- 13 Mart 2015
- 2.965
- 4.480
- 158
- 40
eşimden o an nefret ediyordum bir an önce uzaklaşmak araya mesafe koymak istedim o an. ama şimdi içim acıyor. bi tuhaf hissediyorum özlüyor gibiyim.
eşimden o an nefret ediyordum bir an önce uzaklaşmak araya mesafe koymak istedim o an. ama şimdi içim acıyor. bi tuhaf hissediyorum özlüyor gibiyim.O zaman kv nin ve diğer aile üyelerini arayıp bir gönüllerini almalısın, ve niye böyle olduğunu açıklamalısın.
İnsanların bir kabahati yok demekki ..
Eşin konusunda ne düşünüyorsun ?
Bazen nefret gelir insana, sadece bir an önce yalnız kalmak ister,
sen de öyle bir anında böyle öfkeyle hareket ettin belli ki,
ama aileler yapıcı düzelir mutlaka .
ayrı ayrı olmak doğru bir karar değil, başbaşa tatil ve akabinde de mutlaka terapiye gitmelisiniz,
belki ciddi sorunlarınız yok ama birikmişlikleriniz çok belli ki..
eşimden o an nefret ediyordum bir an önce uzaklaşmak araya mesafe koymak istedim o an. ama şimdi içim acıyor. bi tuhaf hissediyorum özlüyor gibiyim.
evet zaten orda kalacaktı bir gece. babannesini özlemiş kalmak istedi. zaten orda bulunma sebebimizde onj bırakıp bir yemek yiyip dönmekti. zaten aramızdaki soğukluğu hissediyor şu an orda olması daha iyi.Eşinizi en iyi siz tanırsınız,
aramanız ters tepmeyecekse arayın, ya da iş çıkışına gidin
konuşun, sonra da birlikle ailesine gider onların da gönüllerini alırsınız .
Çocuğunuz hala onlarda mı ?
evet zaten orda kalacaktı bir gece. babannesini özlemiş kalmak istedi. zaten orda bulunma sebebimizde onj bırakıp bir yemek yiyip dönmekti. zaten aramızdaki soğukluğu hissediyor şu an orda olması daha iyi.
aramak isteyen fakat gurur yapan bir ruh hali. ararsam yine düzelsek bir şey değişmeyecek çünkü. tepkisinide bilmiyorum ararsam ve gelmezse ona karşı hissedeceklerimden korkuyorum.Eşini aramakla ilgili ne düşünüyorsun ?
İçinden ne yapmak geçiyor .
aramak isteyen fakat gurur yapan bir ruh hali. ararsam yine düzelsek bir şey değişmeyecek çünkü. tepkisinide bilmiyorum ararsam ve gelmezse ona karşı hissedeceklerimden korkuyorum.
sorulara sırayla cevap vereyim. kendi evime onu tekrar görmek istemediğim için gitmedim o anlık sinirle. annem geliyim dedi yalnız kalmak istediğimi söyledim çünkü annemin eve gelmesini gerektirecek bir şey yoktu. niye gelsin. ben evlenmeden öncede ailemden ayrı yaşıyordum zaten. 30 yaşımda kadınım annem mi bakıcak bana. çocuğumda orda kalmak istedi babanneside istedi. bende götürdüm alıkoyma gibi bir durum yok yani. zaten babannesinde annanesinde kalmasına olumlu bakıyorum. annesine muhtaç olmayan kendine yetebilen bir çocuk yetiştirmek istiyorum. ve son olarak haklısınız bir öfke problemim var yol kat ettim fakat daha ilerleme lazım.Orada kardeşiyle konuşmuşsunuz tamam ama eşiniz yanınıza geldiğinde o şekilde kızmamanız gerekirdi gereksiz şövalyelik yapma, sana kızgınım filan diye sonra bir de büyütmüşsünüz orada bağırmışsınız araya girselerde iyice büyümüş ne gerek vardı evinize gidince konuşurdunuz. Sadece ben kardeşine sordum bir sorun yokmuş derdin evde konuşalım derdin. Eşin o kadar aramış, mesaj atmış cevap vermemişsin. Evde sakince canım ben farkında değilim ne yaptım diye sorabilirdin hem neden annenin evine gidiyorsun da kendi evine gitmiyorsun, annen senin geldiğini göre göre hala teyzen de nasıl oturuyor bir de çocuğun neden kaynananda kalıyor. Düzeltilebilecek şeyler ama sizde öfkenize hakim olmalısınız ailelerin yanında hiç hoş değil.
sizde kendimi gördüm biraz. bende böyle çabuk öfkelenirim ve kendimi kaybediyorum. herkes sizin olayı gereksiz yere büyüttüğünüzü söylemiş ama bence suç eşinizin. aynı şey başıma gelseydi sanırım senden daha büyük tepki verirdim. kardeşine karşı olumsuz bir davranışını gördüyse bile, bunu söyleyebileceği en son yer, o ev olmalıydı. eve dönünce size söylemeliydi. ailesinin yanında nasıl sizi kardeşine kötü davranan biri olarak suçlar? Gerçek olsa bile yanlş olan onun bunu orada dillendirmesi. bence özür dileme. hatalı olan o. ama kendi evinize gitseniz daha iyi olurdu. eve dönecekseniz bile, hatasını anlayana kadar yokmuş gibi davranın bence.
bazen böyle krizler sorunları kökünden çözüyor. eşinin çok hatası var bence asla kız kardeşiyle senin arana hiç girmemesi lazımdı. sabırlı ol akşam evine git. sakinleş konuşursunuz.aslında yazmayacaktım ama içimdeki karanlık büyüdü iyice..
dün akşam üstü eşimle bir kavga ettik. sebebi ne deseniz bilmiyorumki hem hiçbir şey hem çok şey..
o tartışma sırasında eşimin aileisnin evindeydik ben çantamı aldım çıktım. çocuk orda kalacaktı zaten ve uyuya kalmış kaldırıp panikletmedim.
annem kardeşindeydi gittim anahtarı aldım şimdi annemin evinde yalnızım. yazmayacaktım sadece kk açık bir derdim var a yorum yapıp kafamı dağırmaya çalışıyordum ki daraldım iyice bu saat oldu eşim hala aramadı bende aramadım ve bu bir ilk.
bizim başka ufak tefek sorunlarımız vardı, aşmaya çalışıyorduk. terapiste gtime kararı almıştıkki bu olay patlak verdi.onların evindeydik eşim, kardeşine kötü davrandığımı söyledi. bende kızı alıp konuştum var mı bir şey fark etmeden bir şey yaptıysam özür dilerim ama biz kardeş gibiyiz artık bunca yıldan sonra bazen seninde sivri lafların oluyor ben alınmıyorum ama seni bir şey rahatsız ederse mutlaka söyle ben tavrımı değiştirim dedim. kızda abla olur mu öyle şey ben bir şey olsa söylerim tabiki dedi. o arada eşim araya girdi ben kardeşimin ters bir şey söylemeyeceğine adım gibi eminim dedi. bende araya girme çözülebilcek bir konuda gereksiz şövalyelik yapıyorsun içinden çıkamıycaz sana zaten çok kızgınım şimdi patlamayalım içeri geç dedim. eşimde bende çok kızgınım ve gözümle gördüm kardeşimi terslediğini dedi. orda olay koptu ben bağırmaya başladım. en kötü huyum sinirlenince sesimi kontrol edememem agresif bir insanım böyle tartışmlarada alttan alan taraf olamıyorum haklı veya haksızda olsam bu da işi zorlaştırıyor.
sonra tartışma büyüdü ben ailesi iyi insanlar üzüldüler kız zaten çok üzüldü benim yüzümden oldu diye. orda bizi sakinleştirmeye çalıştılar ki bu en büyük hataydı biz siniriliyken uzaklaşır sakinleşince önce biraz yakınlaşır sonra çözerdik konuşarak. doğrumu yanlış mı bilmem ama böyle bir yol geliştirdik. neyse o sinirle tekrar alevlendik. ben bununla yalnız kalmak istemiyorum şimdi dedi benim için. bende öylemi bunla yalnız kalma o zaman dedim fırladım çıktım o hırsla eziliyordum nerdeyse yola atmışım kendimi. taksiye bindim. sonrası başta anlattığım gibi annemin evindeyim. arkamdan eşimin annesi aradı kızım gel diye yok anne o saygısızlığa asla dönmem yeter dedim taksideyim dedim gidiyorum dedim. kadında arkamdan çıkmış durdurmak için yazık. eşim aradı açmadım. mesaj attı biyerde in taksiden geliyorum diye. arkamdan gelmiş ama ben cevap vermedim zaten nereye gideceğimide bilmiyor ama belki tahmin etmiştir. neyse sonra bu saat oldu konuşmak. o nerde ben nerdeyim napıyoruz iletişim yok.
bizim ilişkimizde hiç fiziksel şiddet veya küfür olmadı ama böyle hakaretler çok var. artık dolduk mu ne herşey büyük patlıyor. düşünüyorum bir süre ayrı mı yaşasak. yada başbaşa bir tatile mi çıksak yada ayrı ayrı bir tatilemi çıksak naapsakta düzeltsek. çünkü terapi bir süreç psikolojiden hiç anlamam anlakta istemiyorum ama önceki deneyimimden biliyorumki hemen işe yaramıyor. bide ben küs kalamıyorum hiç içim içimi yiyor arayıp çağırsam mı falan diye. ama bu sefer yapmıycam.
bi çözümde yokta işte uzun uzun yazdım öyle.. okuyanlar olduysa evlilikten korkmasın herkes böyle değil ben beceremiyorum...
az önce konuştuk yine kavga ettik. yine dün akşam açıldı yine sinirden titriyorum. yok yani o kadar kendi hatalarını görmeye kapalıki o kadar haklı çıkma hevesindeki sanki madalya takacaklar haklı çıksa dünya kurtulacak..oncesinde sizi umursamadıgını hissettiginiz tavırlarını bir kenara bırakıyorum,
siz kardesiyle konusuyorken, ustelik sakin bir konusma yapıyorken aranıza girmesi, dısardna mudahale etmesi ile hatalı olan eşiniz bence.
yerinizde olsam aynı sekilde sinirlenirdim fakat boyle tepki vermenizin size kazandıracagı hicbir sey olmadıgını su anda da deneyimleyerek gormus oldunuz...
o an alttan alın diyemem, herkesin mizacı farklıdır. ancak susmayı, tepkisiz kalmayı secip sonra uygun bir zamanda konusabilirsiniz.
iki kisi de sinirliyken karsılıklı bagrısmalar ve kimsenin birbirini anlamadıgı tuhaf bir iletisimsizlikten baska bir tablo cıkmıyor maalesef.
ayrıca bir yere gidecekseniz madem sakinlesmek istiyorsunuz yerinizde olsam evimi tercih ederdim...
cunku ailenizin evine gitmek karsı tarafta cok daha farklı bir anlamla gelebilir, gereksiz buyuttugunuz icin ofkelenebilecegi gibi ciddi bir konuda gittiginiz zaman da "daha onceden de aynısını yapmıstı kendi geliyor zaten" dusuncesi olusmasına neden olabilirsiniz.
zaten terapiyi düşünüyormussunuz, bunu da geciktirmemenizi tavsiye ederim.
cozersiniz bence, siz nasıl simdi sakinlestiyseniz o da oyledir...
yerinizde olsam onu şu an aramazdım ama evime giderdim herhalde. hem işe gitmek icin kıyafetleriniz orda vs. daha rahat edersiniz, bahaneniz de var ; )
az önce konuştuk yine kavga ettik. yine dün akşam açıldı yine sinirden titriyorum. yok yani o kadar kendi hatalarını görmeye kapalıki o kadar haklı çıkma hevesindeki sanki madalya takacaklar haklı çıksa dünya kurtulacak..
aslında yazmayacaktım ama içimdeki karanlık büyüdü iyice..
dün akşam üstü eşimle bir kavga ettik. sebebi ne deseniz bilmiyorumki hem hiçbir şey hem çok şey..
o tartışma sırasında eşimin aileisnin evindeydik ben çantamı aldım çıktım. çocuk orda kalacaktı zaten ve uyuya kalmış kaldırıp panikletmedim.
annem kardeşindeydi gittim anahtarı aldım şimdi annemin evinde yalnızım. yazmayacaktım sadece kk açık bir derdim var a yorum yapıp kafamı dağırmaya çalışıyordum ki daraldım iyice bu saat oldu eşim hala aramadı bende aramadım ve bu bir ilk.
bizim başka ufak tefek sorunlarımız vardı, aşmaya çalışıyorduk. terapiste gtime kararı almıştıkki bu olay patlak verdi.onların evindeydik eşim, kardeşine kötü davrandığımı söyledi. bende kızı alıp konuştum var mı bir şey fark etmeden bir şey yaptıysam özür dilerim ama biz kardeş gibiyiz artık bunca yıldan sonra bazen seninde sivri lafların oluyor ben alınmıyorum ama seni bir şey rahatsız ederse mutlaka söyle ben tavrımı değiştirim dedim. kızda abla olur mu öyle şey ben bir şey olsa söylerim tabiki dedi. o arada eşim araya girdi ben kardeşimin ters bir şey söylemeyeceğine adım gibi eminim dedi. bende araya girme çözülebilcek bir konuda gereksiz şövalyelik yapıyorsun içinden çıkamıycaz sana zaten çok kızgınım şimdi patlamayalım içeri geç dedim. eşimde bende çok kızgınım ve gözümle gördüm kardeşimi terslediğini dedi. orda olay koptu ben bağırmaya başladım. en kötü huyum sinirlenince sesimi kontrol edememem agresif bir insanım böyle tartışmlarada alttan alan taraf olamıyorum haklı veya haksızda olsam bu da işi zorlaştırıyor.
sonra tartışma büyüdü ben ailesi iyi insanlar üzüldüler kız zaten çok üzüldü benim yüzümden oldu diye. orda bizi sakinleştirmeye çalıştılar ki bu en büyük hataydı biz siniriliyken uzaklaşır sakinleşince önce biraz yakınlaşır sonra çözerdik konuşarak. doğrumu yanlış mı bilmem ama böyle bir yol geliştirdik. neyse o sinirle tekrar alevlendik. ben bununla yalnız kalmak istemiyorum şimdi dedi benim için. bende öylemi bunla yalnız kalma o zaman dedim fırladım çıktım o hırsla eziliyordum nerdeyse yola atmışım kendimi. taksiye bindim. sonrası başta anlattığım gibi annemin evindeyim. arkamdan eşimin annesi aradı kızım gel diye yok anne o saygısızlığa asla dönmem yeter dedim taksideyim dedim gidiyorum dedim. kadında arkamdan çıkmış durdurmak için yazık. eşim aradı açmadım. mesaj attı biyerde in taksiden geliyorum diye. arkamdan gelmiş ama ben cevap vermedim zaten nereye gideceğimide bilmiyor ama belki tahmin etmiştir. neyse sonra bu saat oldu konuşmak. o nerde ben nerdeyim napıyoruz iletişim yok.
bizim ilişkimizde hiç fiziksel şiddet veya küfür olmadı ama böyle hakaretler çok var. artık dolduk mu ne herşey büyük patlıyor. düşünüyorum bir süre ayrı mı yaşasak. yada başbaşa bir tatile mi çıksak yada ayrı ayrı bir tatilemi çıksak naapsakta düzeltsek. çünkü terapi bir süreç psikolojiden hiç anlamam anlakta istemiyorum ama önceki deneyimimden biliyorumki hemen işe yaramıyor. bide ben küs kalamıyorum hiç içim içimi yiyor arayıp çağırsam mı falan diye. ama bu sefer yapmıycam.
bi çözümde yokta işte uzun uzun yazdım öyle.. okuyanlar olduysa evlilikten korkmasın herkes böyle değil ben beceremiyorum...
az önce konuştuk yine kavga ettik. yine dün akşam açıldı yine sinirden titriyorum. yok yani o kadar kendi hatalarını görmeye kapalıki o kadar haklı çıkma hevesindeki sanki madalya takacaklar haklı çıksa dünya kurtulacak..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?