Merhaba, biraz iç dökmek biraz da dertleşmek istedim sanırım. Yazmak iyi gelir dediler ben de buraya yazıp kendimle yüzleşmek istedim. Konu biraz uzun o yüzden lütfen maruz görün.
Yedi ay kadar önce çok etkilenerek, tanıdıkça daha çok severek başladığım bir ilişki. Ne yazık ki bu yedi ay içinde elimde olmayan sebeplerden dolayı oldukça huysuz, sabırsız davrandığım zamanlar oldu. Babayı kaybetmek, en yakın arkadaşımın ayırmak için söylediği yalanlar, çalışmamı istemediği için işten ayrılmam.. altı ay sadece ılgısını bana verdı. bana karşı ne kadar sabırlı davransa da en sonunda dayanamadı ve son haftalarda o da bana karşı bıkkınlık/ yorgunlukla biraz agresifleşmeye/ tahammülsüzleşmeye başladı. Benim de onun da sinirleri gergindi. Aramızda aldatma/ ihanet geçmedi. Son kavgamızda ara vermek istedi ama ben kaybetme korkusuyla konuşmaya devam etmek istedim. O sakinleşmek istedi. Ben ise hırçındım hem çok seviyordum hem de iyi değildim. Akşamüstü bana mutlu olamayacağımızdan korktuğunu söyledi. O gece ablam karnındaki yedi aylık bebeğini kaybetti. Bebek zaten sağlıklı değildi ablam bir şekilde atlattı ama hepimiz çok çok üzüldük. Ve o geceki konuşmada benden soğuduğunu, misafirleri olduğunu ve kavgalardan bıktığı için düşünmek istediğini söyleyerek bitti. Çok üzgündüm zaten, ona neden bana şu an ben böyle bir durumda iken bunları bana söylediğini sordum. Cevap olarak sormasaydın sende ne hissettiğimi dedi. Gerçekten kızgındı sanırım. Yedi ayın birikmiş yılgınlığı vardı üzerinde. Daha sonra da ailem istemiyor kavga ediyoruz sürekli diyerek bitirdi. Ben de saygı duymaktan başka bişey yapamadım. Zaten son iki mesajıma da cevap vermedi. Ve o gece bitti.
O akşam arkadaşlarıyla sohbet ettiğini, kafa dağıttığını ve neşeli olduğunu öğrendim. Belki de içi değildi bilmiyorum. Ben ise birkaç gün çok çok üzgündüm ablam için. Sonrasında da ilişki içindeyken birkaç gün önce kıskanıp kavga ettiğim bir kızla konuşmaya başladığını.. sonra başka şeyler duydum ama önemsemedim. Ablamın üzüntüsü ilk zamanlar daha ağır basmıştı elbette ki. Belli ki o da kafa dağıtıyordu zaten soğuduğunu söyleyerek bitirmişti. Ben bitirirsem gerçekten biter demişti, haklıydı.
Aradan on iki gün kadar geçti. Ablam kendine gelmiş hayırlısı buymuş demişti, ben ise sakindim. Ablam rahatladıktan sonra ben de rahatlamıştım. Bir akşam benimle İletişime geçti ve tekrar konuşmaya başladık. Ama garip bişeyler vardı. Ayrılık süresince başka ortamlara girmiş ve kadınlarla iletişim şeklini/ sıklığını değiştirmişti. Karşımdaki adamı tanımakta zorlandığım için biraz temkinli yaklaşmaya başladım. O sırada başka bir kadın için denizle olursa olur olmazsa haftaya bu kadınla buluşurum dediğini öğrendim. Bu sırada ailesinin istememesinin yalan olduğunu ve ben onun daha önceki kavgalarda canını yaktığım için canımı yakmak için söylediğini itiraf etti. Artık kavga etmiyorduk ama sürekli başka kadınların konusu geçiyordu ortamlarda. Gerçi çoğu da iftiraydı. Ona onlarda ne aradığını ben de ne aradığını merak ettiğmi ve rahatsız olduğumu söyledim. Dikkat edeceğine söz verdi. Ertesi gün zaten buluşacaktık. Ama o gece ben uyardıktan sonra bir kadınla buluşma planları yaptığını ve ctsi akşamı ben ararsam ananesinde olduğunu söyleyip kapatacağını ve geceyi onunla geçireceğini öğrendim. Beni saklamıyordu kimseden ama benimle görüşme heyecanı yerine onu uyardığım halde sonra bunu yapması kalbimi kırdı. Ben iki gün ağladım o ise bir yandan beni ararken bir yandan o kadınla iletişimini arkadaşca sürdürdü benim görebileceğim şekilde. Pazar günü ailemle tanışmak istiyordu. Çarşamba ve perşembe ağlayarak geçti ve kadının kendisini kandırdığını/ libidosuna yenik düştüğünü söyledi. Söz verdi. ben perşembe akşamı onu arayıp ne yaparsan yap özgürsün ama pazardan sonra tek bir başka ism duymak istemiyorum dedim. Elimden başka bir şey gelmiyordu. Bizim aramızda cinsel bir münasebet konusu bile geçmemişti zaten. O da beni cuma akşamı arayarak kimseyi istemediğini, düzeldiğini ve benimle yeni bir hayata başlamak istediğin söyledi. Altı ay boyunca aldatmadığına emindim. Cuma gecesi düşündüm ve ctsi günü görüşüp buluşmaya karar verdim.
Ctsi sabah arayıp çağırdım, artık güvendiğimi ve boşlukta olduğu için yaptığını söylediği şeyleri yapmayacağına inandığımı söyledim. Bana o akşam için askerden gelen arkadaşı ile planı olduğunu ve kız arkadaşlarımda kalmamı söyledi. Sesim düştü ama tamam dedim. Daha sonra aralarda arayarak neşelendirmeye calıştı. Beş altı saat kadar sonra da bana akşam buluşabileceğimizi söyledi. Benim kız arkadaşlarım gelmek üzereydi o yüzden bana birkaç saat müsade etmesini istedim. Akşam seninle görüşürüz ben onlarla kalmam dedim ama o da akşam arkadaşıyla bir saat olsa görüşmek zorunda olduğunu ve onbirden sonra gelebileceğini söyledi. Ben on dedim o on buçuk dedi derken telefon yarın görüşürüz madem diyerek kapandı. Meğer o gece başka planlar yapılmış başka kadınlarla iki arkadaş. Ben bunu öğrendiğimde bana pazara kadar müsade etmiştin bende plan yapmıştım bozamadım sabah ama sonra vicdan yapıp iptal ettim seni aradım dedi. Benimle telefonu kapadıktan sonra kızlara buluşuyoruz demiş. Belki de son anda gitmekten vazgeçecekti çünkü kızlara öyle demiş. Ben öğrendikten sonra da kızlara zaten öğrendi arkadaşları yanında teselli ediyordur ben bu akşam zehrim atıp görüşeyim sizinle, deniz bu gece zaten aramaz demiş. Çarşamba günü içinde zaten ayrı bir plan yapılmış ama ona hiç girmek bile istemiyorum.
Pazar günü defalarca aradı beni, buluşmak istedi. Ben de ikna oldum sonunda ama sonradan akşamında öğrendim ki pazar sabahı da bu kadını arayıp arkadaşının gelip gelemeyeceğini sormuş. Çarşamba günü içinde yine denizle barışırsak barışırız demiş gelmem ama barışmazsa bakarız demiş. Ama ondan sonra ben yokum demiş.
Şimdi iki gündür çok pişman ve libidiosuna yenildiğini söylüyor. Ailem ise tanışmak için cuma gelmek istiyor. Ben çok seviyorum bir yandan ama diğer yandan güvenemiyorum ve çok korkuyorum. Başka kadınlar bir yana ben öğrendikten sonra o gece ağlarken benim için arkadaşları vardır aramaz zaten bu gece deyip görüşmeye devam etmek istemesi kafamı çok karıştırıyor. Üç defa söz verip buna devam etmesi.. Annesi de dunya tatlısı aradı beni bugun duymuş olanları ve çok üzgün. Altı aydır en kötü anlarımda yanımda oldu çok huysuzluk ettim ona karşı son aya kadar alttan aldı ve gercekten aldatmadı ama ayrıldıktan sonra kızlarla olan sohbetlerı ardından on gundur olanlar.. kafam çok karısık ben buyutuyor muyum herseyı yoksa mutsuz mu olacagım ılerıde? Kendımle yuzlesmekte zorlanıyorum gurursuz muyum? Beni sevdiğine eminim ama ne yapacağımı bilmiyorum
Yedi ay kadar önce çok etkilenerek, tanıdıkça daha çok severek başladığım bir ilişki. Ne yazık ki bu yedi ay içinde elimde olmayan sebeplerden dolayı oldukça huysuz, sabırsız davrandığım zamanlar oldu. Babayı kaybetmek, en yakın arkadaşımın ayırmak için söylediği yalanlar, çalışmamı istemediği için işten ayrılmam.. altı ay sadece ılgısını bana verdı. bana karşı ne kadar sabırlı davransa da en sonunda dayanamadı ve son haftalarda o da bana karşı bıkkınlık/ yorgunlukla biraz agresifleşmeye/ tahammülsüzleşmeye başladı. Benim de onun da sinirleri gergindi. Aramızda aldatma/ ihanet geçmedi. Son kavgamızda ara vermek istedi ama ben kaybetme korkusuyla konuşmaya devam etmek istedim. O sakinleşmek istedi. Ben ise hırçındım hem çok seviyordum hem de iyi değildim. Akşamüstü bana mutlu olamayacağımızdan korktuğunu söyledi. O gece ablam karnındaki yedi aylık bebeğini kaybetti. Bebek zaten sağlıklı değildi ablam bir şekilde atlattı ama hepimiz çok çok üzüldük. Ve o geceki konuşmada benden soğuduğunu, misafirleri olduğunu ve kavgalardan bıktığı için düşünmek istediğini söyleyerek bitti. Çok üzgündüm zaten, ona neden bana şu an ben böyle bir durumda iken bunları bana söylediğini sordum. Cevap olarak sormasaydın sende ne hissettiğimi dedi. Gerçekten kızgındı sanırım. Yedi ayın birikmiş yılgınlığı vardı üzerinde. Daha sonra da ailem istemiyor kavga ediyoruz sürekli diyerek bitirdi. Ben de saygı duymaktan başka bişey yapamadım. Zaten son iki mesajıma da cevap vermedi. Ve o gece bitti.
O akşam arkadaşlarıyla sohbet ettiğini, kafa dağıttığını ve neşeli olduğunu öğrendim. Belki de içi değildi bilmiyorum. Ben ise birkaç gün çok çok üzgündüm ablam için. Sonrasında da ilişki içindeyken birkaç gün önce kıskanıp kavga ettiğim bir kızla konuşmaya başladığını.. sonra başka şeyler duydum ama önemsemedim. Ablamın üzüntüsü ilk zamanlar daha ağır basmıştı elbette ki. Belli ki o da kafa dağıtıyordu zaten soğuduğunu söyleyerek bitirmişti. Ben bitirirsem gerçekten biter demişti, haklıydı.
Aradan on iki gün kadar geçti. Ablam kendine gelmiş hayırlısı buymuş demişti, ben ise sakindim. Ablam rahatladıktan sonra ben de rahatlamıştım. Bir akşam benimle İletişime geçti ve tekrar konuşmaya başladık. Ama garip bişeyler vardı. Ayrılık süresince başka ortamlara girmiş ve kadınlarla iletişim şeklini/ sıklığını değiştirmişti. Karşımdaki adamı tanımakta zorlandığım için biraz temkinli yaklaşmaya başladım. O sırada başka bir kadın için denizle olursa olur olmazsa haftaya bu kadınla buluşurum dediğini öğrendim. Bu sırada ailesinin istememesinin yalan olduğunu ve ben onun daha önceki kavgalarda canını yaktığım için canımı yakmak için söylediğini itiraf etti. Artık kavga etmiyorduk ama sürekli başka kadınların konusu geçiyordu ortamlarda. Gerçi çoğu da iftiraydı. Ona onlarda ne aradığını ben de ne aradığını merak ettiğmi ve rahatsız olduğumu söyledim. Dikkat edeceğine söz verdi. Ertesi gün zaten buluşacaktık. Ama o gece ben uyardıktan sonra bir kadınla buluşma planları yaptığını ve ctsi akşamı ben ararsam ananesinde olduğunu söyleyip kapatacağını ve geceyi onunla geçireceğini öğrendim. Beni saklamıyordu kimseden ama benimle görüşme heyecanı yerine onu uyardığım halde sonra bunu yapması kalbimi kırdı. Ben iki gün ağladım o ise bir yandan beni ararken bir yandan o kadınla iletişimini arkadaşca sürdürdü benim görebileceğim şekilde. Pazar günü ailemle tanışmak istiyordu. Çarşamba ve perşembe ağlayarak geçti ve kadının kendisini kandırdığını/ libidosuna yenik düştüğünü söyledi. Söz verdi. ben perşembe akşamı onu arayıp ne yaparsan yap özgürsün ama pazardan sonra tek bir başka ism duymak istemiyorum dedim. Elimden başka bir şey gelmiyordu. Bizim aramızda cinsel bir münasebet konusu bile geçmemişti zaten. O da beni cuma akşamı arayarak kimseyi istemediğini, düzeldiğini ve benimle yeni bir hayata başlamak istediğin söyledi. Altı ay boyunca aldatmadığına emindim. Cuma gecesi düşündüm ve ctsi günü görüşüp buluşmaya karar verdim.
Ctsi sabah arayıp çağırdım, artık güvendiğimi ve boşlukta olduğu için yaptığını söylediği şeyleri yapmayacağına inandığımı söyledim. Bana o akşam için askerden gelen arkadaşı ile planı olduğunu ve kız arkadaşlarımda kalmamı söyledi. Sesim düştü ama tamam dedim. Daha sonra aralarda arayarak neşelendirmeye calıştı. Beş altı saat kadar sonra da bana akşam buluşabileceğimizi söyledi. Benim kız arkadaşlarım gelmek üzereydi o yüzden bana birkaç saat müsade etmesini istedim. Akşam seninle görüşürüz ben onlarla kalmam dedim ama o da akşam arkadaşıyla bir saat olsa görüşmek zorunda olduğunu ve onbirden sonra gelebileceğini söyledi. Ben on dedim o on buçuk dedi derken telefon yarın görüşürüz madem diyerek kapandı. Meğer o gece başka planlar yapılmış başka kadınlarla iki arkadaş. Ben bunu öğrendiğimde bana pazara kadar müsade etmiştin bende plan yapmıştım bozamadım sabah ama sonra vicdan yapıp iptal ettim seni aradım dedi. Benimle telefonu kapadıktan sonra kızlara buluşuyoruz demiş. Belki de son anda gitmekten vazgeçecekti çünkü kızlara öyle demiş. Ben öğrendikten sonra da kızlara zaten öğrendi arkadaşları yanında teselli ediyordur ben bu akşam zehrim atıp görüşeyim sizinle, deniz bu gece zaten aramaz demiş. Çarşamba günü içinde zaten ayrı bir plan yapılmış ama ona hiç girmek bile istemiyorum.
Pazar günü defalarca aradı beni, buluşmak istedi. Ben de ikna oldum sonunda ama sonradan akşamında öğrendim ki pazar sabahı da bu kadını arayıp arkadaşının gelip gelemeyeceğini sormuş. Çarşamba günü içinde yine denizle barışırsak barışırız demiş gelmem ama barışmazsa bakarız demiş. Ama ondan sonra ben yokum demiş.
Şimdi iki gündür çok pişman ve libidiosuna yenildiğini söylüyor. Ailem ise tanışmak için cuma gelmek istiyor. Ben çok seviyorum bir yandan ama diğer yandan güvenemiyorum ve çok korkuyorum. Başka kadınlar bir yana ben öğrendikten sonra o gece ağlarken benim için arkadaşları vardır aramaz zaten bu gece deyip görüşmeye devam etmek istemesi kafamı çok karıştırıyor. Üç defa söz verip buna devam etmesi.. Annesi de dunya tatlısı aradı beni bugun duymuş olanları ve çok üzgün. Altı aydır en kötü anlarımda yanımda oldu çok huysuzluk ettim ona karşı son aya kadar alttan aldı ve gercekten aldatmadı ama ayrıldıktan sonra kızlarla olan sohbetlerı ardından on gundur olanlar.. kafam çok karısık ben buyutuyor muyum herseyı yoksa mutsuz mu olacagım ılerıde? Kendımle yuzlesmekte zorlanıyorum gurursuz muyum? Beni sevdiğine eminim ama ne yapacağımı bilmiyorum
Son düzenleme:
