ikinci çocuk ağır geldi ;(

alonedark18

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
22 Ocak 2019
2.924
1.695
alti sene ilk çocuğumu tek başına büyüttüm bu süreçte hep işe girmek istedim aile desteği göremedim bırakıp işe gitmek konusunda eşimde kreslere kesinlikle karşı çıktı hep önüme durdu hiç destek olmadı calisan anne olmama böyle senelerin geçti tam umudum yeniden doğdu iş arayışına çıktım derken hiç beklemedigim zamanda iş başvuruları arasında hamile kaldım:KK43: kaza kurbanı oldu ..(.olmaz olmaz demeyin oluyor bende hep öyle derdim bu ayrı bir konu !!)
neyse hamilelik doğum evde durma bunalımlari derken zar zor bebeğimi bir yaşına getirdim şükür. bu süreçte büyük çocuğun online eğitimi ve bebek bakımı beni epey yıprattı daha önce konu da açmıştım ....şimdi hep aklımda şu kaldı istemsizce bebeğim olmasaydı çok rahat bir hayatım olacaktı 7 yaşındaki kızımla zaten arkadaş gibi olduk neredeyse bana hiç zararı yok ....TM gençliğimi yaşamaya baslayacakken şimdi de bebek. bu düşünce beni annelikten soğutmaya başladı ... pişmanlık duygusu :KK43: ne yapacağımı bilmiyorum.....gezmeye gidiyoruz kızım giyiniyor ediyor hallediyor ama şimdide bebeği hazırlamak , zaten hiç durmuyor çok mızmız :KK43: ne yani diyorum şimdi de otuzlu yıllarım mi yanacak ? hani benim gençliğim diye içimde beni mutsuz eden düşünceler var. bu da beni vicdanen rahatsız ediyor bebeğime karşı ama zamanı tutamıyorum . yasayamadigimi hissediyorum ...arkadaşlarım bir cafede toplanıp beni de cagardiklarinda bir saatlik bari ev ve çocuk ortamından kurtulmak istiyorum ama bırakacak kimse yok ailelerden pek fayda yok. bebeğimle gittim öyle ortaama ama burnumdab geldi kustuu ağladı durmadı emmek istedi ... ha ev ha dışarısı ne farkeder ....ne yapicam ben lutgen bana fikir verin. eşime akşam bir saatligine bırakıyorum bazen takılıyorum anlik iyi geliyor sonra yine rutin.
sanki hayatı kaçırıyorum , gençlik elden gidiyor yasayamadan , ve tutamıyorum zamani :KK43:
kreşe versem 1 yaş için çok erken ....tamam güzel bir iş bulsam isim otursa yerine kalıcı olarak çalışacağımi bilsem biseler düşünebilirim ama ilk etapta iş bulmam gerek ....annemde kış ayı evde olduğundan bir deneriz bakalım sen iş bak dedi . ise girersem düzelir mi herşey ? canım sıkkın ...:KK43:
 
alti sene ilk çocuğumu tek başına büyüttüm bu süreçte hep işe girmek istedim aile desteği göremedim bırakıp işe gitmek konusunda eşimde kreslere kesinlikle karşı çıktı hep önüme durdu hiç destek olmadı calisan anne olmama böyle senelerin geçti tam umudum yeniden doğdu iş arayışına çıktım derken hiç beklemedigim zamanda iş başvuruları arasında hamile kaldım:KK43: kaza kurbanı oldu ..(.olmaz olmaz demeyin oluyor bende hep öyle derdim bu ayrı bir konu !!)
neyse hamilelik doğum evde durma bunalımlari derken zar zor bebeğimi bir yaşına getirdim şükür. bu süreçte büyük çocuğun online eğitimi ve bebek bakımı beni epey yıprattı daha önce konu da açmıştım ....şimdi hep aklımda şu kaldı istemsizce bebeğim olmasaydı çok rahat bir hayatım olacaktı 7 yaşındaki kızımla zaten arkadaş gibi olduk neredeyse bana hiç zararı yok ....TM gençliğimi yaşamaya baslayacakken şimdi de bebek. bu düşünce beni annelikten soğutmaya başladı ... pişmanlık duygusu :KK43: ne yapacağımı bilmiyorum.....gezmeye gidiyoruz kızım giyiniyor ediyor hallediyor ama şimdide bebeği hazırlamak , zaten hiç durmuyor çok mızmız :KK43: ne yani diyorum şimdi de otuzlu yıllarım mi yanacak ? hani benim gençliğim diye içimde beni mutsuz eden düşünceler var. bu da beni vicdanen rahatsız ediyor bebeğime karşı ama zamanı tutamıyorum . yasayamadigimi hissediyorum ...arkadaşlarım bir cafede toplanıp beni de cagardiklarinda bir saatlik bari ev ve çocuk ortamından kurtulmak istiyorum ama bırakacak kimse yok ailelerden pek fayda yok. bebeğimle gittim öyle ortaama ama burnumdab geldi kustuu ağladı durmadı emmek istedi ... ha ev ha dışarısı ne farkeder ....ne yapicam ben lutgen bana fikir verin. eşime akşam bir saatligine bırakıyorum bazen takılıyorum anlik iyi geliyor sonra yine rutin.
sanki hayatı kaçırıyorum , gençlik elden gidiyor yasayamadan , ve tutamıyorum zamani :KK43:
kreşe versem 1 yaş için çok erken ....tamam güzel bir iş bulsam isim otursa yerine kalıcı olarak çalışacağımi bilsem biseler düşünebilirim ama ilk etapta iş bulmam gerek ....annemde kış ayı evde olduğundan bir deneriz bakalım sen iş bak dedi . ise girersem düzelir mi herşey ? canım sıkkın ...:KK43:
En fazla 2 yıl daha zorlanırsınız. Sonra kreşe verirsiniz. Eşinizi de artık ikna edeceksiniz. Çocuğun bir yaştan sonra gelişimi için kreş önemli. Hem de siz çalışmış olursunuz. Çocukluyken çalışmak zor ama kendinize güveniniz gelir, ortam değişir, sosyalleşirsiniz.
Anneniz bir deneyelim bakalım demiş ama ya bakamam derse, yine çıkacak mısınız işten?
 
En fazla 2 yıl daha zorlanırsınız. Sonra kreşe verirsiniz. Eşinizi de artık ikna edeceksiniz. Çocuğun bir yaştan sonra gelişimi için kreş önemli. Hem de siz çalışmış olursunuz. Çocukluyken çalışmak zor ama kendinize güveniniz gelir, ortam değişir, sosyalleşirsiniz.
Anneniz bir deneyelim bakalım demiş ama ya bakamam derse, yine çıkacak mısınız işten?
ben iş bulayım annemde deneme aşamasında olsun beni yarı yolda bırakmaz belki.
peki kreslerin genel fiyatı nedir biliyor musunuz ....yani çok pahalı gibi ...benim en fazla alacağım askeri ücret olur ...çoğu oraya gidecek yinede degermi ?
 
İnanın hepimiz öyleyiz. Ama artık sizin gibi düşünmüyorum. Burada ve daha tanımadığımız kişi evlat hasreti ile yanıp tutusurken. Ha bu ay, bu ay derken. Ve sağlıklı olduğu için ne kadar az şükür ettiğimin farkına vardım. Tüm zorluklara rağmen sevin ve sadece kızınız ve bebeğinizle eğlenecek ortam ve zaman bulun. İnanın mutluluk kafelerde saatlerce konuşmak kafa dağıtmak değil. Ben kafa dağıtmak için çocuklarıma kurabiye kek Tatlı, limonata doğal içecekler yaparım. Ve akşamları bir çay demler yada kahve içmek için dostlarımı evde ağırlar ya da giderim. 1 yıl daha geçsin. Eşinize bırakır iki saatlik de olsa vakit geçirebilirsiniz. Çok kutsal annelik bir daha o yaşlar gelmeye bilir. Tadını çıkarın derim.
 
Yapmayın. Güzelliklerini görün görmeye çalışın. Annesiniz. Bir insan dünyaya getirdiniz. Büyütüyorsunuz. Ne güzel. Bana nasip olmadı boşandım. Ama keşke arkadaşlarımla içip gezip rahat rahat oturacağıma bi yuvam çocuklarım olsaydı. Eminim kısa sürecektir içinizdeki bunalım. Annelik kadar güçlü hiçbirşey yok bence. Çok güçlü kadınsınız bu yüzden. 🌸
 
ben iş bulayım annemde deneme aşamasında olsun beni yarı yolda bırakmaz belki.
peki kreslerin genel fiyatı nedir biliyor musunuz ....yani çok pahalı gibi ...benim en fazla alacağım askeri ücret olur ...çoğu oraya gidecek yinede degermi ?
Benim kızım da 7 yaşında. Güncel fiyatları bilemiyorum maalesef.
Devlet anaokullarına verirsiniz, belki yine aileniz yardımcı olur.
ben olsam maaşımın çoğu kreşe gidecek olsa bile çalışıp gönderirdim. Dediğim gibi çocuğunuza da çok iyi gelecek yaşıtlarıyla bir şeyler öğrenmek.
 
Ben yapmayın etmeyin anne olamayanlari düşünün demicem.Bu problemi yaşayanların sorumlusu doğum yapan kadınlar değil Bu nasıl saçma bı yaklaşım.İnsan anne oldu diye kendinden mi vazgeçmeli,hayatını sadece çocuklara mi adamali oldu olacak kocadan da vazgeçelim.Bence işe girme sansiniz varsa olabilir.Ben doğumdan sonra ücretli iznim bitince ise donucem Allah izin verirse.Evde oturup napim.Bebege de annem bakicak,zaten sonra da kreşe gitmesi taraftariyim.Yetiskinlerle değil yaşıtlarıyla sosyalleşmeli.
 
Yapmayın. Güzelliklerini görün görmeye çalışın. Annesiniz. Bir insan dünyaya getirdiniz. Büyütüyorsunuz. Ne güzel. Bana nasip olmadı boşandım. Ama keşke arkadaşlarımla içip gezip rahat rahat oturacağıma bi yuvam çocuklarım olsaydı. Eminim kısa sürecektir içinizdeki bunalım. Annelik kadar güçlü hiçbirşey yok bence. Çok güçlü kadınsınız bu yüzden. 🌸
Ahh ❤️ Ne güzel yazmışsınız, ben de 6 aydır anne olabilmek ve o güzel duyguyu tadabilmek için uğraş veriyorum. Umarım en yakın zamanda mucizemiz bize kavuşur
 
Ben yapmayın etmeyin anne olamayanlari düşünün demicem.Bu problemi yaşayanların sorumlusu doğum yapan kadınlar değil Bu nasıl saçma bı yaklaşım.İnsan anne oldu diye kendinden mi vazgeçmeli,hayatını sadece çocuklara mi adamali oldu olacak kocadan da vazgeçelim.Bence işe girme sansiniz varsa olabilir.Ben doğumdan sonra ücretli iznim bitince ise donucem Allah izin verirse.Evde oturup napim.Bebege de annem bakicak,zaten sonra da kreşe gitmesi taraftariyim.Yetiskinlerle değil yaşıtlarıyla sosyalleşmeli.
tam olarak düşüncemi yazmışsınız ...yani tamam herkesin sınavı farklıdır herkes ne yaşadığını kendi bilir ...o da başka kişilerin sınavı ..bu benimki ...her neyse
sizin güzel bir mesleğiniz var sanırım inanın o durumda olsaydım maddi imkanlar doğrultusunda daha da rahat olurdum kreş konusu da veya bakıcı konusu da ....ama yinede ne yapacağımı bilemiyorum uygun fiyatlı eve gelen bakıcı bulmak da mantıklı sanki
 
tam olarak düşüncemi yazmışsınız ...yani tamam herkesin sınavı farklıdır herkes ne yaşadığını kendi bilir ...o da başka kişilerin sınavı ..bu benimki ...her neyse
sizin güzel bir mesleğiniz var sanırım inanın o durumda olsaydım maddi imkanlar doğrultusunda daha da rahat olurdum kreş konusu da veya bakıcı konusu da ....ama yinede ne yapacağımı bilemiyorum uygun fiyatlı eve gelen bakıcı bulmak da mantıklı sanki
Eve gelen bakıcı da güzel fikir bence.Bi de yuvam İstanbul var İBB nin kresi onlar sanırım ucretsizdi.Onu da bı araştırın isterseniz.
 
Benim kızım da 7 yaşında. Güncel fiyatları bilemiyorum maalesef.
Devlet anaokullarına verirsiniz, belki yine aileniz yardımcı olur.
ben olsam maaşımın çoğu kreşe gidecek olsa bile çalışıp gönderirdim. Dediğim gibi çocuğunuza da çok iyi gelecek yaşıtlarıyla bir şeyler öğrenmek.
mesela 2bucuk akşam kreşler En kötü 1800 yani degermi sizce
 
alti sene ilk çocuğumu tek başına büyüttüm bu süreçte hep işe girmek istedim aile desteği göremedim bırakıp işe gitmek konusunda eşimde kreslere kesinlikle karşı çıktı hep önüme durdu hiç destek olmadı calisan anne olmama böyle senelerin geçti tam umudum yeniden doğdu iş arayışına çıktım derken hiç beklemedigim zamanda iş başvuruları arasında hamile kaldım:KK43: kaza kurbanı oldu ..(.olmaz olmaz demeyin oluyor bende hep öyle derdim bu ayrı bir konu !!)
neyse hamilelik doğum evde durma bunalımlari derken zar zor bebeğimi bir yaşına getirdim şükür. bu süreçte büyük çocuğun online eğitimi ve bebek bakımı beni epey yıprattı daha önce konu da açmıştım ....şimdi hep aklımda şu kaldı istemsizce bebeğim olmasaydı çok rahat bir hayatım olacaktı 7 yaşındaki kızımla zaten arkadaş gibi olduk neredeyse bana hiç zararı yok ....TM gençliğimi yaşamaya baslayacakken şimdi de bebek. bu düşünce beni annelikten soğutmaya başladı ... pişmanlık duygusu :KK43: ne yapacağımı bilmiyorum.....gezmeye gidiyoruz kızım giyiniyor ediyor hallediyor ama şimdide bebeği hazırlamak , zaten hiç durmuyor çok mızmız :KK43: ne yani diyorum şimdi de otuzlu yıllarım mi yanacak ? hani benim gençliğim diye içimde beni mutsuz eden düşünceler var. bu da beni vicdanen rahatsız ediyor bebeğime karşı ama zamanı tutamıyorum . yasayamadigimi hissediyorum ...arkadaşlarım bir cafede toplanıp beni de cagardiklarinda bir saatlik bari ev ve çocuk ortamından kurtulmak istiyorum ama bırakacak kimse yok ailelerden pek fayda yok. bebeğimle gittim öyle ortaama ama burnumdab geldi kustuu ağladı durmadı emmek istedi ... ha ev ha dışarısı ne farkeder ....ne yapicam ben lutgen bana fikir verin. eşime akşam bir saatligine bırakıyorum bazen takılıyorum anlik iyi geliyor sonra yine rutin.
sanki hayatı kaçırıyorum , gençlik elden gidiyor yasayamadan , ve tutamıyorum zamani :KK43:
kreşe versem 1 yaş için çok erken ....tamam güzel bir iş bulsam isim otursa yerine kalıcı olarak çalışacağımi bilsem biseler düşünebilirim ama ilk etapta iş bulmam gerek ....annemde kış ayı evde olduğundan bir deneriz bakalım sen iş bak dedi . ise girersem düzelir mi herşey ? canım sıkkın ...:KK43:
Çok afedersiniz ama evde evladınızla ilgilenmek angarya geliyor işte milletin ağız kokusunu çekmek cazip geliyor. Ben bunu hiç anlayamıyorum. Bebek sizin ruh halinizi onun hakkındaki düşüncelerinizi hissettiği için mızmız dır bence.
sizle çok farklı düşüncelere yapıya sahibiz. O yüzden en iyisi ben yazmayayım. Size kolay gelsin
 
alti sene ilk çocuğumu tek başına büyüttüm bu süreçte hep işe girmek istedim aile desteği göremedim bırakıp işe gitmek konusunda eşimde kreslere kesinlikle karşı çıktı hep önüme durdu hiç destek olmadı calisan anne olmama böyle senelerin geçti tam umudum yeniden doğdu iş arayışına çıktım derken hiç beklemedigim zamanda iş başvuruları arasında hamile kaldım:KK43: kaza kurbanı oldu ..(.olmaz olmaz demeyin oluyor bende hep öyle derdim bu ayrı bir konu !!)
neyse hamilelik doğum evde durma bunalımlari derken zar zor bebeğimi bir yaşına getirdim şükür. bu süreçte büyük çocuğun online eğitimi ve bebek bakımı beni epey yıprattı daha önce konu da açmıştım ....şimdi hep aklımda şu kaldı istemsizce bebeğim olmasaydı çok rahat bir hayatım olacaktı 7 yaşındaki kızımla zaten arkadaş gibi olduk neredeyse bana hiç zararı yok ....TM gençliğimi yaşamaya baslayacakken şimdi de bebek. bu düşünce beni annelikten soğutmaya başladı ... pişmanlık duygusu :KK43: ne yapacağımı bilmiyorum.....gezmeye gidiyoruz kızım giyiniyor ediyor hallediyor ama şimdide bebeği hazırlamak , zaten hiç durmuyor çok mızmız :KK43: ne yani diyorum şimdi de otuzlu yıllarım mi yanacak ? hani benim gençliğim diye içimde beni mutsuz eden düşünceler var. bu da beni vicdanen rahatsız ediyor bebeğime karşı ama zamanı tutamıyorum . yasayamadigimi hissediyorum ...arkadaşlarım bir cafede toplanıp beni de cagardiklarinda bir saatlik bari ev ve çocuk ortamından kurtulmak istiyorum ama bırakacak kimse yok ailelerden pek fayda yok. bebeğimle gittim öyle ortaama ama burnumdab geldi kustuu ağladı durmadı emmek istedi ... ha ev ha dışarısı ne farkeder ....ne yapicam ben lutgen bana fikir verin. eşime akşam bir saatligine bırakıyorum bazen takılıyorum anlik iyi geliyor sonra yine rutin.
sanki hayatı kaçırıyorum , gençlik elden gidiyor yasayamadan , ve tutamıyorum zamani :KK43:
kreşe versem 1 yaş için çok erken ....tamam güzel bir iş bulsam isim otursa yerine kalıcı olarak çalışacağımi bilsem biseler düşünebilirim ama ilk etapta iş bulmam gerek ....annemde kış ayı evde olduğundan bir deneriz bakalım sen iş bak dedi . ise girersem düzelir mi herşey ? canım sıkkın ...:KK43:
Evli ayrılmak istıyor bekar evlenmek .Çocugu olmayan çocuga hasret çocuk oluncada genclıgıö gıdıyor .Her sey öutsuzluktan gelıyor başımıza .Mutlu olmayı deneyım .Bıraz daha mızmızlanır sonra cocuk rutınıne doner .Benım ablam 5 yıl markete bıle gıtmemıstı .Hiç şikayetı yoktu .Ama ben olsam ederdım şıkayet .Rabbım dagına gore kar yagdırıo bence .Gulerek buyusun bebegınız .Hep saglıkla kalsın
 
tam olarak düşüncemi yazmışsınız ...yani tamam herkesin sınavı farklıdır herkes ne yaşadığını kendi bilir ...o da başka kişilerin sınavı ..bu benimki ...her neyse
sizin güzel bir mesleğiniz var sanırım inanın o durumda olsaydım maddi imkanlar doğrultusunda daha da rahat olurdum kreş konusu da veya bakıcı konusu da ....ama yinede ne yapacağımı bilemiyorum uygun fiyatlı eve gelen bakıcı bulmak da mantıklı sanki
Allah aşkına biraz gerçekçi olun. Bebeğinizin hala size ihtiyacı varken asgari ücret ile bakıcıya veya kreşe nasıl bırakacaksınız.. Maaşınızın hepsi ona gider..

Bebeğinizi sıcaklığınızdan, özverinizden mahrum bırakmaya değer mi?

Evde Anneniz bakar da işe gitseniz çok iyi olur ama öyle bir imkanınız yoksa ..Özellikle bakıcılara emanet edip riske girmeye değer mi? Hele ki bu zamanda bu konularda çok dikkatli ve seçici olmak zorundasıniz.

Anneliği kendinize zorlaştirmayın, bebeğinizin huzuru sizin için daha önemli olmalı .. Biraz akışına bırakın o da büyüyecek inşallah istediğiniz her şeyi zamanı gelince yapacaksınız merak etmeyin..

Şimdi elinizden geldiğince çocuklarınıza bol bol sarılın, sevginizi içtenlikle verin, mutlu çocuklar yetiştirin..
 
Anneniz bakıcaksa bence gayet çalışabilirsiniz. Çocuğu olmayan kadınların sorumlusu sanki çocuk sahibi olan insanlar🤦‍♀️ Yahu kadın çalışmak istiyor yok niye çocuğunla ilgilenmiyorsun vs saçma geliyor. Belki çalışmak çocuğuna iyi bir gelecek sunacak. Biraz nefes almak belki şu anki duygu durumuna iyi gelecek. Milyonlarca kadın doğum yapar yapmaz işe başlıyor. Onlarda ailesinden destek alıyor ya da bakıcı tutuyor. Bazıları çalışmak ister bazıları çocuğuyla ilgilenir kimsenin çalışıp çalışmama bebeğini büyütme konusunda keskin yorumlar yapmak kimsenin üstüne vazife değil
 
Annelikten değil de ebeveynlik yükünden bunalıyoruz biz. Azıcık şikayet etsek bu çok ciddi bir sorunmuş gibi annelik duygularına küfür etmişiz gibi algılanıyor hemcinslerimiz tarafından. Keşke böyle algılanmasa.
 
Herkes nasıl da tetikte eleştirmek için
Kolay mı insan büyütmek
Zaten hazır değilmişsin kazara olmuş ,
Ben sana çok hak verdim yıllarca bebek Özlem’i çeken biri olarak ...
Allah yardımcın olsun gerçekten zor ,
Elinden geldiğince her fırsatta annneden destek al canım
Üç yaş civarı çok daha rahat edersin
Ennn ennn en zor seneyi atlattın bence
Hayırla sağlıkla kolaylıkla büyüsün evlatların
30 lu yaşların gitmedi merak etme sen artık tecrübeli bir annesin , kendime vakit ayırmanın yollarını bulabilirsin 👍
 
Ikinci bebeğe hamile kaldım hatta konu açtım sonra düşük yaşadım evimde otururken birden bire sebepsizce.. başta biraz duraksamıştım bebek olacak diye naz etmiştim istemsizce ama artık gitti belkide beni hissetti... o yüzden şükredin hayat kaçmıyo, aksine nice güzel günler geliyo çocuklarınızla Zaten ilki kocaman olmuş zamanla alışırsınız bence.
 
Herkes cocuk buyuturken bir sekilde zorlaniyor. Bende keske cocuklarimin arasi en az 5/6 yas olsaydi diyorum belki bu kadar zorlanmazdim :)) aralari 2 yil. Siz yine sanslisiniz ilk cocugunuz usluymus benim buyuk cocugum kardesi yokken bile her turlu zorladi beni kardesi olduktan sonra defalarca akil sagligimi kaybedek noktaya geldim. Cocuk buyutmenin ne kadar zor oldugunu heleki pes pese iki kucuk cogugu buyutmenin ne kadar zor oldugunu insani iliklerine kadar nasil yiprattigini dibine kadar anladim ve yasadim. iyiki varlar o ayri konu ama cok cok zor. Sabir kelimesinin gercekte ne anlama geldigini ikinci cocugum olduktan sonra ogrendim. Burdada konu actim inanin cok zor zamanlar gecirdim. Simdi hem bedenim hem psikolojim tukenmis durumda ama yinede zorluyorum kendimi cunku mecburum onlarin benden baska kimsesi yok. Kendilerini guvende hissettikleri tek yer benim yanim. Sizde buna odaklanin. Durumu kabullenirseniz bu kadar zorlanmazsiniz. Bebeginiz henuz cok kucuk size cok ihtiyaci var sukurki hem o hem siz sagliklisiniz yaninda olabiliyorsunuz. Kafanizdaki olumsuz dusunceri silip atmaya calisin inanin herseyi cok daha kolaylastirmis olacaksiniz.
 
X