- 21 Nisan 2016
- 660
- 1.642
- 113
Çok teşekkür ederim iyi dileklerin için. Ben de mesafe koymak istiyorum ama bu seferde kibirli diyorlar bıktım artık.
İşte onlarada kulaklarını tıkayacaksın yapacak bişi yok
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
Çok teşekkür ederim iyi dileklerin için. Ben de mesafe koymak istiyorum ama bu seferde kibirli diyorlar bıktım artık.
Ben olsam o siteden direk ayrilir ve onlardan uzak dururdum.canım ben 31 , kızım 12 yaşında .
Merhaba kızlar , buraya yazmaya bile çekindiğim bir konu bu.Biraz uzun olacak ama okuyan ve yorum yapanlara şimdiden teşekkür ederim.
Ben 14 yaşımda babamı kaybettim. Biz 5 kardeştik. Aile içinde küçüklüğümden beri kavga gürültü hep vardı.
Babamı kaybettiğimizde annem 45 yaşındaydı. Annem her zaman çok sinirli bir kadındı. Babamdan sonra ise sanki öz annem değil üvey annem gibi davranıyordu.
Şöyle söyleyeyim annem hep çok soğuktu .Bir kere bile kızım , yavrum dediğini bilmem. Ve ben çocukken hep üzülürdüm annemin bu kadar sinirli ve soğuk olmasına.
Babam öldüğünde 3 kız kardeş vardık evde. Annem sizi istemiyorum gidin yalnız kalmak istiyorum derdi hep. Biz de bir kaç yıl içerisinde bir şekilde evden gittik. Ben evlendim , ablam memur oldu , öteki ablam da evlendi.
Bir kızım oldu 19 yaşındaydım ve eşimle şiddetli geçimsizlikten boşandığımızda 23 yaşındaydım. Anneme geldim . 2 ay annemde kaldım ama beni ve kızımı istemedi. . Bu arada annemin ağzı çok bozuktu , bana ettiği küfürleri ve eziyetleri cabası . Oysaki iyi kötü çalışıyordum ondan tek istediğim evini açması ve kızıma ben çalışırken bakması olmuştu . Yapmadı.annem kızımla beni evden kovdu . Boş bir evi vardı aynı avluda oraya attı resmen. Ne eşyamız ne paramız vardı bu arada işsiz kalmıştım.
kızımı canım yavrumu babaannesine göndermek zorunda kaldım. İş bulana kadar yanıma 5 ay alamadım. Yavrum her telefonda görüştüğümüzde ağlardı anne ne zaman geleceksin beni almaya diye. Annem ise getirme orda kalsın ben bakmam diyordu .
Rabbim yardım etti iş buldum ilk fırsatta kızımı aldım yanıma. Yeri geldi zeytin ekmek yedik yeri geldi aç kaldık ama bir daha kızımı yanımdan ayırmamaya karar verdim. yavrumu tam gün anaokuluna verdim . Ama akşam benden 2 saat önce evde olacaktı . Kızım bu arada 4,5 yaşındaydı . Ne annem ne de aynı avlu içerisindeki ablam bakmadılar 2 saat için kızıma. eski görümcem baktı. İşten çıkınca eski görümcemden alıp dolmuşla eve geliyordum . Oysaki okul bizim evimize daha yakındı ama annemde ablamda bakmadıkları için mecburdum.
Sonra aradan zaman geçti işlerim iyi gitti.maaşım arttı evimin eşyasını aldım. Ama hep taksit ödüyordum . Annem bu sefer hiç ihtiyacı olmadığı halde benden kira istemeye başladı. Ben de borcum olduğunu bitirene kadar veremeyeceğimi söylesemde nafile o evden de kovdu bizi.
Bu arada iş yerinde tanıştığım (şimdiki nişanlım) beyle görüşmeye başlamıştık . Bu adam bana ailemin yapmadığını yaptı . Her anlamda çocuğuma ve bana bir aile oldu. Ben yeni bir evliliği iyice tanımadan ve çocuğumda o kişiyi kabul etmeden yapmamaya kararlıydım. 1-2 yıl böyle görüşmeye devam ettik. Ama bu sefer de hem ablam hem annem benim hakkımda tüm tanıdıklarımıza kötü yola düşmüşüm gibi anlatmaya başladılar. Oysaki boşandıktan bir yıl sonra bu adamla tanıştım ve başka bir insan da olmadı hayatımda yani bugün onunla yarın başkasıyla değildim asla.
Neyse aradan zaman geçti ben o evden çıktım kendime yepyeni bir hayat kurmaya karar verdim. İşim ve maaşım iyiydi .İş yerinde çok azimliydim herşeyi öğrenmek herşeyi başarmak istiyordum bir daha eski günlere dönmemek için. O evden çıktıktan sonra uzun bir süre ne annemle ne ablamla görüşmedim . Ama ablam geldi benim taşındığım siteden ev aldı . Yine uzaklaşamadım yani.
Annem ise eskiden dediği gibi koca avluda tek kaldı , yalnızlığına kavuştu . Şimdi 60 yaşında ister istemez yalnız kalmak zor onun için .
1 yıl önce nişanlandım şimdi Allah'ın izni ile nikah hazırlıklarımızı yapıyoruz. Maddi durumumuz çok iyi . Şimdi annem de ablamda benimle iyi olmak istiyorlar ben de bir ihtiyaçları olduğunda koşuyorum ama eski günleri unutamıyorum . bana yaptıklarının çok azını yazdım buraya , torununu ve kızını evden atan anne ve kızkardeşinin adını kötüye çıkaran abla işte siz düşünün daha neler neler yaptıklarını ..
Şimdi ise beni nankörlükle suçluyorlar , benim ve nişanlımın durumu iyi olduğu için kibirlenmişim. Asla ve asla onları yeni evliliğimde görmek istemiyorum. Yani misafir gibi gelip gitsinler istiyorum . Unutamıyorum yaptıklarını .. Bu acıyı içimden nasıl atarım nasıl unuturum geçmişi ?
Öncelikle tebrikler çok büyük bir hayat micadelesi vermişsiniz. Kızınıza sahip çıkmışsınız.
Annenize ve ablanıza acımayın derim. Ne yaşadığınızı siz bilirsiniz. Ne demek kızıjı torununu evden kovmak ne demek kira istemek. Benim annem emekli maaşını tamamen bana ve kızıma harcıyor kızımın bezini bile o alır bize aldırtmaz. Böyle anneler de var acımayın annenize.
Artık mutlu olmak, refah içinde yaşamak sizin de hakkınız. Sizi üzenlerle çok bir araya gelmeyin. Anneniz yaşlanmış ya tabi attık evlatlarım hayırsız, evlatlarım beni aramıyor moduna girecek.
net 30 yaşındayım ailemin mutsuzluluğunu yeni düşünmemeye başladım acının dibine vurunca artık takmıyorsun..ANNEM her şeyimdir ama mutsuzdur bezgindr eskiden dünyalar başıma yıkılırdı şimdi ona bakarak yaşarsam yaşayamam düşünmüyorum ..geçicek bir yerden sonra tak edicek ..düşünmemeye çalış demekten başka bir şey gelmiyor eelimden eğer onu düşünürsem aile kuramam hoş şuanda kurduğum yok ama yinede anladın sen onu ..benimkide çok sinirlii ..
ayyy canım sen ne iyisin ya. böyle hatunlara bayılıyorum pes etmeyen çalışan çabalayan.kocaman bravo sanaa..
Allah kızını bağışlasın sana ve ona olan sevginin mükafatını alıyrsun. arasınlar bakma. yolunu telefonunu değiştir. biraz da sen "kötü" ol. yoksa yine kaybedeceksin mazallah. her zaman kıskanacaklar seni. yoluna bak boşver. sonra yine üzülen sen olma
arkamdan dedikodu yaparlar diyorsun. bırak yapsınlar. bak ne güzel nişanlın senin yüreğini biliyor. takılma onlara. ne yeğenin ne anan ne kardeşin. uzak kal onlardan. senin kendi hayatın olsun yeni baştan en güzeliyle. tanıma bile onları ki biraz düşünüp vicdan yapsınlar.
siz nişanlınızla oğlu yüzünden ayrılmamış mıydınız? o sorun çözüldü mü?
kimseyle görüşme bence haketmiyolarMerhaba kızlar , buraya yazmaya bile çekindiğim bir konu bu.Biraz uzun olacak ama okuyan ve yorum yapanlara şimdiden teşekkür ederim.
Ben 14 yaşımda babamı kaybettim. Biz 5 kardeştik. Aile içinde küçüklüğümden beri kavga gürültü hep vardı.
Babamı kaybettiğimizde annem 45 yaşındaydı. Annem her zaman çok sinirli bir kadındı. Babamdan sonra ise sanki öz annem değil üvey annem gibi davranıyordu.
Şöyle söyleyeyim annem hep çok soğuktu .Bir kere bile kızım , yavrum dediğini bilmem. Ve ben çocukken hep üzülürdüm annemin bu kadar sinirli ve soğuk olmasına.
Babam öldüğünde 3 kız kardeş vardık evde. Annem sizi istemiyorum gidin yalnız kalmak istiyorum derdi hep. Biz de bir kaç yıl içerisinde bir şekilde evden gittik. Ben evlendim , ablam memur oldu , öteki ablam da evlendi.
Bir kızım oldu 19 yaşındaydım ve eşimle şiddetli geçimsizlikten boşandığımızda 23 yaşındaydım. Anneme geldim . 2 ay annemde kaldım ama beni ve kızımı istemedi. . Bu arada annemin ağzı çok bozuktu , bana ettiği küfürleri ve eziyetleri cabası . Oysaki iyi kötü çalışıyordum ondan tek istediğim evini açması ve kızıma ben çalışırken bakması olmuştu . Yapmadı.annem kızımla beni evden kovdu . Boş bir evi vardı aynı avluda oraya attı resmen. Ne eşyamız ne paramız vardı bu arada işsiz kalmıştım.
kızımı canım yavrumu babaannesine göndermek zorunda kaldım. İş bulana kadar yanıma 5 ay alamadım. Yavrum her telefonda görüştüğümüzde ağlardı anne ne zaman geleceksin beni almaya diye. Annem ise getirme orda kalsın ben bakmam diyordu .
Rabbim yardım etti iş buldum ilk fırsatta kızımı aldım yanıma. Yeri geldi zeytin ekmek yedik yeri geldi aç kaldık ama bir daha kızımı yanımdan ayırmamaya karar verdim. yavrumu tam gün anaokuluna verdim . Ama akşam benden 2 saat önce evde olacaktı . Kızım bu arada 4,5 yaşındaydı . Ne annem ne de aynı avlu içerisindeki ablam bakmadılar 2 saat için kızıma. eski görümcem baktı. İşten çıkınca eski görümcemden alıp dolmuşla eve geliyordum . Oysaki okul bizim evimize daha yakındı ama annemde ablamda bakmadıkları için mecburdum.
Sonra aradan zaman geçti işlerim iyi gitti.maaşım arttı evimin eşyasını aldım. Ama hep taksit ödüyordum . Annem bu sefer hiç ihtiyacı olmadığı halde benden kira istemeye başladı. Ben de borcum olduğunu bitirene kadar veremeyeceğimi söylesemde nafile o evden de kovdu bizi.
Bu arada iş yerinde tanıştığım (şimdiki nişanlım) beyle görüşmeye başlamıştık . Bu adam bana ailemin yapmadığını yaptı . Her anlamda çocuğuma ve bana bir aile oldu. Ben yeni bir evliliği iyice tanımadan ve çocuğumda o kişiyi kabul etmeden yapmamaya kararlıydım. 1-2 yıl böyle görüşmeye devam ettik. Ama bu sefer de hem ablam hem annem benim hakkımda tüm tanıdıklarımıza kötü yola düşmüşüm gibi anlatmaya başladılar. Oysaki boşandıktan bir yıl sonra bu adamla tanıştım ve başka bir insan da olmadı hayatımda yani bugün onunla yarın başkasıyla değildim asla.
Neyse aradan zaman geçti ben o evden çıktım kendime yepyeni bir hayat kurmaya karar verdim. İşim ve maaşım iyiydi .İş yerinde çok azimliydim herşeyi öğrenmek herşeyi başarmak istiyordum bir daha eski günlere dönmemek için. O evden çıktıktan sonra uzun bir süre ne annemle ne ablamla görüşmedim . Ama ablam geldi benim taşındığım siteden ev aldı . Yine uzaklaşamadım yani.
Annem ise eskiden dediği gibi koca avluda tek kaldı , yalnızlığına kavuştu . Şimdi 60 yaşında ister istemez yalnız kalmak zor onun için .
1 yıl önce nişanlandım şimdi Allah'ın izni ile nikah hazırlıklarımızı yapıyoruz. Maddi durumumuz çok iyi . Şimdi annem de ablamda benimle iyi olmak istiyorlar ben de bir ihtiyaçları olduğunda koşuyorum ama eski günleri unutamıyorum . bana yaptıklarının çok azını yazdım buraya , torununu ve kızını evden atan anne ve kızkardeşinin adını kötüye çıkaran abla işte siz düşünün daha neler neler yaptıklarını ..
Şimdi ise beni nankörlükle suçluyorlar , benim ve nişanlımın durumu iyi olduğu için kibirlenmişim. Asla ve asla onları yeni evliliğimde görmek istemiyorum. Yani misafir gibi gelip gitsinler istiyorum . Unutamıyorum yaptıklarını .. Bu acıyı içimden nasıl atarım nasıl unuturum geçmişi ?
Hayır bide ne derseler desinler ya nolcak onların demesiyle bişey mi olcak. Aklıma kendi annem geldi. İsvicreden abimi ve beni alıp Türkiye'ye antalya ya gelmişti hicbiseyi yoktu babamla ayrıldılar orda. Yeni bi hayat kurmak için geldi önce amcasinda yengesinde kaldik sonra üst katlarına tasindik apartmandi. Sonra sanırım annem kira vermeye yetisemedigi için tam bilmiyorum ama ananem ve dedemin yanına yerleştik. Dedem alkolik ananem sivridilli değişik bi kadın. Mesela sofradayiz. Biz çok küçüğüz sofrada sessizlik olduğu için gülmeye başladık abimle sonra dedem olcak kişi bana ne gülüyorsun kitabını s.....n bilmemnesi dedi. Belki 8 ya da 9 yaşındayım. Ve bu tarz bi çok şey geçti en son annem dayanamadı mektup bırakıp gittik evden. Ara ara küsüp barıştılar. Son durum şöyle evlenmeden evvel bana dedi ki kızım sana çok büyük bi sürprizimiz var dedenle. Aaa iyi güzel ananne dedim neyse 1,2 gün sonra düğünüm oldu anneannem yok dedem yok ve öğrendik ki köye gidip herkesi tehdit etmiş gitmicek siniz düğüne diye annem 2. Evliliğini yaptı kişiyle de tanıştırdı anneannem olumlu falan 1 hafta geçti sen bize haber vermedin muhabbeti yaparak annemi hayatından çıkardı bi de dedem o.... dedi mi. Biz onların boş evinde kaliyoduk uzun zaman merkezde sonra annem evlendi gitti ben evlendim gittim abim tek kaldı onu da evden cikarttirdilar. Noldu yaa kiraya veresi gelmiş halbuki hiç ihtiyaçları yok durumları çok iyi. Neyse ben hamileyken 3 aylik falan bi numara ariyo eşim açtı telefonu anneannem aramış. Esim demiş ki burcin de hamile işte falan aaaa demiş öyle mi çok sevindim falan halbuki duymama ihtimali yok annemin halası var direk ona iletmistir neyse ve eklemiş demiş ki burcin yanımıza gelsin annesini dinlemesin zararlı değil karlı cikicak neyse 2,3 ay sonra bi daha aynı numara aradı ben gitmedim tabi. Arayınca mesaj attım. Siz dedim anneme o.... diceksiniz, abimi evden cikarticaksiniz, düğünümü mahfediceksiniz hayatımızı mahfediceksiniz bide hala gel mi diyosunuz hala ariyo musunuz aramayın beni sizin gibi insanlari tanimiyorum. Dedim. Bi daha da ne arama var ne sorma
Desinler nolucak yani. Sen kendini bilmiyor musun?Çok teşekkür ederim iyi dileklerin için. Ben de mesafe koymak istiyorum ama bu seferde kibirli diyorlar bıktım artık.