- 22 Mayıs 2015
- 801
- 682
- 103
- Konu Sahibi Bestblondie
- #1
Merhaba benim 6 yaşında ve 1,5 yaşında iki kızım var. İlk kızımla bebekken çok güzel ilgilendim. Oyunlar, etkinlikler, kitaplar. İlk kızım 1,5 yaşında çok parçalı yapbozlar yapıyordu. Bultakları saniyesinde yapıyordu. 2 yaşından sonra kitap etkinlikleri yapmayı çok seviyordu. Şuan 6 yaşında gelişimi çok güzel bir çocuk. 1 senedir pek ilgilenemiyorum bebekten dolayı ama zaten artık okul bunu karşılıyor.
Asıl sorunum 1,5 yaşında kızımla. İlk kızım gibi ilgilenmem mümkün değil zaten bunu biliyorum. Ama oyun anlamında hiç ilgilenemiyorum. Çünkü büyük kızım müsade etmiyor. Ne zaman küçüğü için oyun kursam araya giriyor. Zaten 1,5 yaşındaki bebekler hareket odaklı olduğu için bir şeye odaklanmalarını sağlamak zordur. Bir şeyler öğretmeye çalışıyorum büyük kızım sürekli ya bir şey söylüyor ya başka oyuncaklar getiriyor. Ve en sonunda bana fenalık geliyor küçüğü de kalkıp gidiyor. Doğal akışına bırakıyorum ama vicdanım el vermiyor. Çünkü küçük kızım henüz oturup bultak, kule, puzzle yapmıyor. Kitap bakmayı da pek sevmiyor. Zorlamıyorum zaten her çocuğun gelişimi farklıdır. Ancak ablasıyla arasında doğru denge kuramadığım için dikkatini çekebilecek bir oyunda işlevsiz kalıyor.
Oyunun ortasında kalkıp emmek istemesi de cabası.
Küçükle oynarken büyüğüne görevler verdiğimde de sanki onu yanımızdan uzaklaştırıyormuşum gibi oluyor onu da istemiyorum.
Yaş farkından dolayı ortak oyun imkanı da kısıtlı.
Kızımın okul saatleri de çok az. Devlet anaokulunda sabah 8 öğlen 12 arası. Kalk kahvaltı yap öğlen yemeklerini hazırla derken vakit geçiyor zaten.
Küçük kızım için yapabildiğim şeyler bol bol komut vermek, konuşmak ve ev işlerine dahil etmeye çalışmak. Harici bir şey yapamaz olduk.
Her öneriye açığım
Asıl sorunum 1,5 yaşında kızımla. İlk kızım gibi ilgilenmem mümkün değil zaten bunu biliyorum. Ama oyun anlamında hiç ilgilenemiyorum. Çünkü büyük kızım müsade etmiyor. Ne zaman küçüğü için oyun kursam araya giriyor. Zaten 1,5 yaşındaki bebekler hareket odaklı olduğu için bir şeye odaklanmalarını sağlamak zordur. Bir şeyler öğretmeye çalışıyorum büyük kızım sürekli ya bir şey söylüyor ya başka oyuncaklar getiriyor. Ve en sonunda bana fenalık geliyor küçüğü de kalkıp gidiyor. Doğal akışına bırakıyorum ama vicdanım el vermiyor. Çünkü küçük kızım henüz oturup bultak, kule, puzzle yapmıyor. Kitap bakmayı da pek sevmiyor. Zorlamıyorum zaten her çocuğun gelişimi farklıdır. Ancak ablasıyla arasında doğru denge kuramadığım için dikkatini çekebilecek bir oyunda işlevsiz kalıyor.
Oyunun ortasında kalkıp emmek istemesi de cabası.
Küçükle oynarken büyüğüne görevler verdiğimde de sanki onu yanımızdan uzaklaştırıyormuşum gibi oluyor onu da istemiyorum.
Yaş farkından dolayı ortak oyun imkanı da kısıtlı.
Kızımın okul saatleri de çok az. Devlet anaokulunda sabah 8 öğlen 12 arası. Kalk kahvaltı yap öğlen yemeklerini hazırla derken vakit geçiyor zaten.
Küçük kızım için yapabildiğim şeyler bol bol komut vermek, konuşmak ve ev işlerine dahil etmeye çalışmak. Harici bir şey yapamaz olduk.
Her öneriye açığım
