- 18 Mart 2013
- 3.777
- 12.183
- 363
- Konu Sahibi En buyuk kk
- #1
Kizlar iki gunde bir konu aciyorum ve ceviz kabugunu doldurmayacak seyler hakkinda fikir istiyorum sizden ama inanin ki yasadigim Dogu Afrika ulkesinde insanlar asiri ketum ve cok sey paylastigim kimse yok. Onlara icimi acinca kendimi biraz varini yogunu anlatan histerik abla gibi hissediyorum cunku kendileri asla ozel hayatlarindan bahsetmiyorlar. Whatsapptan Turkiyedeki arkadaslarimi ve kardesimi de artik darlamak istemiyorum. Burasi daha genis bir platform oldugu icin buradan yazmak iyi geliyor. Bikan olursa "eeh be sen de yeter" diyen olursa da anlarim valla.
Daha once kendini sevmek nasil olur ve dis gorunusumu degistirmek istiyorum diye konu acmistim.
Simdi ben astroloji gibi fal gibi batilliklara saplanti derecesinde inanan bir insanim. Aslinda zeki biri olarak gorurum kendimi de neden bunlara bu kadar yurekten inaniyorum onu da bilmiyorum yani. Dogumgunun 2 Temmuzda yengec burcunda gunes tutulmasi oldu ve yukselenim de yengec. Her seyi birakip astrolojiden parayi kirmis bir arkadasim var. Dedi ki bana offf bu sene o kadar degiseceksin ki inanamayacaksin kendine.
Ben de dedim ki evet bu sene degisim senesi. Yapabilirim. 5 6 yildir uzerime yapismis olu topragini atacagim. Depresif ve tembel olmayacagim artik. Isten gelince saatlerce kanepede oturup "Iste benim stilim" izleyerek, "Bir derdim var" okuyarak, candy crush oynayarak gecirdigim, kendimden nefret ettigim zamanlari degistirecegim. Her gun ama her gun isten gelince boyle yigilip kaliyordum, sonrasinda sucluluk hissiyle kanepede uyuyakaliyordum, sabah gec kalkip ise gec kalip ayni bitkin dongude donup duruyordum iste.
Yasamimdaki en baskin duygu sucluluk. Multeci kampinda calisiyorum, isimi cok seviyorum ama bu is suclulugumu inanilmaz tetikliyor. Surekli onu yapsaydim bunu yapsaydim multeciler magdur olmazdi, aldigim parayi hak etmiyorum, isyerimde herkes beni yetersiz buluyor... gibi dusunceler. Ve kendimi begenmiyorum. Aynaya baktigimda gordugum 81 kglik kadin, mahallemizin deli teyzesi modunda saci basi dagilmis, hafif tombul, surekli herkese gulumseyen ve neseli davranan, ama icten ice olmus bitmis kadin ben degilim, olamam gibi geliyor. Sanki icimdeki potansiyelin uzerine milyonlarca yag hucresi, diyabet, yagli karaciger, bel fitigi serpmisim, sanki kapilarimi kapatmisim.
Insan aylardir topuklarini torpulemez mi? Kaslarini almaz mi? Bir krem surmez mi? Biraz spor yapmaz mi? Kendine guzel bir yemek pisirmez mi?
Buraya yillardir farkli nicklerle yaziyorum, bir ara beni acayip somuren, asiri kontrolcu, ve cinsel siddet de uygulayan, masterimi birakip Turkiye'ye gelmemi isteyen, her seyimi kontrol eden bir sevgilim oldu, sonra da ben bitik durumdayken terk etti baska biri icin (iyi ki de terk etti, kurtuldum) o donemde major depresyona girdim ve bu kilolari aldim, bir daha da veremedim. 4 sene filan olmustur ayrilali, ama erkeklere asla guvenemiyorum, sanirim bu kilolar da onun bir uzantisi, sanki bir savunma kalkani gibi, han agir yasamlar diye bir tnt programi var ya, oradaki obezite sorunu olan insanlarin da hep bir siddet hikayeleri var, hafif ona benzetiyorum bu durumu. Ama gercekten artik degisim zamani. Yeter artik istemiyorum ben boyle biri olmak.
Eeeee bu kadar yazdin peki derdin ne diyeceksiniz? Derdim su ki ben Agustos basina kadar hedef koydum (ilk adim). Her gun yuruyus ve yoga yapacagim, ilaclarimi alacagim, her gun 20 dakikami ozbakimima ayiracagim ve yemek yapacagim diye. Sonuna odul koydum (kiyafet alisverisi) Ajandama yazdim her gun bunlaru. Yaptiklarima tik atmak icin. Ama ilk gunlerden saldim. Simdi de yine bu kararlarim yalan olacak diye cok ama cok korkuyorum. Size yazmamin sebebi de benzer hikayeler duymak. Hic kendinize hedefler koyup basardiniz mi? Yapabildiniz mi? Nasil yapabildiniz?
Isin garibi hayatinda hicbir sey basaramamis biri degilim, 3 sene Avrupa'da tek basima yasadim, simdi tek basima Ruanda'da calisiyorum, parami kendim kazaniyorum, liseden beri yatili okudum, kendi basima seyahat ederim, kendimi guclu biri olarak gorurum. Gecen sene 15 kilo verdim, simdi durdu. Ama en basit seyi, kilo vermeyi, daha enerjik, dinamik, kendine bakan biri olmayi bir turlu beceremedim.
Daha once kendini sevmek nasil olur ve dis gorunusumu degistirmek istiyorum diye konu acmistim.
Simdi ben astroloji gibi fal gibi batilliklara saplanti derecesinde inanan bir insanim. Aslinda zeki biri olarak gorurum kendimi de neden bunlara bu kadar yurekten inaniyorum onu da bilmiyorum yani. Dogumgunun 2 Temmuzda yengec burcunda gunes tutulmasi oldu ve yukselenim de yengec. Her seyi birakip astrolojiden parayi kirmis bir arkadasim var. Dedi ki bana offf bu sene o kadar degiseceksin ki inanamayacaksin kendine.
Ben de dedim ki evet bu sene degisim senesi. Yapabilirim. 5 6 yildir uzerime yapismis olu topragini atacagim. Depresif ve tembel olmayacagim artik. Isten gelince saatlerce kanepede oturup "Iste benim stilim" izleyerek, "Bir derdim var" okuyarak, candy crush oynayarak gecirdigim, kendimden nefret ettigim zamanlari degistirecegim. Her gun ama her gun isten gelince boyle yigilip kaliyordum, sonrasinda sucluluk hissiyle kanepede uyuyakaliyordum, sabah gec kalkip ise gec kalip ayni bitkin dongude donup duruyordum iste.
Yasamimdaki en baskin duygu sucluluk. Multeci kampinda calisiyorum, isimi cok seviyorum ama bu is suclulugumu inanilmaz tetikliyor. Surekli onu yapsaydim bunu yapsaydim multeciler magdur olmazdi, aldigim parayi hak etmiyorum, isyerimde herkes beni yetersiz buluyor... gibi dusunceler. Ve kendimi begenmiyorum. Aynaya baktigimda gordugum 81 kglik kadin, mahallemizin deli teyzesi modunda saci basi dagilmis, hafif tombul, surekli herkese gulumseyen ve neseli davranan, ama icten ice olmus bitmis kadin ben degilim, olamam gibi geliyor. Sanki icimdeki potansiyelin uzerine milyonlarca yag hucresi, diyabet, yagli karaciger, bel fitigi serpmisim, sanki kapilarimi kapatmisim.
Insan aylardir topuklarini torpulemez mi? Kaslarini almaz mi? Bir krem surmez mi? Biraz spor yapmaz mi? Kendine guzel bir yemek pisirmez mi?
Buraya yillardir farkli nicklerle yaziyorum, bir ara beni acayip somuren, asiri kontrolcu, ve cinsel siddet de uygulayan, masterimi birakip Turkiye'ye gelmemi isteyen, her seyimi kontrol eden bir sevgilim oldu, sonra da ben bitik durumdayken terk etti baska biri icin (iyi ki de terk etti, kurtuldum) o donemde major depresyona girdim ve bu kilolari aldim, bir daha da veremedim. 4 sene filan olmustur ayrilali, ama erkeklere asla guvenemiyorum, sanirim bu kilolar da onun bir uzantisi, sanki bir savunma kalkani gibi, han agir yasamlar diye bir tnt programi var ya, oradaki obezite sorunu olan insanlarin da hep bir siddet hikayeleri var, hafif ona benzetiyorum bu durumu. Ama gercekten artik degisim zamani. Yeter artik istemiyorum ben boyle biri olmak.
Eeeee bu kadar yazdin peki derdin ne diyeceksiniz? Derdim su ki ben Agustos basina kadar hedef koydum (ilk adim). Her gun yuruyus ve yoga yapacagim, ilaclarimi alacagim, her gun 20 dakikami ozbakimima ayiracagim ve yemek yapacagim diye. Sonuna odul koydum (kiyafet alisverisi) Ajandama yazdim her gun bunlaru. Yaptiklarima tik atmak icin. Ama ilk gunlerden saldim. Simdi de yine bu kararlarim yalan olacak diye cok ama cok korkuyorum. Size yazmamin sebebi de benzer hikayeler duymak. Hic kendinize hedefler koyup basardiniz mi? Yapabildiniz mi? Nasil yapabildiniz?
Isin garibi hayatinda hicbir sey basaramamis biri degilim, 3 sene Avrupa'da tek basima yasadim, simdi tek basima Ruanda'da calisiyorum, parami kendim kazaniyorum, liseden beri yatili okudum, kendi basima seyahat ederim, kendimi guclu biri olarak gorurum. Gecen sene 15 kilo verdim, simdi durdu. Ama en basit seyi, kilo vermeyi, daha enerjik, dinamik, kendine bakan biri olmayi bir turlu beceremedim.
işe yarıyor ama her zamana yaptığım şey değil tabiki.kolay gelsin
