İleri Yaşta Doğal Yolla Hamile Kalmak

Yok cnm isyanim allaha degil bu densiz insanlara. Olmuyor diyeceksin, dusunuyor musun dediklerinde dusunmuyorum deyip bozacaksin iste bunlari... ben de son zamanlarda boyle dusunuyordum. Bi daha soran olursa dusunmuyorum diycem bakalim nasil kalakalicak karsimdaki. Hayir bir de bunlarin cogu isyerinde merhaba merhabam olan insanlar. Ayakustu yakalayip bunu soruyolar. Niyetleri iyi olsa neyse. 3yil icinde dusuk yapip sonrasinda ugeaslarla hamile kalan da soruyor(kendi badireyi atlatti ve anne oldu ya rahat tabi) 2 yildir hamile kalmamis olan da soruyor. Yasimiz ileri,bize sormamalari gerek. Gerci biz yaslarda olup anne olan da cok var da sanirim ben boyle ugrasmak istemiyirum. Bir de tüp bebekte olmazsa filan iyice canım yanar. Maliyeti de cok yuksek. Olmazsa havaya giden onca para ve tabi yıkilan umutlar...
Çok haklısın canım bende bu soruları hiç iyi niyetli bulmuyorum. Hele ki kendi bu zor ve çetrefilli yollardan geçmiş sonunda evladına kavuşmuş olanların konuya direkt olmuyor mu yoksa şeklinde yaklaşımlarını hiç mi hiç iyi niyetli bulmuyorum. Üstelik bir de çocuk isteyip istemediğini, tedavi aşamasında olup olmadığını bilmedikleri halde, yakınlığın merhabadan öteye gitmemiş kişilerin pozisyon tavsiyesi, doktor tavsiyesi, bitkisel kür tavsiyesinde bulunmaları var ki evlere şenlik...
Dediğin gibi iki tüp bebek tedavimde hem canım yandı hem onca param havaya gitti hem de umutlarım yıkıldı, tedavilerde aldığım kilolarda cabasıydı..Sonrası ancak toparlanıyorum canım maddi bedenen ve ruhen. Çok şükür aldığım kilolarımı verdim fazlasını da vermeye devam ediyorum, kart borçlarımı bitirdim ruhumu da özgür bıraktım... Evli-Mutlu-Çocuksuz olarak devam edeceğiz eşimle hayatımıza bunu kabullendim daha iyi hissediyorum artık.
 
Anne olmamış ve olamayacak tüm muhteşem kadınlara: Anneler Gününüz kutlu olsun

“Anne sevgisi koşulsuzdur, koruyucudur, sıcak bir sığınaktır. Koşulsuz olduğu için denetlenemez, ya da elde edilemez.” Erich Fromm


Bugün bu yazımda, ben sizlerle birlikte, evet hep birlikte öncelikle tüm annelerimizin Anneler Gününü canı gönülden kutlayalım isterim. Ama bir kerecik olsun, yılda bir kez da olsa bir grup kadın var ki, ben bugün onların da (onlar henüz anne olamamış olsalar da belki hiç anne olmak şansları olmayacak olsa da) “Anneler Gününü” kutlayalım ve onlar için, onlarla birlikte hissettiklerine ortak olalım istiyorum…

Annelerimiz, hayatımızın en değerli taşları, en değerli kişileri… Bize gülmeyi öğreten, bize gerçekten bakmayı öğreten, kendileri uyumayıp uyutan, yemeyip yediren, giymeyip giydiren fedakar can-ım annelerimiz… Kendilerince her ne yaşa gelirsek gelelim her nerede olursak olalım her daim bizleri o doğduğumuz zamanlardaki özenle düşünmekten, merak etmekten ve endişelenmekten vazgeçmeyen annelerimiz.


Annelerimizin (tabii ki kendi canım annemin de) sıkça kullandığı bir cümleyi alalım istiyorum maceramıza başlarken “Anne olduğunda anlarsın.” Bu öyle kolayca söylenmiş kısacık bir cümledir ama bir grup kadın var ki onlar için kalplerinin tam ortasında yankılanır bu cümle. Bir grup adam var ki, hayatlarında eşlik etmekte oldukları kadının bir gülümsemesi için bu cümleyi yeniden ve yeniden söylemeye razıdırlar…

İşte ben bugün sizlerle birlikte “anne” olamadıklarımıza, yani fiziksel olarak anne olması henüz mümkün olmayan veya tıbbi gerekçeler dolayısıyla hiç mümkün olmayacak o sevgili özel kadınlara bakalım istiyorum. Bu yazım, bu Anneler Günü mesajım sadece onlara ait olacak. Kimse hatırlamasa da ben ve yanımda duran sizler, hep birlikte onların gerçek olamayacak olan “anneler” gününü kutluyor olacağız…

O kadınlar ki sadece içlerinde bir canın büyüdüğünü hissedebilmek için kaç kez tedavilerden geçtiler, kaç kez umutlarını yeşertmeye çalıştılar. Kaç kez geceler boyunca bu “olasılığın” güzelliği için gözlerine uyku girmedi. Kaç kez kendi kendilerine göz yaşı döktüler. Kaç kez sadece bir çocukları olabilsin, sadece bir kez “anne” olabilmek gerçekliğinin kendilerine bahşedilmesi için günlerce gecelerce dua ettiler. O kadınlar ki, bugüne kadar gördükleri her güzel çocukla birlikte gözleri yaşlarla doldu. O kadınlar ki kendileri anne olamasalar da sokakta karşılaştıkları her bebekte “anne” oldular da yanında geçebildiler. O kadınlar ki fiziksel olarak kendilerine verilmemiş olan annelik hissini öyle çok dilediler, içlerinde öyle derin bir hisle yinelediler ki, çoktan “gerçek” bir annenin kalbinin güzelliğine eriştiler.

Bizler ise Anneler Günü geldiğinde, o can-ım muhteşem kadınların sırf “anne” olmadıkları için, sırf kendileri bir çocuğu dünyaya getiremedikleri için Anneler Günlerinin kutlanamayacak olduğunu düşündük değil mi? Şimdi hep birlikte bakalım istiyorum, o yüce kadınlar için, sadece “doğum” yapmamış oldukları için “anne” olmak hakkı ellerinden alınabilir mi?
Sabah uyandıklarında ilk akıllarına gelen annesiz güne uyanan onlarca çocuğun varlığıysa… Kendi çocukları olmasa bile annesiz ve babasız olarak bu dünyaya gelmiş olan onlarca güzel kalbe yardımcı olabilmek için dişlerinden tırnaklarından artırarak paylaşmaya çalışıyorlarsa… O güzelim kalplerin küçücük yaşlarında hastalandıklarında, savaş verdikleri kurumlarda çalışıyor ve onlara her an yardım etmek üzere ellerinden geleni yapıyorlarsa… Sokakta yürürken bile, sadece “bir çocuk” gelecek ve bunu bulduğunda sevinecek düşüncesiyle yürüdükleri sokağa, banklara, parklara gofretler bırakıyorlarsa…

İşte bu güzel kadınlar, evet bir çocuğa belki can verememiş olsalar da, anneliğe muhtaç o güzel gözlerin yanında, karşılığında hiçbir şey beklemeden sadece saatlerce kitap okuyabiliyorlarsa… Bu kadınlar, evet genç kadınlar, evet belki olgun kadınlar ama işte anne olmanın fizikselliğinde yaşayamazken, ya manevi olarak çok daha ötede bir noktaya ulaşabiliyorlarsa… O can-ım kadınlar, karnı aç bir çocuk gördüklerinde, bir anneden çok daha öte üzülüyorlarsa… O bizim anne mertebesinde değerlendiremediğimiz güzel kadınlar, dualarında para yerine, ev yerine, araba yerine, kendilerine verilmemiş olan bebekler yerine (!) sadece bu dünyadaki tüm çocukların “hep” ve daha çok gülmelerini diliyorlarsa… Sırf kendi bedenlerinde büyütme şansları olmadığı (ve olmayacağı) için bu can-ım kadınlar Anneler Günü kutlamaya “layık” değiller midir? Bu kadınlar sadece çocuk “doğurmamış” oldukları için anne olmak hakları ellerinden alınabilir mi?
Ben işte o kadınlardan bir tanesiyim… Evet, bugüne kadar hayatımda çok ama çok istedim ve evet istedim kendi bedenimde büyüteceğim çocuklarım yanında, bu dünyada anne ve babasız olarak kalmış olan en az bir çocuğun daha bu dünyadaki “annesi” olabilmeyi… Bugün ben siz sevgili okuyucularım içinden olanlarınız gibi, sevgili annem gibi “anne” olabilmiş değilim… Ama biliyorum ki benim gibi kadınlar var, bu yazımda bana eşlik ettiler, bu satırları benim kadar yaşadılar… Burada kendim hakkında kurmuş olduğum onlarca cümleyi en az benim kadar anladılar…
Siz sevgili anne olamayan, bugün anne olamamış olan (ve belki de bu yaşam süreci içerisinde anne olması mümkün olmayacak olan) tüm güzel muhteşem kadınlar; “Anneler Gününüz kutlu olsun”… Her ne olursa olsun, annelik fiziksel olarak olmaktan öte, duygusal olarak bir kadının “hissedebileceği” en olağanüstü “oluş” halidir…
Siz sevgili “anne” olamayan, bugün “anne” olamamış olan (ve belki de bu yaşam süreci içerisinde anne olması mümkün olmayacak olan) tüm güzel muhteşem kadınlar; bugün ve yarın benim kalbimde en güzel anneler sizlersiniz...
PINAR ÖZEKEN

Başta kendi anneciğim olmak üzere tüm annelerin, anne olmak isteyenlerin, sevgiye ilgiye muhtaç kendi kanından canından olmayan çocuklara aşkla can-ı gönülden 0annelik eden bütün kadınların ANNELER GÜNÜ'nü sevgiyle kutlar ebediyete yolculanan tüm annlere rahmet evlatlarına da sabırlar dilerim :dua: :KK15: :KK200: (yarın formda olamayacağım için kutlamamı bugünden yapayım istedim sevgileerrr :KK200:)
 
Maşşallah diyorum Allah nazarlardan esirgesin sizi de evladınızı da :nazar: :dua:
Durumumda hiç bir gelişme olmadı ne yazıkki :KK43: ama umudum hep var :KK22:beslenme şekliniz çok dikkatimi çekti biraz daha detay verirseniz çok sevinirim M Mukcenkk :KK15:
Umarım herşey gönlünce olur.Benim yasam tarzim sade ,dengeli ,saglikli ve pozitif düşüncelere sahip olmam.istedikten sonra rabbim herseyi nasip eder.ayrica sağlık beslenme derken abarti degil dengeli beslenme.mesela bir defasinda kist olusmustu soğan suyu yapmistim ve sonuc başarılı.dr a gittigimde zaten kustleri menopozla atarsiniz ve artik cocugunuz olma rahat olun demisti ama sonuc iki yasinda oglum vee cokkk tatli akilli maşallah.o yuzden kişiler kendilerini bisu bisuna triplere sokmamalari gerekir.:KK66:))
 
Umarım herşey gönlünce olur.Benim yasam tarzim sade ,dengeli ,saglikli ve pozitif düşüncelere sahip olmam.istedikten sonra rabbim herseyi nasip eder.ayrica sağlık beslenme derken abarti degil dengeli beslenme.mesela bir defasinda kist olusmustu soğan suyu yapmistim ve sonuc başarılı.dr a gittigimde zaten kustleri menopozla atarsiniz ve artik cocugunuz olma rahat olun demisti ama sonuc iki yasinda oglum vee cokkk tatli akilli maşallah.o yuzden kişiler kendilerini bisu bisuna triplere sokmamalari gerekir.:KK66:))
Merhabalar. Neler kullandınız beslenmede, birde adetleriniz nasıldı
 
Anne olmamış ve olamayacak tüm muhteşem kadınlara: Anneler Gününüz kutlu olsun

“Anne sevgisi koşulsuzdur, koruyucudur, sıcak bir sığınaktır. Koşulsuz olduğu için denetlenemez, ya da elde edilemez.” Erich Fromm


Bugün bu yazımda, ben sizlerle birlikte, evet hep birlikte öncelikle tüm annelerimizin Anneler Gününü canı gönülden kutlayalım isterim. Ama bir kerecik olsun, yılda bir kez da olsa bir grup kadın var ki, ben bugün onların da (onlar henüz anne olamamış olsalar da belki hiç anne olmak şansları olmayacak olsa da) “Anneler Gününü” kutlayalım ve onlar için, onlarla birlikte hissettiklerine ortak olalım istiyorum…

Annelerimiz, hayatımızın en değerli taşları, en değerli kişileri… Bize gülmeyi öğreten, bize gerçekten bakmayı öğreten, kendileri uyumayıp uyutan, yemeyip yediren, giymeyip giydiren fedakar can-ım annelerimiz… Kendilerince her ne yaşa gelirsek gelelim her nerede olursak olalım her daim bizleri o doğduğumuz zamanlardaki özenle düşünmekten, merak etmekten ve endişelenmekten vazgeçmeyen annelerimiz.


Annelerimizin (tabii ki kendi canım annemin de) sıkça kullandığı bir cümleyi alalım istiyorum maceramıza başlarken “Anne olduğunda anlarsın.” Bu öyle kolayca söylenmiş kısacık bir cümledir ama bir grup kadın var ki onlar için kalplerinin tam ortasında yankılanır bu cümle. Bir grup adam var ki, hayatlarında eşlik etmekte oldukları kadının bir gülümsemesi için bu cümleyi yeniden ve yeniden söylemeye razıdırlar…

İşte ben bugün sizlerle birlikte “anne” olamadıklarımıza, yani fiziksel olarak anne olması henüz mümkün olmayan veya tıbbi gerekçeler dolayısıyla hiç mümkün olmayacak o sevgili özel kadınlara bakalım istiyorum. Bu yazım, bu Anneler Günü mesajım sadece onlara ait olacak. Kimse hatırlamasa da ben ve yanımda duran sizler, hep birlikte onların gerçek olamayacak olan “anneler” gününü kutluyor olacağız…

O kadınlar ki sadece içlerinde bir canın büyüdüğünü hissedebilmek için kaç kez tedavilerden geçtiler, kaç kez umutlarını yeşertmeye çalıştılar. Kaç kez geceler boyunca bu “olasılığın” güzelliği için gözlerine uyku girmedi. Kaç kez kendi kendilerine göz yaşı döktüler. Kaç kez sadece bir çocukları olabilsin, sadece bir kez “anne” olabilmek gerçekliğinin kendilerine bahşedilmesi için günlerce gecelerce dua ettiler. O kadınlar ki, bugüne kadar gördükleri her güzel çocukla birlikte gözleri yaşlarla doldu. O kadınlar ki kendileri anne olamasalar da sokakta karşılaştıkları her bebekte “anne” oldular da yanında geçebildiler. O kadınlar ki fiziksel olarak kendilerine verilmemiş olan annelik hissini öyle çok dilediler, içlerinde öyle derin bir hisle yinelediler ki, çoktan “gerçek” bir annenin kalbinin güzelliğine eriştiler.

Bizler ise Anneler Günü geldiğinde, o can-ım muhteşem kadınların sırf “anne” olmadıkları için, sırf kendileri bir çocuğu dünyaya getiremedikleri için Anneler Günlerinin kutlanamayacak olduğunu düşündük değil mi? Şimdi hep birlikte bakalım istiyorum, o yüce kadınlar için, sadece “doğum” yapmamış oldukları için “anne” olmak hakkı ellerinden alınabilir mi?
Sabah uyandıklarında ilk akıllarına gelen annesiz güne uyanan onlarca çocuğun varlığıysa… Kendi çocukları olmasa bile annesiz ve babasız olarak bu dünyaya gelmiş olan onlarca güzel kalbe yardımcı olabilmek için dişlerinden tırnaklarından artırarak paylaşmaya çalışıyorlarsa… O güzelim kalplerin küçücük yaşlarında hastalandıklarında, savaş verdikleri kurumlarda çalışıyor ve onlara her an yardım etmek üzere ellerinden geleni yapıyorlarsa… Sokakta yürürken bile, sadece “bir çocuk” gelecek ve bunu bulduğunda sevinecek düşüncesiyle yürüdükleri sokağa, banklara, parklara gofretler bırakıyorlarsa…

İşte bu güzel kadınlar, evet bir çocuğa belki can verememiş olsalar da, anneliğe muhtaç o güzel gözlerin yanında, karşılığında hiçbir şey beklemeden sadece saatlerce kitap okuyabiliyorlarsa… Bu kadınlar, evet genç kadınlar, evet belki olgun kadınlar ama işte anne olmanın fizikselliğinde yaşayamazken, ya manevi olarak çok daha ötede bir noktaya ulaşabiliyorlarsa… O can-ım kadınlar, karnı aç bir çocuk gördüklerinde, bir anneden çok daha öte üzülüyorlarsa… O bizim anne mertebesinde değerlendiremediğimiz güzel kadınlar, dualarında para yerine, ev yerine, araba yerine, kendilerine verilmemiş olan bebekler yerine (!) sadece bu dünyadaki tüm çocukların “hep” ve daha çok gülmelerini diliyorlarsa… Sırf kendi bedenlerinde büyütme şansları olmadığı (ve olmayacağı) için bu can-ım kadınlar Anneler Günü kutlamaya “layık” değiller midir? Bu kadınlar sadece çocuk “doğurmamış” oldukları için anne olmak hakları ellerinden alınabilir mi?
Ben işte o kadınlardan bir tanesiyim… Evet, bugüne kadar hayatımda çok ama çok istedim ve evet istedim kendi bedenimde büyüteceğim çocuklarım yanında, bu dünyada anne ve babasız olarak kalmış olan en az bir çocuğun daha bu dünyadaki “annesi” olabilmeyi… Bugün ben siz sevgili okuyucularım içinden olanlarınız gibi, sevgili annem gibi “anne” olabilmiş değilim… Ama biliyorum ki benim gibi kadınlar var, bu yazımda bana eşlik ettiler, bu satırları benim kadar yaşadılar… Burada kendim hakkında kurmuş olduğum onlarca cümleyi en az benim kadar anladılar…
Siz sevgili anne olamayan, bugün anne olamamış olan (ve belki de bu yaşam süreci içerisinde anne olması mümkün olmayacak olan) tüm güzel muhteşem kadınlar; “Anneler Gününüz kutlu olsun”… Her ne olursa olsun, annelik fiziksel olarak olmaktan öte, duygusal olarak bir kadının “hissedebileceği” en olağanüstü “oluş” halidir…
Siz sevgili “anne” olamayan, bugün “anne” olamamış olan (ve belki de bu yaşam süreci içerisinde anne olması mümkün olmayacak olan) tüm güzel muhteşem kadınlar; bugün ve yarın benim kalbimde en güzel anneler sizlersiniz...
PINAR ÖZEKEN

Başta kendi anneciğim olmak üzere tüm annelerin, anne olmak isteyenlerin, sevgiye ilgiye muhtaç kendi kanından canından olmayan çocuklara aşkla can-ı gönülden 0annelik eden bütün kadınların ANNELER GÜNÜ'nü sevgiyle kutlar ebediyete yolculanan tüm annlere rahmet evlatlarına da sabırlar dilerim :dua: :KK15: :KK200: (yarın formda olamayacağım için kutlamamı bugünden yapayım istedim sevgileerrr :KK200:)
Çok güzel bir yazı canım. Çok teşekkür ederiz, senin de anneler günün kutlu olsun canım, her şey gönlünden geçtiği gibi olsun
 
Merhaba,

Herkes burada mi? panic_attack panic_attack seheryeli77 seheryeli77 L lyly bearnguin bearnguin dennisgo dennisgo croiselle croiselle E Efembahya can09e can09e ve buraya eklemeyi unuttugum herkes (kusura bakmayin).

2,5-3 aylik bir aradan sonra geri geldim ve guzel haberlerle geldim :) Oncelikle boyle uzun bir ara vermek bana ve psikolojime iyi geldi. Vucuduma da iyi geldi. Tabii ki kotu bir ruh halimde olusumun bu site veya buradaki arkadaslarla hic bir ilgisi yoktu. Ancak zaten hali hazirda nur topu gibi bir depresyonum var(di), bir de bebek konusuna odaklanmak beni cok germisti. O yuzden bir ara vermeye karar vermistim. Sonra kizim hastalandi, hala ne oldugunu pek iyi bilemiyoruz. Ellerinde ve ayaklarinda bir takim uyusmalar oluyor, bunun derdi, memleketin derdi ve baska dertler vs derken zaman gecti. O yuzden umarim kimse kirgin ve kizgin degildir. Dedigim gibi ne bu site ne de buradaki arkadaslarla bunun bir ilgisi yok.

Simdi herkes buradaysa sizinle guzel haberlerimi ama daha da onemlisi tavsiyelerimi paylasayim. Ben su anda 3 aylik hamileyim (nazar boncugumu da koyayim :nazar:). Hamile kaldigimi ogrendikten sonra sizlere haber vermek icin 8.haftayi beklemeye karar verdim. Cunku Ekim ayindaki dusugum 8.haftaya gecerken olmustu. O esnada panic_attack panic_attack a da cevap verdigimi hatirliyorum; 12-13 gun sonra geri gelecegeim diye. Iste o esnada 8. haftayi bekliyordum. 8.haftadaki kontrolde hersey normal cikti ancak hayat asiri derecede yogun gecmeye basladi. Oncelikle cok agir bir hamilelik oldu bu, diger iki hamileligime hic benzemiyor. 5, 6, 7, ve 8. haftalar asiri mide bulantisindan yattim, ki hala da devam ediyor. Dun aksam cok kotuydum misal. Ben hamileliklerimde mide bulantisi nedir bilmeyen insanim ama bu sefer ayaga kalkmaya halim yoktu. Daha sonra da kizimin rahatsizligi vs derken. 12.haftaya vardik. Onumuzdeki hafta kontroller var. Eger hala kalp atisi varsa ve hersey yolundaysa genetik testler de yapilacak ve Haziran basinda rahat bir nefes alacagim. Bu genetik test sonuclari gelmeden hala kendimi rahat hissetmiyorum.

Bir sonraki mesajimda yaptiklarimi yazacagim, bende ise yaradi. Umarim sizlerde de ise yarar :)
 
Son düzenleme:
Merhaba,

Herkes burada mi? panic_attack panic_attack seheryeli77 seheryeli77 L lyly bearnguin bearnguin dennisgo dennisgo croiselle croiselle E Efembahya can09e can09e ve buraya eklemeyi unuttugum herkes (kusura bakmayin).

2,5-3 aylik bir aradan sonra geri geldim ve guzel haberlerle geldim :) Oncelikle boyle uzun bir ara vermek bana ve psikolojime iyi geldi. Vucuduma da iyi geldi. Tabii ki kotu bir ruh halimde olusumun bu site veya buradaki arkadaslarla hic bir ilgisi yoktu. Ancak zaten hali hazirda nur topu gibi bir depresyonum var(di), bir de bebek konusuna odaklanmak beni cok germisti. O yuzden bir ara vermeye karar vermistim. Sonra kizim hastalandi, hala ne oldugunu pek iyi bilemiyoruz. Ellerinde ve ayaklarinda bir takim uyusmalar oluyor, bunun derdi, memleketin derdi ve baska dertler vs derken zaman gecti. O yuzden umarim kimse kirgin ve kizgin degildir. Dedigim gibi ne bu site ne de buradaki arkadaslarla bunun bir ilgisi yok.

Simdi herkes buradaysa sizinle guzel haberlerimi ama daha da onemlisi tavsiyelerimi paylasayim. Ben su anda 3 aylik hamileyim (nazar boncugumu da koyayim :nazar:). Hamile kaldigimi ogrendikten sonra sizlere haber vermek icin 8.haftayi beklemeye karar verdim. Cunku Ekim ayindaki dusugum 8.haftaya gecerken olmustu. O esnada panic_attack panic_attack a da cevap verdigimi hatirliyorum; 12-13 gun sonra geri gelecegeim diye. Iste o esnada 8. haftayi bekliyordum. 8.haftadaki kontrolde hersey normal cikti ancak hayat asiri derecede yogun gecmeye basladi. Oncelikle cok agir bir hamilelik oldu bu, diger iki hamileligime hic benzemiyor. 5, 6, 7, ve 8. haftalar asiri mide bulantisindan yattim, ki hala da devam ediyor. Dun aksam cok kotuydum misal. Ben hamileliklerimde mide bulantisi nedir bilmeyen insanim ama bu sefer ayaga kalkmaya halim yoktu. Daha sonra da kizimin rahatsizligi vs derken. 12.haftaya vardik. Onumuzdeki hafta kontroller var. Eger hala kalp atisi varsa ve hersey yolundaysa genetik testler de yapilacak ve Haziran basinda rahat bir nefes alacagim. Bu genetik test sonuclari gelmeden hala kendimi rahat hissetmiyorum.

Bir sonraki mesajimda yaptiklarimi yazacagim, ben de ise yaradi. Umarim sizlerde de ise yarar :)
Hoşgeldin, bugün aklımdan geçirmiştim seni, panic_attack panic_attack 'ın seni unutmadık paylaşımını gördüm. Baktım yazmışsın şimdi bildirim geldi. Hoşgeldin. Ne güzel ettin gelmekle, hem de çok güzel haberlerle geldin. Haftaya kalp atışını da duyarsın umarım, sağlıkla ilerler süreç, sağlıkla alırsın kucağına. Sabırsızlıkla bekliyoruz tavsiyelerini.
 
QUOTE="seheryeli77, post: 59905853, member: 853331"]
Hoşgeldin, bugün aklımdan geçirmiştim seni, panic_attack panic_attack 'ın seni unutmadık paylaşımını gördüm. Baktım yazmışsın şimdi bildirim geldi. Hoşgeldin. Ne güzel ettin gelmekle, hem de çok güzel haberlerle geldin. Haftaya kalp atışını da duyarsın umarım, sağlıkla ilerler süreç, sağlıkla alırsın kucağına. Sabırsızlıkla bekliyoruz tavsiyelerini.
[/QUOTE]

Merhaba canim simdi yaziyorum hepsini.
 
Merhaba,

Herkes burada mi? panic_attack panic_attack seheryeli77 seheryeli77 L lyly bearnguin bearnguin dennisgo dennisgo croiselle croiselle E Efembahya can09e can09e ve buraya eklemeyi unuttugum herkes (kusura bakmayin).

2,5-3 aylik bir aradan sonra geri geldim ve guzel haberlerle geldim :) Oncelikle boyle uzun bir ara vermek bana ve psikolojime iyi geldi. Vucuduma da iyi geldi. Tabii ki kotu bir ruh halimde olusumun bu site veya buradaki arkadaslarla hic bir ilgisi yoktu. Ancak zaten hali hazirda nur topu gibi bir depresyonum var(di), bir de bebek konusuna odaklanmak beni cok germisti. O yuzden bir ara vermeye karar vermistim. Sonra kizim hastalandi, hala ne oldugunu pek iyi bilemiyoruz. Ellerinde ve ayaklarinda bir takim uyusmalar oluyor, bunun derdi, memleketin derdi ve baska dertler vs derken zaman gecti. O yuzden umarim kimse kirgin ve kizgin degildir. Dedigim gibi ne bu site ne de buradaki arkadaslarla bunun bir ilgisi yok.

Simdi herkes buradaysa sizinle guzel haberlerimi ama daha da onemlisi tavsiyelerimi paylasayim. Ben su anda 3 aylik hamileyim (nazar boncugumu da koyayim :nazar:). Hamile kaldigimi ogrendikten sonra sizlere haber vermek icin 8.haftayi beklemeye karar verdim. Cunku Ekim ayindaki dusugum 8.haftaya gecerken olmustu. O esnada panic_attack panic_attack a da cevap verdigimi hatirliyorum; 12-13 gun sonra geri gelecegeim diye. Iste o esnada 8. haftayi bekliyordum. 8.haftadaki kontrolde hersey normal cikti ancak hayat asiri derecede yogun gecmeye basladi. Oncelikle cok agir bir hamilelik oldu bu, diger iki hamileligime hic benzemiyor. 5, 6, 7, ve 8. haftalar asiri mide bulantisindan yattim, ki hala da devam ediyor. Dun aksam cok kotuydum misal. Ben hamileliklerimde mide bulantisi nedir bilmeyen insanim ama bu sefer ayaga kalkmaya halim yoktu. Daha sonra da kizimin rahatsizligi vs derken. 12.haftaya vardik. Onumuzdeki hafta kontroller var. Eger hala kalp atisi varsa ve hersey yolundaysa genetik testler de yapilacak ve Haziran basinda rahat bir nefes alacagim. Bu genetik test sonuclari gelmeden hala kendimi rahat hissetmiyorum.

Bir sonraki mesajimda yaptiklarimi yazacagim, bende ise yaradi. Umarim sizlerde de ise yarar :)

Oleeyyy gelmiş deli Marjo! :)) Üstelik hem deli hem gebe! Şerefsizim aklıma geldiydi, "dönüşü bebeli olacak onu ayarlıyo" diye içimden geçirmiştim. Totemini yerim senin. Çok sevindim kuzum, sağlıkla kucağına al inşallah. 💗
 
Hamile kalmak icin neler yaptim?

Eski arkadaslar bilirler, ben iki cocuguma da cok kolay hamile kalmistim. Ancak ucuncuyu denerken dusuk ve hamile kalamamak gibi bir takim sorunlarla karsilasmistik. Bunlari asmak icin yaptiklarimi paylasiyorum:

1. Takviye urunler
Oncelikle burada daha once konustugumuz takviyeleri kullanmaya devam ettim. Ubiquinol icin 3 ayda etkisini goreceksiniz diyorlardi ki ben de kullanmaya basladigimin 3. ayinda hamile kaldim. Tekrar yazayim neler kullandigimi sonradan gelen arkadaslar icin: Ubiquinol 100 mg, Krill Yagi, iyi bir hamilelik vitamini (icinde folik asit olacak). DAha onceki mesajlarima bakip cok daha detayli bilgi alabilirler.

2. Hamile kalmak konusunda dusunmeye arar vermek
En zoru bu...Subat ayinda esim hastaydi ve biz deneyemedik o ay. O kadar buyuk bir kavga koptu ki evde birgun... Sonunda ben ne yapiyorum ya dedim. Esimin kalbini kiriyorum, elinde olmayan seyler yuzunden onu sucluyorum. O anda ara vermeye karar verdim. Yalan soylemeyeyim, aklimda surekli bu mesele vardi ama bu konu uzerinde konusmaya ve yazmaya ve okumaya ara verdim. Ve sanirim bu beni rahatlatti. Size de tavsiyem bunu yapmaya calismaniz. Cok zor biliyorum ama sonunda ise yariyor.

3. SMEP Plani
Bu Sperm Meets Egg denen bir yontem. panic_attack panic_attack ile konustugumuzu cok iyi hatirliyorum. Bu plan kisaca sunu soyluyor. Eger yumurtlama gununden sonra denemeye ara veriyorsaniz sansinizi azaltiyorsunuz. Yapmaniz gereken sunlar, ben kendimden ornek verecegim. Bende genelde 12.gunde ovulasyon oluyor. O zaman soyle bir plan izliyorsunuz:

5 gun adet gordunuz ve bitti.
6. gun deneme
8. gun deneme
10.gun deneme
11.gun mutlaka denenecek
12.gun (ovulasyon gunu) mutlaka denenecek
13.gun (O+1) mutlaka denenecek
14.gun (O+2) mutalak denenecek
15. gun (O+3) ara ver (Allah'a sukur)
16. gun mutlaka denenecek

Sonra ister iliskiye gir ister girme. Ben girmedim. Biz bunu denedigimiz ay hamile kaldim ki O+1 de hasta olmustum grip gibi, o gun deneyemedik ama O+2 ve O+3 denedik.

4. Pozisyon
Arkadaslar bu cok onemli sanirim. Ben bir yerde hamile kalmak icin en uygun pozisyonun esinizin arkada oldugu pozisyon oldugunu okumustum. Ancak bununla da bitmiyor. Bosalma gerceklestikten sonra 15 dakika o pozisyonda (alniniz secdedeymis gibi, baska nasil anlatacagimi bilemedim) bekleyeceksiniz, mumkunse 30 dakika. Ben bekledim. Cok komik gozukuyorsunuz ama spermlerin disari akmasini gercekten de engelliyorsunuz. Ne popo altina yastik koyma ne de ayaklari havaya dikme...Ne varsa bu pozisyonda var cunku ben altima havlu koyuyordum, islaklik olursa diye. Sabaha kuru kalkiyordum. Sabah tabii akinti oluyor ama o sperm degil, meni. Spermleri tasiyan sivi. O ciksin gitsin zaten, bir ise yaramiyor o saatten sonra.

Simdilik aklima gelenler bunlar. Aklima baska birsey gelirse yazarim ama sizler bu arada bu ay ve gelecek 3 ay bunlari deneyin.

Ben dedigim gibi Haziran basina kadar tam rahat degilim. 8.haftada kalp atisini duyduk (167 atiyordu), bakalim onumuzdeki haftada ne olacak. Bir de test sonuclari var tabii...Daha cocuklara bile soylemedim. Kizim anne senin niye karnin cikti diyor, kilo aldim diyorum (ki dusukten bu yana 10 kilo almisim o sikinti ile ye babam ye tabii). Az pizza ye diyor bana.

Su onumuzdeki testler, kontroller bitsin yine haber verecegim. Bu arada sizlerde bir gelisme oldu mu?

Herkesi opuyor ve kucakliyorum ulkenin kucaklasmaya, opusmeye ihtiyaci oldugu bu gunlerde...
 
Oleeyyy gelmiş deli Marjo! :)) Üstelik hem deli hem gebe! Şerefsizim aklıma geldiydi, "dönüşü bebeli olacak onu ayarlıyo" diye içimden geçirmiştim. Totemini yerim senin. Çok sevindim kuzum, sağlıkla kucağına al inşallah. 💗

Ha evet Zeki Muren'i totem yapanlar hamile kaliyor, o da var :)
 
Hamile kalmak icin neler yaptim?

Eski arkadaslar bilirler, ben iki cocuguma da cok kolay hamile kalmistim. Ancak ucuncuyu denerken dusuk ve hamile kalamamak gibi bir takim sorunlarla karsilasmistik. Bunlari asmak icin yaptiklarimi paylasiyorum:

1. Takviye urunler
Oncelikle burada daha once konustugumuz takviyeleri kullanmaya devam ettim. Ubiquinol icin 3 ayda etkisini goreceksiniz diyorlardi ki ben de kullanmaya basladigimin 3. ayinda hamile kaldim. Tekrar yazayim neler kullandigimi sonradan gelen arkadaslar icin: Ubiquinol 100 mg, Krill Yagi, iyi bir hamilelik vitamini (icinde folik asit olacak). DAha onceki mesajlarima bakip cok daha detayli bilgi alabilirler.

2. Hamile kalmak konusunda dusunmeye arar vermek
En zoru bu...Subat ayinda esim hastaydi ve biz deneyemedik o ay. O kadar buyuk bir kavga koptu ki evde birgun... Sonunda ben ne yapiyorum ya dedim. Esimin kalbini kiriyorum, elinde olmayan seyler yuzunden onu sucluyorum. O anda ara vermeye karar verdim. Yalan soylemeyeyim, aklimda surekli bu mesele vardi ama bu konu uzerinde konusmaya ve yazmaya ve okumaya ara verdim. Ve sanirim bu beni rahatlatti. Size de tavsiyem bunu yapmaya calismaniz. Cok zor biliyorum ama sonunda ise yariyor.

3. SMEP Plani
Bu Sperm Meets Egg denen bir yontem. panic_attack panic_attack ile konustugumuzu cok iyi hatirliyorum. Bu plan kisaca sunu soyluyor. Eger yumurtlama gununden sonra denemeye ara veriyorsaniz sansinizi azaltiyorsunuz. Yapmaniz gereken sunlar, ben kendimden ornek verecegim. Bende genelde 12.gunde ovulasyon oluyor. O zaman soyle bir plan izliyorsunuz:

5 gun adet gordunuz ve bitti.
6. gun deneme
8. gun deneme
10.gun deneme
11.gun mutlaka denenecek
12.gun (ovulasyon gunu) mutlaka denenecek
13.gun (O+1) mutlaka denenecek
14.gun (O+2) mutalak denenecek
15. gun (O+3) ara ver (Allah'a sukur)
16. gun mutlaka denenecek

Sonra ister iliskiye gir ister girme. Ben girmedim. Biz bunu denedigimiz ay hamile kaldim ki O+1 de hasta olmustum grip gibi, o gun deneyemedik ama O+2 ve O+3 denedik.

4. Pozisyon
Arkadaslar bu cok onemli sanirim. Ben bir yerde hamile kalmak icin en uygun pozisyonun esinizin arkada oldugu pozisyon oldugunu okumustum. Ancak bununla da bitmiyor. Bosalma gerceklestikten sonra 15 dakika o pozisyonda (alniniz secdedeymis gibi, baska nasil anlatacagimi bilemedim) bekleyeceksiniz, mumkunse 30 dakika. Ben bekledim. Cok komik gozukuyorsunuz ama spermlerin disari akmasini gercekten de engelliyorsunuz. Ne popo altina yastik koyma ne de ayaklari havaya dikme...Ne varsa bu pozisyonda var cunku ben altima havlu koyuyordum, islaklik olursa diye. Sabaha kuru kalkiyordum. Sabah tabii akinti oluyor ama o sperm degil, meni. Spermleri tasiyan sivi. O ciksin gitsin zaten, bir ise yaramiyor o saatten sonra.

Simdilik aklima gelenler bunlar. Aklima baska birsey gelirse yazarim ama sizler bu arada bu ay ve gelecek 3 ay bunlari deneyin.

Ben dedigim gibi Haziran basina kadar tam rahat degilim. 8.haftada kalp atisini duyduk (167 atiyordu), bakalim onumuzdeki haftada ne olacak. Bir de test sonuclari var tabii...Daha cocuklara bile soylemedim. Kizim anne senin niye karnin cikti diyor, kilo aldim diyorum (ki dusukten bu yana 10 kilo almisim o sikinti ile ye babam ye tabii). Az pizza ye diyor bana.

Su onumuzdeki testler, kontroller bitsin yine haber verecegim. Bu arada sizlerde bir gelisme oldu mu?

Herkesi opuyor ve kucakliyorum ulkenin kucaklasmaya, opusmeye ihtiyaci oldugu bu gunlerde...
Hos geldin çok sevindim Allah tamamına erdirsin inşallah saglık sıhatle.
 
Hamile kalmak icin neler yaptim?

Eski arkadaslar bilirler, ben iki cocuguma da cok kolay hamile kalmistim. Ancak ucuncuyu denerken dusuk ve hamile kalamamak gibi bir takim sorunlarla karsilasmistik. Bunlari asmak icin yaptiklarimi paylasiyorum:

1. Takviye urunler
Oncelikle burada daha once konustugumuz takviyeleri kullanmaya devam ettim. Ubiquinol icin 3 ayda etkisini goreceksiniz diyorlardi ki ben de kullanmaya basladigimin 3. ayinda hamile kaldim. Tekrar yazayim neler kullandigimi sonradan gelen arkadaslar icin: Ubiquinol 100 mg, Krill Yagi, iyi bir hamilelik vitamini (icinde folik asit olacak). DAha onceki mesajlarima bakip cok daha detayli bilgi alabilirler.

2. Hamile kalmak konusunda dusunmeye arar vermek
En zoru bu...Subat ayinda esim hastaydi ve biz deneyemedik o ay. O kadar buyuk bir kavga koptu ki evde birgun... Sonunda ben ne yapiyorum ya dedim. Esimin kalbini kiriyorum, elinde olmayan seyler yuzunden onu sucluyorum. O anda ara vermeye karar verdim. Yalan soylemeyeyim, aklimda surekli bu mesela vardi ama bu konu uzerinde konusmaya ve yazmaya ve okumaya ara verdim. Ve sanirim bu beni rahatlatti. Size de tavsiyem bunu yapmaya calismaniz. Cok zor biliyorum ama sonunda ise yariyor.

3. SMEP Plani
Bu Sperm Meets Egg denen bir yontem. panic_attack panic_attack ile konustugumuzu cok iyi hatirliyorum. Bu plan kisaca sunu soyluyor. Eger yumurtlama gununden sonra denemeye ara veriyorsaniz sansinizi azaltiyorsunuz. Yapmaniz gereken su. Ben kendimden ornek verecegim. Bende genelde 12.gunde ovulasyon oluyor. O zaman soyle bir plan izliyorsunuz:

5 gun adet gordunuz ve bitti.
6. gun deneme
8. gun deneme
10.gun deneme
11.gun mutlaka denenecek
12.gun (ovulasyon gunu) mutlaka denenecek
13.gun (O+1) mutlaka denenecek
14.gun (O+2) mutalak denenecek
15. gun (O+3) ara ver (Allah'a sukur)
16. gun mutlaka denenecek

Sonra ister iliskiye gir ister girme. Ben girmedim. Biz bunu denedigimiz ay hamile kaldim ki O+1 de hasta olmustum grip gibi, o gun deneyemedik ama O+2 ve O+3 denedik.

4. Pozisyon
Arkadaslar bu cok onemli sanirim. Ben bir yerde hamile kalmak icin en uygun pozisyonun esinizin arkada oldugu pozisyon oldugunu okumustum. Ancak bununla da bitmiyor. Bosalma gerceklestikten sonra 15 dakika o pozisyonda (alniniz secdeymis gibi, baska nasil anlatacagimi bilemedim) bekleyeceksiniz, mumkunse 30 dakika. Ben bekledim. Cok komik gozukuyorsunuz ama spermlerin disari akmasini gercekten de engelliyorsunuz. Ne popo altina yastik koyma ne de ayaklari havaya dikme. Ne varsa bu pozisyonda var cunku ben altima havlu koyuyordum, islaklik olursa diye. Sabaha kuru kalkiyordum. Sabah tabii akinti oluyor ama o sperm degil, meni. Spermleri tasiyan sivi. O ciksin gitsinzaten, bir ise yaramiyor o saatten sonra.

Simdilik aklima gelenler bunlar. Aklima baska birsey gelirse yazarim ama bir de bu ay ve gelecek 3 ay bunlari deneyin.

Ben dedigim gibi Haziran basina kadar tam rahat degilim. 8.haftada kalp atisini duyduk (167 atiyordu), bakalim onumuzdeki haftada ne olacak. Bir de test sonuclari var tabii...Daha cocuklara bile soylemedim. Kizim anne senin niye karnin cikti diyor, kilo aldim diyorum. Az pizza ye diyor bana.

Su onumuzdeki testler, kontroller bitsin yine haber verecegim. Bu arada sizlerde bir gelisme oldu mu?

Herkesi opuyor ve kucakliyorum ulkenin kucaklasmaya, opusmeye ihtiyaci oldugu bu gunlerde...

Yazı diline kurban oldumun çocuu. Ulen nasıl özlemişim belli değil.

Evet o önemli günleri sıralarken lambada kavramını da icat etmiştik hatta. Ben onu sadece 1 ay denedim sonrasında da aşılama ve tüp kuyruğuna girdik zaten.

Secde pozisyonundan da bahsetmiştik. Bikaç geyiği dönmüştü. Biz onu daha önce de denemiştik ama o kadar süre bekleyemedim ben. :/

Takviyelere hayvan gibi devam ediyorum. Düz ubiquinon kullanmaya döndüm ben. Diğeri çok masraflı olmaya başlamıştı. İki doktorum da ısrarla fark olmadığını söyleyince öyle kaldı. 200 mg.a çıkardım bi de dozu. Omega3 ve astaksantine de devam ediyorum.

Tüp bebek doktorumun söylediğine göre, olgun olan iki yumurtamın da döllenmesi ve ikisinin de kalitesinin 3.gün iyi olması, birisinin 6.güne çıkması 38 yaşa rağmen iyi bi başarıymış. Normalde iki yumurtada bu şans pek olmaz, riske girdik bekleterek, iyi ki de girmişiz riske diyo. Kullandığım takviyelerin işe yaradığını ve devam etmemi söylüyor. Tek hayal kırıklığımız yumurta sayısının beklenenden az olması oldu. Tedavi daha başlamadan adetin ikinci günü fazla önden giden bi cengaver ultrasonda görünen diğer minnak foliküllerin gelişimini engellemiş. Bir dahaki tedavide yumurtaları dengeli götürmeye çalışacaz artık. Gerek kalmaz inşallah ama bakalım. Ay sonu ya da Haziran başı bir adet orta kalite 6. Gün embriyosu transfer edilecek. Şans %25 deyolla. İki tane olaydı eyidi. Ama tutarsa tek çocuk olur ve yaşar bu hayatı. :)) Bendeki gelişmeler de böyle kuzum.
 
Merhaba,

Herkes burada mi? panic_attack panic_attack seheryeli77 seheryeli77 L lyly bearnguin bearnguin dennisgo dennisgo croiselle croiselle E Efembahya can09e can09e ve buraya eklemeyi unuttugum herkes (kusura bakmayin).

2,5-3 aylik bir aradan sonra geri geldim ve guzel haberlerle geldim :) Oncelikle boyle uzun bir ara vermek bana ve psikolojime iyi geldi. Vucuduma da iyi geldi. Tabii ki kotu bir ruh halimde olusumun bu site veya buradaki arkadaslarla hic bir ilgisi yoktu. Ancak zaten hali hazirda nur topu gibi bir depresyonum var(di), bir de bebek konusuna odaklanmak beni cok germisti. O yuzden bir ara vermeye karar vermistim. Sonra kizim hastalandi, hala ne oldugunu pek iyi bilemiyoruz. Ellerinde ve ayaklarinda bir takim uyusmalar oluyor, bunun derdi, memleketin derdi ve baska dertler vs derken zaman gecti. O yuzden umarim kimse kirgin ve kizgin degildir. Dedigim gibi ne bu site ne de buradaki arkadaslarla bunun bir ilgisi yok.

Simdi herkes buradaysa sizinle guzel haberlerimi ama daha da onemlisi tavsiyelerimi paylasayim. Ben su anda 3 aylik hamileyim (nazar boncugumu da koyayim :nazar:). Hamile kaldigimi ogrendikten sonra sizlere haber vermek icin 8.haftayi beklemeye karar verdim. Cunku Ekim ayindaki dusugum 8.haftaya gecerken olmustu. O esnada panic_attack panic_attack a da cevap verdigimi hatirliyorum; 12-13 gun sonra geri gelecegeim diye. Iste o esnada 8. haftayi bekliyordum. 8.haftadaki kontrolde hersey normal cikti ancak hayat asiri derecede yogun gecmeye basladi. Oncelikle cok agir bir hamilelik oldu bu, diger iki hamileligime hic benzemiyor. 5, 6, 7, ve 8. haftalar asiri mide bulantisindan yattim, ki hala da devam ediyor. Dun aksam cok kotuydum misal. Ben hamileliklerimde mide bulantisi nedir bilmeyen insanim ama bu sefer ayaga kalkmaya halim yoktu. Daha sonra da kizimin rahatsizligi vs derken. 12.haftaya vardik. Onumuzdeki hafta kontroller var. Eger hala kalp atisi varsa ve hersey yolundaysa genetik testler de yapilacak ve Haziran basinda rahat bir nefes alacagim. Bu genetik test sonuclari gelmeden hala kendimi rahat hissetmiyorum.

Bir sonraki mesajimda yaptiklarimi yazacagim, bende ise yaradi. Umarim sizlerde de ise yarar :)
Canımm çokkk çookkk tebrik ederim :KK15:belki inanmayacaksın ama böyle bir haberle döneceğini hissetmiştim :super: gerçekten çok mutlu oldum Allah sağlıkla sıhatle kucağında görmeyi nasip etsin nazarlardan korusun işallah :dua::nazar::nazar::nazar: işte azmin zaferi bu :halay:darısı tüm bebek isteyenlere olsun işallah dua et olur mu hepimiz için :KK200:
 
Yazı diline kurban oldumun çocuu. Ulen nasıl özlemişim belli değil.

Evet o önemli günleri sıralarken lambada kavramını da icat etmiştik hatta. Ben onu sadece 1 ay denedim sonrasında da aşılama ve tüp kuyruğuna girdik zaten.

Secde pozisyonundan da bahsetmiştik. Bikaç geyiği dönmüştü. Biz onu daha önce de denemiştik ama o kadar süre bekleyemedim ben. :/

Takviyelere hayvan gibi devam ediyorum. Düz ubiquinon kullanmaya döndüm ben. Diğeri çok masraflı olmaya başlamıştı. İki doktorum da ısrarla fark olmadığını söyleyince öyle kaldı. 200 mg.a çıkardım bi de dozu. Omega3 ve astaksantine de devam ediyorum.

Tüp bebek doktorumun söylediğine göre, olgun olan iki yumurtamın da döllenmesi ve ikisinin de kalitesinin 3.gün iyi olması, birisinin 6.güne çıkması 38 yaşa rağmen iyi bi başarıymış. Normalde iki yumurtada bu şans pek olmaz, riske girdik bekleterek, iyi ki de girmişiz riske diyo. Kullandığım takviyelerin işe yaradığını ve devam etmemi söylüyor. Tek hayal kırıklığımız yumurta sayısının beklenenden az olması oldu. Tedavi daha başlamadan adetin ikinci günü fazla önden giden bi cengaver ultrasonda görünen diğer minnak foliküllerin gelişimini engellemiş. Bir dahaki tedavide yumurtaları dengeli götürmeye çalışacaz artık. Gerek kalmaz inşallah ama bakalım. Ay sonu ya da Haziran başı bir adet orta kalite 6. Gün embriyosu transfer edilecek. Şans %25 deyolla. İki tane olaydı eyidi. Ama tutarsa tek çocuk olur ve yaşar bu hayatı. :)) Bendeki gelişmeler de böyle kuzum.

Kocam da keske boyle ozlese beni ya...

Neyse cok karistirmiyayim konuyu: Bu tup bebek tedavisi sirasinda normal yoldan da denemeye devam edebilir misin? Ben gercekten de bu yaptiklarimin ise yaradigini dusunuyorum. Yaramasa sonuc bu olmazdi. Yani su SMEP'i deneyin, secde pozisyonunda 15-30 dakika durun. Takviyelere zaten devam. Ne diyor doktor, denemeye devam edebilir miymissiniz?
 
Canımm çokkk çookkk tebrik ederim :KK15:belki inanmayacaksın ama böyle bir haberle döneceğini hissetmiştim :super: gerçekten çok mutlu oldum Allah sağlıkla sıhatle kucağında görmeyi nasip etsin nazarlardan korusun işallah :dua::nazar::nazar::nazar: işte azmin zaferi bu :halay:darısı tüm bebek isteyenlere olsun işallah dua et olur mu hepimiz için :KK200:

Cok tesekkur ederim, darisi isteyenlerin basina :) Sen nasilsin?
 
Ben bu mide bulantisi, haftada 4 gun dil kursu, kizimin rahatsizligi vs derken yine cok giremeyebilirim ama arada girip mutlaka cevap yazacagim sizlere olur mu?

Umidinizi sakin kaybetmeyin.
Bu konu hakkinda cok fazla yazip, okuyup, konusmayin. Bir bir ay kendinize ara vermeyi deneyebilir misiniz?
Tavsiyelerimi deneyin. Ben doktor degilim, elbette herseyi doktorunuzla konusun once ama denemekten birsye cikmaz. Bir de biraz israrci olun. Misal o pozisyon meselesinde ben cok israr ettim. 15-30 dakika her gece oyle uzandim.

Istanbul'da yasayan arkadaslar, oyunuza sahip cikin. Geleceginize sahip cikin. Simdi hamile kalirsaniz o cocugun gelecegini de dusunun. Kilosu 7 liraya cocuga ne patates ne baska birsey yedirebilirsiniz.

Bir de boyle bunlari deneyin :)

L lyly buralarda mi hala bu arada?
 
X