içimdeki karanlık

dimple2015 .!.:

valla bende yapı olarak sızın gıbıyım sınırlendımı gozum bısey gormez bagırır cagırır tepkımı anında verırım ama bır sure sonra sınırım gecer, küs kalmam hatta bazen haklıyken bıle gıder gonlunu alırım. o genelde susar ya da uzaklaşmayı tercıh eder ama bır sekılde orta yolu buluruz.

aslında baskasının yanında tartısmamak gerek cunku aıleler araya gırınce ısın boyutu degısıyor. kucucuk bır olay dallanıp budaklanıyor ıcınden cıkılmaz bır hale gelıyor. ama işte sınır anında ınsan kendıne hakım olamıyor ne yazıkkı ;(

bız genelde sorunlarımızı aılelerımıze yansıtmayız, sorarlarsa hep ıyıyız, ya da detaya ınmeden ustun koru anlatırız cok mecburı durumlarda hem aılenın yanına kacmakta cozum degıl sonra karsı taraf kotu damat olacak gözlerınde..
bence sakınlesınce oturup karsılıklı konusmak tek tek beklentılerı ortaya dokmek en ıyısı..

Genişletmek için tıkla...

winter_is_coming .!.:

Of ya kendimi gördüm bizim de sorunlarimiz hep ufak tefek. Kavga sebebinden ziyade öfke kontrolü yapamiyoruz, özellikle ben eşime çok yaptım bunu. Normalde çok sevecen, iyi, iletişimi yuksek biriyim ciddi bir sorunumuz da yok ama ben bazen baskalasiyorum açıkçası kendimde bir sorun arıyorum hopomani miyim acaba diye. Gel-gitler yaşıyorum çünkü. Başkalarının yaninda hic olmadı ama anlattiklariniz tanıdık geldi. Ben aşırı savunma durumundayim hep eşime karşı neden boyle bilmiyorum sizde de var mi bu

Genişletmek için tıkla...

cundagg .!.:

eşim aramıştı tartıştığımızda. yeni aynen kavgaya devam etmiştik söylemiştim. sonrada geldi aldı beni arabada konuştuk. oğlumu aradım konuştum bebeğimin hiçbir şeyden haberi yok mutlu mutlu konuştu bende öyle konuştum kimse bir şey belli etmemiş. şimdi annemin evine geri döndüm.
arabadaki konuşmamızda kavga etmedik çünkü ben karnıma acaip bir kramp girdi. öncedende bi problemim vardı. amliyat olmuştum çok detay vermeyim. hemen kliniğe koştuk ama doktor çıkmış. sonra özel hastaneye koştuk ordada doktor çıkmış acilde jinekolog yokmuş. sonra bari hastaneden sonra özel kliniklerinde doktorlar oluyorya telefondan baktık olduğumuz semtteki ilk çıkanı aradık. bir bayandı çıkıyorum ama gelin hemen bakalım dedi. o arada benim kanamam oldu biraz. artık oraya 200 le mi gittik bilmiyorum deli gibi kullandı girdik muayenehaneye doktor hemen baktı neyse korktuğum gibi değilmiş. ultrasondada bir sıkıntı çıkmadı. kullandığım ilaca bağladı durumu. bayada yüklü bir para aldı. eşimde direk verdi. sonra çıktık haliyle o stres ve paniğe kavga edecek gücümüz kalmamıştı. hemde benim için yaptığı panik hoşuma gitti. sonra yine konu açıldı baktım kafa aynı kafa beni suçluyor. kendi hiç payı yokmuş bana hakaret etmemiş konuşmayalım dedikçe üstüme gelmemiş gibi. dedimki bu iş böyle olmıycak. kavga etmek istemiyorum seni seviyorm ama sakinleşmemiz içinde zamana ihtiyacmız var. ben eve gelmiycem bi gece daha ayrı kalalım sende annende kal. oğlum bir şey anlamasın dedim zaten telefondada oğluma babasıyla kalacağını benim çalışmam gerektiğini açıkladım. yarın akşam konuşalım ve bu işi çözelim dedim. eşimde aynı fikirdeydi bugün yine kavga etcektik soğumamıştık çünkü. sarıldık öptüm indim arabadan. yani dengesiz duygularla garip bi görüşme oldu. o ağrı bana allah tarafımdan gönderildi başka açıklaması yok yani sebep bulamadı doktor. bende bu ilahi uyarıdan sonra bu işi çöz cundagg dedim. yarın yine biraz tartışır karşılıklı özür dileriz diye düşünüyorum.

Genişletmek için tıkla...