benimle ilgili nerede kötü bir yorum varsa onu beğenen birinin bu söyledikleri biraz tuhaf neyse tekraren burda da belirtmek isterim ben konuyu açarken fazla uzamasın diye eklemede bulunmadım fakat size de kaynınız eşinizle en ufak bi sürtüşmede uff sıktınız boşanın yarın dese ne dersiniz? ona karşı kin gütmez miydiniz acaba? ya da eşinizin mesleğini küçümsese? bu küçümseme olayından sonra eşim iş kurdu hemde aniden ve bi anda küplere bindi. bizi de bırakın kendi annesi,ablası,eniştesi,kuzenleri ve genel olarak tüm herkese kin güdüyor.gelini de soğutuyor bizden,bayramlarda vs gelmedi mesela kız.niye kin güttüğümü merak etmeden yağdırmışlar ve sizde beğeniyorsunuz kıskanmışsın yorumlarını.
Arkadaşım ben seni neden kıskanayim ki? 22 yaşında çalışmadan, hayatı görmeden, tek isteği birilerine gösteriş yapacağı bir düğün olan , ona da zaten kavuşamayan , aklını da böyle şeylere takip kendini mutsuz eden bir insansın.
İnan ki sağlıklı psikolojisi olan insanlar birbirini kiskanmazlar . Ama senin çevren o kadar saçma, sırf 'desinler' diye yaşayan insanlar ki, onlar evet,kiskanabilirler.
Ben mesela çok gezerim, benim gibi çok gezen arkadaşlarım beni kiskanmazlar, onun yerine birbirimize Pegasus indirimlerini atarız, belki değerlendirir diye. Ya da bir şehre giden arkadasima ben yazarım 'su şu noktada free kamp alanı çok güzel,boşuna para harcama' diye onlar da giderler. Çünkü amacımız güzel bri hayat yaşamak. Benden cook daha çok gezen , maddi durumu iyi olduğu için hostelde değil otelde kalan arkadaslarimi kıskanıyor muyum? Hayır çünkü hostelden de keyif alıyorum. O yüzden isterse dünyayı gezsin, çok çok ilham olur bana, 'istesem yapabilirim belki' derim.
Bence bakış acini biraz değiştirmeye calis.
Bir de şu şöyle dese, bu böyle dese kızmaz misiniz demissiniz.
Öz dayımla evlerimizin arası 3 dakika bile değil. Ama lise zamanı ona bir uyuz olmuştum, o yüzden geçen onbeş senede asla evine uğramadım . Evime gelirse de odamdan çıkmadım, bayrama seyranda da aramadım. Bu yüzden artık beni uyuz edemiyor.
Sevmediğim kuzenlerimle, akrabalarımla arasmiyoruz. Mesela ablamin da sevmedigi akraba var,eşiyle bayramda geliyorlar , o sevmeidgi tayfadan birileri gelince geç oldu diyip kalkiyorlar.
Şu an 31 yaşındayım, gerçek anlamda söylüyorum, son on yıldır sevmediğim akrabanin lafına canim sıkılmadi çünkü onlarla sohbet etmiyorum, düğünde mugunde görsem merabalasiyorum konu bana gelmeden geçip gidiyor. Ha velev ki geldi, medeni halime/işime falan laf soktular. Olabilir. Sevmediğim insanın dediğini niye kafaya takayim ki? Zaten insan olsa sever , görüşürüm:)
Sevmediğim, içten içe laf sokan arkadaşlarımla da buluşmayı kestim. Konuşmayınca bulusmayinca,laf tasiyanlarla arkadaşlık yapmadıkça onlar da canımı sikamiyor.
Sizin yerinizde olsam beni dibe çeken insanla öz ablam olsa görüşmezdim. Es akrabası olabilir, eşin de biliyordur onların salak olduğunu. Görüşmeyin olsun bitsin.
Hiç anlamam birbirini sevmeyen insanların neden birbirinin dibinden ayrılmadığını.
Bunun bekar olmamla da ilgisi yok çünkü annem de ablam da evli, onlar da benim gibi sevmediği kimseyle aynı ortama girmekten kaçınan insanlar