İki çocukla boşanıp yeni bir hayat kurmak. Korkuyorum ama yapabilirim.

Zeysel .!.:

Merhaba kızlar. Çok zor günlerden geçiyorum bugünlerde. Kısaca bahsedeyim. Ben 8 yıllık evliyim oğlum 7 yaşında ve şimdi de 5 aylık bir kızım var. Evlendiğimden beri eşimle hep sorun yaşadık. Ben onun evi ile daha ilgili olmasını istedim hep. İlk evlendiğimde hiç bilmediğim İstanbula gittim ve hiç bir tanıdığımız yoktu orada. Ama eşim de çok yalnız bıraktı beni öyle ki haftasonlari öğleden sonra 3e 4e kadar uyurdu. Sonra başka bir ile tayinimiz çıktı ve oğlum doğmuştu bu arada yine yalnızdim ev içinde. Hafta içleri yorgun olduğunu söylüyor hafta sonları ise ya kavga ederek bizi dışarı cikariyor ya da çıktıktan sonra başıma kalkıyordu. Ben de çalışıyorum bu arada. Ev işlerinde ne kadar ufak tefek yardım istersem isteyeyim asla yardımcı olmadı. bir tane yaparsam ikinciyi üçüncüyü istersin derdi hep. Yemeği temizliği bulaşığı çamaşırı hep elimden geldiği kadarıyla ben yaptım. Sofradan tabağını bile kaldırmaz çorabını bile kirliye atmaz ve aksamları hep telefonuyla oynardı. Oğlum 7 yaşında babasıyla başbaşa birkaç kez dışında oyun oynamamistir. Alışveriş de dahil birçok şeyi hep bir başıma halletmeye çalışırdım. Her ne kadar bu konularda tartissak da hep olsun kötü bir huyu yok diye avuturdum kendimi. Ta ki 2017 yılına kadar. O yıl düğün altınlarımizi bozdurmustuk araba alıp satacak diye. O yıl benden habersiz arkadaşına bir miktar kredi çekti. Arkadaşı tabi ki ödemedi. Söylediğine göre bunu telafi etmek için elindeki parayla bahis oynamaya başlamış. O dönemde çiftlik bank gibi yapılar vardı hatırlarsınız. Oralara para yatırmış. Ben bişeyler olduğunu hissedip kurcalayinca 100 binden fazla borcu olduğunu kartlarının hep ekside olduğunu söyledi. Çok üzülmüş ve kızmıştım. Boşanmak istediğimi söyledim. Yeminler etti bir daha olmayacak affedersen senin istediğin gibi biri olmaya çalışcam değişeceğim evime daha düşkün olacağım dedi. Ben de bir süre sonra affettim. Sonraki 3 yıl evin bütün giderlerini hep ben karşıladım o da borcunu kapattı. Ben öyle sanıyordum en azından. Borcun bitmesine yakın kızıma hamile kaldım. Borç bitecek ben de ücretsiz izne ayrılıp 2 yaşına kadar çocuğumu buyutecektim kendi hesabıma göre. Bu arada eşim yine eski haline dönmüştu ama ben artık umursamıyordum pek. Ta ki doğuma 3 hafta kalincaya kadar. Bir akşam yine battığını ve altından kalkamadigini söyledi. Bu defa 200 bin dedi ama sonradan öğrendim ki asıl borcu 450 bin kadar. Tabi üzüntüden 2 hafta erken doğdu kızım. Doğum telaşı bebek sevinci derken çok üstünde durmak istemedim. Ama tamamen evden kopuk yaşıyor. hafta sonları bile beraber kahvaltı yapamıyoruz gerçi hep oyleydi. 2 çocukla baş etmekte çok zorlanıyorum biri bebek biri 1. Sınıfa gidiyor. Üstüne bir de sen bana ne yaptın ki, bana ne faydan var diye yaptıklarımı görmezden geliyor. Çok acil elden borç ödemesi gerektiğini söyleyip bana da 75 bin kredi çektirdi ve kardeşimden altın borç aldık. Arabamız vardı satıp borçlarinin bir kısmını ödedi ama hala daha çektiği 2 kredi ve Bi dünya kredi kartı borcu var. Kaynanamlar eski evlerini satıp borçların bir kısmını kapatacaklar güya ama o bile sifirlamiyor borçlarını. Tayinim çıktı bu arada yine. Geçen hafta beraber gidip başlamamı yaptık. Ben hemen izne ayrıldım mecburen çünkü hem bebeğim çok küçük hem de daha eşim ilişik kesmedi. Dönüşte memlekete uğradık yine huzursuzuz tabi bir tartışma anında bosanalim artık yeter dedim. O da tabi götürdüm başlamani yaptirdim rapor da aldım sana şimdi dönersin sırtını dedi. Çok ağrıma gitti ben de hemen valizlerimi toplayıp babamlara geldim çocuklarımla. Arkadaşlarına çok yardım eder herkesin her sorununa çözüm bulmaya çalışır ama bize yaptığı şeyleri hep başıma kalkması çok ağrıma gidiyor. Kendimi çok değersiz hissediyorum ve evliliğim boyunca da kendi işlerimi hep kendim halletmek istedim bu yüzden. Bu defa boşanma konusunda kararlıyım ama cocuklarima bakınca içim acıyor. Bir de üstüme bıraktığı borçlar var tabi. Düşünüyorum düşünüyorum işin içinden çıkamıyorum. Sanki bir tarafım çok eksik ama bir tarafım da artık değişmez bu insan çocukların hep kavga olan bir evde büyümesin diyor. Ayrıca bana haksızlık yapıldığını ve kullanıldığımi düşünüyorum. İşin maddi boyutunu bir tarafa bırakıyorum ama evdeki yalnızlığım beni boşanmaya daha çok itiyor. Hem başka bir şehirde iki çocukla yeni bir düzene başlamaktan çok korkuyorum hem de aslında üstesinden gelebileceğimi düşünüyorum. Annem babam da bana boşanma konusunda destek bu arada sagolsunlar gidersen biz seninle geliriz diyorlar ama ben sürekli onları yanımda hapsetmek istemiyorum, çünkü babam yazları köyde yaşamayı çok seviyor.zaten daha bir çok kere tayin göreceğim her zaman yanımda olamazlar ama ilk etapta destekleri benim için çok önemli. Bütün bunları biliyorum ama içimin bir tarafı hala çok huzursuz, alıştığım hayattan ayrılıp yeni bir hayat kurmak hem de yalnız bir anne olarak beni çok korkutuyor. Ne olur bana başarabilirsin deyin, iyi hissetmeye çok ihtiyacım var.

Genişletmek için tıkla...

Yabanelma .!.:

Eşinizin ikinci kez borçlarını öğrendiğinizde nasıl ve neye güvenerek kredi çekip, kardeşinizden altın alıp bozduruyorsunuz gerçekten anlayamadım.

Çocuklarınız için üzülecek pek birşey yok çünkü zaten ilgili bir baba hatta baba yok ortada. Yalnizliksa evliyken de yalnizmışsınız zaten.

Aileniz de destekken acabaya düşmeden ayrılın daha fazla zarar görmeden.

Genişletmek için tıkla...

Yabanelma .!.:

Eşinizin ikinci kez borçlarını öğrendiğinizde nasıl ve neye güvenerek kredi çekip, kardeşinizden altın alıp bozduruyorsunuz gerçekten anlayamadım.

Çocuklarınız için üzülecek pek birşey yok çünkü zaten ilgili bir baba hatta baba yok ortada. Yalnizliksa evliyken de yalnizmışsınız.

Aileniz de destekken acabaya düşmeden ayrılın daha fazla zarar görmeden.

Genişletmek için tıkla...

Zeysel .!.:

Merhaba kızlar. Çok zor günlerden geçiyorum bugünlerde. Kısaca bahsedeyim. Ben 8 yıllık evliyim oğlum 7 yaşında ve şimdi de 5 aylık bir kızım var. Evlendiğimden beri eşimle hep sorun yaşadık. Ben onun evi ile daha ilgili olmasını istedim hep. İlk evlendiğimde hiç bilmediğim İstanbula gittim ve hiç bir tanıdığımız yoktu orada. Ama eşim de çok yalnız bıraktı beni öyle ki haftasonlari öğleden sonra 3e 4e kadar uyurdu. Sonra başka bir ile tayinimiz çıktı ve oğlum doğmuştu bu arada yine yalnızdim ev içinde. Hafta içleri yorgun olduğunu söylüyor hafta sonları ise ya kavga ederek bizi dışarı cikariyor ya da çıktıktan sonra başıma kalkıyordu. Ben de çalışıyorum bu arada. Ev işlerinde ne kadar ufak tefek yardım istersem isteyeyim asla yardımcı olmadı. bir tane yaparsam ikinciyi üçüncüyü istersin derdi hep. Yemeği temizliği bulaşığı çamaşırı hep elimden geldiği kadarıyla ben yaptım. Sofradan tabağını bile kaldırmaz çorabını bile kirliye atmaz ve aksamları hep telefonuyla oynardı. Oğlum 7 yaşında babasıyla başbaşa birkaç kez dışında oyun oynamamistir. Alışveriş de dahil birçok şeyi hep bir başıma halletmeye çalışırdım. Her ne kadar bu konularda tartissak da hep olsun kötü bir huyu yok diye avuturdum kendimi. Ta ki 2017 yılına kadar. O yıl düğün altınlarımizi bozdurmustuk araba alıp satacak diye. O yıl benden habersiz arkadaşına bir miktar kredi çekti. Arkadaşı tabi ki ödemedi. Söylediğine göre bunu telafi etmek için elindeki parayla bahis oynamaya başlamış. O dönemde çiftlik bank gibi yapılar vardı hatırlarsınız. Oralara para yatırmış. Ben bişeyler olduğunu hissedip kurcalayinca 100 binden fazla borcu olduğunu kartlarının hep ekside olduğunu söyledi. Çok üzülmüş ve kızmıştım. Boşanmak istediğimi söyledim. Yeminler etti bir daha olmayacak affedersen senin istediğin gibi biri olmaya çalışcam değişeceğim evime daha düşkün olacağım dedi. Ben de bir süre sonra affettim. Sonraki 3 yıl evin bütün giderlerini hep ben karşıladım o da borcunu kapattı. Ben öyle sanıyordum en azından. Borcun bitmesine yakın kızıma hamile kaldım. Borç bitecek ben de ücretsiz izne ayrılıp 2 yaşına kadar çocuğumu buyutecektim kendi hesabıma göre. Bu arada eşim yine eski haline dönmüştu ama ben artık umursamıyordum pek. Ta ki doğuma 3 hafta kalincaya kadar. Bir akşam yine battığını ve altından kalkamadigini söyledi. Bu defa 200 bin dedi ama sonradan öğrendim ki asıl borcu 450 bin kadar. Tabi üzüntüden 2 hafta erken doğdu kızım. Doğum telaşı bebek sevinci derken çok üstünde durmak istemedim. Ama tamamen evden kopuk yaşıyor. hafta sonları bile beraber kahvaltı yapamıyoruz gerçi hep oyleydi. 2 çocukla baş etmekte çok zorlanıyorum biri bebek biri 1. Sınıfa gidiyor. Üstüne bir de sen bana ne yaptın ki, bana ne faydan var diye yaptıklarımı görmezden geliyor. Çok acil elden borç ödemesi gerektiğini söyleyip bana da 75 bin kredi çektirdi ve kardeşimden altın borç aldık. Arabamız vardı satıp borçlarinin bir kısmını ödedi ama hala daha çektiği 2 kredi ve Bi dünya kredi kartı borcu var. Kaynanamlar eski evlerini satıp borçların bir kısmını kapatacaklar güya ama o bile sifirlamiyor borçlarını. Tayinim çıktı bu arada yine. Geçen hafta beraber gidip başlamamı yaptık. Ben hemen izne ayrıldım mecburen çünkü hem bebeğim çok küçük hem de daha eşim ilişik kesmedi. Dönüşte memlekete uğradık yine huzursuzuz tabi bir tartışma anında bosanalim artık yeter dedim. O da tabi götürdüm başlamani yaptirdim rapor da aldım sana şimdi dönersin sırtını dedi. Çok ağrıma gitti ben de hemen valizlerimi toplayıp babamlara geldim çocuklarımla. Arkadaşlarına çok yardım eder herkesin her sorununa çözüm bulmaya çalışır ama bize yaptığı şeyleri hep başıma kalkması çok ağrıma gidiyor. Kendimi çok değersiz hissediyorum ve evliliğim boyunca da kendi işlerimi hep kendim halletmek istedim bu yüzden. Bu defa boşanma konusunda kararlıyım ama cocuklarima bakınca içim acıyor. Bir de üstüme bıraktığı borçlar var tabi. Düşünüyorum düşünüyorum işin içinden çıkamıyorum. Sanki bir tarafım çok eksik ama bir tarafım da artık değişmez bu insan çocukların hep kavga olan bir evde büyümesin diyor. Ayrıca bana haksızlık yapıldığını ve kullanıldığımi düşünüyorum. İşin maddi boyutunu bir tarafa bırakıyorum ama evdeki yalnızlığım beni boşanmaya daha çok itiyor. Hem başka bir şehirde iki çocukla yeni bir düzene başlamaktan çok korkuyorum hem de aslında üstesinden gelebileceğimi düşünüyorum. Annem babam da bana boşanma konusunda destek bu arada sagolsunlar gidersen biz seninle geliriz diyorlar ama ben sürekli onları yanımda hapsetmek istemiyorum, çünkü babam yazları köyde yaşamayı çok seviyor.zaten daha bir çok kere tayin göreceğim her zaman yanımda olamazlar ama ilk etapta destekleri benim için çok önemli. Bütün bunları biliyorum ama içimin bir tarafı hala çok huzursuz, alıştığım hayattan ayrılıp yeni bir hayat kurmak hem de yalnız bir anne olarak beni çok korkutuyor. Ne olur bana başarabilirsin deyin, iyi hissetmeye çok ihtiyacım var.

Genişletmek için tıkla...

belleza .!.:

Alıştığınız hayat hayat değilki neyinden vazgeçemiyorsunuz? Zaten siz yalnız bir annesiniz. Üstelik sürekli borç yapan sırtını size yaslamış bir adam var. Yüklerinizden kurtulma vakti gelmiş. Aileniz de arkanızda alın onları yanınıza en azından bebeğiniz kreş yaşına gelene kadar birkaç sene sizinle kalsınlar. Sonra çocuklarınızla bir hayat kurarsınız kendinize.

Genişletmek için tıkla...