- 28 Eylül 2024
- 1.113
- 2.895
- 48
- 30
Mutlaka bir kardeşi olsun diye çocuk sahibi olmayi istemek fikri bana göre çok yanlış. Bir sürü tek çocuk olan insan var. Siz anne baba olmaya hazırsanız çocuk planlayın bence.
Mutlaka bir kardeşi olsun diye çocuk sahibi olmayi istemek fikri bana göre çok yanlış. Bir sürü tek çocuk olan insan var. Siz anne baba olmaya hazırsanız çocuk planlayın bence.Herkese merhaba.
39 yaşındayım,
2012 doğumlu bir kızım var ve yeniden anne olmak istiyorum.
Neden bu kadar geç kaldın diyebilirsiniz belki ama aslında hep tek çocuğum olsun istedim.
Bundan 2-3 yıl önce bu fikrim tamamen değişti ve mutlaka bir kardeş olmalı diye düşünmeye başladım, esimle bir süre korunmadık fakat olmadı.
Doktora gittiğimde herşeyin çok normal ve iyi durumda olduğunu söyledi, yine de hamile kalamadım. Ben de vazgeçtim ama
keşke 2 yıl önce vazgeçmeseymişim diyorum.
Şimdi düşününce, belki maddi olarak her türlü imkanımız var ama kızım çok yalnız büyüyor, bizler yaşlandığımızda bu hayatta olmadığımızda yapayalnız kalacak.
Bunları düşünüp vicdan azabı duyuyorum.
Şimdi yine korunmuyoruz fakat hamile kalamıyorum, bu durumu son zamanlarda çok kafama taktım,
ne yapmalı nasıl bir yol izlemeliyim?
Size katılıyorum.3 kardeşiz biz.iki ablam var ,annem beni sonradan 38 yaşında dünyaya getirmiş.Bi ablam 12 yaş büyük, bi ablam 14 yaş büyük.Ben tek çocuk gibi büyüdüm.Jenerasyonlarimiz ,birbirimizi anlama şeklimiz uyusmadi hiç.Onlar evlendi ,çocukları oldu ,ben daha çocuktum mesela.Ben evlendiğimde onların çocukları yani yeğenlerim üniversite okuyordu. Benim çocuğum oldu ve kuzenleri 18_20 yaş büyüktü çocuğumdan, yani kısaca hiç bir şeyimiz örtüşmüyor, ben iki ablam olmasına rağmen tek hissettim hep.39 cok büyük bir yaş degil, maddi olanağımız da varsa pekala anne olabilirsiniz. ama cocugumuz yalniz kaldi diye dusunmeyin
12 yasinda simdi, ergenligin basinda. kardesi doğduğu donemde tam ergen olacak. Kardesiyle ne paylasacak ki?
yasca cok kucuk kardes (benim gördüğüm) abiye ablaya maddi manevi külfetten baska bir sey degil
kardes biraz yaşın yakinken, beraber anlari paylasirken guzel bence. diger türlü neredeyese hic ortak anin olmuyor. küçük anne gibi bir seu oluyorsun.
Yani insan kardesiyle "oynar" ama kardesi ondan 15 yas kucukse kardesini "oynatir"
arada boyle bir fark var
Ben açık konuşacağım. Senelerce istenmemis hayatinizi yaşamışsiniz. Şuan yine kendiniz için yanımızda bir çocuk olsun kızım büyüdü gibi düşünce ile istiyorsunuz sanki. Kızınız üniversitesi is derken gidicek. Yeni dogum yaptığınız çocukta tek büyüyecek. Ve siz o büyüdüğünde yaşınız ileri olacak. Genç anne her konu da daha avantajlı. Ve 37 yaştan sonra kadınlar da riskleri var gebeliğin. Beraber büyümeleri için geç. Ve imkan varken olmamış riskli yas ve ileri yaş için geç. Sizi üzmek için yazmıyorum. Kardeş guzeldir. Ama herkesin kardeşi olmuyor maalesef. İyi bir evlilik ve çocuğu olduğunda da yalniz olmuyor.
Ben 36 yaşındayım ilk çocuğu yapmaya yeni karar verdim :) 2.yi de 39 da yapsam mı diyorum. Yani bence geç değil. Kardeş iyidir :)
Size katılıyorum.3 kardeşiz biz.iki ablam var ,annem beni sonradan 38 yaşında dünyaya getirmiş.Bi ablam 12 yaş büyük, bi ablam 14 yaş büyük.Ben tek çocuk gibi büyüdüm.Jenerasyonlarimiz ,birbirimizi anlama şeklimiz uyusmadi hiç.Onlar evlendi ,çocukları oldu ,ben daha çocuktum mesela.Ben evlendiğimde onların çocukları yani yeğenlerim üniversite okuyordu. Benim çocuğum oldu ve kuzenleri 18_20 yaş büyüktü çocuğumdan, yani kısaca hiç bir şeyimiz örtüşmüyor, ben iki ablam olmasına rağmen tek hissettim hep.
Bakabılırsınız, ona süphem yok, imkanınız da var. Fakat evet kardeş cok güzel, paylasımlar herkesten farklı bir boyutta, belki en güzeli degil fakat cok farklı. Kan bagı bir tarafa, anı bagı, paglasım bagı. Yine de,size anne olmak için degilse de cocugunuza kardeş için gec. 6 yıl sonra kızınız universiteye gidecek. Bebeginiz 4 yasında olacak. Size iyi gelir mi, gelir, ablasıyla paylaşım belki 20 25 yıl sonra ancak.. Tek olanlar da cok memnun aslında, şikayetçi olanı cok az duydumBiraz öyle oldu haklısınız, inkar etmiyorum.
İstemedim senelerce.
Şimdi kızımla genç anne oldum, her şeyine koşturuyorum ama şimdiden sonra doğacak bebek için enerjim olur mu onu bilemiyorum
Zaten hala kararsızım korkularım var, kafam çoook karışık..
Bunun ne onemli var ki, eşimin teyzesi 41 ve 44de dogum yapmış, o kadar kafa bir insan ki yasını unutuyorsunuz yanında, kızlarıyla onların yasında, bizimle bizim yaşımızda, zaman üstü birisi:) Cok seviyoruz, ablammıs gibi de fikir alışverişinde bulunuruzBenim annem beni 37 yaşında doğurmuş. Ablam benden 9 yaş büyük. Üzgünüm ama annem bence beni çok geç yapmış. Yaşıtlarımın anneleri gencecikken benim annem ben kendimi bildigimde 50sine yaklaşıyodu. Ve bu benim psikolojimi kaygılarımı derinden etkiledi. Hala aşamadığım bir durum. Hep çevremdekilerin annelerinin kendi annemle yaş farkını hesaplarım kafamda istemsiz. Eşimin annesi benim annemden 14 yaş genç mesela.
Hah, ben de tam onu yazdım şimdi, eşimin teyzesi 40 yas üstü dogurdu, annem 19unda.Valla teyzemle daha enerjik iletişim kuruyorumAnnem cocuk arasındaki yas farkının kişiye göre çok değiştiğini düşünüyorum.
Annem benden 20 yas buyuk sadece ama kendimi bildim bileli ruhu yaşlı, hep mutsuz olumsuz bir kadındı. Hiç oyun oynamadık, hiç arkadaşça sohbet etmedik mesela. Daha çok o dert anlatır ben dinlerim.
Çok istiyorsanız yapın bence, bikac sene sonra pişman olmak da var.
Onemi var ne yazık ki. İnsana biçilen ömür belli. Genç hissederek genç kalınmıyor. Bedenimiz yaşlanıyor enerji azalıyor. Benim annem de kafa bir insan ama bu onu gençleştirmiyor. Annemizin sağlıklı ve dinç bir şekilde hayatımızda olmasını isteriz ve bunu ne kadar geç yaşarsak o kadar iyi olur. Ben kendimi bildim bileli hissettiğim hisleri anlattım.Bunun ne onemli var ki, eşimin teyzesi 41 ve 44de dogum yapmış, o kadar kafa bir insan ki yasını unutuyorsunuz yanında, kızlarıyla onların yasında, bizimle bizim yaşımızda, zaman üstü birisi:) Cok seviyoruz, ablammıs gibi de fikir alışverişinde bulunuruzO biraz karakterle de baglantılı..
Ben sizi çok iyi anlıyorum çünkü aynı şeyleri yaşadım.Kendimi bildim bileli rahmetli annemin hep orta yaş ve daha çok yaşlılığına denk geldim.Bana enerjisi kalmamıştı.Ablalarim da doğal olarak kendi hayatına bakıyordu.Cocuklari vardı. Ben 1. Sınıfa giderken teyze oldum.Daha kendim ilgiye muhtaç bir anne çocuğu iken ,eve torun gelip gidiyordu .Annem torunlarıyla da çok ilgileniyordu. Ben evlenirken bana zerre enerjisi kalmamıştı ,rahatsizliklari vardı.O yüzden her şey zamanında güzel .Sonra da ben 36 yaşindayken annem rahmetli oldu çoğu zamanım hastalıklı yıllarına denk geldi.Biyolojik yaş diye bir şey var.Ne kadar kişi kendine bakarsa baksın, kafa yapısı ne kadar genç olursa olsun ,fizik izin vermiyor bir saatten sonra.Tahammul bitiyor.Benim annem beni 37 yaşında doğurmuş. Ablam benden 9 yaş büyük. Üzgünüm ama annem bence beni çok geç yapmış. Yaşıtlarımın anneleri gencecikken benim annem ben kendimi bildigimde 50sine yaklaşıyodu. Ve bu benim psikolojimi kaygılarımı derinden etkiledi. Hala aşamadığım bir durum. Hep çevremdekilerin annelerinin kendi annemle yaş farkını hesaplarım kafamda istemsiz. Eşimin annesi benim annemden 14 yaş genç mesela.
Evet işte malesef biz daha gencecikken onların yaşlılıklarını yaşıyoruz. Benim annem de ablamın oğluna bakarken kemik erimesinden dolayı daha once kırılan omurgası yeniden kırıldı. Şimdi benim çocuğumu kucağında taşıması bile yasak :) yani ruhu istedigi kadar genç, kafası istediği kadar denk olsun. Yaş almak diye bir gerçek var ve hiçbir şey bunu durduramıyorBen sizi çok iyi anlıyorum çünkü aynı şeyleri yaşadım.Kendimi bildim bileli rahmetli annemin hep orta yaş ve daha çok yaşlılığına denk geldim.Bana enerjisi kalmamıştı.Ablalarim da doğal olarak kendi hayatına bakıyordu.Cocuklari vardı. Ben 1. Sınıfa giderken teyze oldum.Daha kendim ilgiye muhtaç bir anne çocuğu iken ,eve torun gelip gidiyordu .Annem torunlarıyla da çok ilgileniyordu. Ben evlenirken bana zerre enerjisi kalmamıştı ,rahatsizliklari vardı.O yüzden her şey zamanında güzel .Sonra da ben 36 yaşindayken annem rahmetli oldu çoğu zamanım hastalıklı yıllarına denk geldi.Biyolojik yaş diye bir şey var.Ne kadar kişi kendine bakarsa baksın, kafa yapısı ne kadar genç olursa olsun ,fizik izin vermiyor bir saatten sonra.Tahammul bitiyor.
Kardeşim benden tam 13 yaş küçük. Ben 36 yaşımdayım. O üniversite öğrencisi. Ve erkek. Şu an hayatıma çok bir faydası yok tabi. Olduğu için mutluluk elbette ama olmasaydı da çok eksiklik hissetmezdim.
Bebekliğinde falan ölüyordum ama. Bir emzirmediğim kaldı heralde ilk doğduğu zamanlar
Karar sizin. Kızınıza göre karar vermeyin. Çocuk istiyorsanız yapın gitsin
Bakabılırsınız, ona süphem yok, imkanınız da var. Fakat evet kardeş cok güzel, paylasımlar herkesten farklı bir boyutta, belki en güzeli degil fakat cok farklı. Kan bagı bir tarafa, anı bagı, paglasım bagı. Yine de,size anne olmak için degilse de cocugunuza kardeş için gec. 6 yıl sonra kızınız universiteye gidecek. Bebeginiz 4 yasında olacak. Size iyi gelir mi, gelir, ablasıyla paylaşım belki 20 25 yıl sonra ancak.. Tek olanlar da cok memnun aslında, şikayetçi olanı cok az duydum
Annem cocuk arasındaki yas farkının kişiye göre çok değiştiğini düşünüyorum.
Annem benden 20 yas buyuk sadece ama kendimi bildim bileli ruhu yaşlı, hep mutsuz olumsuz bir kadındı. Hiç oyun oynamadık, hiç arkadaşça sohbet etmedik mesela. Daha çok o dert anlatır ben dinlerim.
Çok istiyorsanız yapın bence, bikac sene sonra pişman olmak da var.
Ben de bunu kafama takıyorum aslında..Onemi var ne yazık ki. İnsana biçilen ömür belli. Genç hissederek genç kalınmıyor. Bedenimiz yaşlanıyor enerji azalıyor. Benim annem de kafa bir insan ama bu onu gençleştirmiyor. Annemizin sağlıklı ve dinç bir şekilde hayatımızda olmasını isteriz ve bunu ne kadar geç yaşarsak o kadar iyi olur. Ben kendimi bildim bileli hissettiğim hisleri anlattım.
Yaa çok teşekkür ederimYaşınız asla geç değil doktorla görüşüp çözüm yolları bulabilirsiniz durumumuz da var diyorsunuz bir çocuk daha istemek de en doğal hakkınız bence
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?