Kızlar neler oldu neler. Toplaşın anlatıyorum.
2 saat önce resmen ruhumu teslim ediyodum. Uzanıyodum saat 7 gibi hafif kasık ağrısı başladı normaldir dedim. Sonra birden çılgınlar gibi ağrı başladı. Ne oturabildim ne yürüyebildim. Koltuktan yere attım kendimi ve iki büklüm halıyı tırnaklıyodum sancıdan. Kasıktan ayaklarıma kadar ağrı, soğuk terler, titreme, ellerim uyuşmaya başladı artık dedim bi terslik oldu iç kanama geçiriyorum ölücem heralde. Eşim dışarda progesteron iğnelerini almaya gitmişti. Ellerim titreye titreye aradım doktoru. "Bazı kişilerde yoğun sperme karşı şiddetli rahim kasılmaları olabiliyo, sakin ol, üfleyerek nefes al ver, tüplerden geçiş tamamlanınca krampların bitecek ama dayanamayacak düzeydeysen hastanede buluşalım serum versinler" dedi. Ağrı kesici içtim ve yürüyemiyorum dedim. "O işe yaramayabilir ama 1 saat sonunda geçmezse tekrar haber ver" dedi. Ben geçmeyecek ve hastaneye gidecez diye yerde sürünerek giyindim. O sırada eşim geldi şoka girdi. Dedim konuştum geçecekmiş sakin olalım. Tam 1 saatin sonunda yavaş yavaş geçti. Sonra garip bi hafifleme, gevşeme, uyku hali geldi.
Ben hayatımda böyle bi sancı yaşamadım. Uyuşmamış ve parçalanmış dişi çektirdim, yirmilikler çıkardım, damar yolu için 20 kere delindim morardım, lazerlerde yaktırdım komple vücudumu. Gık demedim. Ağrı eşiğime hep hayran kaldılar ama bu rahim sancısı töbe yareppim ibretlikmiş. Soğuk soğuk terledim tam 1 saat doğru düzgün nefes aldırmadı. Bağırdıkça coştu itoğlusu.
Az önce konuştuğumuzda da "Doğum simülasyonu yaşadın, hastaneye gelmeyerek evde normal doğuma dayanabileceğini gösterdin bravo ve geçmiş olsun" dedi doktorum. Karnım parçalanıyodu, ölüyodum yahu dedim niye söylemedin böyle bi şey olacağını. Çoğu kişide olmuyomuş. Ben talihsiz azınlıkmışım. Ühü
,bu gözlerde kartuşu demirbaşa kaydeden bile gördü 
ne kadar da güzel bir gün 
