İkinci bebek, ilkine yetememe korkusu...

Bence kardeş bir çocuğa yapabileceğimiz en güzel şey eğer imkan varsa tabi. Yaşları arasında çok fark yoksa en güzel oyun arkadaşı. Hiç kimse olmasa bile ikisi birbirine o kadar güzel yetiyor ki ❤️ o paylaşımlarıni görünce hep iyi ki diyorum. Beraber evde sürekli oyun halindeler sadece bu bile çok iyi. Hiç sıkılmıyorlar.
Benim çocukların arasinda da 3.5 yaş var. Benzer kaygıları hepimiz yaşadık zamanında ama hepsi geçiyor. Etrafınızda halden anlayan yakınlarınız olacak mı o süreçte? Bence bu çok önemli. Ben doğum yapmama yakın zaman ve sonrasında ki 4-5 aylık süreçte ailelerimizden yardım istedim sağ olsun geldiler iyi oldu. O ilk zor zamanları yardımlı atlatmış olduk. Böylece ikisiyle de yeterince ilgilendim. Zor olan ilk bikac ay bence. Sonrasında herkes yeni düzene alışıyor. Yenidoğan biraz daha uyum sağlıyor ilk zamanlara göre. Allah yardımcınız olsun 🙏 zor olacak ama geçiyor.
 
Bu konuya bakış açınızı değiştirmeniz de fayda olabilir. Gerçekçi olalım ikinci bebek olduğunda tabi ki ilkine olan ilgi ve alakanızda bölünme olacak, belki ona eskisi kadar tahammülünüz olmayacak ama öte yandan baktığınızda ona bir kardeş, oyun arkadaşı belki de ilerisi için bir yoldaş ve sırdaş vermiş olacaksınız. Her şeyden önce iki çocuk arasında kuracağınız denge çok önemli. Ikisi arasında kıyas yapmadan, kıskanclıga mahal bırakmadan, arasındaki iletişimi olumsuz yönde etkileyebilecek herhangi bir davranışa sebep olmadan sevginizi ve ilginizi ikisine de eşit oranda bölmeniz önemli. Tabi eğitim hakkını da elinden almamış olmanız önemli.
 
Bir yerde okumuştum annelik hayatboyu kaygı ve yetemezlik hissi demektir yazıyordu. Var böyle bir şey, annelik hayatboyu gereksiz yere vidan azabı burda da konular hep o minvalde:hamarat:Boşuna kuruntu yapıyorsunuz bene, biz kardeşimle 15 ay arayla doğmuşuz, ne güzel birlikte büyüdük şimdi de her yere birlikte gidiyoruz sizin büyük çouk da kundakta bebek değil artık az buçuk büyümüş bene düşünmeyin böyle şeyler keyfine varın:KK200:
 
Bence kardeş bir çocuğa yapabileceğimiz en güzel şey eğer imkan varsa tabi. Yaşları arasında çok fark yoksa en güzel oyun arkadaşı. Hiç kimse olmasa bile ikisi birbirine o kadar güzel yetiyor ki ❤️ o paylaşımlarıni görünce hep iyi ki diyorum. Beraber evde sürekli oyun halindeler sadece bu bile çok iyi. Hiç sıkılmıyorlar.
Benim çocukların arasinda da 3.5 yaş var. Benzer kaygıları hepimiz yaşadık zamanında ama hepsi geçiyor. Etrafınızda halden anlayan yakınlarınız olacak mı o süreçte? Bence bu çok önemli. Ben doğum yapmama yakın zaman ve sonrasında ki 4-5 aylık süreçte ailelerimizden yardım istedim sağ olsun geldiler iyi oldu. O ilk zor zamanları yardımlı atlatmış olduk. Böylece ikisiyle de yeterince ilgilendim. Zor olan ilk bikac ay bence. Sonrasında herkes yeni düzene alışıyor. Yenidoğan biraz daha uyum sağlıyor ilk zamanlara göre. Allah yardımcınız olsun 🙏 zor olacak ama geçiyor.
Destek olabilecek çok yakınım var bu sebeple rahatım. Beni endişelendiren şey sadece ilgisiz bırakma korkusuydu. İlk zamanları atlatırız umarım. Amin teşekkür ederim cevabınız için 😊
 
İkinci bebeklere daha çok üzülüyorum heyecan duymak yerine ah vah ilki diyorsunuz çoğunluk böyle. Yazık gölgesinde kalıyor ilkinin gelen küçükler. İkinciden yük gibi bahsetmeyin ya.
yük olarak görsem neden isteyeyim ki yeni gebeliği? Şunları da okudum ilki kıskanmasın diye ikinciyi sevemiyorduk büyüğün yanında diyenleri. Ben asla böyle olmayacağım oğlum kardeşini benimle sevecek abilik yapacak, küçük bebeğim ise sevgi dolu bir yuvaya doğmuş olacak. Şimdi ikinci çocuğum henüz ana rahminde olduğu için net olarak onun adına konuşamıyorum tüm mesele bu aslında.
 
Bir yerde okumuştum annelik hayatboyu kaygı ve yetemezlik hissi demektir yazıyordu. Var böyle bir şey, annelik hayatboyu gereksiz yere vidan azabı burda da konular hep o minvalde:hamarat:Boşuna kuruntu yapıyorsunuz bene, biz kardeşimle 15 ay arayla doğmuşuz, ne güzel birlikte büyüdük şimdi de her yere birlikte gidiyoruz sizin büyük çouk da kundakta bebek değil artık az buçuk büyümüş bene düşünmeyin böyle şeyler keyfine varın:KK200:
Teşekkür ederim cevabınız için inşallah dediğiniz gibi olacak, oğluma yoldaş doğurmuş olacağım. İkinci bebeğim de abisi konusunda çok şanslı olacak.🥲🌸
 
Bu konuya bakış açınızı değiştirmeniz de fayda olabilir. Gerçekçi olalım ikinci bebek olduğunda tabi ki ilkine olan ilgi ve alakanızda bölünme olacak, belki ona eskisi kadar tahammülünüz olmayacak ama öte yandan baktığınızda ona bir kardeş, oyun arkadaşı belki de ilerisi için bir yoldaş ve sırdaş vermiş olacaksınız. Her şeyden önce iki çocuk arasında kuracağınız denge çok önemli. Ikisi arasında kıyas yapmadan, kıskanclıga mahal bırakmadan, arasındaki iletişimi olumsuz yönde etkileyebilecek herhangi bir davranışa sebep olmadan sevginizi ve ilginizi ikisine de eşit oranda bölmeniz önemli. Tabi eğitim hakkını da elinden almamış olmanız önemli.
Evet kolay olmayacak bunu biliyorum çünkü az çok tahmin edebiliyorum. Tek çocuk bile zorken ikinciyle daha da zorlanacağım. Emin olduğum tek şey ikisini de aynı derecede seveceğim. Ama eşitlik demek ikisinin de her şeyine aynı ölçüde yardımcı olmak değil asla. Hangisinin o an neye ihtiyacı varsa ona elimden geldiğince yetişmeye çalışmak. Biriyle ilgilenirken diğerini kıskandırmamak, biri diğerine yanlış yaptığında uyarıda bulunurken gönül koymasına sebep olmamak... Eğitim ve maddi anlamda eşit olmaları zaten tartışılmaz. biri özel okula giderken diğeri devlet okuluna gitmeyecek tabii ki. İnce eleyip sık dokuyarak. Böyle diyorum ama zor olacak evet yaşayıp göreceğim
 
Kızlar merhaba. Başlık aslında ruh halimin özeti... Dün hamile olduğumu öğrendim ki istediğimiz bir gebelikti. Oğlum var iki yaşını geçti artık ve onun abi olmasını çok istiyorduk. Çok şükür oldu da. İkisine de maddi anlamda yetebileceğimize eminim ama sanki oğluma ilgi gösteremeyecekmişim gibi hissediyorum niyeyse. 26 aylık olmasına rağmen sütten tam olarak kesemedim ve bu bir hafta hastalanmıştı diye zaten daha da çok emdi. Halsizlik, uyku hali, bulantılar, baş dönmeleri başlayacak birkaç haftaya ben şimdiden onu ihmal edeceğimden korkuyorum. Birden fazla çocuğu olan anneler, bana lütfen bunun normal olduğunu, böyle hissetmeye devam etmeyeceğimi falan söyleyin...
Bu arada bu gebeliğe kendimi zaten hazırlamıştım, birkaç aydır deniyorduk ama dün test yapıp emin olunca bu düşünceler hasıl oldu kafamda 🥲
Yani nasıl yorumlyacağımı bilmiyorum açıkçası çocuğum henüz yok ama çevremde ilk çocuğun yaşı oturmadan. 2.ciyi yapmadılar
Ama bi akrabam peş peşe yaptı küçük 3 yaşlarında kızı var kıskançlık krizleri yaşıyor bebeğe vurmaya kalkıyor felan Buda zaten daha anneye doymadığı için hala yani tam ilgi isteyeceği yaşlarda ve bi anda hayatına bi kardeş bi çocuk daha girmesi açıkçası travma yarattı.. yani anne baba olarak hazır olsa da çocuk hazır değil.. şuan bebeğe kıskançlık hissediyor çocuk ve fırsat kolluyor vurmak için dişlerini sıkarak seviyor çimdikliyor ve başı daha yumuşak dokunma dedikleri halde bilerek kafasına vurmaya çalışıyor.. bebeğin ilk eve geldiği zaman çocuk kekeme oldu ve 1 hafta dili kilitlendi.

Bu bahsettiğim kız çocuğu erkek çocuğu bunu nasıl karşılar bi fark olur mu bilmiyorum hayırlı olsun bu arada Allah ol der olur bi şekilde oturtacaksın düzeni sevgiyle Hall edilmeyecek şey yoktur bence
 
İlk kızım 10 yaşındaydı 2.çocuğa karar verdik.. Kızım zaten çok istiyordu hamilelikte sizin gibi endişelerim de vardı...Ama doğum olduğu gece bir yataktaki uyuyan büyük kızıma bir de beşikte gözlerini bana dikmiş bebeğe bakarak resmen anıra anıra ağlamıştım...Öyle değişik bir duyguydu ki ben neden bu bebeği yaptım neyime güvendim, nasıl muhtaç, büyük kızıma şimdi hiç mi zaman ayıramayacağım diye diye..3,5 yıl geçti bile iyi ki de yapmışım...O aldatma duygusu başlangıçta oluyor yani, ya da bende oldu... Aynı zamanda çalışan anneyim...İkisine de yetişmek yoruyor olsa da ,maddi, manevi psikolojik, ihtiyaçlarına yönelik şekilde bakmaya çalışıyoruz işte..
 
Yani nasıl yorumlyacağımı bilmiyorum açıkçası çocuğum henüz yok ama çevremde ilk çocuğun yaşı oturmadan. 2.ciyi yapmadılar
Ama bi akrabam peş peşe yaptı küçük 3 yaşlarında kızı var kıskançlık krizleri yaşıyor bebeğe vurmaya kalkıyor felan Buda zaten daha anneye doymadığı için hala yani tam ilgi isteyeceği yaşlarda ve bi anda hayatına bi kardeş bi çocuk daha girmesi açıkçası travma yarattı.. yani anne baba olarak hazır olsa da çocuk hazır değil.. şuan bebeğe kıskançlık hissediyor çocuk ve fırsat kolluyor vurmak için dişlerini sıkarak seviyor çimdikliyor ve başı daha yumuşak dokunma dedikleri halde bilerek kafasına vurmaya çalışıyor.. bebeğin ilk eve geldiği zaman çocuk kekeme oldu ve 1 hafta dili kilitlendi.

Bu bahsettiğim kız çocuğu erkek çocuğu bunu nasıl karşılar bi fark olur mu bilmiyorum hayırlı olsun bu arada Allah ol der olur bi şekilde oturtacaksın düzeni sevgiyle Hall edilmeyecek şey yoktur bence
Aslında biz birlikte büyümeleri için çok büyümesini beklemedik. Doğduğunda tam 3 yaşında olacak oğlum. Kıskançlığı zaten önleyemeyiz ama kontrol altına alabiliriz. Akrabanız çocuğunun kardeşine alışması konusunda şanssızmış. Kardeş kaldıramıyor bazı çocuklar evet ama bazıları da çok çok mutlu oluyor hemen uyum sağlıyor.her çocuk bir değil o yüzden biz de deneyip göreceğiz umarım kolay olur. Teşekkür ederim yorumunuz için
 
Aslında biz birlikte büyümeleri için çok büyümesini beklemedik. Doğduğunda tam 3 yaşında olacak oğlum. Kıskançlığı zaten önleyemeyiz ama kontrol altına alabiliriz. Akrabanız çocuğunun kardeşine alışması konusunda şanssızmış. Kardeş kaldıramıyor bazı çocuklar evet ama bazıları da çok çok mutlu oluyor hemen uyum sağlıyor.her çocuk bir değil o yüzden biz de deneyip göreceğiz umarım kolay olur. Teşekkür ederim yorumunuz için
Bir değil tabi her çocuk umarım siz zorluk çekmeden güzel günlerin tadını çıkarırsınız , birlikte büyütünce zaten çocuksuz gibi bişey oluyor insan rahat eder diye düşünüyor ama bazen olmuyor kötü anlamda yorumlamamıştım :) herşey gönlünüzce olsun sağlıkla gelsin bebeğiniz 🍀🧿
 
İlk kızım 10 yaşındaydı 2.çocuğa karar verdik.. Kızım zaten çok istiyordu hamilelikte sizin gibi endişelerim de vardı...Ama doğum olduğu gece bir yataktaki uyuyan büyük kızıma bir de beşikte gözlerini bana dikmiş bebeğe bakarak resmen anıra anıra ağlamıştım...Öyle değişik bir duyguydu ki ben neden bu bebeği yaptım neyime güvendim, nasıl muhtaç, büyük kızıma şimdi hiç mi zaman ayıramayacağım diye diye..3,5 yıl geçti bile iyi ki de yapmışım...O aldatma duygusu başlangıçta oluyor yani, ya da bende oldu... Aynı zamanda çalışan anneyim...İkisine de yetişmek yoruyor olsa da ,maddi, manevi psikolojik, ihtiyaçlarına yönelik şekilde bakmaya çalışıyoruz işte.
Kızım 13 yasında ikinciye hamileyim. Aslında çok istedim erkenden kardeşi olsun ama bir sürü talihsiz gebelik yaşadım. Şimdi çok umutluyum.
1 ay önce kızımın instagramda bir yorumunu gördüm; “ben asla teyze veya hala olamıcam” yazmış; kalbime öküzü geç dinazor oturdu.
İki hafta sonra hamile olduğumu öğrendim, ve plansızdı. Zaten doktor da olmaz demişti bana. Ama işte Allahım nasip etti inşallah tamamına da erdirir🥹
 
Kızlar merhaba. Başlık aslında ruh halimin özeti... Dün hamile olduğumu öğrendim ki istediğimiz bir gebelikti. Oğlum var iki yaşını geçti artık ve onun abi olmasını çok istiyorduk. Çok şükür oldu da. İkisine de maddi anlamda yetebileceğimize eminim ama sanki oğluma ilgi gösteremeyecekmişim gibi hissediyorum niyeyse. 26 aylık olmasına rağmen sütten tam olarak kesemedim ve bu bir hafta hastalanmıştı diye zaten daha da çok emdi. Halsizlik, uyku hali, bulantılar, baş dönmeleri başlayacak birkaç haftaya ben şimdiden onu ihmal edeceğimden korkuyorum. Birden fazla çocuğu olan anneler, bana lütfen bunun normal olduğunu, böyle hissetmeye devam etmeyeceğimi falan söyleyin...
Bu arada bu gebeliğe kendimi zaten hazırlamıştım, birkaç aydır deniyorduk ama dün test yapıp emin olunca bu düşünceler hasıl oldu kafamda 🥲
Benim oğlumda 26 aylık, bende sütten tam kesemedim ve bende gebe kalmaya çalışıyorum. Bu süreçte ay içindeki hormonal değişimlerden dolayı sanırım özellikle regl öncesi aynı duygulara kapılıyorum ama mantıklı olan bunun böyle olmayacağı. Allah’ın izniyle gayet keyifli, güzel ve birlikte büyüyecekler. Hepsine ve her şeye yetemeyeceğiz o kesin. Tüm hepsini kabul ederek ve bilerek inşallah kolaylaştırın işleri kendiniz için.

Sağlıkla kolaylıkla hayırla güzellikle gelsin miniğiniz. Küçük abiyi de öpün benim için 🌻🌻
 
Kızlar merhaba. Başlık aslında ruh halimin özeti... Dün hamile olduğumu öğrendim ki istediğimiz bir gebelikti. Oğlum var iki yaşını geçti artık ve onun abi olmasını çok istiyorduk. Çok şükür oldu da. İkisine de maddi anlamda yetebileceğimize eminim ama sanki oğluma ilgi gösteremeyecekmişim gibi hissediyorum niyeyse. 26 aylık olmasına rağmen sütten tam olarak kesemedim ve bu bir hafta hastalanmıştı diye zaten daha da çok emdi. Halsizlik, uyku hali, bulantılar, baş dönmeleri başlayacak birkaç haftaya ben şimdiden onu ihmal edeceğimden korkuyorum. Birden fazla çocuğu olan anneler, bana lütfen bunun normal olduğunu, böyle hissetmeye devam etmeyeceğimi falan söyleyin...
Bu arada bu gebeliğe kendimi zaten hazırlamıştım, birkaç aydır deniyorduk ama dün test yapıp emin olunca bu düşünceler hasıl oldu kafamda 🥲
Benim bir kızım vardı yaşına gireceğinde hamile olduğumu öğrendim . İkinci çocuğu istemiştik ,kızım yanlız kalmasın arkadaş gibi olsunlar diye 🥰 Gebeliğim riskliydi erken doğum riskim vardı ama ben hep kızımla ilgilendim gezdim tozdum 😬Fazla gezmişim soluğu hastanede aldım 🤣🤣🤣 inanmak başarmanın yarısıdır sende başarcaksın 😘 evlatların için süper anne olacaksın 😬
 
Benim oğlumda 26 aylık, bende sütten tam kesemedim ve bende gebe kalmaya çalışıyorum. Bu süreçte ay içindeki hormonal değişimlerden dolayı sanırım özellikle regl öncesi aynı duygulara kapılıyorum ama mantıklı olan bunun böyle olmayacağı. Allah’ın izniyle gayet keyifli, güzel ve birlikte büyüyecekler. Hepsine ve her şeye yetemeyeceğiz o kesin. Tüm hepsini kabul ederek ve bilerek inşallah kolaylaştırın işleri kendiniz için.

Sağlıkla kolaylıkla hayırla güzellikle gelsin miniğiniz. Küçük abiyi de öpün benim için 🌻🌻
Evet tek çocukla bile her şeyi dört dörtlük yapamıyoruz biz anneler kusursuz değiliz ama çok güçlüyüz bundan eminim. Bir arkadaşım da bana "böyle düşünmen bile iyi bir anne olduğunu gösterir." demişti. Teşekkür ederim güzel dilekleriniz için. Umarım sizin miniginiz de en yakın zamanda abi olur. tüm çocuklar kardeşi hakkediyor 🥰
 
Benim bir kızım vardı yaşına gireceğinde hamile olduğumu öğrendim . İkinci çocuğu istemiştik ,kızım yanlız kalmasın arkadaş gibi olsunlar diye 🥰 Gebeliğim riskliydi erken doğum riskim vardı ama ben hep kızımla ilgilendim gezdim tozdum 😬Fazla gezmişim soluğu hastanede aldım 🤣🤣🤣 inanmak başarmanın yarısıdır sende başarcaksın 😘 evlatların için süper anne olacaksın 😬
Ne güzel mutlu sonlu bir hikaye 🥰 Ben de daha şimdiden kardeşi olacağını, bebekleri falan anlatmaya başladım anlıyor mu bilmiyorum ama eminim ki hayatta en değerli varlığı kardeşi olacak. Allah sağlıklı mutlu ömürler versin ailenize 🌸
 
Ne güzel mutlu sonlu bir hikaye 🥰 Ben de daha şimdiden kardeşi olacağını, bebekleri falan anlatmaya başladım anlıyor mu bilmiyorum ama eminim ki hayatta en değerli varlığı kardeşi olacak. Allah sağlıklı mutlu ömürler versin ailenize 🌸
Amin sizlerede inşallah 🥰 inanın iyiki diceksiniz 🙏 çocuğunuz yanlız büyümicek ve bir kardeşi olduğu için paylaşmayı öğrencek 🥰 oyun arkadaşı olacak ve iyiki doğurmuşum diceksiniz 🥰
 
X