İkinci çocuk şart mı diyenlere biraz iç dökme, biraz tavsiye 😊

Bu ara bu düşünceler dolanıyor benim aklımda da. Hikayemiz çok benzer. İki aile de uzakta, benim de ekonomik katkım var ama kurumsal işimi bıraktım (aslında iyi ki). Eşimle o kadar çok kavga ettik ki sırf çocuğun getirdiği değişiklikler sebebiyle. 2 yaştan sonra daha iyi olur gibi oldu. Yaşım 34 olacak, idealimde ikinciyi düşünürdüm ama yok diyorum aynı yollardan bir daha geçemem uf içimde bi yerlerde olursa da kaza ile olsun düşüncesi dd var

Haklısınız.
Ne hamilelik kolay, ne doğum kolay, ne yenidoğan kolay, ne de sonrası… hepsi mutlaka anneden yiyen süreçler elbet baba da etkileniyor fakat anne detaycı da biriyse nefes almasını bile takip edecek kadar didikleyen biriyse Karun kadar zengin bile olsa kimseye güvenemiyor.
bi de bireysel kişisel alanına düşkün bir insansanız büyük değişim yaşanıyor.
Evlat yetiştirmenin kaygısının biteceği de yok kaç yaşına gelirse gelsin canın parçası o.
biz de eşimle benzer problemler yaşadık ama hamilelik+2 seneye doğru daha rayına oturdu işler.
Ben kendi yaşantılarımdan yola çıkarak hamile ya da küçük bebekli birini görünce hüzünleniyorum kolay şeyler yaşamayacağını düşünüyorum.
Şurda 6 saat uykuya uykusuz kaldım diyecek kadınlara 10 dakikalık uykularla toplasan 2 saat etmeyecek uykuyla aylarca full dikkat ayakta kalmak zorunda olmak ne demek anlatamam ki. 9 ay kusarak yaşamak da kolay değil. Karpuz gibi ikiye yarılıp her tarafının bozulması, aylar süren meme ağrıları, her tarafın kan revan yara bere ameliyat kucakta ufacık ağlayan muhtaç biri, bomboş gevşemiş bir karın, anestezi ameliyat sonrası dertler, kendini değil de bebeğinin nefesini gazını bezini takiplemek, üstün başın ter süt kusmuk saçın dökülür çatlaklar sivilceler… atağı krizi derken bi bakmışsın anneciğim seni çok seviyorum falan diyor çipil göz.
hayat dönüşüyor işte. Eskiden tiyatro konser kovalarken şimdi çocuk etkinliği iyi park peşindeyim. Bu arada çevre hiç çocuk friendly değil her şey çok tehlikeli çocuklar için. Evin bile her şeyi değişti en basiti tv koruması, çekmece koruması, köşe koruması gibi biz mi değişmeyeceğiz?

Bence kardeş gereksiz birbiriyle geçinen kardeş doğru dürüst görmedim mesela eşim inanılmaz kıskanılıyor kardeş dediğin böyle olmamalı aksine kardeşin senden iyi olsun diye bakarsın dua edersin kardeş bence ileride huzursuzluk sebebi ama tek başına olduğunda daha huzurlu mutlu olur diye düşünüyorum benim de kardeşlerim var şuan iyiyiz ama ileride evlenince ne olur bilemiyoruz büyüyene kadar arkadaş büyüdükten sonra anlaşan görmedim desem yeridir onca zahmete bence değmiyor.

Kristialia .!.:

Kesinlikle bence de.. Annelikte öyle birsey ki önceden asla öngörülemiyor. Planlı gebelikti benim hamile kalmadan önce 6 ay terapi aldım hazır hissedeyim diye hamilelikte çok iyiydi ama bebek doğdu hiç planladığım gibi olmadı.. anne olacak biri olmadığımı o zaman anladım

Genişletmek için tıkla...

Ben de istiyordum.artik olmuyor diyordum.hamileligim de çok iyi geçti.Ne zamanki doğurdum gün be gün delirdim.simdi iyiyiz güzeliz ama hala uykusuz yorgunum.Bir de sürekli yetersizlik ve kaybetme korkusu depresyonumu tetikliyor

Tardis_2718 .!.:

Ben de istiyordum.artik olmuyor diyordum.hamileligim de çok iyi geçti.Ne zamanki doğurdum gün be gün delirdim.simdi iyiyiz güzeliz ama hala uykusuz yorgunum.Bir de sürekli yetersizlik ve kaybetme korkusu depresyonumu tetikliyor

Genişletmek için tıkla...

Kaç yaşında sizin ki

Kristialia .!.:

Kaç yaşında sizin ki

Genişletmek için tıkla...

17 aylık

Tardis_2718 .!.:

17 aylık

Genişletmek için tıkla...

Küçük daha gece uyanmaları nasıl? Düzeliyor mu bezdim 2 saatte bir uyanmalardan

rainyy .!.:

Ama size birsey olsa bu cocuk hayatta tek basina kalicak ve kardes ozlemi olucak..

Genişletmek için tıkla...

Kimin öleceği belli mi olur. Eşim 2 kardeşti. Babaları önceden vefat etmiş. Görümcem de geçen sene vefat etti. İlla anne baba önce vefat edecek diye bir şey yok . Kvalide öleceğim ben derdi. Ama görümcem gitti

Kanlı bıçaklı çok da kardeş var. Nasip meselesi.

Ben de tek çocukta kaldım. Kendimde ikinci çocuğu bakacak güç yoktu. Eşim çocuk doğduktan sonra farklı oldu. Çok tartıştık. Çalıştığım için bakım konusu zordu. Ailem yaşlandı küçük çocuk bakarken zorlanıyorlar. Bakıcı da da büyütmek istemedim.

Allah uzun sağlıklı ömürler versin çocuklarımıza. İsteyen 2 çocuk yapabilir. Biz böyle iyiyiz

Kristialia .!.:

Küçük daha gece uyanmaları nasıl? Düzeliyor mu bezdim 2 saatte bir uyanmalardan

Genişletmek için tıkla...

3 saatte bir.Daha 4-5 kere tek uyanmayla sabahı etmisizdir.Emziriyorum o yüzden sanırım.Uykuyu da pek seven bir bebek değil maalesef

Firdevs_Yoreoglu .!.:

6 yıl aynı evde sevgili gibi yaşadık. Hiçbir sorun yokken tepetaklak oldu her şey. Eskisi gibi olamayız biliyorum. Daha az kavga gürültü olsun şimdilik yeterli diyorum. İkinci çocuk içinse anne baba ayrı büyüyeceğine tek çocuk olarak büyüsün diyorum artık.

Genişletmek için tıkla...

Zaman geçtikçe oturuyor. Ama sizden de birşeyler gidiyor. Bizimde öyle oldu...

Firdevs_Yoreoglu .!.:

Selamm hanımlar.

Şu an 2 yaşında bir kızım var ve ikinci çocuğu düşünmüyorum. Buna süreçte yaşadıklarımdan sonra karar verdim. Halbuki benim de kafam çok karışıktı o konuda. Burda da az konu okumadım

Bu iki yıllık süreçte eşimle, çocuksuz olarak geçirdiğimiz 6 senede etmediğimiz kadar kavga ettik. Sarsıldık. "Çocuğum olmasa şu an giderdim" dediğim anlar oldu. O çaresizliği de yaşadım. Şimdi şimdi bazı şeyler yoluna giriyor sayılır.

Her iki aile de uzak şehirlerde olduğu için bakım konusunda ailelerden bir yardım alamadım. Eş zaten burda çalışan ve para getiren rolde. (Tabi ki de bakım konusunda bana destek ama bir yere kadar)

Maddi yönden bakarsak, 17 yaşından beri çalışan biri olarak eş de olsa birinden para beklemek ve kısıtlı maddi imkânlar beni bunaltan diğer unsur oldu bu konuda. Bir an önce çalışıp ekonomik özgürlüğümü tekrar ele almak istiyorum.

Ha maddi koşullarımız çok iyi olsaydı, eve yardımcı alabilmek, sıkıntı olmadan bir şeyleri yapabilmek, bir de ev sahibi olmak gibi şeyler olsaydı sanırım ikinciyi düşünürdüm.

Dediğim gibi hem biraz iç dökmek, hem de bu düşüncede olanlar için yazdım.

Sonra burda konu açılınca insanlar "peki neden çocuk yaptınız? Ya da neden ikinci üçüncü çocuk yaptınız" diye yazıyorlar ya. O kadar haklılar ki. Çünkü her şey ben geliyorum diye bangır bangır bağırıyor. Ki ben bazı şeyleri çok derinden yaşamıyorum. Burada yazan bazı kadınlar gibi şiddet yok, maddiyat sıkıntılı ama dışarda yemeğimizi yeriz, gezmeye de gideriz. Tabi abartıya kaçmadan, kaçamadan

Bu arada umarım böyle bir konu açmak yasak değildir

Genişletmek için tıkla...

Sizin tercihiniz ama bana sorarsanız hemen getirmeyin tabi gebe kalamama gibi bir sıkıntınız yoksa . İki çocukla hayatın yükü zor valla yeminle yamuluyon kıçın yer görmüyor bunalım yaşamasıda cabası bence biraz çalışın hayatınızı yaşayın

ulasimiz .!.:

Aynen gereksiz, bir konu olmuş.. Çocuk her çifte olumsuz etki etmez bu durum ilişkinin dinamitleriyle ilgilidir.. Sadece bahane olabilir.

Kişinin kendisi zaten huzurluysa çok 1+ çocukla belli bir dönem zorluk yaşar ( Bu da çok normaldir. Çünkü bir insan yetiştiriyorsunuz)

Sonradan yine eşiyle, çevresiyle huzuru yakalayabilir.. Yeter ki gönül bağı bir olsun

Genişletmek için tıkla...

Zaten etki eden faktörlerden uzunca bahsettim. Ah bir de okusanız

Tahin Helva .!.:

İkinci hatta cocuk şart değil ama olmaması üzerine bu kadar yazmaya ve hatta konu açmaya gerek var mı? Dert yok ortada çünkü, bu tarz açılan konulara yorum yazabilirsiniz.
Her evlilikte çocuk sonrası bu kadar sarsıntı olmaz. Ben hiç çocuklar olmasa bu evden giderdim demedim mesela. Çocuklarım bizi daha iyi bir ikili yaptı eşimle. Kardeş olması üzerine de bir sürü olumlu şey yazabilirim ama durduk yere ya da tek çocuğu olumsuz bir şey gibi yazmaya gerek var mı? Bence yok.

Genişletmek için tıkla...

Tek çocuğu olumsuz gibi mi yazmışım? Nerden çıkardınız tam olarak? Anca olumlu yazmışımdır

Firdevs_Yoreoglu .!.:

Selamm hanımlar.

Şu an 2 yaşında bir kızım var ve ikinci çocuğu düşünmüyorum. Buna süreçte yaşadıklarımdan sonra karar verdim. Halbuki benim de kafam çok karışıktı o konuda. Burda da az konu okumadım

Bu iki yıllık süreçte eşimle, çocuksuz olarak geçirdiğimiz 6 senede etmediğimiz kadar kavga ettik. Sarsıldık. "Çocuğum olmasa şu an giderdim" dediğim anlar oldu. O çaresizliği de yaşadım. Şimdi şimdi bazı şeyler yoluna giriyor sayılır.

Her iki aile de uzak şehirlerde olduğu için bakım konusunda ailelerden bir yardım alamadım. Eş zaten burda çalışan ve para getiren rolde. (Tabi ki de bakım konusunda bana destek ama bir yere kadar)

Maddi yönden bakarsak, 17 yaşından beri çalışan biri olarak eş de olsa birinden para beklemek ve kısıtlı maddi imkânlar beni bunaltan diğer unsur oldu bu konuda. Bir an önce çalışıp ekonomik özgürlüğümü tekrar ele almak istiyorum.

Ha maddi koşullarımız çok iyi olsaydı, eve yardımcı alabilmek, sıkıntı olmadan bir şeyleri yapabilmek, bir de ev sahibi olmak gibi şeyler olsaydı sanırım ikinciyi düşünürdüm.

Dediğim gibi hem biraz iç dökmek, hem de bu düşüncede olanlar için yazdım.

Sonra burda konu açılınca insanlar "peki neden çocuk yaptınız? Ya da neden ikinci üçüncü çocuk yaptınız" diye yazıyorlar ya. O kadar haklılar ki. Çünkü her şey ben geliyorum diye bangır bangır bağırıyor. Ki ben bazı şeyleri çok derinden yaşamıyorum. Burada yazan bazı kadınlar gibi şiddet yok, maddiyat sıkıntılı ama dışarda yemeğimizi yeriz, gezmeye de gideriz. Tabi abartıya kaçmadan, kaçamadan

Bu arada umarım böyle bir konu açmak yasak değildir

Genişletmek için tıkla...

Ben de size şu kadarını söyleyeyim. Söylemleriniz de haklısınız hepsi tek tek hepimizin yasdigi şeyler noktası noktasina katılıyorum o ayrı ama o çocuk bı gelsin bakalım 6,7 yaşlarına...o zaman hala ikinci çocuk yolda değilse yola gelir eminim çocuğunuz kardeş kardeş diye agladiginda, tek çocuk olmanın dezavantajlarıni ( avantajları da var tabi ki ) yaşadığında tekrar görüşelim..herşey unutulur , tüm zorluklar hatirlanmaz bile...ikinci cocuk diye koşturuyor olmayasiniz bu yazı da burda kalsin.

Processes .!.:

Haklısınız.
Ne hamilelik kolay, ne doğum kolay, ne yenidoğan kolay, ne de sonrası… hepsi mutlaka anneden yiyen süreçler elbet baba da etkileniyor fakat anne detaycı da biriyse nefes almasını bile takip edecek kadar didikleyen biriyse Karun kadar zengin bile olsa kimseye güvenemiyor.
bi de bireysel kişisel alanına düşkün bir insansanız büyük değişim yaşanıyor.
Evlat yetiştirmenin kaygısının biteceği de yok kaç yaşına gelirse gelsin canın parçası o.
biz de eşimle benzer problemler yaşadık ama hamilelik+2 seneye doğru daha rayına oturdu işler.
Ben kendi yaşantılarımdan yola çıkarak hamile ya da küçük bebekli birini görünce hüzünleniyorum kolay şeyler yaşamayacağını düşünüyorum.
Şurda 6 saat uykuya uykusuz kaldım diyecek kadınlara 10 dakikalık uykularla toplasan 2 saat etmeyecek uykuyla aylarca full dikkat ayakta kalmak zorunda olmak ne demek anlatamam ki. 9 ay kusarak yaşamak da kolay değil. Karpuz gibi ikiye yarılıp her tarafının bozulması, aylar süren meme ağrıları, her tarafın kan revan yara bere ameliyat kucakta ufacık ağlayan muhtaç biri, bomboş gevşemiş bir karın, anestezi ameliyat sonrası dertler, kendini değil de bebeğinin nefesini gazını bezini takiplemek, üstün başın ter süt kusmuk saçın dökülür çatlaklar sivilceler… atağı krizi derken bi bakmışsın anneciğim seni çok seviyorum falan diyor çipil göz.
hayat dönüşüyor işte. Eskiden tiyatro konser kovalarken şimdi çocuk etkinliği iyi park peşindeyim. Bu arada çevre hiç çocuk friendly değil her şey çok tehlikeli çocuklar için. Evin bile her şeyi değişti en basiti tv koruması, çekmece koruması, köşe koruması gibi biz mi değişmeyeceğiz?

Genişletmek için tıkla...

Ayy okurken boğazım düğümlemdi. Hepsini yaşadım, ek olarak 7. ayımda kusmalar haftada 7 günden 3 güne düştü tam seviniyordum derken gebelik şekeri çıktı. Halsizlik, sürekli yemek yap, şekerini ölç, delik deşik parmak uçları, canının çektiğini yiyeme, en çok da meyve aşkım... Değil küçük bebekli,hamile görünce üzülmeye başlıyorum artık.

Benimki de 1.5 yaşında, az daha sıkayım dişimi düze çıkacağım diyorum. İkinci fikri yokluyor beni de, 3-4 yaşındayken olsa mı bir tane daha ama bu kadar detayları unutmuş olmama rağmen (siz yazınca tekrar hatırladım) normal doğumun eşiğinden sezeryane dönüş ve doğum sancılarıyla ameliyatı beklediğim o 1 saati asla unutmayacağım.

Evlilik de çok sınanıyor evet, biz de çok tartıştık ama aramızdaki bağın çocukla birlikte çok güçlendiğini hissediyorum. Bir de erkekler baba olmaya, baba hissetmeye başlayınca da düzeliyor bence bir çok şey. Nedense ikinci çocukta, normali iyi olan bir erkeğin, baba olmayı daha önce öğrendiği için evlilikte daha az sorun yaşanacağını düşünüyorum.

Niloyatospikk .!.:

Bence kardeş gereksiz birbiriyle geçinen kardeş doğru dürüst görmedim mesela eşim inanılmaz kıskanılıyor kardeş dediğin böyle olmamalı aksine kardeşin senden iyi olsun diye bakarsın dua edersin kardeş bence ileride huzursuzluk sebebi ama tek başına olduğunda daha huzurlu mutlu olur diye düşünüyorum benim de kardeşlerim var şuan iyiyiz ama ileride evlenince ne olur bilemiyoruz büyüyene kadar arkadaş büyüdükten sonra anlaşan görmedim desem yeridir onca zahmete bence değmiyor.

Genişletmek için tıkla...

Her kardeş böyle değil ama ya bu genellemeler yanlış. Tabiki anlaşamayan kardeşler de vardır ama birbirini çok seven bir sürü de kardeş var. Size denk gelmemiş olabilir ama biz kardeşler olarak gayet iyiyiz 30+ lardayiz hepimiz 1 tane de kucugumuz var. Hepimiz birbirimize çok bağlıyız. Çok şükür çocuklarımızda öyle büyüyor. Kardeşler kuzenler hep bağlılar.

Firdevs_Yoreoglu .!.:

Zaten etki eden faktörlerden uzunca bahsettim. Ah bir de okusanız

Genişletmek için tıkla...

Bence sizdeki problem çocuktan önce de çok mükemmel bir evlilik olmaması olabilir. Çünkü çocuk güzel giden bir evlilik için harika bişey ama evlilikte biseyler varsa üzerine bide çocuk olmuşsa o zaman çocuk oldu herşey kötüleşti diye düşünebilir insan.

ulasimiz .!.:

Gerçekten mutluysanız etkilemez. Ama gerçek mutluluğu yaşıyorsanız .. Ehh, idare ediyor denen evliliği etkileyebilir daha doğrusu bahane olabilir.

Genişletmek için tıkla...

Bize daha cok mutluluk katacagina eminim çünkü bana cocugunuz olmaz dendi biz cok üzülmüştük ve ertesi ay hamile oldugumu öğrenmiştim evliligimiz de gayet huzurlu mutlu ilerliyor bence daha güzel olur lue hersey

Kristialia .!.:

Küçük daha gece uyanmaları nasıl? Düzeliyor mu bezdim 2 saatte bir uyanmalardan

Genişletmek için tıkla...

Sizinki kaç yaşında ? Emiyor mu