Bir iki kelam da ben etmek isterim.
Evet maalesef buradaki herkesin sıkıntısı hemen hemen ortak benzer sorunlarla boğuşuyoruz.Ben de ilk duyduğumda dünyalar başıma yıkılmıştı ve uzun süre de atlatamadım bu şoku yaralı ceylan gibi dolandım durdum ortalıkta.
Velhasıl üzerinden epey zaman geçti tabi bu duruma gelmem kolay olmadı fakat bazı şeyleri kabullendim ve doğabilecek diğer sorunları da göz önünde bulundurarak ilerliyorum.
Şunu kafama kazıdım”Bu dünya da herkes çocuk sahibi olamayabilir”.Bu şekilde ömrünü tüketen onca insan var zira yakın çevremde de var.Ama bu dünyanın sonu değil hayat güzel Rabbim bize bu canı vermiş ve bu dünyaya asıl geliş sebebimiz de belli geçiciyiz,faniyiz doğmak kadar ölmek de gerçek ve ben günümü hayatımı içinde bulunduğum sıkıntıda boğularak harcamayacağım.Şükredeceğim o kadar çok şey varken istediğim bir şey olmuyor diye isyan edecek değilim diyorum kendime.
Biz bu dünyaya keyf sürmeye gelmedik burası çile yurdu herkes farklı şekilde imtihan oluyor ve Rabbim kimseye taşıyamayacağı yük yüklemiyor.Ben kendi motivasyon kaynağımı buldum sabrediyorum bekliyorum.Mevlam neylerse güzel eyler.
Insallah bir an once ben de kavusurum
.
Darısı da bizlerin başına duanı bekleriz.