ikinci çocuk mu ? aslaaa :(

kızım şu an 1.5 yaşında... doğduğu günü bana zehir eden k.v. ve eşim... hastane odasında k.v. annemle rakip gibi davrandı annemin önüne geçmeye çalıştı benim sancım olduğunda annemden önce o koştu sırf anneme karşı kendisini üstün göstermek için çünkü normalde bana çok yardım eden biri değil kendisi. hastaneden eve geldik yine acayip tavırlar annemi ve beni sürekli tersledi sesimizi çıkarmadık tatsızlık olmasın diye...doğumdan sonra bir hafta k.v. kaldım. ızdırap gibiydi kayın pederim emekli ve hep evdeydi görümcem evli ama 24 saat annesinde olan ve şımarık bilmiş biri onun da çocuğu var ve sürekli çocuğunu döven küfür eden biri. görümcemin sinir bozucu hareketleri falan derken dayanamadım anneme gittim 20 gün annemde kaldım. annemde kaldım diye k.v. ve görümcelerim bana küstü ama en acısı eşimin hiçbir şey yokken ailemle konuşmaması.. 20 gün boyunca haftada bir kere annemlere geldi eşim fakat ailemle konuşmadı resmi davrandı.. işte bu tür sebeplerden ötürü asla ikinci çocuk istemiyorum. .ya da hata ediyorum. bilemiyorum

tabiki hata ediyorsunuz.hepismiz farklı boyutlarda da olsa sorun yaşıyoruz.ben de yaşadım ama iki çocuk annesi olarak diyebilirim ki çocuk bu yaaaa ötesi var mı:))normal zamanlarda eşinle evinizde huzurluysanız,anlaşıyorsanız tabiki düşünün 2.çocuğu.ama eşiniz sürekli ailesinin bu tür dolduruşlarına geliyorsa uzun uzun düşünün derim çünkü bu öok yıpratıcı olur

TURKUAZZZ .!.:

kızım şu an 1.5 yaşında... doğduğu günü bana zehir eden k.v. ve eşim... hastane odasında k.v. annemle rakip gibi davrandı annemin önüne geçmeye çalıştı benim sancım olduğunda annemden önce o koştu sırf anneme karşı kendisini üstün göstermek için çünkü normalde bana çok yardım eden biri değil kendisi. hastaneden eve geldik yine acayip tavırlar annemi ve beni sürekli tersledi sesimizi çıkarmadık tatsızlık olmasın diye...doğumdan sonra bir hafta k.v. kaldım. ızdırap gibiydi kayın pederim emekli ve hep evdeydi görümcem evli ama 24 saat annesinde olan ve şımarık bilmiş biri onun da çocuğu var ve sürekli çocuğunu döven küfür eden biri. görümcemin sinir bozucu hareketleri falan derken dayanamadım anneme gittim 20 gün annemde kaldım. annemde kaldım diye k.v. ve görümcelerim bana küstü ama en acısı eşimin hiçbir şey yokken ailemle konuşmaması.. 20 gün boyunca haftada bir kere annemlere geldi eşim fakat ailemle konuşmadı resmi davrandı.. işte bu tür sebeplerden ötürü asla ikinci çocuk istemiyorum. .ya da hata ediyorum. bilemiyorum

Genişletmek için tıkla...

Bi soz vardir ''Asla,asla deme !'' elbette ikinci olur daaa ... Ben bu yuzyilda hala anlayamiyorum ...Ailelerin bu sacmaliklari neden ??? Ne olmus yani annende kaldiysan ... Kusura bakma kv'den ve o gorumcen tam kazmaymis

Sen evinde kal doğumdan sonra öyle yanında kalıp bakabilecek birileri yok mu daha rahat olur.

konunuzu ilgili bölüme taşıyorum. bilginize

bu durumda istememen çok normal....

ikinci çocuk yapılması şart olan bişey miydi ki

Bende istemedim aynı durumlardan 8 sene geçti hersey değişti şimdi hamileyim hayat aynı kalmıyor değişiyor daha 1.5 yıl olmuş erken zamana birakin asla demeyin

Yasadijlarinizi en iyi siz bilirsiniz tabi ama isyan gibi asla demeyinde hayirlisini isteyip kizinizi buyutn simdilik.iyi byramlar

Neden evinizde kalmadınız? En rahat yer insanın evidir..

ikinic cocuktan once ilkini yapmakta hata mi ettim diye dusunmelisiniz bence
ikinci cocuk meselesini degilde
evliliginizi gözden gecirin
dogru mu evlilik yaptiniz ? mutlu musunuz?

ben hep derdim mutlaka iki çocuğum olmalı diye... k.v. durumundan mı etkilendim bilmiyorum ama ben aslında hiç hazır değilmişim çocuğumun olmasına. kızım için canımı veririm ama çok ağır geldi.. kv aklı bi gidip gelen bir kadın. annem ise doğum yaptığında kendi evimde bakarım sana dedi ve homurdandı.. şu an kimseden destek görmüyorum. 9 sene iş hayatımdan sonra işten çıkmak zorunda kaldım çünkü annem yan çizdi bakamam kızına dedi kv ise torun döven bir kadın olduğu için emanet edemedim bu yüzden de işten çıktım. ve bunalıma girdim evde bir anda yapayalnız kaldım çocuk bakmak eve tıkılı kalmak kendimi yetersiz güçsüz hissetmek derken 1.5 sene oldu hala halimden memnun değilim. zaman zaman kızıma bağırıyorum o daha çok küçük ama neden bağırıyorumki ben tek çocukla kalıp iş hayatına girmeyi ve aktif olmayı istiyorum iki çocuğum olursa artık asla çalışamam ve bu durum da beni mutsuz eder.. sosyal olabilmek kendime vakit ayırabilmek için tek çocukla kalmak bencillik mi? mutsuz halde iki çocuk yetiştirmek yerine , huzurlu mutlu kalıp tek çocuğumun olması daha sağlıklı değil mi ? bilemiyorum...