"Ben sadece sokakları temizliyordum."
Peter Sutcliffe
"İnsanlar kurtçuklara benzer. Küçük, kör ve değersiz."
David Smith
"Bana göre bir ceset, canlı bir bedenin taşıyamayacağı bir güzellik ve saygınlık taşır."
John Christie
"Ölümlere sebep olan rüyalar üretiyordum, benim suçum buydu."
Dennis Nilsen
"İnsanların dikkatini çekecek ve dünyayı ayağa kaldıracak bir suç işlemek istiyordum."
Susan Atkins
"Ben kimseyi öldürmedim, kimseyi öldürtmedim, bıçaklarıyla üzerinize gelen çocuklar, onlar sizin çocuklarınız, onlara ben öğretmedim. Siz öğrettiniz."
Charles Manson
"Bana yukarıdan bakarsanız aptalın tekini görürsünüz.
Bana aşağıdan bakarsanız tanrıyı görürsünüz.
Bana tam karşıdan bakarsanız, kendinizi görürsünüz."
Charles Manson
"Bana kadın düşmanı olarak hitap etmeniz beni derinden yaralıyor.
Değilim, ben bir canavarım. Ben Samın oğluyum. Ben küçük yaramaz bir çocuğum."
David Berkowitz
"Onları incitmek istemedim. Onları sadece öldürmek istedim."
David Berkowitz
"Ben hasta bir insanım bunu biliyorum. Normal biri benim yaptıklarımı
nasıl yapabilir? Sanki içimde başka biri var gibiydi."
Albert de Salvo
"******leri öldürmek istemedim, ******leri severim."
Albert de Salvo
"Belki bir parça tuhafım."
George Joseph Smith
"Bir palyaço bile katil olabilir."
John Wayne Gacy
"Disneylandda görüşürüz."
John Wayne Gacy
"Her insanın kendi zevkleri vardır. Benimkide cesetler."
Henry Blot
"20 kişiyi öldürdüm. Kanı severim."
Richard Ramirez
"Zamanımı gerçekten boşa harcadım."
Jeffrey Dahmer
Son sözleri (cellâdına)
"Acele et. Sen etrafta ahmakça dolaşırken, ben bir düzine adamı asardım."
Carl Panzram
"Yaşayan bedenindeki soluğu hissediyorsun. Onların gözlerine bakıyorsun. Bu pozisyondaki insan tanrıdır."
Ted Bundy
"Yaşama ve ölüme hükmetmek istiyorum."
Ted Bundy
"Bir insanın ölüm ve yaşamına karar verebilme gücünden daha büyük ne olabilir ki?""
Ted Bundy
"Ben şimdiye kadar karşılaştığınız en soğukkanlı katilim."
Ted Bundy
"Bazen kendimi vampir gibi hissediyorum."
Ted Bundy
"Biz seri katiller sizin oğlunuzuz ve sizin kocanızız biz her yerdeyiz. Ve gelecekte daha çok çocuğunuz ölmüş olacak."
Ted Bundy
"Sokakta yürüyen güzel bir kız gördüğünde ne düşünürsün?
Bir tarafım onunla flört etmeyi, onunla iyi vakit geçirmeyi,
diğer tarafım ise kazığa geçirilmiş kafasının nasıl duracağını düşünür."
Edmund Kemper
Benimde böyle şeyleri araştırma okuma gibi
alışkanlıklarım var.
Eşim benle kavga ediyor canimisin sen die
Ama korkmuyorum benHaberlerde genelde böyle şeyleri okuyorum
Bazen paylaşcak birini arıyorum eşime anlatıyorum pc yasak kitap yasak artık sana diyo
Korku filmi izlemekten çok tırsıyo
Ben bayılırım
ama çok gerçekçi değiller artık basit geliyo .
Motel filmini izleyip kapattım korku filmi serisini..
Şimdi netten seri katillerin hikayelerini okuyorum buldukça
Kitap yada yazılı belge alamıyorum eşim gerçekten çok tepkili
Geçen senelerde
Bir kadın bebeğininin beynini yemişti
Onlar söyledi ye dediler die bagırıyormuş parçalarkende zevk çığlıkları atıyormuş.
Nasıl bir pisikolojileri var merak ediyorum ben okuyorum ama anlayamadım
karşılaşmak istemem tabikide..
Otopsimi ben bir ara çok seyrettim evlenmeden önce sonra sıkıldım.
Ölü yıkamaya gittim
Kucağımda bir çoçuk öldü
Sonra birinin çocugun kolu kesildi ilk mudahaleyi yaptım.
Babaannemin cesedi ile bir gece tek başına aynı odada kaldım..
Korkmuyorum ölülerden.eşim yanımdaydı bunları yaperken kızıyoo bana
öcek fare hayvanlardanda korkmam küçükken koleksiyonum vardı çekirge yavru fare solucan şişelerde
Şimdilerde tek korktuğum şey hayali şeyler oda yeni başladı nazar değdi bana
Geceleri tek kalmaktan açıkcası hiç birşeyden korkmuyorum ani reflekslerim yok
Eşimin bütün korkutma çabaları başarısızlıkla sonuçlandı
Korkutucam seni birgin korkutucam dio..
Şimdi bende bi sorunmu var bende anlamıyorum
Kimle okuduklarımı paylaşsam manyakmısın sus midem bulandı senden korkuyorum diolar..
Gel senle arkadaş olalım bildiklerimizi okuduklarımızı paylaşalım ben okuyamıyorum ama
seri katiller ansiklobedisini alıcam gerçi arkadaşımın kardeşinde var oda benim kafadan..
Bide bu katillerin yaptıkları resmi yoldan yapılınca bişey yok ne kadar işkkenceler tecavüzler yapıldı zamanında ses çıkara<n olmadı
korkudan hoşlananın ruhunda biraz sadistlik biraz da mazoşistlik vardır.bu arada empati yeteneği gelişmemiş olanlarda da bu eğilim vardır şunu da söyleyeyim genelde katiller de böyledir.
hakkınızda hayırlısı olsun
çok istiyorsanız sade'nin(sadizmnin babasının)kitaplarını okuyun.
ayrıca ben de o korkaklardanım.bana bulaşmayın
benim sorunum şu.
benim annem olsun, eşim olsn baya korkak insanlardır.
ben ise tam tersi, ilginç ve bazıları için korkutucu şeyleri seviyorum.
geçen miami yamyamıyla ilgili haberleri okuyordum, yabancı bi sitede yamyam tarafından yüzü yenmiş adamın resimlerine baktım. baya kötüydü.
akşam eve gittim tam akşam yemeğini yiyoruz başladım anlatmaya, resimleri gördüm, şöyleydi böyleydi diye, o sıradada annem tam ağzına mantı alıyordu. bıraktı kaşığı, tamam kızım anlat şimdi dedi, sağol sayende karnım doydu, şu mantıdan soğuttun beni. tam mantıyı yiyecekken ben yamyamın adamın nasıl gönüzü çıkarmaya çalıştığını anlatıyordum yemek için.. neyse eşimde aynı, oda bıraktı bende yemicem artık dedi, sayende karnım doydu.
böyle bi kaç tane olay oldu, annemde diyorki delimisin nesin ne anlatıyorsun bana diyor biliyosun korktuğumu, ama ben korkutmak için anlatmıyorum ki..sadece ilgimi çekiyor
eskiden biraz korkuyordum böyle şeylerden, ölülerden mölülerden falan ama üniversite sondayken adli tıp derslerim vardı ve otopsilere giriyorduk. ilk girdiğimde baya tırsmıştım, gerçi hiç dokunmuyorduk sadece seyrediyorduk tup fakültesinde değilde hukukta olduğumuz için ama birazcık korkmuştum sonra kolay atlattım bunu. yani ilk hafta hiç yemek yiyemedim, hep o görüntüler geliyordu gözümün önüne hatta anneme dedim ki ben ölürsem sakın ha otopsi yapmayın beni ölümün nasıl olursa olsun ama toparlandım ve artık hiç korkmuyorum. ama sanki anormalmişim gibi davrananlar var çünkü korkmuyorum böyle feci ölümler resimlerine bakmaya
hatta seri katillerin biyografilerini okuyorum, kurbanların resimleri falan oluyor hiç korkmuyorum eşime göstermek istiyorumböyle bakıyo bana resimlere bakmak istemiyor.. hiç kimse bakmak istemiyor. işyerinde açıyorum resimlere bakın diyorum kimse bakmıyor
bunlar olan şeyler diyorum, bi cesedin bi nesneden farkı yok yani korkulacak ne var
sadistlik belki vardır bendede az ama mazoşistlik kesinlikle yok çünkü acı çekmekten nefret ederim.
conte de sade'nin kitaplarını çok eskiden okumuştum, ya ortaokuldaydım yada lisedeydim
kont muymuş o? ben marki diye biliyorum..
benim sorunum şu.
benim annem olsun, eşim olsn baya korkak insanlardır.
ben ise tam tersi, ilginç ve bazıları için korkutucu şeyleri seviyorum.
geçen miami yamyamıyla ilgili haberleri okuyordum, yabancı bi sitede yamyam tarafından yüzü yenmiş adamın resimlerine baktım. baya kötüydü.
akşam eve gittim tam akşam yemeğini yiyoruz başladım anlatmaya, resimleri gördüm, şöyleydi böyleydi diye, o sıradada annem tam ağzına mantı alıyordu. bıraktı kaşığı, tamam kızım anlat şimdi dedi, sağol sayende karnım doydu, şu mantıdan soğuttun beni. tam mantıyı yiyecekken ben yamyamın adamın nasıl gönüzü çıkarmaya çalıştığını anlatıyordum yemek için.. neyse eşimde aynı, oda bıraktı bende yemicem artık dedi, sayende karnım doydu.
böyle bi kaç tane olay oldu, annemde diyorki delimisin nesin ne anlatıyorsun bana diyor biliyosun korktuğumu, ama ben korkutmak için anlatmıyorum ki..sadece ilgimi çekiyor
eskiden biraz korkuyordum böyle şeylerden, ölülerden mölülerden falan ama üniversite sondayken adli tıp derslerim vardı ve otopsilere giriyorduk. ilk girdiğimde baya tırsmıştım, gerçi hiç dokunmuyorduk sadece seyrediyorduk tup fakültesinde değilde hukukta olduğumuz için ama birazcık korkmuştum sonra kolay atlattım bunu. yani ilk hafta hiç yemek yiyemedim, hep o görüntüler geliyordu gözümün önüne hatta anneme dedim ki ben ölürsem sakın ha otopsi yapmayın beni ölümün nasıl olursa olsun ama toparlandım ve artık hiç korkmuyorum. ama sanki anormalmişim gibi davrananlar var çünkü korkmuyorum böyle feci ölümler resimlerine bakmaya
hatta seri katillerin biyografilerini okuyorum, kurbanların resimleri falan oluyor hiç korkmuyorum eşime göstermek istiyorumböyle bakıyo bana resimlere bakmak istemiyor.. hiç kimse bakmak istemiyor. işyerinde açıyorum resimlere bakın diyorum kimse bakmıyor
bunlar olan şeyler diyorum, bi cesedin bi nesneden farkı yok yani korkulacak ne var
Bence çok anormal değilsin yani senin kadar olmasada bende bakabiliyorum o resimlere hatta kadavralar ilgilimi çeker bir ara sürekli onlarla ilgili kitaplar okuyordumhatta hayalimdir bir otopsi görmek
Birde bana mesaj atmışsın özelden ama benim yeterli mesaj sayım olmadıgından mesaj atamıyorum maalesef
pardon ya
ben seni başkasıyla karıştırdım
doğru tahmin etmişim o zaman