- 6 Ağustos 2016
- 638
- 317
- Konu Sahibi disardayagmurvar
- #1
Merhaba biraz uzun olabilir ama lütfen sadece gerçekten okuyup anlayan veya anlamaya çalışanlar cevap verirse çok sevinirim.
Sevgilimle 7 aylık bir ilişkimiz var. Bu sürede çok fazla vakit geçirdik neredeyse her gün. Bazı konularda aynı olmasak da onun yanında kendimi güvende ve mutlu hissettim hep. 28 yaşındayım bu zamana kadar uzun süreli bir ilişkim ve kısa kısa birkaç flörtüm oldu. Ama o tanıdığım kimse gibi değil. Gerçekten sevgisini ve ilgisini sonuna kadar hissettiren birisi. Bu asla maddi değil öyle büyük jestler ve hediyelerle değil. Bakışlarıyla tavırlarıyla ona çok önceden söylediğim ufacık bir şeyi hatırlamasıyla, her şeyimle ilgilenmesi merak etmesiyle, Aileme düşkünlüğümü bilip hep ona göre davranmasıyla bildiğim bir sevgi.
Tabiiki kavgalarımız küslüklerimiz oldu ama her zaman çözüm odaklıydı hep beni anlamaya çalıştı anlamadığı noktada bile alttan aldı. Ben de aynı şekilde. Ufak şeyleri bazen çok fazla büyütüp çok büyük anlamlar çıkarıp üzülebilen birisiyim o zamanlarda bile beni sarıp sarmaladı.
Son zamanlarda birbirimizden uzaklaştık iş gereği bu yüzden de daha fazla tartışmalara daha tahammülsüz daha anlayışsız olmaya başladık. Bunlar şuan detay sadece.
Geçenlerde yine tartıştığımız bir konuda çok üzüldüğümü görünce basıp yanıma gelmiş sürpriz yapmış. Öyle sevindim ki onu görünce konuştuk anlaştık hallettik. Sonra evlilikten söz ettik benden bir sinyal bekliyordu zaten hep ben biraz daha zaman geçsin istiyordum. Onun da acele etme sebebi uzak mesafede olmamız zaten böyle uzaklığa son vermek istiyordu ben de istiyordum zaten. Onun iyi bir eş iyi bir baba olacağına inanıyordum. Toz pembe bir ilişkimiz yoktu ama sevgisinden emindim güveniyordum da.
Her neyse evlilik söz konusu olunca ona benden sakladığı bir şey var mı diye sordum. O da bana karşı hep dürüst açık olmuştur hoşuma gitmeyecek şeyleri bile mutlaka söyler. O da evet var söylemek istiyordum zaten dedi. O an böyle kalbim yerinden çıkacak gibi oldu. Bir ay kadar önce bir çift arkadaşımızın daha olduğu bir yerde alkol alıp oyun vs oynamıştık o gece ben uyuduktan sonra diğer çiftin erkek olanı bir madde getirmiş (böyle büyük bir şey olmasa bile kötü bir şey) bunların kullandığını görmüş sevgilim ve o da denemek istemiş. Bana bunun itirafını yaptı. Dünyam başıma yıkıldı.
Geçmişinde üniversite zamanında kullandığını (tütün gibi olanı) sonrasında pişman olduğunu bıraktığını söylemişti ben de bunu aslında içimden üzülsem de geçmiş diye hem kurcalamadım hem de kendisinin geleceğe dair böyle bir şey olmayacağı sözlerine güvendim. Hatta mahallesindeki arkadaşlarından bu batağa düşen biri vardı onu anlatırdı üzülürdü ailesini kaybedince oldu derdi ona akıl verirdi hep işe gir şöyle böyle yap diye. Bana hep anlatırdı daha önce gördüğü bildiği kişilerden ne kadar kötü bir şey olduğunu çocuklara kadar bunun düştüğünü vs. Her yerde var herkeste var daha lise zamanında arkadaşlarının bulaştığını en yakın arkadaşıyla asla bulaşmadıklarını anlatırdı. Ama üniversitede de ortama girince kullandığını da yine kendisi en başından beri söylemişti.
Şimdi bu olan şey benim onu tanıştırdığım kişilerin arasında oluyor. Böyle tvde gördüğümüz tarzda insanların kullandığı gibi şeyler yaratan bir şey de değil. Alkol gibi biraz aslında. Bağımlılık yapacak sürekli istenecek bir şey de değilmiş araştırdığım kadarıyla. Kendisi de böyle söyledi.
Çok pişman olduğunu bir daha asla böyle bir şey olmayacağını söyledi söz verdi yemin etti. Ama benim güvenim yerle bir oldu o kadar üzgünüm ki.
Tamam kendisi itiraf etti söylemese asla bilemezdim. Ama ben şimdi ona nasıl güveneceğim? Nasıl inanacağım? Bunun bir hata olduğunu ve bir daha olmayacağını söylüyor. Onu o kadar seviyorum ki kendime kızıyorum hata yapmak istemiyorum onun en büyük hatam olmasını istemiyorum. Bebeğim gibi görüyorum onu. Zaten ona bir şey olsaydı diye çok korktum. Bilmiyorum ne yapacağımı ne düşüneceğimi ara vermeyi düşünüyorum ama zaten birbirimizden uzaktayız. Kafam öyle karışık ki.
Yanıma geldiğinde öyle güzel zaman geçirdik ki ben işteyken evimi toparlamış yemekler yapmış her şeyi düşünen birisi beni sevdiğine eminim biliyorum ikimiz de aşık olduk. Kendisi benden bir yaş küçük. Aslında çok akıllıdır ama biraz da salak işte böyle gaza gelir atlar bana bi şey olmaz moduna girer. Lütfen kırmadan bir şeyler söyleyin.
Şimdi seni üzdükçe kahroluyorum kızgın olmakta çok haklısın hep mutlu olmanı istiyorum seni çok seviyorum gibi uzun bir mesaj atmış.
Çok uzun oldu biliyorum ama içimi dökmek istedim. İçim içimi yiyor çünkü.
Sevgilimle 7 aylık bir ilişkimiz var. Bu sürede çok fazla vakit geçirdik neredeyse her gün. Bazı konularda aynı olmasak da onun yanında kendimi güvende ve mutlu hissettim hep. 28 yaşındayım bu zamana kadar uzun süreli bir ilişkim ve kısa kısa birkaç flörtüm oldu. Ama o tanıdığım kimse gibi değil. Gerçekten sevgisini ve ilgisini sonuna kadar hissettiren birisi. Bu asla maddi değil öyle büyük jestler ve hediyelerle değil. Bakışlarıyla tavırlarıyla ona çok önceden söylediğim ufacık bir şeyi hatırlamasıyla, her şeyimle ilgilenmesi merak etmesiyle, Aileme düşkünlüğümü bilip hep ona göre davranmasıyla bildiğim bir sevgi.
Tabiiki kavgalarımız küslüklerimiz oldu ama her zaman çözüm odaklıydı hep beni anlamaya çalıştı anlamadığı noktada bile alttan aldı. Ben de aynı şekilde. Ufak şeyleri bazen çok fazla büyütüp çok büyük anlamlar çıkarıp üzülebilen birisiyim o zamanlarda bile beni sarıp sarmaladı.
Son zamanlarda birbirimizden uzaklaştık iş gereği bu yüzden de daha fazla tartışmalara daha tahammülsüz daha anlayışsız olmaya başladık. Bunlar şuan detay sadece.
Geçenlerde yine tartıştığımız bir konuda çok üzüldüğümü görünce basıp yanıma gelmiş sürpriz yapmış. Öyle sevindim ki onu görünce konuştuk anlaştık hallettik. Sonra evlilikten söz ettik benden bir sinyal bekliyordu zaten hep ben biraz daha zaman geçsin istiyordum. Onun da acele etme sebebi uzak mesafede olmamız zaten böyle uzaklığa son vermek istiyordu ben de istiyordum zaten. Onun iyi bir eş iyi bir baba olacağına inanıyordum. Toz pembe bir ilişkimiz yoktu ama sevgisinden emindim güveniyordum da.
Her neyse evlilik söz konusu olunca ona benden sakladığı bir şey var mı diye sordum. O da bana karşı hep dürüst açık olmuştur hoşuma gitmeyecek şeyleri bile mutlaka söyler. O da evet var söylemek istiyordum zaten dedi. O an böyle kalbim yerinden çıkacak gibi oldu. Bir ay kadar önce bir çift arkadaşımızın daha olduğu bir yerde alkol alıp oyun vs oynamıştık o gece ben uyuduktan sonra diğer çiftin erkek olanı bir madde getirmiş (böyle büyük bir şey olmasa bile kötü bir şey) bunların kullandığını görmüş sevgilim ve o da denemek istemiş. Bana bunun itirafını yaptı. Dünyam başıma yıkıldı.
Geçmişinde üniversite zamanında kullandığını (tütün gibi olanı) sonrasında pişman olduğunu bıraktığını söylemişti ben de bunu aslında içimden üzülsem de geçmiş diye hem kurcalamadım hem de kendisinin geleceğe dair böyle bir şey olmayacağı sözlerine güvendim. Hatta mahallesindeki arkadaşlarından bu batağa düşen biri vardı onu anlatırdı üzülürdü ailesini kaybedince oldu derdi ona akıl verirdi hep işe gir şöyle böyle yap diye. Bana hep anlatırdı daha önce gördüğü bildiği kişilerden ne kadar kötü bir şey olduğunu çocuklara kadar bunun düştüğünü vs. Her yerde var herkeste var daha lise zamanında arkadaşlarının bulaştığını en yakın arkadaşıyla asla bulaşmadıklarını anlatırdı. Ama üniversitede de ortama girince kullandığını da yine kendisi en başından beri söylemişti.
Şimdi bu olan şey benim onu tanıştırdığım kişilerin arasında oluyor. Böyle tvde gördüğümüz tarzda insanların kullandığı gibi şeyler yaratan bir şey de değil. Alkol gibi biraz aslında. Bağımlılık yapacak sürekli istenecek bir şey de değilmiş araştırdığım kadarıyla. Kendisi de böyle söyledi.
Çok pişman olduğunu bir daha asla böyle bir şey olmayacağını söyledi söz verdi yemin etti. Ama benim güvenim yerle bir oldu o kadar üzgünüm ki.
Tamam kendisi itiraf etti söylemese asla bilemezdim. Ama ben şimdi ona nasıl güveneceğim? Nasıl inanacağım? Bunun bir hata olduğunu ve bir daha olmayacağını söylüyor. Onu o kadar seviyorum ki kendime kızıyorum hata yapmak istemiyorum onun en büyük hatam olmasını istemiyorum. Bebeğim gibi görüyorum onu. Zaten ona bir şey olsaydı diye çok korktum. Bilmiyorum ne yapacağımı ne düşüneceğimi ara vermeyi düşünüyorum ama zaten birbirimizden uzaktayız. Kafam öyle karışık ki.
Yanıma geldiğinde öyle güzel zaman geçirdik ki ben işteyken evimi toparlamış yemekler yapmış her şeyi düşünen birisi beni sevdiğine eminim biliyorum ikimiz de aşık olduk. Kendisi benden bir yaş küçük. Aslında çok akıllıdır ama biraz da salak işte böyle gaza gelir atlar bana bi şey olmaz moduna girer. Lütfen kırmadan bir şeyler söyleyin.
Şimdi seni üzdükçe kahroluyorum kızgın olmakta çok haklısın hep mutlu olmanı istiyorum seni çok seviyorum gibi uzun bir mesaj atmış.
Çok uzun oldu biliyorum ama içimi dökmek istedim. İçim içimi yiyor çünkü.
