Yazınızı okurken ailesinden kaçmak için evlenmesine rağmen sadece bedeni o evden çıkmış birini gördüm.
Akıl olarak, duygu olarak hala ailenizden kopamamışsınız, fiziksel olarak o evin içinde olmasanız da duygusal olarak o evin yüklerini yüklenmeye devam ediyorsunuz. Bunun yanı sıra evlisiniz ancak o evliliği ne kadar sahiplendiğiniz şüpheli.
Yani bana sorunlarla nasıl baş edeceğini bulamamışken evlenip bu sorunlara yenilerini ekleyen, sorunlar içinde kaybolmuş toy bir insan izlenimi verdiniz.
Üstelik duygusal olarak bir sorumluluğu kaldıramazken buna yenilerini ekleyip bir de bebek sahibi olmak istiyorsunuz. Yani enine boyuna düşünmeden yepyeni ve emin olun ki hepsinden daha ağır bir soumluluğu üstlenmek istiyorsunuz. Açıkçası siz bu durumdayken hamile kalacak olsanız bebeğiniz için üzülürüm.
Öncelikle şunun farkına varın ki illa ki evlenir evlenmek çocuk yapmak zorunda değilsiniz. Kendiniz de dahil kimseye doğurabildiğinizi kanıtlamak zorunda değilsiniz. Bu dünyaya bir can getirmek demek o bebeğin maddi ihtiyaçlarının çok ötesinde duygusal ihtiyaçlarını karşılamayı gerektirir ki siz henüz bunu yapabilecek olgunlukta değilsiniz.
Bence yapabiliyorsanız ilk yapmanız gereken şey psikolojik destek almanız olacaktır.
Anne babanızdan ya da kardeşlerinizden sorumlu olmadığınızı idrak etmek, kendi hayatınızın sorumluluğunu almak için iyi bir başlangıç olacaktır. Bir işe girip eşinizin ailesinin "o onu dedi, bu bunu yaptı" etrafında dönen hayatlarından uzaklaşmak, merkezinde kendinizin olduğu bir hayat kurmak bakış açınızı da değiştirecektir.
Kendinize değer vermeyi öğrendikten sonra eğer evliliğiniz de huzurluyda, işte o zaman çocuk konusunu tekrar gündeminize alabilirsiniz. Bunun öncesinde bebek sahibi olma kararı hayatınızda düşüncesizce aldığınız bir diğer karar olmaktan başka bir şey olmayacaktır. Buradaki tek fark bu sefer sadece kendi hayatınıza değil masum bir hayata da zarar verecek olmanız. İyi düşünün lütfen.
