Parça parça hatırlıyorum bazı şeyleri. Annem sabaha kadar saçma sapan şeylerle uğraşıp öğlene kadar uyurdu ve uykusu da çok ağırdı. Hala öyle. Ben 3, abim 5 yaşında. O öğlene kadar uyurken biz kendi kendimize oyalanırdık. 7. Katın balkonuna çıkardık mesela. Bir keresinde açlıktan abim plastik kaplardaki kahvaltılığı ocakta ısıtmaya kalkmıştı ajsjsj. Ev yanıyordu, kokuya uyandı annem sağolsun. Bir kere kapıyı açıp Gitmişiz. Dördüncü kattaki komşu bizi görüp anneme beddualar edip teslim etmiş. Allah'a emanet yaşamışız valla. Hayatta kalmamız mucize imiş. Tabi çeşitli kırıklar, yaralanmalar yanıklar oldu ama olur öyle.
O zamanlar bir yetişkin olsam ve annemle konuşma şansım olsaydı "senin anneliğine tükürürüm" derdim. Belki de demezdim, annem hala aynı çünkü ve demiyorum. Ama oğlumu asla ona emanet etmiyorum. Bir saat bile.
Bu ara annemi çok eleştiresim var, kusura bakmayın konuyu dağıttım. Cevap vereyim size. Ben olsam bir daha hiç konuşmama pahasına ağzıma geleni sayar rahatlarım. Hatta kayınvalideye de sayarım görüp bir şey demediği için. Zira bu konu basit bir ilgisizlik değil, ihmal. Çocuğun canını tehlikeye atacak ölçüde ihmalkarlık. Belki benim bu hususta sinirim zıpladığı için objektif olamıyorum ama ben susmazdım.
He o kadına söyleyin. O kız büyüyüp anne olduğunda bunları hatırlayacak. Her anını hatırlayacak.
4 yaşına kadar 7. Katta bir evde oturuyorduk. Parça parça hatırlıyorum bazı şeyleri. Annem sabaha kadar saçma sapan şeylerle uğraşıp öğlene kadar uyurdu ve uykusu da çok ağırdı. Hala öyle. Ben 3, abim 5 yaşında. O öğlene kadar uyurken biz kendi kendimize oyalanırdık. 7. Katın balkonuna çıkardık mesela. Bir keresinde açlıktan abim plastik kaplardaki kahvaltılığı ocakta ısıtmaya kalkmıştı ajsjsj. Ev yanıyordu, kokuya uyandı annem sağolsun. Bir kere kapıyı açıp Gitmişiz. Dördüncü kattaki komşu bizi görüp anneme beddualar edip teslim etmiş. Allah'a emanet yaşamışız valla. Hayatta kalmamız mucize imiş. Tabi çeşitli kırıklar, yaralanmalar yanıklar oldu ama olur öyle.
O zamanlar bir yetişkin olsam ve annemle konuşma şansım olsaydı "senin anneliğine tükürürüm" derdim. Belki de demezdim, annem hala aynı çünkü ve demiyorum. Ama oğlumu asla ona emanet etmiyorum. Bir saat bile.
Bu ara annemi çok eleştiresim var, kusura bakmayın konuyu dağıttım. Cevap vereyim size. Ben olsam bir daha hiç konuşmama pahasına ağzıma geleni sayar rahatlarım. Hatta kayınvalideye de sayarım görüp bir şey demediği için. Zira bu konu basit bir ilgisizlik değil, ihmal. Çocuğun canını tehlikeye atacak ölçüde ihmalkarlık. Belki benim bu hususta sinirim zıpladığı için objektif olamıyorum ama ben susmazdım.
He o kadına söyleyin. O kız büyüyüp anne olduğunda bunları hatırlayacak. Her anını hatırlayacak.
- 9 Mayıs 2018
- 1.556
- 4.150
- 83
Konumu dagiticam belki ama belki çocukların farklı kisiliklerde olması da annelerin tavrini etkiliyor olabilir. Eşime ve kardeslerinin her birine kv'min tavri çok farklı, disardan bakarken bana evlat ayrimi gibi geliyor, yine de sevgisinin farkli olabilecegine inanmak istemiyorum. Ama eşim içten içe eksiklik yasiyor. Diğer taraftan da varsayımıma ters olarak, benim de kardeslerimle kisiligim farkli ama annem hepimize eşit davraniyor. Ben de sizin gibi annemle mesafeliyim sanirim, derdimi paylasamam, belki bir durum degisikligi yapmam gerekiyorsa son safhada anlatmak zorunda kalirsam bilir ama bu benim ice kapanikligim yüzünden.
- 17 Kasım 2015
- 1.741
- 4.139
- 133
Evet kesinlikle doğru soyluyorsunuz. Ama benim annemle bu şekilde olmasının sebebi çocukluktan yana bana böyle davranması. Kisiligimde bunlardan dolayı herşeyi kendim halletme kimseye çok derdimi anlatmama şeklinde gelişti. Mesela bir arkadaşım var annesi demediğini bırakmaz ama yine de herseyini anlatır. Bende sizin gibi anneme son safhada anlatmak zorundaysam anlatırım. Evlendim boşandım. O kadar şey yaşadım eski eşimle annem hala bilmez neler olduğunu.
En son safhada eve geldim boşanıyorum çünkü geçinemiyoruz dedim mesela. Hala asıl nedenlerini detaylarını bilmez.
Mahkeme günümü bile söylemedim. Gittim boşandım. Isterdim tabi hep yanimda olsun ama küçüklüğümden beri tavri benimle mesafeli ve sevgisiz olduğu için benimde ona karşı tavırlarım ister istemez bu şekilde gelişti. Bende ona karşı böyle mesafeli oldum.
Yoksa çok ozeniyorum annesiyle arkadaş gibi olan kızlara. Birgün kızım olursa asla böyle yapmam her durumda her şekilde yanında olurum.
Konu sizin gorumcenizdi kusura bakmayın bu arada lütfen nerelere geldi anlatasim varmış sanırım :)
- 9 Mayıs 2018
- 1.556
- 4.150
- 83
Bana da görümcenizde psikolojik bir rahatsızlık var gibi geldi. Normal olan bi anne bu kadar rahat olamaz zira. 3. Çocuk olunca rahat olunurmuş falan filan bana çok uzak bi durum bu sanırım. 4. cocuğuma hamileyim. 3. Çocuğum bir kaç ay sonra 3 yaşında olacak inşallah. Ama bütün gün yanından ayrılamıyorum. Gözümü üstünden ayiramıyorum. En tehlikeli zamanları. Parka götürdüğümde hala hep peşindeyim. Bir kaç kere uyarı bile aldım bu kadar üstüne düşme rahat ol diyenler oldu. Ama ne mümkün. Yani bu konuda bana göre 3. Çocukta daha rahat olma durumu yok. Psikolojik bi sıkıntı gibi geldi bana. Rabbim esirgesin o minik meleği insallah. Size de sabırlar diliyorum. Bunları görüp tepkisiz kalabilmek kesinlikle çok zordur. Yeri geldiğinde tepki gösterip uyarın. Kimse için değil o minik kız için. Kim ne derse desin. Had meselesi değil artık bu iş. İnsanlık meselesi bence
Amin Allah tüm çocukları esirgesin, ailelerinden ayirmasin.
Siz çok zorluk yasiyorsunuzdur eminim, Allah kolaylik versin, güç versin. Yorumunuzu okuyunca rahatladim. Çünkü ben de anne olursam sizin gibi olmak isterim, görümcemin ilk çocuklu halini görmediğim için bu kadar büyük bir değişim mümkün olabilir mi diye kafam karışmıştı.
Iyi, saygili insanlar ama dogrudan esimin ailesine tepki verecek özgüvende degilim ne yazikki, çözüm olarak sürekli bebeğin pesindeydim ama yoruldum. Dogrusu sizin dediginizi yapabilmek aslinda.
- 9 Mayıs 2018
- 1.556
- 4.150
- 83
- 22 Ağustos 2016
- 77
- 52
- 38
Dökme suyuyla değirmen dönemz benimde 2 cocugum var kucukler ve her zmn gözum uzerlerinde okdr hizlilarki en son ikisini yolda buldum okdr dikkate ragmen 2 sn ye icinde aklim cikti kapiyi kilidi nasil actilar akil erdiremedim.o gundur yuregim agzim da yasiyorm.İNSALLH gec anlamaz bi anne olarak.siyle ve görumcenle esinle birlikte konusun derim bazen uyarmak gerekiyor
Allahim esirgesinnn jnsallh
- 9 Mayıs 2018
- 1.556
- 4.150
- 83
Amin insallah. Onlar bana bir rozikka yenge derler mutsuzsam anında modum değişir. Miniğin peşinde çok yoruldum dedim ama birçok jestine, ilk sözcüklerine ve ilk adımlarına da ben şahit oldum içten içe gururluyum
.
- 9 Mayıs 2018
- 1.556
- 4.150
- 83
Bence de olması gereken aynen sizin dediğiniz gibi, ama tabi ben yaşamadığım için bana söylemesi kolay geliyor da olabilir. Insallah ben de o duyguları yaşarım.
- 9 Mayıs 2018
- 1.556
- 4.150
- 83
Şöyle bir bilgi duymustum, bebekken annemiz bize nasil baktiysa bilincaltimizda kayitliymis ve bebeğimiz olduğunda doğustan geliyor denen annelik duygusu da o bilgilermiş. Kadinin yalniz da olsa hemen anneliğe adapte olabilmesi ve içgüdüsel olarak bebeğine bakabilmesinden bahsediyorum. Ama siz de bu tam tersi olmuş, saçma bir bilgiymis demekki zaten o mantikla erkeklerin de anne gibi bakabilmesi gerekirdi. Tabi sizin durumunuz istisna da olabilir birseylerin normal olmadiginin farkina varmışsınız, bu daha üstün yetenekli ve bilinçli olmayı gerektiriyor.
Bu ortamda büyüdüğünde bizim yeğenimize göre belki de normal bu olacak ve aynı annesi gibi olacak ama umarım sizin gibi bilinçli olur.
- 9 Mayıs 2018
- 1.556
- 4.150
- 83
Ne kusuru, insanlar vakit harcamis, deger vermis paylasmis diye düşünüp mutlu oluyorum.Evet kesinlikle doğru soyluyorsunuz. Ama benim annemle bu şekilde olmasının sebebi çocukluktan yana bana böyle davranması. Kisiligimde bunlardan dolayı herşeyi kendim halletme kimseye çok derdimi anlatmama şeklinde gelişti. Mesela bir arkadaşım var annesi demediğini bırakmaz ama yine de herseyini anlatır. Bende sizin gibi anneme son safhada anlatmak zorundaysam anlatırım. Evlendim boşandım. O kadar şey yaşadım eski eşimle annem hala bilmez neler olduğunu.
En son safhada eve geldim boşanıyorum çünkü geçinemiyoruz dedim mesela. Hala asıl nedenlerini detaylarını bilmez.
Mahkeme günümü bile söylemedim. Gittim boşandım. Isterdim tabi hep yanimda olsun ama küçüklüğümden beri tavri benimle mesafeli ve sevgisiz olduğu için benimde ona karşı tavırlarım ister istemez bu şekilde gelişti. Bende ona karşı böyle mesafeli oldum.
Yoksa çok ozeniyorum annesiyle arkadaş gibi olan kızlara. Birgün kızım olursa asla böyle yapmam her durumda her şekilde yanında olurum.
Konu sizin gorumcenizdi kusura bakmayın bu arada lütfen nerelere geldi anlatasim varmış sanırım :)
Ben neden böyle mesafeliyim bilmiyorum sizin gibi net bir gerekcesi yok ama evet ben de o anne-kiz iliskisine özenirim. Mesela ben diger insanlara da çok zor güvenirim ve dostluk kurabilmem uzun vakit aliyor, oldu da dostluk kurdum ve derdimi sevincimi paylastim diyelim bakıyorum da bugün dostluklarımın %90'ı bitmiş. Neden o kadar güvenmisim ki, keske annemle daha yakin olabilseydik ve o insanlarla paylasmaya ihtiyac duymasaydim.
- 2 Mayıs 2018
- 562
- 750
- 103
Durumu kv ye anlatsaniz mi belki daha kolay olur onu dinler gorumceniz
- 17 Kasım 2015
- 1.741
- 4.139
- 133
Sizinle tamamen ayni sekildeyim bende. Inanılmaz zor dost olurum ama olduğum zaman aile gibi kanımdan canimdan. Ama bir tane öyle dostum kardeşim dediğim kişiyle iletisimimiz bitti geçen sene ocak ayında. Yaş tuttum resmen. Daha yeni yeni alışıyorum onsuzluga. 7 senelik dostluktu. Hiç yanlıs yapmadım içim vicdanım rahat. Herşeyin olduğu gibi dostlugunda varmış demek ki süresi dedim. Aynen sizn gibi keşke annemle en yakın arkadaş olsaydım diyorum hep bende. Var öyle bir tanıdığım kız. En iyi arkadaşı annesi. Gençte bie kadın. Herseyde ayak uyduruyor. Spor alışveriş fal bakmaya bile annesiyle gidiyor kanka gibiler.
Bu yazı da bir psikoloğun. Anneyle iletisimsizlikten dolayı işte ya en iyi arkadaş ya da eş şeklinde o açık kapanirmis. Benim ikiside basarili olmadi. Belki bundan sonra olur :) siz evlisiniz umarım hep mutlu sürer
