canım sanırım annelik bunlardan ibaret.... uykusuz geceler, yorgunluklar, stres dolu günler.... ama çok güzel tarifsiz bir duygu aynı zamanda...Allah eksikliklerini göstermesin, herşeye rağmen yanaklarımıza dokunan minicik ellerini hissetmek sonsuz bir huzur veriyor insana bence... onlar olmasa herşey eskisi gibi olacaktı, belki istediğimiz saatte yatabilecektik, istediğimiz şeyi yapabilecektik, ama "evlat" denilen o kutsal duyguyu da tadamayacaktık... güzel olan herşye zor sanırım, biraz büyüyüp birlikte sinemaya gideceğimiz günlerin hayaliyle yaşıyorum:))) tatilde kumdan kaleler yapcağımız günlerin, benimle koca bi herif gibi konuşacağı günlerin hayaliyle....arkadaşlarıyla birlikte oyun aynadıklarını pencereden izleyeceğim günlerin hayaliyle..... sanırım bu uykusuzlukların ardından yaşayacaklarımız süper güzellikte şeyler.....
ikinci çocuk konusunda hala aynı kanıdayım, Meriç biraz büyüdükten sonra kardeşi olsun inşallah :))